Γράφει: Κατερίνα Πετρίδη
Είναι κοινό μυστικό πως η ασφαλιστική αγορά «γερνάει», διότι δεν τροφοδοτείται επαρκώς με νέο αίμα, νέα στελέχη, τόσο στο κομμάτι των πωλήσεων όσο και -κυρίως- στις διοικητικές υπηρεσίες των ασφαλιστικών εταιρειών. Οι νέοι δυστυχώς αγνοούν τον ασφαλιστικό κλάδο, τόσο μεταφορικά όσο και κυριολεκτικά. Οι λόγοι είναι πολλοί και ποικίλοι.
Κατ’ αρχάς ο ασφαλιστικός κλάδος θεωρείται από πολλούς συντηρητικός, με μπόλικη γραφειοκρατία και λίγη δυναμική, συγκρινόμενος με πιο τεχνοκρατικούς κλάδους. Αυτό αποτρέπει τους νέους ανθρώπους, οι οποίοι αναζητούν ένα εργασιακό περιβάλλον που λειτουργεί με ταχείς ρυθμούς και καλλιεργεί την καινοτομία. Η αντίληψη αυτή τροφοδοτείται και από το γεγονός ότι η ασφαλιστική αγορά έχει αρκετά αργά αντανακλαστικά στις αλλαγές. Για παράδειγμα, παρά το ότι έχει κάνει σημαντικά βήματα στον τομέα του ψηφιακού μετασχηματισμού, έχει μείνει πίσω σε σύγκριση με άλλους κλάδους, που μοιάζουν πιο ελκυστικοί στα μάτια των νέων.
Το συντηρητικό αυτό προφίλ βέβαια είναι συνυφασμένο με αυτό καθαυτό το αντικείμενο του κλάδου, καθώς οι ασφαλιστικές εταιρείες διαχειρίζονται τα χρήματα των πελατών τους, οπότε υποχρεούνται να συμμορφώνονται με ένα εξαιρετικά αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο, να επενδύουν συνετά και χωρίς ρίσκο, προκειμένου να διασφαλίζουν την επάρκεια των αποθεματικών τους και τέλος να διατηρούν μία καλή φήμη, ώστε να εμπνέουν εμπιστοσύνη στο καταναλωτικό κοινό.
Επίσης στο μυαλό των περισσότερων η ασφάλιση ταυτίζεται με την πώληση, κάτι που δεν την κάνει ιδιαίτερα ελκυστική. Ελάχιστοι γνωρίζουν τις ποικίλες ειδικότητες που περικλείει ο ασφαλιστικός κλάδος πέρα από τις πωλήσεις: ανάληψη κινδύνου, αναλογιστική, διαχείριση κινδύνων, αποζημιώσεις, ανάλυση δεδομένων πελατών είναι μερικές από αυτές, δυσνόητες έννοιες οι περισσότερες για τον μέσο πολίτη. Δυσνόητη άλλωστε είναι και όλη η ασφαλιστική ορολογία, που δυσχεραίνει πολλές φορές ακόμη και την κατανόηση των όρων ενός συμβολαίου, πόσο μάλλον ό,τι αφορά το κανονιστικό πλαίσιο λειτουργίας μίας ασφαλιστικής επιχείρησης. Περιλαμβάνει επίσης τμήματα marketing, management, public relations, investing, CRM, human resources, CSR, ESG και φυσικά πωλήσεις, φυσικές και διαδικτυακές.
Παρόλα αυτά, ακόμη και το ίδιο το κομμάτι των πωλήσεων είναι παρεξηγημένο, με αποτέλεσμα να μη χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης από το ευρύ κοινό. Όμως ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής δεν είναι ένας απλός πωλητής. Δεν πουλάει κατσαρόλες, τηλεοράσεις, αυτοκίνητα ή οποιοδήποτε άλλο καταναλωτικό προϊόν. Εκπαιδεύεται, πιστοποιείται και αναλαμβάνει να επιτελέσει ένα πολύ σπουδαίο έργο: να αναγνωρίσει και να καλύψει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις πιο σημαντικές ανάγκες του πελάτη του, όσον αφορά την υγεία του, την οικογένειά του, την περιουσία του. Είναι ο άνθρωπος που θα βρίσκεται κοντά του στα δύσκολα, που θα του εξασφαλίσει μία αξιοπρεπή ζωή ό,τι κι αν τύχει, που θα τον βοηθήσει να κοιμάται ήσυχος τα βράδια, χωρίς άγχη και αγωνίες.
Τέλος, μία σημαντική παράμετρος που συμβάλλει στο να μην είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στους νέους είναι ότι η ιδιωτική ασφάλιση απουσιάζει από τα προγράμματα σπουδών των περισσότερων πανεπιστημίων, με αποτέλεσμα οι φοιτητές να μην εξοικειώνονται με το αντικείμενο και να μην αντιλαμβάνονται τον ασφαλιστικό κλάδο ως μία ενδιαφέρουσα και βιώσιμη επιλογή καριέρας.
Τι θα μπορούσε να βοηθήσει
Για να προσελκύσει νέους ταλαντούχους ανθρώπους η ασφαλιστική αγορά θα μπορούσε να χαράξει μία επικοινωνιακή στρατηγική που να αλλάζει ριζικά το τοπίο, αναδεικνύοντας τα ελκυστικά χαρακτηριστικά του κλάδου και τις σημαντικές προοπτικές επαγγελματικής εξέλιξης που μπορεί να προσφέρει.
Ξεκινώντας από την τελευταία παράμετρο που αναφέραμε, η συνεργασία με κρατικά και ιδιωτικά πανεπιστήμια θα πρέπει να διευρυνθεί, προκειμένου να υπάρχουν εκπαιδευτικά προγράμματα, προπτυχιακά και μεταπτυχιακά, σεμινάρια και διαλέξεις που θα κάνουν γνωστό στους φοιτητές όλο το εύρος του ασφαλιστικού κλάδου.
Παράλληλα θα μπορούσε να σχεδιαστεί ένα οργανωμένο rebranding της ασφαλιστικής αγοράς, με έμφαση στον κρίσιμο ρόλο που διαδραματίζει στη θωράκιση της κοινωνίας απέναντι στους εντεινόμενους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής, της οικονομικής αβεβαιότητας κ.ά. Οι νέοι σήμερα είναι πιο ευαισθητοποιημένοι από ποτέ σε ζητήματα όπως η κοινωνική προσφορά, το περιβάλλον, η συμπερίληψη και πολλοί επιλέγουν πλέον τον εργοδότη τους με αυτά τα κριτήρια. Οι ασφαλιστικές εταιρείες επιτελούν σημαντικό έργο σε αυτούς τους τομείς και θα πρέπει να το προβάλλουν, αξιοποιώντας σε μεγαλύτερο βαθμό και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για να είναι «ορατές» οι δράσεις τους από το νεανικό κοινό. Ιδιαίτερα επίσης θα πρέπει να τονιστεί ο σημαντικός ρόλος που παίζει πλέον η τεχνολογία στη λειτουργία τους, με την υιοθέτηση της δημιουργικής τεχνητής νοημοσύνης, της ανάλυσης δεδομένων και άλλων καινοτόμων πρακτικών, γεγονός που θα αναστρέψει την εικόνα του «συντηρητικού» κλάδου και θα προσελκύσει μία διαφορετική, πιο high tech μερίδα των νέων.
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως στην εποχή μας δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην ισορροπία ανάμεσα στην επαγγελματική και την προσωπική ζωή. Οι νέοι προτιμούν ένα πιο ευέλικτο μοντέλο εργασίας, που δεν απαιτεί τη συνεχή παρουσία τους στο γραφείο και τους δίνει την ελευθερία να διαχειρίζονται τον χρόνο τους, ενώ παράλληλα περικλείει την έννοια της προσφοράς και τους δίνει σημαντικές προοπτικές εξέλιξης… όπως ακριβώς συμβαίνει όταν επιλέγει κανείς το επάγγελμα του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή, σωστά;
No comment yet, add your voice below!