Skip to content

Μεσιτική Γρ. Μισιρλής & Υιοί: “Πρέπει να ξεκαθαρίσουν οι διαφορές Πράκτορα – Μεσίτη – Συμβούλου”

Εξαίρεση – και σίγουρα όχι κανόνα – αποτελούν πλέον σήμερα οι λεγόμενες μεγάλες μεσιτικές ασφαλιστικές εταιρείες στη Βόρεια Ελλάδα, ιδιαίτερα στην περιφέρεια (εκτός Θεσσαλονίκης). Από τις ελάχιστες εναπομείνασες, η ΓΡ. ΜΙΣΙΡΛΗΣ & ΥΙΟΙ Α.Ε  (Εμπορική Ανώνυμη Εταιρία Μεσιτών Ασφαλίσεων’’ Συμβούλων Ασφαλίσεων – Χρηματοοικονομικών Υπηρεσιών Πραγματογνωμόνων – Εκτιμητών Ασφαλίσεων Μεσιτών Αστικών Συμβάσεων & Διαχείρισης Ακινήτων), με έδρα τη Βέροια Ημαθίας, τονίζει την ανάγκη “να ξεκαθαρίσουν οι ρόλοι στην ελληνική ασφαλιστική αγορά”, βάσει των ευρωπαϊκών δεδομένων, τόσο θεσμικά όσο και πρακτικά, και κρούει κώδωνα κινδύνου για την υπερφορολόγηση. (Κεντρική φωτό: τα ιδιόκτητα γραφεία της εταιρείας)

Από την Βάσω Βεγίρη

Ενεργή από το 1980, η εταιρεία δραστηριοποιείται στους γενικούς κλάδους (αυτοκίνητο και λοιποί) πλην κλάδου Ζωής και η άποψη του αντιπροέδρου μαι μέλους του δ.σ. της, κ.Ηλία Μισιρλή, που κρατά τα «ηνία», για τον κλάδο του αυτοκινήτου είναι ότι σιγά-σιγά θα αρχίσουν να ανεβαίνουν τα ασφάλιστρα, και τα δίκτυα συνεργατών θα διατηρήσουν σημαντικό ρόλο παρά την άνοδο του ίντερνετ-direct πωλήσεων και του bankassurance.

Η οικονομική συγκυρία και οι συνθήκες της αγοράς, εξάλλου, κατά τον κ.Μισιρλή, θα επιφέρουν «μια πιο καλή ομαδοποίηση στην αγορά»: «Πολλοί συνάδελφοί μας λένε θα κλείσει ο ένας ή ο άλλος. Ποιός ο λόγος να κλείσει; Άμα έχει και μια δεύτερη δουλειά, πάντοτε βέβαια έχοντας άδεια εννοώ. Ίσως να αλλάξει λίγο η αγορά, να γίνει μια πιο καλή ομαδοποίηση, κάτω από πιο μεγάλα σχήματα», σημειώνει σχετικά.

Στην κατεύθυνση αυτή η Γρ. Μισιρλής & Υιοί Α.Ε. διατηρεί ήδη προ πολλών ετών δίκτυο συνεργατών και στους γειτονικούς νομούς Πιερίας, Πέλλας και Κοζάνης. Η τοπική αγορά στη συγκεκριμένη ακτίνα δράσης, όπως μας επισημαίνει, εμφανίζει πλέον μετά την πτώση μια σταθεροποίηση, χωρίς ωστόσο σημαντικά σημάδια ανάπτυξης και την όποια μικρή ανάπτυξη την αποδίδει ο ίδιος όχι στη μη άνοδο των ασφαλίστρων, αλλά στο «τρέξιμο» και την ποιοτικότερη δουλειά των συνεργατών. «Τους μικρούς διαμεσολαβητές, με λίγες παραγωγές, δεν τους συμφέρει να μη δουλεύουν κάτω από μια «ομπρέλα», ένα σχήμα που να είναι πιο οργανωτικό πιο μηχανογραφημένο κ.ο.κ. Στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης αυτό συμβαίνει παντού, εξαγορές, συγχωνεύσεις κ.ο.κ., ακόμη και στις Τράπεζες,  στην Ελλάδα μάλιστα είδαμε ακόμα και να κλείνουν τράπεζες».

Πολύς δρόμος υπολείπεται ακόμη για τη χώρα μας, επισημαίνει, και όσον αφορά το θεσμικό πλαίσιο του κλάδου. «Πέρα από το ότι υπάρχει σχετική ευρωπαϊκή νομοθεσία, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε και τα αντικείμενα. Άλλη η δουλειά του πράκτορα, άλλη του μεσίτη, άλλη του ασφαλιστικού συμβούλου. Εδώ στην Ελλάδα είμαστε όλοι το ίδιο, δεν έχει κάποια διαφορετική καταξίωση ο μεσίτης με τον πράκτορα”. 

“Καταρχάς υπάρχουν συμβάσεις του μεσίτη. Από πού και έως πού συμβάσεις του μεσίτη; Ιδιωτικό συμφωνητικό  υπάρχει του μεσίτη, αφού ο μεσίτης υποστηρίζει μόνο και μόνο τον πελάτη του. Δηλαδή αν πάρετε και δείτε ένα αντίγραφο, η σύμβαση του συμβούλου με αυτή του πράκτορα και του μεσίτη είναι σχεδόν ίδιες. Δεν υπάρχει διαχωρισμός νομοθετικά. Οι σχέσεις ακόμη δεν έχουν ξεκαθαρίσει».

Περαιτέρω επισημαίνει ότι στην Ελλάδα θεωρείται καθιερωμένος μόνο όποιος έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή, «αλλά παίζει ρόλο και η εξυπηρέτηση που έχεις, οι σχέσεις που έχεις, η μόρφωση που έχεις. Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει να γίνω πολύ μεγάλη μεσιτική, θέλω να παραμείνω αυτός που είμαι, να έχω την υποδομή που έχω, να υποστηρίζω τους πελάτες και συνεργάτες μου όσο καλύτερα γίνεται. Αν μπορώ, δηλαδή, να μεγαλώσω σταδιακά, σιγά σιγά με πρόσκληση καινούριας πελατείας, με ίδιες δυνάμεις και από τους συνεργάτες μου ομαλά και βατά, να μπορούμε να υποστηριχτούμε από το σύστημα». (Ο τζίρος της εταιρείας το 2015 διαμορφώθηκε στο επίπεδο των 155.000 ευρώ).

Στην ίδια κατεύθυνση (θεσμικό πλαίσιο ασφαλιστικού κλάδου) ο κ.Μισιρλής εκτιμά πως ορθώς μεν προβλέπεται υποχρέωση για συμβόλαια επαγγελματικής αστικής ευθύνης για τους ίδιους τους διαμεσολαβητές για τυχόν λάθη και παραλείψεις, αλλά το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει για γιατρούς, πολιτικούς μηχανικούς, κατασκευαστές, για την αστική ρύπανση του περιβάλλοντος, για τη σεισμική προστασία κ.ο.κ., ήτοι να εφαρμοστούν κάποια στιγμή και στην Ελλάδα διατάξεις και νόμοι, που ισχύουν στην Ευρώπη. «Και βέβαια κάποια στιγμή επίσης να ανοίξει και στην Ελλάδα, το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό με ενεργό ρόλο της ιδιωτικής ασφάλισης», προσθέτει σχετικά.

Εκτιμά, επίσης, ότι κακώς σε τοπικό επίπεδο ανά τη χώρα δεν υπάρχουν πολλές τοπικές ενώσεις, σύλλογοι κ.ο.κ. του ασφαλιστικού κλάδου, με ευθύνη βεβαια των ιδίων και θεωρεί ότι οι προσπάθειες της ΕΕΑΕ, στην οποία υπάγεται, όσον αφορά με τους αρμόδιους για τον κλάδο φορείς της Κυβέρνησης και γενικότερα της πολιτείας, κινούνται στην σωστή κατεύθυνση, ιδιαίτερα όσον αφορά στα φορλογικά θέματα.

«Στο δικό μας επάγγελμα δεν υπάρχει φοροδιαφυγή. Αντιθέτως υπάρχει απόλυτη διαφάνεια με τα συμβόλαια, ειδικά για εμάς τους διαμεσολαβητές, που είμαστε πληρωτέοι των εταιρειών. Παλαιότερα  υπήρχε το αφορολόγητο και ο κλάδος κάπως ανακουφιζόταν. Σήμερα όμως είναι πολύ ψηλοί οι φορολογικοί συντελεστές. Πρέπει να κατέβουν και να «ξεχωρίσει» λίγο το επάγγελμά μας ή να οριστεί για το δικό μας επάγγελμα, μαζί ίσως και με κάποια άλλα συναφή επαγγέλματα, όπου υπάρχει διαφάνεια, μείωση των συντελεστών ή πρόβλεψη για ένα είδους αφορολόγητου, έστω υπό προϋποθέσεις, όπως λ.χ. παλαιότερα όταν προβλεπόταν ότι εάν  κάποιος διαμεσολαβητής δούλευε με μέχρι τρεις προμηθευτές, τότε δεν φορολογούνταν με την ανώτατη κλίμακα».

No comment yet, add your voice below!


Add a Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *