Η ασφαλιστική αγορά, που συχνά κατηγορείται για εσωστρέφεια, θα πρέπει να βάλει στο επίκεντρο του σχεδιασμού της τη συνδεσιμότητα, το άνοιγμα σε νέες συνεργασίες, νέες αγορές, νέες ευκαιρίες
Γράφει: Κατερίνα Πετρίδη
Η ασφαλιστική βιομηχανία είναι μία από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως, παρόλα αυτά όμως παραμένει εντυπωσιακά κλειστή και αμετάβλητη. Τα παντός είδους ατομικά ασφαλιστήρια συμβόλαια διανέμονται είτε από ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές είτε από συγκριτικά sites είτε απ’ ευθείας από τις ασφαλιστικές εταιρείες.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι αυτό συμβαίνει επειδή ο ασφαλιστικός κλάδος αντιστέκεται στην ψηφιοποίηση και την καινοτομία, αλλά το ζήτημα είναι πολύ πιο σύνθετο. Το κανονιστικό πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς είναι πολύ αυστηρό. Η εσωτερική της δομή και τα δίκτυα συνεργασιών που αναπτύσσονται πολύπλοκα. Παράλληλα ο ψηφιακός μετασχηματισμός απαιτεί μεγάλη επένδυση σε χρόνο και χρήμα, καταλήγοντας εφικτός μόνον για τους μεγάλους παίκτες.
Καθώς όμως οδεύουμε προς το τέλος του 2024, οι διοικήσεις των εταιρειών αντιλαμβάνονται την αυξανόμενη ανάγκη για μία διαφορετική προσέγγιση των πραγμάτων. Τα τελευταία χρόνια καταβάλλουν προσπάθειες να εκσυγχρονίσουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους. Δημιουργούν περισσότερα προϊόντα που μπορεί κανείς να τα αποκτήσει μέσω διαδικτύου, φτιάχνουν τις ανάλογες πλατφόρμες για να τα προωθούν.
Όμως δεν κινούνται αρκετά γρήγορα και οι ανάγκες των καταναλωτών αλλάζουν με ταχύτερους ρυθμούς, με αποτέλεσμα να εισέρχονται στην αγορά νέοι, πιο ευέλικτοι παίκτες, που ασχολούνται με το Insurtech και «τρώνε» ένα κομμάτι της πίτας. Κάποιοι, που είναι σε θέση να διαβάζουν τις εξελίξεις και να προσαρμόζονται σε αυτές, φροντίζουν να συνεργαστούν με αυτούς τους νέους παίκτες, αντί να δίνουν μάταιες μάχες. Συνεργάζονται και συμβάλλουν στη δημιουργία ασφαλιστικών οικοσυστημάτων.
Σύμφωνα με τον ορισμό της McKinsey, το οικοσύστημα είναι μία διασυνδεδεμένη ομάδα υπηρεσιών ή προϊόντων, που δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες να καλύψουν πολλές διαφορετικές ανάγκες τους μέσα από μία ενιαία εμπειρία. Τα οικοσυστήματα χτίζονται γύρω από τις ανάγκες των καταναλωτών. Είναι κάτι πολύ περισσότερο από απλές συνεργασίες παρόχων που προέρχονται από διαφορετικούς κλάδους και σκοπό έχουν να προσφέρουν μία ολοκληρωμένη εμπειρία μέσω ψηφιακά προσβάσιμων υπηρεσιών ή προϊόντων.
Η ανάπτυξη αυτών των οικοσυστημάτων φέρνει τις ασφαλιστικές εταιρείες μπροστά σε ένα δίλημμα: είτε θα αγκαλιάσουν αυτόν τον καινούργιο διασυνδεδεμένο κόσμο προσφέροντας ενσωματωμένη ασφαλιστική κάλυψη σε προϊόντα ή υπηρεσίες, συνεργαζόμενες με επιχειρήσεις εκτός της ασφαλιστικής βιομηχανίας είτε θα καταλήξουν απαρχαιωμένες και απομονωμένες, βλέποντας τα έσοδά τους να συρρικνώνονται.
Εάν δράσουν γρήγορα και γίνουν κομμάτι αυτών των οικοσυστημάτων, οι ασφαλιστές μπορούν να επαναπροσδιορίσουν το ρόλο τους, προσφέροντας στον καταναλωτή αξία που υπερβαίνει τον παραδοσιακό μετριασμό του κινδύνου και εξελίσσεται στην προσφορά μίας ολοκληρωμένης εμπειρίας. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει κατ’ αρχάς να αποδεχθούν το γεγονός ότι δεν έχουν πια την αποκλειστικότητα στο χώρο. Στη συνέχεια θα πρέπει να αναβαθμίσουν τα συστήματά τους, ώστε να μπορούν να ανταλλάσσουν αξιόπιστα και με ασφάλεια δεδομένα -η ψυχή των οικοσυστημάτων!- με τις συνεργαζόμενες επιχειρήσεις και βέβαια να είναι σε θέση να ανταποκρίνονται άμεσα στις αυξομειώσεις και τις διαφοροποιήσεις της ζήτησης.
Οι κλάδοι που μπορούν να αποτελέσουν εταίρους των ασφαλιστικών εταιρειών σε αυτά τα νέα οικοσυστήματα είναι πολλοί και διαφορετικοί: αυτοκίνητα, ηλεκτρικές συσκευές, χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, real estate, λιανικό εμπόριο, τουρισμός, υγεία κ.ά. Μπορούν να ενώσουν τις δυνάμεις τους με κάποιο ήδη υπάρχον οικοσύστημα ή να δημιουργήσουν το δικό τους. Φανταστείτε ας πούμε μέσω ενός παρόχου να σας προσφέρεται ένα πακέτο που θα περιλαμβάνει αεροπορικά εισιτήρια, δωμάτιο ξενοδοχείου, ενοικίαση αυτοκινήτου, ξεναγήσεις στα αξιοθέατα και ταξιδιωτική ασφάλιση. Σκεφτείτε πόσο πιο απλή μπορεί να γίνει η ζωή μας με την ανάπτυξη αυτών των οικοσυστημάτων.
Είναι προφανές ότι μιλάμε για ριζική αλλαγή νοοτροπίας. Η ασφαλιστική αγορά, που συχνά κατηγορείται για εσωστρέφεια, θα πρέπει να βάλει στο επίκεντρο του σχεδιασμού της τη συνδεσιμότητα, το άνοιγμα σε νέες συνεργασίες, νέες αγορές, νέες ευκαιρίες. Οι γενιές των Gen-Zκαι των Gen-Y, που βρίσκονται στην αρχή της καταναλωτικής τους διαδρομής, είναι φανατικοί οπαδοί της ψηφιακής εποχής. Εργάζονται, παίζουν και κάνουν τις συναναστροφές τους online. Σύμφωνα με έρευνα του Boston Consulting Group, το 84% των Gen-Z και το 75% των Gen-Y δηλώνουν ότι θα αγόραζαν ένα προϊόν με ενσωματωμένη ασφαλιστική κάλυψη. Καταλαβαίνετε ότι ακόμη και αν οι περισσότεροι από αυτούς σήμερα είναι αρκετά νέοι για να μπορούν να αγοράσουν ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο, είναι οι αυριανοί σας πελάτες.
Το ζήτημα είναι πόσο έτοιμη είναι η ασφαλιστική αγορά για αυτό το άνοιγμα και πόσο γρήγορα μπορεί να κινηθεί προς τη σωστή κατεύθυνση, γιατί σύντομα θα έχουμε δύο είδη εταιρειών: αυτές που θα γίνουν κομμάτι του καινούργιου συνδεδεμένου κόσμου και θα ενταχθούν σε ένα οικοσύστημα και αυτές που θα παραμείνουν πιστές στον παραδοσιακό τρόπο λειτουργίας και θα μείνουν να κοιτούν τις εξελίξεις να τις προσπερνούν.
No comment yet, add your voice below!