Skip to content

Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου: Απολογισμός μιας Προεδρίας

Λίγες μέρες πριν τις εκλογές για την ανάδειξη νέου Δ.Σ., ο νυν Πρόεδρος της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών μιλά στο Underwriter.gr για τα όσα κέρδισε, πέτυχε αλλά και έμαθε αντικρύζοντας τα πράγματα από την “νευραλγική”  θέση του Προέδρου, τις δύο τελευταίες διετίες:

Συνέντευξη στη Χρ. Μωράκη

Προσωπικά βγαίνω πολύ κερδισμένος γιατί έμαθα πολλά αυτά τα τέσσερα χρόνια. Το να διοικείς ένα σημαντικό συλλογικό όργανο με πολλά και εξαιρετικά στελέχη αλλά και να κάθεσαι στην κορυφή ενός τραπεζιού έχοντας γύρω σου 18 συναγωνιστές/ανταγωνιστές, από όλους τους κλάδους, που σε έχουν εκλέξει σε αυτή τη θέση δύο φορές, δεν είναι καθόλου το ίδιο με το να διοικείς μόνος σου, την εταιρεία σου.

Εκεί τα μέλη έρχονται από διαφορετικά backgrounds, από διαφορετικές υποδομές εταιρειών, σε πολλές περιπτώσεις εκπροσωπώντας διαφορετικά συμφέροντα του κάθε ασφαλιστικού ομίλου.

Όμως αυτό στο οποίο έγινα μάρτυρας τα τελευταία τέσσερα χρόνια, αυτό το οποίο είδα, είναι ότι στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, όλοι τελικά παραμέριζαν το προσωπικό συμφέρον για το καλό του συνόλου.

Μπορεί αυτό να ακούγεται υπερβολικό αλλά δεν είναι. Αποδείχτηκε σε πάρα πολλές περιπτώσεις όπου και στα Διοικητικά Συμβούλια ή και στη Γενική Συνέλευση, συχνά και στις Εκτελεστικές Επιτροπές, υπήρχαν αντιπαραθέσεις επιχειρημάτων και διαφωνίες. Στο τέλος έβλεπες ότι απέναντι στον κοινό στόχο, πολλοί συνάδελφοι έλεγαν “εν πάσει περιπτώσει, θα συνταχθώ, δεν με συμφέρει, αλλά θα συνταχθώ για το καλό του κλάδου”.

Φυσικά μέσα από όλες αυτές τις διαδικασίες χτίζεις και διαπροσωπικές σχέσεις – με όλη την αγορά, με όλους τους συναδέλφους. Κέρδισα πολλούς φίλους, έμαθα πολλά σε χώρους και σε θέματα που αν ήμουν μόνο με την εταιρεία μου, δεν θα είχα δείξει ανάλογο ενδιαφέρον.

Η αγορά, αυτό που κέρδισε είναι η συναίνεση. Κάτι που φάνηκε και από το τι έγινε στις τελευταίες εκλογές, πριν δύο χρόνια.

Παλαιότερα υπήρχε πολύ έντονη αντιπαράθεση προεκλογικά για να εκλεγεί ο Πρόεδρος. Πριν από δύο χρόνια, αυτό που συνέβη είναι ότι όλοι, συμφωνήσαμε μεταξύ μας: αναλάβαμε όσοι αναλάβαμε τις θέσεις του ΔΣ, χωρίς καμία αντιπαράθεση.

[box]Χαίρομαι γιατί στο τέλος, καταστατικά πλέον, της δεύτερης θητείας μου, φαίνεται ότι και πάλι, και ο επόμενος Πρόεδρος και το επόμενο ΔΣ θα εκλεγούν με έναν απόλυτα συναινετικό τρόπο, αντί να υπάρξει βαθιά ρήξη ή διάσπαση της αγοράς ανάμεσα σε διάφορες ομάδες ή πλευρές.[/box]

Εξωστρέφεια σε διαφορετικές κατευθύνσεις

Το άλλο που πετύχαμε αυτά τα τελευταία 4 χρόνια, ας μην ξεχνάμε, χτίζοντας πάνω σε αυτά που είχαν φτιάξει οι προηγούμενοι Πρόεδροι και τα προηγούμενα ΔΣ – αυτό το εννοώ, δεν το λέω απλώς για να είμαι ευγενής, ήταν η εξωστρέφεια. Συμφωνήσαμε ότι έπρεπε να βγούμε προς τα έξω με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους,

Ο ένας ήταν ο παλιός τρόπος, οι επιτροπές και το lobbying με την Κυβέρνηση. Αυτό συνεχίστηκε πολύ έντονα όπως γινόταν και άλλες εποχές. Όμως αυτή τη φορά δοκιμάσαμε να έρθουμε κοντά και στον απλό πολίτη. Έγιναν δύο, νομίζω επιτυχημένες προσπάθειες, πάνω στις οποίες μπορούμε να χτίσουμε, όπως αυτές που έγιναν στον Σύνταγμα τις τελευταίες χρονιές. Έγινε επίσης μια μεγάλη εκδήλωση  για τα παιδιά του Ιδρύματος Ελπίδα, πριν από τρία χρόνια – ευκαιρία να φανεί το ανθρώπινο πρόσωπο της ασφάλισης. Τέλος, καθιερώσαμε μια σειρά γευμάτων, ανοιχτών σε όλους τους CEO της αγοράς, με προσωπικότητες που έχουν ρόλο στο εθνικό γίγνεσθαι.

[box]Τα γεύματα αυτά, σε κλειστό περιβάλλον, έδωσαν απευθείας πρόσβαση σε προσωπικότητες του ελληνικού χώρου, προκειμένου να παρθούν πληροφορίες, να συζητηθούν τα τεκταινόμενα, κυρίως όμως, να δώσει η αγορά το στίγμα της σε ανθρώπους που ηγούνται των ελληνικών πραγμάτων.[/box]

Έχουν γίνει πέντε τέτοια γεύματα μέχρι τώρα  – με τους Καμίνη, Μητσοτάκη, Παπαχελά, Διαμαντοπούλου και Στουρνάρα.

Αυτό καθιερώθηκε και νομίζω ότι και ο επόμενος Πρόεδρος θα το συνεχίσει.

Έγιναν δηλαδή, κάποια βήματα σημαντικά και διαφορετικά πάνω στα οποία βεβαίως θα χτίσουν και ο επόμενος Πρόεδρος και εμείς όλοι από το νέο ΔΣ.

Σώθηκε το Ταμείο

Τέλος, πετύχαμε να σωθεί το ΤΕΑ-ΕΑΠΑΕ, να σωθούν 500 εκ ευρώ, που είναι τα χρήματα όλων μας. Η διαπραγμάτευση ήταν πολύ δύσκολη, με πολλά σημεία τριβής κάτι που φάνηκε και από τη διάρκειά της: οι συνομιλίες κράτησαν παραπάνω από δύο χρόνια. Υπήρχαν, δεν χρειάζεται να το πω δύσκολες στιγμές αλλά ταυτόχρονα και πολύ σοβαρές συζητήσεις με την πλευρά των εργαζομένων. Στο τέλος καταφέραμε να βρούμε μια κοινή γραμμή γιατί αυτό ήταν προς όφελος του κλάδου.

Δεν μιλάω τυπικά όταν λέω ότι πραγματικά κερδίσαμε όλοι. Έγιναν υποχωρήσεις και από τις δύο πλευρές αλλά το βασικό είναι ότι η εργοδοσία συμφώνησε να συνεχίσει να δίνει ένα πολύ υψηλό ποσοστό, ήταν υψηλότερο, αλλά θα εξακολουθήσει να δίνει ένα πολύ υψηλό ποσοστό το οποίο φτάνει μέχρι 12% της μισθοδοσίας, πάνω από τις υποχρεωτικές εισφορές.

Πετύχαμε επίσης σημαντικά βήματα στη διαφάνεια και στη διακυβέρνηση του ταμείου, αλλά το σημαντικότερο είναι, όπως είπα πριν, ότι με όλα αυτά πετύχαμε τα παλιά αποθέματα να υπάρχουν και πάνω σε αυτά να χτίζουμε και να είναι ο κλάδος μας ένας από τους ελάχιστους κλάδους που έχει το δικό του ταμείο.

Η Ένωση είναι Σωματείο με όρια

[box]Όταν κάνεις πράγματα  – και η Ένωση κάνει πράγματα συνεχώς,  καθημερινά και σε πολλά μέτωπα, είναι φυσικό να δέχεσαι και κριτική και να μην τα κάνεις όλα σωστά, πάντα. Προσωπικά έχω πολύ περισσότερο σεβασμό για τη δουλειά που κάνουν οι άνθρωποι της Ένωσης, και η Μαργαρίτα Αντωνάκη και η Εύα η Βαρουχάκη και όλα τα υπόλοιπα Στελέχη.[/box]

Το σημαντικό είναι ότι γίνονται βήματα μπροστά. Υπάρχει πολύ μεγαλύτερη συναίνεση από αυτό που φαίνεται, αφενός, βεβαίως και μπορούν να γίνουν καλύτερα και περισσότερα, αφετέρου.

Όμως επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ένωση είναι ένα επαγγελματικό σωματείο. Έχει όρια μέχρι τα οποία μπορεί και πρέπει να κάνει αυτά που κάνει. Δεν είναι συντεταγμένα ένας κλάδος, προωθεί τα συμφέροντα του κλάδου για το καλό όλων. Δεν μπορεί να κάνει για την κάθε εταιρεία αυτά που πρέπει και μπορεί, να κάνει η κάθε μία εταιρεία από μόνη της.

Καλή δύναμη στον νέο Πρόεδρο

Στον επόμενο Πρόεδρο εύχομαι πρώτα από όλα καλή δύναμη γιατί η Ένωση έχει πάρα πολύ δουλειά και δεύτερον, πιο ούριο άνεμο στις σχέσεις με την Πολιτεία. Όλη η επαφή που είχα ως Πρόεδρος με την Πολιτεία, είτε αυτή είχε πρόθυμο πρόσωπο είτε, όπως δυστυχώς τα τελευταία χρόνια, ένα πρόσωπο όχι θετικό προς την ιδιωτική ασφάλιση,  χαρακτηρίστηκε με αναποτελεσματικότητα. Πολύ λίγα πράγματα έγιναν εκεί που υπήρχε και η Πολιτεία μέσα στην εξίσωση. Τις αιτίες μπορούμε να τις ψάξουμε αλλά σημασία έχει αυτό να το αλλάξουμε.

1 Comment

  1. Avatar

    Χαιρετίζω έναν άνθρωπο που γνώρισα από κοντά και θυμάμαι πόσο ενδιαφέρον έδινε για τον συνεργάτη του και για την οικογένειά του !
    Θα τον θυμάμαι πάντα σαν μια εξαίρεση του κανόνα που θέλει τον διευθύνοντα σύμβουλο να έχει απόσταση από τους συνεργάτες του στα γεύματα,στις εκδρομές ,στις κρουαζιέρες και να γίνεται περισσότερο γήινος και αγαπητός ακόμη και στον πιο νέο πωλητή της Εταιρείας του.
    Του εύχομαι πάντα υγεία και δύναμη και πάντα επιτυχίες στις συνεργασίες του !
    ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΙΩΛΗΣ-ΕΥΡ.ΠΙΣΤΗ


Add a Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *