Γράφει: Χριστίνα Μωράκη
Δεν είναι πάρα πολλά τα πρόσωπα που έχουν γίνει τόσο γνωστά στην ελληνική ασφαλιστική αγορά όσο ο Γιάννης Χατζηθεοδοσίου. Και αυτό δεν οφείλεται μόνο στην πετυχημένη πορεία του ως ιδρυτής της Mega Brokers ή ως Πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών. Οφείλεται κατά την άποψή μου, κυρίως στην προσωπικότητά του. Στην αντοχή του να βρίσκεται κάθε μέρα σχεδόν παντού ταυτόχρονα, στο θάρρος του να έχει άποψη για όλα, στον δυναμισμό με τον οποίο εκφράζεται, με την ίδια ακριβώς ένταση και ενθουσιασμό που αντιλήφθηκα όταν τον πρωτοσυνάντησα 25 χρόνια πριν. Tι κρατά άραγε τόσο σε εγρήγορση έναν άνθρωπο μετά από τόσα χρόνια καριέρας; Tι τον κάνει να προχωρά με τον ίδιο ζήλο, επιλήσμονας έναντι σε όποια καχυποψία ή κριτική αναπόφευκτα αποφέρουν η επιτυχία και η συνεχής δημοσιότητα; Ποιος είναι ο σκοπός του; Και όμως, δεν είναι αυτός που φαντάζεστε. Διαβάστε στη συνέχεια για τα κίνητρα και τους λόγους για τους οποίους ο Γιάννης Χατζηθεοδοσίου ζητά ξανά την ψήφο των ασφαλιστών και διεκδικεί για άλλη μια φορά την Προεδρεία του ΕΕΑ.
-Σε 5 μόλις μέρες από σήμερα ξεκινούν οι εκλογές στο Επιμελητήριο Αθηνών. 13 χρόνια Πρόεδρος σε ένα δημόσιο οργανισμό και ξανά υποψήφιος φέτος, ακόμη δεν είμαστε σίγουροι που ανήκετε πολιτικά.
-Δεν είστε σίγουροι γιατί πολύ απλά δεν ανήκω πουθενά. Ναι, προέρχομαι από τον χώρο του Πασοκ. Στο Επιμελητήριο δουλειά μου είναι να υπερασπίζομαι τα δικαιώματα των μικρομεσαίων επιχειρηματιών και επαγγελματιών, απέναντι στην εκάστοτε κυβέρνηση. Προσωπικά, μου είναι αδιάφορο ποιος κυβερνάει. Δεν με ελέγχει κανένας, ούτε το Πασοκ ούτε η ΝΔ, δεν έχω εξαρτήσεις και το έχω αποδείξει. Η πρώτη σύγκρουση που είχα εδώ στο Επιμελητήριο ήταν με έναν υπουργό του Πασοκ, τον κ. Ρόβλια. Εγώ εξυπηρετώ τα συμφέροντα αυτών που με εκλέγουν, μικρομεσαίους ελεύθερους επαγγελματίες και κανέναν άλλο. Aν παρακολουθήσει κανείς αυτά που λέω θα δει ότι παίρνω θέση και υπέρ και κατά της κυβέρνησης. Μάλιστα επι ΣΥΡΙΖΑ η ΝΔ τότε ως αντιπολίτευση έλεγε ότι είμαι ο καλύτερος πρόεδρος στην Eλλάδα. Τώρα πολλές φορές έχει ακουστεί ότι είμαι αντικυβερνητικός. Εγώ ο ίδιος δεν αλλάζω απόψεις, απλά οι άλλοι αλλάζουν πόστο! Δεν γνωρίζω καν για το 60% του ψηφοδελτίου μου κομματικά που ανήκουν. Δεν με ενδιαφέρει τι κάνουν έξω από το επιμελητήριο. Και το ξέρουν και οι ίδιοι ότι δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει να μάθω.
-Πάντως συχνά είχε ακουστεί, τουλάχιστον όταν γίνατε πρόεδρος για πρώτη φορά, ότι σκοπός σας ήταν να γίνετε βουλευτής.

-Αν ήθελα να γίνω βουλευτής, θα είχα γίνει εδώ και καιρό. Θα σας πω ότι μου έχει γίνει πρόταση τουλάχιστον 6 φορές να γίνω υποψήφιος βουλευτής, δύο φορές να κατέβω υποψήφιος ευρωβουλευτής και άλλες δύο φορές να γίνω υφυπουργός. Απάντησα, και απαντώ τώρα και σε σας, ότι δεν με ενδιαφέρει η κεντρική πολιτική σκηνή.
-Πώς γίνεται αυτό; Εσείς έχετε πει πολλάκις ότι ασχολείστε με τα κοινά απ’ όταν βγήκατε στη ζωή.
-Γίνεται, γιατί με ενδιαφέρει να έχω μια θέση στην οποία θα έχω το 100% της ευθύνης για ό,τι συμβαίνει, χωρίς να χρειάζεται να ακολουθώ κάποια κομματική γραμμή. Έτσι είναι ο χαρακτήρας μου, θέλω να είμαι ανεξάρτητος. Αν ήθελα να ανήκω σε ένα χώρο θα το είχα επιδιώξει. Δεν σημαίνει ότι δεν σέβομαι και δεν αναγνωρίζω τις προτάσεις αυτές, απλά προτιμώ να είμαι σε ένα ρόλο που εκφράζει το σύνολο. Θέλω να κρίνομαι γι’ αυτό που λέω και αυτό που λέω να το λέω μόνος μου, να μην πιέζομαι πολιτικά να πω κάτι άλλο. Αυτό μου αρέσει παρότι το να είναι κάποιος βουλευτής ή υφυπουργός είναι πολύ πιο σημαντικό. Μου αρέσει να εκφράζω την κοινωνία όσο μπορώ και να μου είναι αδιάφορο τι κόμμα είναι κάποιος. Άλλωστε η ίδια η κοινωνία τους διαχωρισμούς «αριστεράς – δεξιάς» τους έχει καταργήσει. Ειδικά η νέα γενιά. Η κοινωνία εξέλεξε το 2015 τον ΣΥΡΙΖΑ πιστεύοντας ότι θα τ’ αλλάξει όλα και μετά ξαναγύρισε στη Νέα Δημοκρατία. Άρα, για να καταλαβαίνουμε τα μηνύματα, η απάντησή της ποια είναι; Θέλω καλύτερη ποιότητα ζωής, θέλω ένα καλό περιβάλλον για τα παιδιά μου, θέλω ασφάλεια. Αυτός που θα με πείσει ότι θα το κάνει θα τον ψηφίσω, ανεξάρτητα από το αν λέγεται αριστερά ή δεξιά.
-Εσείς στο Επιμελητήριο τι προσφέρατε λοιπόν και γιατί επιθυμείτε να διεκδικήσετε και πάλι την προεδρεία;
Καταρχήν, παρέμβαση σε κάθε θέμα που αφορά την οικονομική ζωή της χώρας. Υπάρχουν 20 άνθρωποι που βγαίνουν στην τηλεόραση και μιλάνε για την οικονομία ως γνώστες και επαγγελματίες – λογιστές, συνδικαλιστές, κλπ. Οι 18 είναι υποψήφιοι του συνδυασμού μας. Το Eπιμελητήριο Αθηνών παίρνει θέση σε όλα. Δεν γίνεται να θάβουμε κάτω από το χαλί την πραγματικότητα. Όπως για παράδειγμα, ότι αυτό που συμβαίνει σήμερα με την ενέργεια, σκοτώνει οικονομικά καταναλωτές και επιχειρήσεις. Έχουμε φτάσει στο σημείο πέντε επιχειρήσεις να διαμορφώνουν την τιμή της ενέργειας. Πήγε ο Πρωθυπουργός στην Ευρώπη και τι του είπε η κ. Φον ντερ Λάιεν; «Είναι πρόβλημα δικό σας, λύστε το». Αντίστοιχα, οτι οι τράπεζες έχουν πολύ ακριβές χρεώσεις – μέχρι και ο Πρωθυπουργός το έχει πει. Το πρώτο 9μηνο παρουσίασαν 3,5 δις κέρδη εκ των οποίων το 50% είναι από τις χρεώσεις των POS. Όντως αυξήθηκαν τα έσοδα του κράτους κατά 6 δις από το χτύπημα της φοροδιαφυγής, πολύ ωραία, αλλά στην Ευρώπη η χρέωση των POS είναι 0,1%, 0,2%, 0,3% όχι 0,6%-1% που είναι στην Ελλάδα. Δεν μπορεί οι τράπεζες να έχουν 3,5 δις κέρδη και να πληρώνουν μηδέν φόρο και ταυτόχρονα η κυβέρνηση να κυνηγάει μέχρι εξόντωσης τους μικρομεσαίους. Σας θυμίζω δε ότι οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν από το κράτος με 80 δις. Αν η αλήθεια λέγεται αντιπολίτευση, τότε κάνω αντιπολίτευση. Ότι στα τρόφιμα έγινε αισχροκέρδεια, το απέδειξε η κυβέρνηση γιατί έβαλε πρόστιμα. Το θέμα είναι ότι όσο ροκανίζεται το εισόδημα των καταναλωτών, οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να δουλέψουν. Άρα εμείς θέλουμε ο καταναλωτής να είναι αξιοπρεπής, θέλουμε καλύτερους μισθούς. Ξέρουμε ότι αυτοί είναι οι πελάτες μας. Εγώ είμαι ασφαλιστής. Αν ο πελάτης μου δεν έχει λεφτά, δεν μπορεί να τα βάλει στην ασφάλιση.

-Πρόσφατα είχατε έρθει σε δημόσια αντιπαράθεση με τον Πρόεδρο του Ιατρικού Αθηνών γιατί είχατε κάνει λόγο για «καρτέλ στην υγεία».
Βεβαίως. Για να το πω απλά, δύο εταιρείες έχουν το 80% των ιδιωτικών νοσοκομείων και οι χρεώσεις έχουν φτάσει στα ύψη. Οι ασφαλιστικές αυξάνουν τα νοσοκομειακά γιατί είναι πολύ ακριβές οι τιμές στις οποίες πωλούνται τα νοσήλια. Μόνο που όλοι ξέρουμε, αυτά τα πανάκριβα νοσήλια αφορούν μόνο στις ασφαλιστικές. Όλοι ξέρουμε ότι όταν ένας πελάτης νοσηλευτεί ιδιωτικά πληρώνει 1000 ευρώ και όταν νοσηλευτεί μέσω ασφαλιστικής για τα ίδια πράγματα πληρώνει 3000 ευρώ. Λέω κάτι που είναι ψευδές; Επίσης πρόσφατα είπα και κάτι άλλο. Ότι κάποιες ασφαλιστικές βολεύονται από αυτές τις συνθήκες και παλιά ισόβια νοσοκομειακά βρίσκουν την ευκαιρία να τα καταργήσουν λόγω αύξησης κόστους. Ας μου πει κάποιος τι από αυτά που λέω δεν είναι αλήθεια. Το αν αυτό το βαφτίζει «αντιπολίτευση» μου είναι αδιάφορο. Όσο για τις κλινικές, για να υπάρξει υγιής ανταγωνισμός θα πρέπει να αλλάξει το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο το οποίο είναι πάρα πολύ σκληρό και οι προϋποθέσεις που θέτει είναι υπερβολικές, τόσο που χρειάζεται σχεδόν μια δεκαετία για να μπορέσει να ολοκληρωθεί μια νοσοκομειακή μονάδα στη χώρα μας!
-Όλα αυτά αφορούν κριτική και πίεση στην Πολιτεία. Πέρα από αυτό, το Επιμελητήριο ως οργανισμός τι έχει προσφέρει στα μέλη του από τότε που γίνατε Πρόεδρος;
-Καταρχήν στα μέλη μας προσφέρουμε 42 δωρεάν υπηρεσίες. Βρείτε μου ένα επιμελητήριο που να προσφέρει πάνω από πέντε. Πολλές από αυτές δε, είναι και πολύ ακριβές. Το 2011 παρέλαβα ένα επιμελητήριο με μηδέν ταμείο, είχα πέσει πάνω στο κούρεμα των ομολόγων. Και σήμερα έχουμε 27 εκατομμύρια πλεόνασμα. Προσφέρουμε και έργο και έχουμε και σπουδαία οικονομικά. Έχουμε τόσο αποθεματικό, όσο όλα τα άλλα 58 επιμελητήρια της χώρας μαζί.
-Από που έχει έσοδα το Επιμελητήριο;
Έχουμε δύο ειδών έσοδα, το ένα είναι η τήρηση του ΓΕΜΗ και το άλλο είναι η συνδρομή των μελών. Κάθε επιμελητήριο εισπράττει γύρω στο 5%-15% της συνδρομής των μελών του. Εμείς εισπράττουμε 55%-60%. Αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος κάτι βλέπει σε μας, κάτι παίρνει από μας για να πληρώνει τη συνδρομή του. Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο έχουμε χρήματα είναι η οικονομική διαχείριση που ασκούμε. Το 2012 κατήργησα την έκδοση του περιοδικού «Το Επιμελητήριο», το οποίο στέλναμε κάθε μήνα στα μέλη μας, και το έκανα ψηφιακό, δημιούργησα το site www.eea.gr. To περιοδικό μας κόστιζε 700.000 ευρώ το χρόνο, το site μας κοστίζει 50.000 ευρώ. Υπολογίστε τα χρόνια να δείτε ένα μέρος του πλεονάσματος πώς βγήκε. Ακόμη, έγινε περικοπή εξόδων. Για παράδειγμα γινόντουσαν στο παρελθόν πολύ ακριβές εκδηλώσεις τις οποίες εμείς δεν καταργήσαμε, απλά τις κάναμε βρίσκοντας χορηγούς που κατέβαλαν το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων. Αυτό σημαίνει επιχειρείν. Το τρίτο σε σχέση με τα οικονομικά είναι ότι βάλαμε πάρα πολύ την ψηφιοποίηση στη ζωή μας. Δεν υπάρχει ούτε ένα μέλος που έρχεται εδώ για να πληρώσει, να ανανεώσει κλπ. Όλα γίνονται ψηφιακά. Αυτό δημιούργησε οικονομίες κλίμακος.
-Εσείς δεν παίρνετε μισθό;
-Όχι μόνο δεν παίρνω, δίνω κιόλας θα μπορούσε να πει κανείς. Για τα πρώτα δέκα χρόνια της θητείας μου έπαιρνα 414 ευρώ το μήνα. Ήταν επιλογή μου, θα μπορούσα να είχα πάρει και περισσότερα, άλλοι πρόεδροι έπαιρναν περισσότερα. Σήμερα παίρνω 800 ευρώ το μήνα τα οποία σημειώστε, δεν είναι μισθός, στην ουσία είναι έξοδα παράστασης. Αλλά περνάω 10 ώρες τη μέρα σε αυτή μου τη θέση. Έχω τη χαρά και την ευτυχία την εταιρεία μου να την διευθύνει ο γιος μου και εγώ να είμαι εδώ πλήρους απασχόλησης.
-Δεν θεωρήσατε ότι ο γιος σας είναι πολύ νέος ή πολύ άπειρος για να αναλάβει μια τόσο μεγάλη επιχείρηση όπως η Μega Brokers;

Αν θεωρούσα κάτι τέτοιο δεν θα του την είχα παραδώσει. Κανείς δεν θέλει να χάσει ό,τι έχτισε όλη του τη ζωή. Ο Τάσος καταρχάς τελείωσε το Πανεπιστήμιο Πειραιά, το τμήμα Στατιστικής-Ασφαλιστικής Επιστήμης και μετά έκανε το μεταπτυχιακό του στο Λονδίνο. Εκεί δούλεψε για 4 χρόνια μεταξύ άλλων και στους Lloyd’s. Γύρισε, δουλέψαμε 7 χρόνια δίπλα δίπλα και μετά από 7 χρόνια, εγώ αποχαιρέτησα. Δηλαδή, πάω μια φορά στις 10 μέρες για καμιά ώρα. Αυτός κάνει κουμάντο, γιατί πιστεύω κιόλας ότι σε μία επιχείρηση δεν μπορούν να κάνουν δύο κουμάντο. Είμαστε και οι δύο ηγετικές φυσιογνωμίες και εγώ και ο γιος μου, άρα αφού ήθελα να την παραδώσω σε εκείνον, θα έπρεπε να αναλάβει την ευθύνη. Και το έκανα με μεγάλη χαρά. Αισθάνομαι ιδιαίτερη περηφάνια γιατί αυτό είναι το όνειρο φαντάζομαι κάθε γονιού. Να μπορεί αυτό που δημιούργησε, να περάσει στα χέρια του παιδιού του. Οπότε όχι, δεν θεώρησα ότι είναι πολύ νέος ή άπειρος για να αναλάβει. Και μάλλον είχα δίκιο, γιατί γνωρίζετε ήδη και το έχετε γράψει νομίζω, ότι η περίπτωσή μας θα διδάσκεται στο πανεπιστήμιο Πειραιά ως case study επιτυχημένης διαδοχής. Είμαι πολύ περήφανος για την πρόοδο και των δύο παιδιών μου, γιατί έχω και μια κόρη ξέρετε, η οποία είναι βιολόγος και τώρα κάνει το διδακτορικό της, ερευνά τις εξελίξεις στη νόσο Alzheimer, σε ένα από τα μεγαλύτερα και καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, στο Λονδίνο. Βεβαίως για να είμαι ειλικρινής πρέπει να δηλώσω ότι μεγάλο κομμάτι των όσων έχω καταφέρει, με τα όποια αποτελέσματα, όπως και το μεγάλωμα των παιδιών μου, οφείλεται στη γυναίκα μου, με την οποία είμαστε μαζί 40 ολόκληρα χρόνια, από όταν ήταν 17 χρονών και ήμουν 21. Σε όλη την διαδρομή μου, από τότε που ξεκίνησα ως απλώς ασφαλιστής και έκανα επιχείρηση, μέχρι σήμερα, μέχρι πάντα, το δεξί μου χέρι ήταν η γυναίκα μου. Είχε την ευθύνη των οικονομικών και όχι μόνο.
-Επιστρέφω σε αυτά που συζητούσαμε προηγουμένως. Αν δεν έχετε απολαβές, αν δεν έχετε βλέψεις για κάτι παραπάνω, τότε για ποιο λόγο παραμένετε τόσα χρόνια και μάλιστα θέλετε να συνεχίσετε;
-Θα σας πω. Εγώ προέρχομαι από μια γενιά η οποία ήταν πολύ πιο πολιτικοποιημένη από τη σημερινή. Προέρχομαι από φτωχή οικογένεια και είμαι αυτοδημιούργητος σε ό,τι έχω κάνει στη ζωή μου. Άρα από άλλη θέση μπήκα τότε στα κοινά και στη ζωή, με άλλες διεκδικήσεις. Τα χρόνια πέρασαν και από ένα σημείο και μετά είχα δύο επιλογές. Ή να κάτσω να συνεχίσω τον πλούτο μου ή να διεκδικήσω τη χαρά του να εκφράζεις το κόσμο, του να δίνεις στη κοινωνία ολόκληρη. Το δίλημμα χρήμα ή δόξα είναι χιλιάδων ετών. Μάλλον εγώ είμαι στην πλευρά της δόξας, από πάντοτε μάλιστα. Όταν ξεκίνησα τη δουλειά του ασφαλιστή, την μεγαλύτερη χαρά, τη μεγαλύτερη ευτυχία, την ένοιωθα όταν έπαιρνα το κύπελλο, την πλακέτα. Να αποδείξω ότι «ναι, τα κατάφερα» ήταν και είναι το σημαντικότερο για μένα. Σήμερα είμαι στη φάση που λέω «πάμε μαζί να καταφέρουμε και άλλα». Δυστυχώς στην κοινωνία έχει επικρατήσει η άποψη ότι όποιοι ασχολούνται με τα κοινά κάτι παίρνουν, κάτι κερδίζουν. Αυτό είναι απαράδεκτο. Αν πιστέψουμε ότι όλοι όσοι ασχολούνται με τα κοινά είναι απατεώνες, τότε αυτή η χώρα πρέπει να βυθιστεί, να εξαφανιστούμε από το χάρτη. Είναι αδιανόητο και άδικο να το λέμε για όλους. Το ότι υπάρχουν κάποιοι που λειτουργούν εις βάρος αυτών που τους εκλέγουν δεν σημαίνει ότι είναι όλοι έτσι. Δεν μου αρέσει το «τσουβάλιασμα». Όποιος κάνει τσουβάλιασμα σε αυτούς που έχουν δημόσιες θέσεις, μετά θα κάνει και στον κλάδο του. Το 1990 που ξεκίνησα τη δουλειά δεν θέλω να σας πω τι έλεγε η κοινωνία για τον κλάδο μας. Ασφαλώς αυτό δεν εξέφραζε την πραγματικότητα ούτε και τώρα την εκφράζει. Ας προσέχουμε τι λέμε.
-Ποια είναι τα σημαντικότερα από αυτά που έχετε καταφέρει λοιπόν;

– Το πιο εντυπωσιακό να σας πω. Τον τελευταίο ένα χρόνο προσφέραμε δωρεάν μαθήματα για την Τεχνητή Νοημοσύνη σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Τα μαθήματα αυτά τα έχουν παρακολουθήσει 30.000 άνθρωποι μέσα σε ένα χρόνο. Και μάλιστα λαμβάνουν και πιστοποίηση. Σε όλα τα μέλη δίνουμε δωρεάν ιστότοπο, δωρεάν πρόγραμμα κοστολόγησης της επιχείρησής τους, δίνουμε δωρεάν πλατφόρμα CRΜ, δωρεάν νομικές συμβουλές. Προσφέρουμε πάνω από 40 μαθήματα e-learning δωρεάν. Έχουμε κάνει 30 μελέτες, παρέχουμε δωρεάν συμβουλευτική από λογιστές, φοροτέχνες, δικηγόρους, νομικούς, εργατολόγους, να απαντούν σε κάθε ερώτημα των μελών μας. Δημιουργήσαμε το πρώτο Κέντρο Ψυχικής Υγείας στη χώρα μας. Δηλαδή, δωρεάν ψυχολόγο ή ψυχίατρο σε όλα τα μέλη του επιμελητηρίου, στις οικογένειές τους και στους εργαζόμενους των επιχειρήσεων τους. Θα μπορούσα να μιλάω επί ώρες. Έχουμε κάνει πολλά. Αυτά που μένουν να κάνουμε είναι πολύ περισσότερα. Έχουμε οργανώσει ένα επιμελητήριο το οποίο θα έλεγα είναι ευρωπαϊκού τύπου. Δεν ανακαλύψαμε τον τροχό. Πήρα το Συμβούλιό μου και επισκεφθήκαμε όλα τα μεγάλα επιμελητήρια της Ευρώπης και ουσιαστικά πήραμε καλές πρακτικές, φιλοσοφίες και λειτουργίες και τις μεταφέραμε εδώ.
– Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίοι, τα μέλη του ΕΕΑ;
Η μεγαλύτερη πρόκληση της εποχής μας είναι η ενσωμάτωση στην ψηφιοποίηση και την Τεχνητή Νοημοσύνη. Εδώ θα κριθεί το στοίχημα της αντοχής. Όποιος δεν ανέβει στο τρένο της Τεχνητής Νοημοσύνης ουσιαστικά δεν έχει μέλλον. Μέχρι το 2030 υπολογίζεται ότι το 70% της λιανικής θα γίνεται μέσω ίντερνετ, όχι άμεση πώληση αλλά και έμμεση πώληση και ότι ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι στον πλανήτη θα αλλάξουν αντικείμενο δουλειάς λόγω της τεχνολογίας. Στην Ελλάδα στην επόμενη πενταετία θα χρειαστούν 300.000 εργαζόμενοι με δεξιότητες γύρω από την ψηφιοποίηση και την Τεχνητή Νοημοσύνη. Άρα, η πρόκληση του μέλλοντος είναι αυτή. Κατά τα άλλα, το μεγάλο θέμα για την Ελλάδα είναι ότι λόγω μνημονίων και ύφεσης, λόγω πανδημίας και κατόπιν ενεργειακής κρίσης, το 60% των επιχειρήσεων είναι τραυματισμένες, κουβαλάνε σημαντικά χρέη τα οποία εμποδίζουν την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό τους.

-Tι θα μπορούσε να γίνει γι’ αυτό;
Θα πρέπει τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας να μοιραστούν ευρύτερα κατά τη γνώμη μας, να πάρουν και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Τα πρώτα 12,5 δισεκατομμύρια τα παίρνουν μόλις 670 επιχειρήσεις. Το ΕΣΠΑ το λαμβάνει μόλις το 6% των επιχειρήσεων, θα μπορούσε να το παίρνει το 40%. Αυτά τα δύο ταμεία θα μπορούσαν να στηρίξουν πολύ περισσότερο τον μικρομεσαίο επιχειρηματία. Είναι δύο μεγάλα όπλα. Το τρίτο είναι η ρύθμιση των χρεών. Όταν οι επιχειρήσεις που χρωστάνε φτάνουν τις 300.000, η ρύθμιση είναι υπέρ και της πολιτείας. Mόνο έτσι θα αρχίσει να εισπράττει φόρους, μόνο έτσι θα αρχίσουν να πληρώνονται τα ασφαλιστικά ταμεία. Όσο η κυβέρνηση δεν ρυθμίζει τα χρέη, αυτές όλες οι επιχειρήσεις είναι εγκλωβισμένες στον αναπνευστήρα, διότι λόγων χρεών εξαιρούνται από οποιοδήποτε μέσο στήριξης, ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης, όποια δάνεια υπάρχουν και δεν υπάρχουν. Αυτό για το οποίο παλεύουμε στο Επιμελητήριο είναι η ισονομία και η οικονομική δημοκρατία. Ισονομία σημαίνει την ίδια αντιμετώπιση που έχει ο μικρός να την έχει και ο μεγάλος. Οικονομική δημοκρατία σημαίνει όταν μοιράζονται χρήματα, τα χρήματα αυτά να μην τα παίρνει το 1%, θα πρέπει να τα παίρνουν όλοι. Από τα 110 δισ. για παράδειγμα που οφείλονται στην εφορία, τα 85 δισ. τα οφείλουν 9.000 επιχειρήσεις και τα 25 δισ. τα οφείλουν 600.000 επιχειρήσεις. Τις μεγάλες επιχειρήσεις, που χρωστάνε τα πολλά, δεν τις πειράζει κανείς και ασχολούνται με τον φουκαρά θέλοντας να τον εξοντώσουν.
-Ποιες θα είναι οι βασικές επιδιώξεις σας για τους ασφαλιστές αν ξαναβγείτε πρόεδρος;
Το ένα κομμάτι στο οποίο δίνουμε μεγάλη βαρύτητα είναι να διευρυνθεί η υποχρεωτικότητα. Το μεγάλο θέμα είναι ν’ αυξηθεί η πίτα, το 2,3% να γίνει 5% ή 6%. Με αυτά που ζητάμε θα διπλασιαστεί και θα τριπλασιαστεί ο τζίρος. Να ξέρετε ότι όλα όσα ζητάμε θα γίνουν. Είμαστε βέβαιοι για αυτό. Αυτό που κυνηγάμε είναι το πότε θα γίνουν, πιέζουμε να γίνουν άμεσα. Γιατί είμαι σίγουρος ότι θα γίνουν; Μα γιατί γίνονται παντού, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να σηκώσει μόνη της το κόστος των φυσικών καταστροφών. Η Ελλάδα κάποια στιγμή θέλει δεν θέλει θα εναρμονιστεί με τις χώρες της Ευρώπης. Αυτό που πάμε να κερδίσουμε είναι το χρόνο. Αντί να γίνει σε 5-10 χρόνια, να γίνει όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Το δεύτερο στο οποίο δίνουμε μεγάλη βαρύτητα είναι ο εκσυγχρονισμός. Ήμουν σαφής προηγουμένως. Όποιος δεν καταλάβει τι σημαίνει τεχνητή νοημοσύνη δεν έχει μέλλον. Τι λέμε εδώ; Ότι είμαστε στη διάθεσή σας. Ό,τι εκπαίδευση θέλετε την παρέχουμε και την παρέχουμε δωρεάν. Γενικότερα προσφέρουμε εκπαιδεύσεις όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και στην περιφέρεια. Τελευταία χρηματοδοτήσαμε το ΣΕΜΑ για να κάνει σεμινάρια με το ΕΙΑΣ. Κάνουμε άπειρες εκπαιδεύσεις και επιπλέον, χρηματοδοτούμε όλα τα σωματεία. Είμαστε ο μεγαλύτερος, αν όχι ο μοναδικός, χρηματοδότης όλων των σωματείων. Όχι μόνο της Αθήνας, αλλά όλων, και των τριτοβάθμιων σωματείων και των δευτεροβάθμιων και των τριτοβάθμιων. Εννοούμε πάντα τα σωματεία κλάδων που ανήκουν στο Επιμελητήριο. Στηρίζουμε τη λειτουργία και τις εκδηλώσεις τους. Το άλλο για το οποίο παλεύουμε είναι οι εξετάσεις πιστοποίησης να γίνονται ηλεκτρονικά. Χρειάζεται νέο αίμα στον κλάδο και δεν είναι λύση να υποχρεώνονται οι υποψήφιοι μια να ταξιδεύουν στην Αθήνα μία στη Θεσσαλονίκη. Σε όλη την Ευρώπη οι εξετάσεις γίνονται ηλεκτρονικά. Άλλος στόχος μας είναι οι πιστοποιήσεις και τα συμβόλαια αστικής ευθύνης να φεύγουν κατευθείαν από τους παρόχους προς το ΓΕΜΗ. Έτσι ο ασφαλιστής να μην εμπλέκεται πουθενά.
Επίσης έχουμε ανακοινώσει ότι είμαστε διατεθειμένοι, ακριβώς γιατί έχουμε καταφέρει να έχουμε μεγάλο αποθεματικό, να διαθέτουμε 100.000 ευρώ κάθε χρόνο στον ασφαλιστικό κλάδο. Νομίζω ότι είναι πάρα πολύ μεγάλο ποσό, δεν υπάρχει αντίστοιχο. Άρα ελάτε, βρείτε δράσεις, γιατί εδώ δεν χαρίζουμε λεφτά, πληρώνουμε δράσεις. Και αν χρειαστεί και παραπάνω, θα τα δώσουμε. Και αξίζει τον κόπο να πω, δεχτήκαμε να χρηματοδοτήσουμε και το Επαγγελματικό Ταμείο, όπου η ίδρυση του, ο φάκελος όπως λέμε, κοστίζει καταρχήν 70.000 ευρώ. Εμείς είπαμε ότι θα αναλάβουμε το 100% της χρηματοδότησης αυτού, αν αποφασίσουν τα σωματεία να κάνουν Επαγγελματικό Ταμείο, που κατά τη γνώμη μου είναι σωστό να γίνει για τον κλάδο μας.
-Η βασικότερη ωστόσο ανησυχία των ασφαλιστών είναι ότι απειλείται η δουλειά τους. Πώς θα τους βοηθήσετε σε αυτό;
Θα σας πω το εξής για τη δουλειά. Η δουλειά μας πάντα θα απειλείται, όπως απειλούνται όλες οι δουλειές, όχι μόνο των ασφαλιστών, όλες. Να πούμε ότι δεν θα συνεχιστούν ή δεν θα αυξηθούν οι πωλήσεις μέσω ίντερνετ θα είναι σαν να κοροϊδεύουμε το κόσμο. Αυτό συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη, σε όλο τον πλανήτη. Οι διαμεσολαβητές πρέπει να πάρουμε το κομμάτι που μας αναλογεί σε όλους τους κλάδους. Και το κομμάτι που μας αναλογεί είναι το σημείο που ο πελάτης καταλαβαίνει ότι το μειωμένο κόστος που βρίσκει στο ίντερνετ είναι η υπεραξία που δίνει η παρουσία μας.
Κανένας αγώνας δεν κερδίζεται άμα δεν δοθεί. Πάντα θα υπάρχουν προβλήματα. Και τα προβλήματα του αύριο δεν θα έχουν καμία σχέση με τα προβλήματα του χθες. Άλλα θέματα διεκδικούσαμε πριν 10 χρόνια, άλλα τώρα και άλλα θα διεκδικούμε μελλοντικά. Ο αγώνας δεν τελειώνει και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος ύπαρξης των επιμελητηρίων και των σωματείων. Αλλιώς δεν θα χρειαζόντουσαν. Εδώ μπαίνει και το ζήτημα του αθέμιτου ανταγωνισμού. Έχουμε δώσει και δίνουμε μάχη για τις πλατφόρμες οι οποίες πολλές φορές παραβιάζουν το νόμο και βρίσκουν τρόπους να το δικαιολογούν. Έχω πει το εξής, πρέπει όλοι μας 8 ώρες να δουλεύουμε και 2 να διαμαρτυρόμαστε. Προφανώς και πολεμάμε τα δώρα που βάζουν τα οποία είναι απαράδεκτα, τη μη παρέμβαση της Πολιτείας για όλα αυτά, τις ευθύνες που έχουν οι ασφαλιστικές εταιρείες, τον εκβιασμό πελατών στα συμβόλαια πυρός ή ζωής από τις τράπεζες. Όλα αυτά τα πολεμάμε. Όμως όσο οι καταγγελίες έρχονται ανώνυμες, δεν μπορεί να γίνει κάτι σοβαρό. Είμαι διατεθειμένος ως επιμελητήριο, αν έρθει μια επώνυμη καταγγελία, να πληρώσουμε τα δικαστικά έξοδα και να πάμε στο δικαστήριο.
Στις ασφαλιστικές εταιρείες τι θα είχατε να πείτε για το συμφέρον των πρακτόρων;
Ότι έχουν να κερδίσουν πολύ περισσότερα από τη συνεργασία τους με τους πράκτορες. Ο ανθρώπινος παράγοντας δεν θα φύγει ποτέ από τη ζωή μας, θα περάσει μία κρίση αλλά θα επανέλθει. Κρίση εννοώ ότι εισέρχονται άλλα μέσα πραγματοποίησης πωλήσεων. Όμως όσο πιο κοντά τους έχουν οι εταιρείες το ζωντανό κομμάτι, που είναι οι πράκτορες και οι μεσίτες, τόσο μεγαλύτερο μέλλον έχουν. Δεν μπορεί να μη γνωρίζουν ότι και στην υπόλοιπη Eυρώπη οι εταιρείες που πήγαν μπροστά είναι αυτές που χρησιμοποιούν το ανθρώπινο δυναμικό, δηλαδή τους διαμεσολαβητές. Και στην Ευρώπη το κομμάτι του ίντερνετ κάποια στιγμή είχε μεγάλη άνοδο και μετά έπεσε. Γιατί ο πελάτης την χρειάζεται την επαφή. Αν μου συμβεί κάτι δεν μπορώ να πάρω ένα μηχάνημα να ρωτήσω, χρειάζομαι έναν άνθρωπο. Ειδικά τώρα που ο ασφαλιστικός κλάδος θα αποκτήσει όλο και μεγαλύτερες ευθύνες λόγω κλιματικής αλλαγής. Ο επιχειρηματίας χρειάζεται έναν άνθρωπο να τον συμβουλεύεται. Η εξειδίκευση θα παίξει ρόλο και ο ανθρώπινος παράγοντας πάντοτε με πάντοτε θα παίζει ρόλο. Μπορεί τώρα το κομμάτι που ανήκει στους διαμεσολαβητές να περνά μια κρίση αλλά θα ξαναμεγαλώσει.
Οι εταιρείες πώς τα πάνε με τις προκλήσεις του παρόντος;
-Δεν ισχύουν τα ίδια για όλες. Υπάρχουν εταιρείες που ήδη έχουν κάνει μεγάλα βήματα και άλλες που έχουν μείνει πίσω. Όμως και για αυτές ο εκσυγχρονισμός είναι μονόδρομος. Ό,τι ισχύει για τους διαμεσολαβητές ισχύει και για τις εταιρείες. Θα επιβιώσουν αυτές που αντιλαμβάνονται τα μηνύματα των καιρών. Η εκτίμηση που έχω είναι ήδη από τη χρονιά που έρχεται θα επέλθουν δραματικές αλλαγές στις εταιρείες. Ένα μέρος του back office θα καταργηθεί και θα διεκπεραιώνεται μέσω ψηφιακών βοηθών. Ήδη αυτό συμβαίνει στο επιμελητήριο. Μπαίνει κάποιος στο site eea.gr και μπορεί να πατήσει το κουμπί για τον ψηφιακό βοηθό ο οποίος απαντά άμεσα σε χιλιάδες ερωτήσεις. Και σύντομα ο επισκέπτης δεν θα χρειάζεται να γράφει την ερώτησή του, απλά θα μιλάει και θα του απαντά το σύστημα.
-Τι διαφορά έχει ο πρόεδρος όταν πρωτοξεκίνησε με τον πρόεδρο σήμερα; Δεν έχει φθαρεί καθόλου το όραμα και η ελπίδα;
Όταν χάσω το όραμα και την ελπίδα, θα παραιτηθώ από πρόεδρος, θα σηκωθώ να φύγω. Ζω μόνο για να μπορώ να σκέφτομαι, και αυτό με μαγεύει, καινούρια πράγματα που θα κάνουμε στο μέλλον. Κοιτάξτε, ασφαλώς και δεν είναι το ίδιο ο πρόεδρος του 2012-2013 με τον πρόεδρο του 2024. Είναι η εμπειρία που είναι τεράστια, είναι η γνώση που είναι μεγάλη, είναι η διαχείριση η οποία είναι πολύ διαφορετική του τότε με το σήμερα. Και βεβαίως, είναι η σύνδεση που έχει δημιουργηθεί. Ξέρετε, είμαι πάρα πολύ περήφανος για το ότι έχω ομοιογένεια και στην Διοίκηση και στο Διοικητικό Συμβούλιο. Είμαστε όλοι μια μεγάλη οικογένεια. Όποιος έρθει σ’ ένα Διοικητικό Συμβούλιο, θα το διαπιστώσει. Έχουμε κοινές σκέψεις και οράματα, αγαπάμε αυτό που κάνουμε, αγαπάμε το επιμελητήριο. Εγώ δεν είμαι παρά ο μαέστρος σε μια ορχήστρα. Για να γίνει όλο αυτό στο επιμελητήριο, χρειάστηκαν η Διοίκηση, το Διοικητικό Συμβούλιο, οι εργαζόμενοι του επιμελητηρίου, που χωρίς αυτούς δεν θα καταφέρναμε κάτι. Ποτέ δεν είναι έργο ενός. Εδώ θα ήθελα να τονίσω και κάτι άλλο, ειδικά για τον ασφαλιστικό κλάδο. Ο Δημήτρης (σ.σ.Γαβαλάκης) ήταν η καλύτερη επιλογή που θα μπορούσα να έχω κάνει. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό παιδί. Είναι βαθύς, ουσιαστικός γνώστης σε ό,τι έχει να κάνει με τον κλάδο. Μ’ έχει απελευθερώσει πάρα πολύ, ουσιαστικά αυτός έχει τα ηνία του κλάδου. Θα έλεγα ότι μεγάλο μέρος των δράσεων που έχουμε κάνει είναι δικές του πρωτοβουλίες. Νιώθω πολύ τυχερός που ο Δημήτρης είναι δίπλα μου. Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος και έχει δώσει πολλά στον κλάδο και μπορεί να δώσει ακόμα περισσότερα λόγω και της νεότερης ηλικίας του. Είναι πραγματικά κόσμημα για τον κλάδο μας – όχι μόνο για όλα όσα έχει προσφέρει αλλά και για τη συμπεριφορά του, το ήθος και την τιμιότητα του χαρακτήρα του. Νιώθω πάρα πολύ τυχερός που κατάφερα να τον πείσω να συνδυάσουμε τις δυνάμεις μας.
Και κάτι άλλο εδώ σημαντικό. Εάν κάτι πρέπει να καταλάβει ο κλάδος, είναι ότι αυτό που θα πρέπει να τον κρατάει δυνατό είναι η ενότητα. Ασφαλώς και υπάρχουν διαφωνίες, αλλά αυτές πρέπει να μένουν μέσα στα γραφεία. Πρέπει να σας πω ότι εγώ πολλές φορές έχω διαφωνήσει με ανθρώπους που ήταν δίπλα μου, αλλά ποτέ δεν θα δείτε στα 35 χρόνια της ιστορίας μου δημόσια δήλωση εναντίον κάποιου συναδέλφου, να κατακρίνω. Όσοι σπέρνουν διχόνοια θα πρέπει να απομονώνονται. Αυτά που μας ενώνουν θα είναι πάντα πολύ περισσότερα, αυτά είναι που θα φέρουν τις καλύτερες μέρες στη δουλειά. Έχουμε υποχρέωση να αγαπάμε και να σεβόμαστε τους συναδέλφους.
-Γιατί δεν υπάρχει επίσημος αντίπαλος και αφού δεν υπάρχει γιατί να έρθει κάποιος να σας ψηφίσει;
–Γιατί η συμμετοχή είναι πολύ σημαντική, θα δείξει τη δύναμη του επιμελητηρίου και στην πολιτεία και σε όλους. Δεύτερον, έχουμε 250 υποψηφίους στον συνδυασμό και θα επιλεγούν οι 50. Η επιλογή. Ποιοι είναι οι ικανότεροι; Και τρίτον, η αποδοχή. Που σημαίνει ότι θεωρούν ότι τα πάμε καλά. Γιατί αν δεν τα πάμε καλά, να μη μας ψηφίσουν. Όσο για τους αντιπάλους, αυτούς δεν τους κρίναμε εμείς. Υπάρχει μία Εκλογική Επιτροπή που αποτελείται από δύο εκπροσώπους του υπουργείου, κυβερνητικούς δηλαδή, από μία δικαστικό που είναι δικηγόρος, είναι η εκπρόσωπος που όρισε το Διοικητικό Συμβούλιο ομόφωνα και από τη Διευθύντρια του Επιμελητηρίου. Οι δύο σημαντικές προϋποθέσεις που παραβίασαν οι Συνδυασμοί που απορρίφθηκαν, είναι ότι πρέπει να είναι ταμειακά ενήμεροι, δηλαδή να έχουν πληρώσει το ΓΕΜΗ και τη συνδρομή τους και επίσης να έχουν τουλάχιστον δύο χρόνια για να μπορούν να είναι υποψήφιοι.
-Σας ευχαριστώ πολύ.
2 Comments
Είναι ευφυής, με έγκυρο κι ευθύ λόγο.
Είναι αποφασιστικός, υποστηρικτικός, συντρέχει σε κάθε έναν που προσφέρει στην κοινωνία.
Έχει ένα ελάττωμα. Δεν κατεβαίνει στην κεντρική πολιτική σκηνή. Θα ήταν μέτρο σύγκρισης και θα λειτουργούσε προς όφελός μας.
[…] […]