Ασφαλίσεις υγείας: Τι πρέπει να προσέχει ο ασφαλιστής (και ο πελάτης)
Οι ασφαλίσεις υγείας είναι φανερό ότι το τελευταίο διάστημα κατακτούν τη μερίδα του λέοντος στις μη υποχρεωτικές ασφαλίσεις. Ιδιαίτερα τα 1-2 τελευταία χρόνια με την ολοένα και ταχύτερη κατάρρευση του κρατικού συστήματος υγείας, γίνονται η πρώτη επιλογή για τους νέους ασφαλισμένους.
Οι ασφαλίσεις όμως υγείας απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή από τους διαμεσολαβητές κατά την προώθησή τους. Όχι ότι αυτό δεν ισχύει για όλων των ειδών τις ασφαλίσεις, μιας και όλες καλύπτουν πολύ σοβαρές ανάγκες, αλλά γιατί έχουν ένα χαρακτηριστικό επιπλέον που απαιτεί ακόμα μεγαλύτερο προσοχή.
Και αυτό αφορά την έννοια της “ασφαλισιμότητας”. Το δικαίωμα δηλαδή ενός ανθρώπου να διεκδικήσει την ασφάλισή του και το πώς αυτό το δικαίωμα περιορίζεται ή και εξαφανίζεται από γεγονότα που θα μεταβάλουν την κατάσταση της υγείας του.
Είναι συχνό το φαινόμενο, ένας νέος υποψήφιος προς ασφάλιση, αισθανόμενος υγιής και δυνατός, να επιλέξει τη φθηνότερη επιλογή ή και την επιλογή με τις χαμηλότερες παροχές, θεωρώντας ότι μπορεί στο μέλλον να βελτιώσει το συμβόλαιό του.
Αυτό όμως που δεν έχει συνειδητοποιήσει είναι ότι, εκτός του ότι αν χρειαστεί μια αποζημίωση μπορεί να μην πάρει αυτό ακριβώς χρειάζεται, ταυτόχρονα ρισκάρει να συμβεί μια τέτοια μεταβολή στην υγεία του, που πλέον να μην μπορεί ποτέ να ασφαλιστεί!
Η έννοια της “ασφαλισιμότητας” δεν είναι εύκολα αντιληπτή και αυτό είναι κατανοητό – στα αυτιά του φαντάζει σπάνια ή και ακραία η πιθανότητα μια ασφαλιστική εταιρεία να τον απορρίψει ή και να τον δεχτεί με σημαντικούς περιοριστικούς όρους. Είναι φυσικό ο υποψήφιος πελάτης να μην γνωρίζει, ότι αν εκδηλώσει ζάχαρο είναι απόλυτα πιθανό να μην μπορέσει να ασφαλιστεί σε καμία εταιρεία ή ότι μια καρδειαγγειακή πάθηση, για παράδειγμα, που είναι απόλυτα ελέγξιμη ενδεχομένως να του επιφέρει σημαντκές εξαιρέσεις στην ασφάλισή του.
Από την άλλη δε, τα νοσοκομειακά προγράμματα είναι τόσο πολύπλοκα, έχουν τόσες πολλές διαφορετικές επιλογές – μειωμένες παροχές, χαμηλά κεφάλαια κάλυψης, όρους με μικρότερο εύρος εξασφάλισης κ.λπ. που είναι σχεδόν αδύνατο να τα κατανοήσει και να αποφασίσει μόνος του ένας άνθρωπος.
Εκείνη τη στιγμή φαίνεται η αξία του διαμεσολαβητή. Η συμβολή του είναι πάρα πολύ σημαντική και καθοριστική. Πρέπει μέσα από τις προτάσεις οτυ να θέτει ψηλά το επίπεδο της εξασφάλισης του υποψήφιου πελάτη του. Να τον βοηθά να συνειδητοποιήσει τον κίνδυνο που αναλαμβάνει όταν δεν επιλέξει εξαρχής το καλύτερο δυνατό προϊόν. Να τον βοηθά να κατανοήσει ότι το συμβόλαιο που επιλέγει σήμερα ενδέχεται να είναι αυτό με το οποίο θα μείνει σε όλη του τη ζωή γιατί στο μεταξύ κάλιστα μπορούν να συμβούν γεγονότα υγείας που να του στερήσουν στο μέλλον την δυνατότητα να βελτιώσει τις παροχές του.
Εν τέλει, η καλύτερη στιγμή να αγοράζει κανείς ασφάλιση υγείας είναι όταν είναι υγιέστατος. Από εκεί και πέρα, “ό,τι έχει”, από το πιο ελαφρύ και σύνηθες, αρχίζει και του αφαιρεί “πόντους” ασφαλισιμότητας.
Με βάση όλα τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό πόση αξία έχει η καλή εκπαίδευση του διαμεσολαβητή, η πληρότητα στην ενημέρωση του υποψήφιου ασφαλισμένου και κυρίως, η ευθύτητα – το να παρουσιάζει ο διαμεσολαβητής στον υποψήφιο τους κινδύνους που αντιμετωπίζει όταν θέτει ως αποκλειστικό κριτήριο τη χαμηλή τιμή.
Εκείνη τη στιγμή ο διαμεσολαβητής, κρατά τη ζωή του υποψήφιου πελάτη στα χέρια του.
No comment yet, add your voice below!