H στρατολόγηση παραμένει το νούμερο ένα ζήτημα για τον σύγχρονο Μάνατζερ και η προσέγγιση νεαρών αποφοίτων είναι μια λύση που συχνά πέφτει στο τραπέζι.
Στ’ αλήθεια όμως πόσο εύκολο είναι για ένα νέο, μορφωμένο (άρα απαιτητικό ) αλλά άπειρο άτομο να ξεκινήσει το επάγγελμα του Ασφαλιστικού Συμβούλου και ποσο πιθανό είναι αν τελικά μπει, να παραμείνει;
Τη στιγμή μάλιστα που η νέα γενιά είναι υπερφιλόδοξη και ψάχνει τον εντυπωσιακό τίτλο, τη «μουράτη» επιχείρηση και τον παχυλό μισθό (όλα με την πρϋπόθεση να γίνουν εύκολα και γρήγορα), επειδή…έτσι ονειρεύεται.
Ο ρόλος του Μάνατζερ στη συγεκριμένη περίπτωση είναι να εξηγήσει στα..ατίθασα νειάτα ότι στην ασφαλιστική βιομηχανία «λεφτά υπάρχουν» (…) όμως δεν έρχονται εύκολα. Και οτι όποιος το αποφασίσει θα πρέπει να είναι έτοιμος να δεχτεί α)οδηγίες β)καθοδήγηση και γ) εποπτεία.
Το κλειδί είναι ο Μάνατζερ να χρησιμοποιεί τον εαυτό του ως ζωντανό παράδειγμα προς τον υποψήφιο. Να του πει πως ένοιωθε όταν ξεκίνησε ο ίδιος, τι δυσκολίες αντιμετώπισε λόγω ηλικίας και απειρίας και πως κατάφερε να τις ξεπεράσει. Να εξηγήσει επίσης με ποιο τρόπο κατάφερε να κάνει πετυχημένες πωλήσεις που τον οδήγησαν στη θέση που είναι σήμερα.
Η απάντηση βεβαίως είναι, με μέθοδο και πειθαρχία. Έτσι ο υποψήφιος Σύμβουλος μπορεί να αντιληφθεί ότι και ο ίδιος, αν ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο με αυτόν που έχει απέναντί του, θα μπορέσει να κάνει καριέρα και να αποκτήσει όλα όσα ονειρεύεται.
Βεβαίως όλοι ξέρουμε ότι όταν προσπαθήσουν να πουλήσουν, οι νεότεροι Σύμβουλοι δεν λαμβάνονται πάντα σοβαρά ή τόσο σοβαρά, υπόψη, όσο οι μεγαλύτεροι συνάδελφοί τους.
Απο την άλλη, αν στραφούν στο δικό τους κύκλο γνωριμιών, συνειδητοποιούν ότι είναι ακόμη πιο δύσκολο να πουλήσουν σε «φρέσκους» απόφοιτους σχολών που είναι ή άνεργοι ή μόλις έχουν ξεκινήσει την πρώτη τους δουλειά και άρα αμοίβονται χαμηλά ή υποαμοίβονται.
Εννοείται δε ότι να πείσεις κάποιον στην ηλικία των 20 και των 30 για την ανάγκη να προγραμματίσει τη…σύνταξη ή τη νοσοκομειακή του περίθαλψη είναι ακόμη δυσκολότερο.
Όμως και όλα αυτά ξεπερνιούνται.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει ο Μάνατζερ που έχει απέναντί του έναν νεαρό απόφοιτο είναι να τον ενημερώσει για το πως ακριβώς έχουν τα πράγματα και τι ακριβώς προκλήσεις έχει να αντιμετωπίσει.
Αν φοβηθεί και φύγει, τότε δέν έκανε για αυτή τη δουλειά έτσι κι αλλιώς και αργά ή γρήγορα θα έφευγε από μόνος του. Ο Μάνατζερ πρέπει να είναι απόλυτα ειλικρινής και να μην αποκρύπτει, μειώνει τη σημασία ή ωραιοποιεί πράγματα.
Μιλήστε λοιπόν για τις επιπλέον δυσκολίες που φέρει το νεαρό της ηλικίας όμως μην ξεχνάτε να τονίζετε αμέσως μετά, οτι ασχέτως της ηλικίας του Συμβούλου, η λύση είναι μια για όλους:
Συμπεριφορά και Επιμονή. Είναι δύσκολο να είναι κανείς αισιόδοξος και δραστήριος όταν η επιτυχία δεν έρχεται, αλλά όποιος επιμείνει να συγκεντρώνεται σε αυτά που πρέπει να κάνει, είναι βέβαιο οτι η επιτυχία θα έρθει.
Άλλωστε όλοι οι Μάνατζερ και οι Σύμβουλοι που έκαναν μεγάλη καριέρα, μπήκαν στη δουλειά λίγο μετά τα 20.
Άρα όποιος θέλει μπορεί να τα καταφέρει.
No comment yet, add your voice below!