Το Underwriter όπως έχει κάνει και με άλλα σημαντικά νομικά κείμενα ξεκίνησε μια σειρά από δημοσιεύματα σχετικά με το περιεχόμενο της νέας Ευρωπαϊκής Οδηγίας για την Διανομή Ασφαλιστικών Προϊόντων (IDD).
Συγκεκριμένα με τα σημεία εκείνα που θα αγγίξουν περισσότερο την εργασιακή καθημερινότητα του Διαμεσολαβητή αλλά και όλων όσων εμπλέκονται στην διανομή των ασφαλιστικών προϊόντων, διότι η Οδηγία αφορά όλους.
Η συγκεκριμένη προσπάθεια έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον διότι μπορεί κάθε ενδιαφερόμενος, απο μια Οδηγία δεκάδων σελίδων, να δει εύκολα και απο σήμερα, αυτά που σε ενάμιση χρόνο θα αποτελέσουν νόμο του κράτους, κάνοντας τις δικές του κινήσεις προετοιμασίας ώστε η προσπάθεια προσαρμογής του στο νέο πλαίσιο να είναι πιο εύκολη και πιο άμεση.
Τα άρθρα λοιπόν με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον θα παρουσιάζονται ξεχωριστά και αυτούσια, συνοδευόμενα από σύντομη περιγραφή.
Απαιτήσεις από τον Διαμεσολαβητή
Ξεκινάμε σήμερα παρουσιάζοντας το άρθρο 10 με τίτλο “Επαγγελματικές και οργανωτικές απαιτήσεις”, το οποίο περιλαμβάνει ρυθμίσεις για την καθημερινή λειτουργία της Διαμεσολάβησης, οι οποίες θα πρέπει να ενσωματωθούν και στην νομοθεσία κάθε χώρας.
Πέρα απο αυτές που είναι ήδη νομοθετημένες στη χώρα μας, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η θέσπιση των 15 ωρών επαγγελματικής κατάρτισης ετησίως, (παράγραφος 2), λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη τη φύση των προϊόντων που προωθεί ο κάθε τύπος Διαμεσολαβητή και συνολικά τον τρόπο με τον οποίο ασκεί την δραστηριότητά του.
Βλέπουμε δηλαδή εδώ μια τροποποίηση σε σχέση με το πως έχει ρυθμιστεί, ίσως λίγο βιαστικά, από την Τράπεζα της Ελλάδος, το πλαίσιο επανεκπαίδευσης και επαναπιστοποίησης.
Η Τράπεζα όρισε 15 ώρες επανεκπαίδευση ετησίως καθορίζοντας αυστηρά το περιεχόμενό τους, το οποίο λαμβάνει ως κοινό για Πράκτορες, Μεσίτες και Διαμεσολαβητές δικτύων: ανεξαρτήτως πεδίου δραστηριότητας όλοι οι Διαμεσολαβητές θα πρέπει να λαμβάνουν 5 ώρες υποχρεωτική επανεκπαίδευση σε προϊόντα, 5 ώρες σε τεχνικές πωλήσεων και άλλες 5 ώρες σε ενημέρωση σχετικά με το εποπτικό πλαίσιο.
Ωστόσο η νέα Οδηγία δίνει την δυνατότητα το περιεχόμενο της επανεκπαίδευσης να μην είναι το ίδιο για όλους και να ορίζεται ανάλογα με το περιεχόμενο ή τον κλάδο της δραστηριότητας.
Επίσης στο συγκεκριμένο άρθρο προσδιορίζονται τα υποχρεωτικά όρια της κάλυψης αστικής ευθύνης Διαμεσολαβητή (παράγραφος 4) αλλά και μέτρα που μπορεί να λάβει το κράτος – μέλος ώστε να εξασφαλίζεται ακόμη περισσότερο η απόδοση των ασφαλίστρων από τους Διαμεσολαβητές – συγκεκριμένα δίνονται τέσσερις διαφορετικές δυνατότητες εξασφάλισης και το κάθε κράτος μέλος μπορεί να επιλέξει μία ή περισσότερες ( παράγραφος 6).
Αξίζει τον κόπο κάποιος να διαβάσει με προσοχή και τις 8 παραγράφους του συγκεκριμένου άρθρου ώστε να μπορέσει να προβλέψει και να αξιολογήσει αυτά τα οποία ο νόμος μέχρι τέλους του 2017 προβλέπει και στη χώρα μας ως υποχρεώσεις της Ασφαλιστικής Διαμεσολάβησης.
Ορισμοί
Ωστόσο, για να μπορέσει κανείς να κατανοήσει όλα τα κρίσιμα σημεία της IDD, πρέπει πρώτα να έχει κατανοήσει τους ορισμούς και τους όρους που χρησιμοποιούνται στις σελίδες της.
Για παράδειγμα τι θεωρείται επενδυτικό προϊόν που βασίζεται στην ασφάλιση, τι σημαίνει «μόνιμο απόθεμα», ή «περιστασιακή παροχή πληροφοριών» και πότε η ασφαλιστική διαμεσολάβηση θεωρείται “δευτερεύουσα δραστηριότητα”.
Για το σκοπό αυτό παρουσιάζουμε επίσης σήμερα τους Ορισμούς όλων των βασικών εννοιών (Άρθρο 2 της Οδηγίας) – ξεχωριστά επισημαίνονται αυτοί που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Ακολουθούν το Άρθρο 10 και το Άρθρο 2:
No comment yet, add your voice below!