O νέος νόμος για τη διαμεσολάβηση (Νόμος 4583) στον οποίο ενσωματώθηκε και η IDD, καθιστά υποχρεωτική την έγγραφη και υπογεγραμμένη αίτηση ασφάλισης πριν συναφθεί οποιοδήποτε ασφαλιστήριο. Όμως πολλές εταιρείες ακόμη αγνοούν αυτή την υποχρέωση.
Από το κείμενο του νόμου διαπιστώνεται ξεκάθαρα ότι οι Έλληνες νομοθέτες, με βάση το ευρωπαϊκό πλαίσιο και προφανώς σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσουν τις κακές πρακτικές της ελληνικής αγοράς, προβλέπουν η αίτηση ασφάλισης να συμπληρώνεται από τον πελάτη ή από το διανομέα ασφαλιστικών προϊόντων μαζί με τον πελάτη και βέβαια, να υπογράφεται από αυτόν.
Η αίτηση αυτή, πρέπει να δημιουργείται και να παρέχεται δωρεάν από τις ασφαλιστικές εταιρίες, διευκολύνοντας το έργο τόσο του διαμεσολαβητή όσο και του πελάτη και βέβαια, πρέπει να αναγράφει ξεκάθαρα και με σαφήνεια το διαμεσολαβητή που βρίσκεται μπροστά στον πελάτη. Ο ασφαλισμένος δε, πρέπει πάντα να έχει αντίγραφό της, ώστε να μπορεί, όταν παραλάβει και το συμβόλαιο, να έχει εικόνα με βάση ποιά αίτηση ασφάλισης εκδόθηκε.
Είναι αλήθεια ότι η πρακτική της αγοράς μέχρι τώρα σε κάποιους κλάδους ήταν τέτοια, που δεν προέκυπτε υποχρέωση του διαμεσολαβητή να συμπληρώνει αίτηση ασφάλισης. Αρκούσε η εισαγωγή σε ένα portal κάποιων δεδομένων με τα οποία η ασφαλιστική εταιρεία εξέδιδε το ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Άρα, ούτε ήταν κάπου καταγεγγραμμένα τα δεδομένα του πελάτη με υπογραφή του ούτε βεβαίως, αναγράφονταν πουθενά τα στοιχεία του διαμεσολαβητή που ήταν μπροστά στον πελάτη ώστε να τα ξέρει και ο ίδιος και να καταγράφονται και στο αρχείο της εταιρείας.
Αυτή η πρακτική παρατηρείται ακόμη ως ένα βαθμό από κάποιες εταιρείες, οι οποίες συνεχίζουν να εφαρμόζουν μεθόδους που δεν φαίνεται να συνάδουν με το νομικό πλαίσιο ούτε φυσικά να εξυπηρετούν την ουσία πίσω από όλο αυτό, δηλαδή τη διαφάνεια και την ενίσχυση της αξιοπιστίας.
Όπως δηλαδή τα προαναφερόμενα portal, στα οποία ακόμη γίνεται εισαγωγή δεδομένων χωρίς να απαιτείται υπογραφή του πελάτη ή αιτήσεις που παραδίδονται στους διαμεσολαβητές με τη μορφή pdf ή κατεβαίνουν από portal με άλλο τρόπο και δε διευκολύνουν την παραγωγή αντιγράφων, ενώ μεταφέρουν και κόστος στους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές – αυτές είναι σίγουρα πρακτικές που δεν συμμορφώνονται με το πνεύμα της νομοθεσίας.
Βεβαίως, οι εκπρόσωποι της διαμεσολάβησης και ιδιαίτερα όσοι έχουν ασχοληθεί ειδικά με την IDD, έχουν εντοπίσει τα συγκεκριμένα θέματα και πιέζουν τις ασφαλιστικές εταιρείες στην ορθότερη εφαρμογή.
Οι παράγοντες της αγοράς, θα πρέπει όλοι να έχουν το ίδιο ενδιαφέρον για να βελτιωθεί η διαφάνεια της ασφάλισης. Είναι αυτονόητο ότι η αίτηση, είτε συμπληρώνεται ηλεκτρονικά είτε συμπληρώνεται γραπτά, εφόσον υπάρχει και ο πελάτης έχει αντίγραφό της, καθιστά πιο δομημένη την όλη διαδικασία. Ταυτόχρονα και οι δύο πλευρές είναι κατοχυρωμένες ως προς τον τρόπο καταγραφής των δεδομένων, πάνω στα οποία θα βασιστεί το ασφαλιστήριο. Τέλος, με αυτό τον τρόπο, δίνεται άλλη μια δυνατότητα να περιοριστούν πιθανά φαινόμενα μη πιστοποιημένων διανομέων, οι οποίοι μπορεί ακόμη να προωθούν συμβόλαια “άτυπα”…
Διαβάστε το απόσπασμα της νομοθεσίας που καθιστά υποχρεωτική την αίτηση ασφάλισης:
[box]«Η ασφαλιστική επιχείρηση διαθέτει έγγραφο αίτησης ασφάλισης και το παρέχει δωρεάν στους διανομείς των προϊόντων της. Πριν από τη σύναψη της ασφαλιστικής σύμβασης, οι διανομείς συμπληρώνουν την αίτηση ασφάλισης βάσει των στοιχείων που παρέχει ο πελάτης, λαμβάνουν την υπογραφή του πελάτη επ’ αυτής και παραδίδουν το μεν πρωτότυπο στην ασφαλιστική επιχείρηση που αναλαμβάνει τον κίνδυνο, το δε αντίγραφό της στον πελάτη. Η αίτηση ασφάλισης, όπως και το ασφαλιστήριο συμβόλαιο που εκδίδεται στη συνέχεια, πέραν των όσων ορίζονται στην παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 2496/1997 (Α΄ 87), περιέχουν κατά περίπτωση τα εξής:
α) την επωνυμία, τον Α.Φ.Μ. και τον αριθμό ειδικού μητρώου του μεσίτη, του πράκτορα ή του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή δευτερεύουσας δραστηριότητας που έρχεται σε άμεση επαφή με τον πελάτη για τη διανομή του ασφαλιστικού προϊόντος,
β) τα στοιχεία της περίπτωσης α΄ που αφορούν το μεσίτη, τον πράκτορα ή τον ασφαλιστικό διαμεσολαβητή δευτερεύουσας δραστηριότητας που διατηρεί σύμβαση με την ασφαλιστική επιχείρηση, αν αυτός είναι διαφορετικός από αυτόν που αναφέρεται στην περίπτωση α΄, γ) τα στοιχεία της περίπτωσης α΄ που αφορούν το συντονιστή του ασφαλιστικού πράκτορα.»[/box]
2 Comments
Ο νόμος πολύ σωστά ορίζει τους κανόνες που πρέπει να ισχύουν και τις υποχρεώσεις των Ασφαλιστών ώστε η ασφάλιση να είναι αξιόπιστη και να διασφαλίζει τα συμφέροντα του Ασφαλισμένου Καταναλωτή (Φυσικό Πρόσωπο ή Επιχείρηση).
Δεν προβλέπει όμως μηχανισμό τιμωρίας όταν δεν τηρούνται οι κανόνες και οι υποχρεώσεις. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση απαλλαγή από τυχόν συνέπειες στον Ασφαλιστικό Διαμεσολαβητή, όταν υπάρξει πρόβλημα με το Ασφαλιστήριο. Πράξεις που εμπεριέχουν αμέλεια, λάθος ή παράλειψη του Ασφαλιστικού Διαμεσολαβητή συνιστούν Αστική Ευθύνη η οποία καλύπτεται από το αντίστοιχο Ασφαλιστήριο Επαγγελματική Ευθύνης του!
Συνεπώς οι ηλεκτρονικές αιτήσεις είναι παράτυπες. Έτσι δεν είναι;
Πολλές εταιρείες όμως τις χρησιμοποιούν. Τι κάνουμε σε αυτή την περίπτωση;