Η ξηρασία μπορεί να είναι η επόμενη πανδημία

Δυο νέες δημοσιεύσεις περιγράφουν εφιαλτικά σενάρια για το μέλλον της ανθρωπότητας.

Σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ, η ξηρασία κινδυνεύει να γίνει η επόμενη πανδημία και δεν υπάρχει εμβόλιο να τη θεραπεύσει. Η έλλειψη νερού και η ξηρασία μπορεί να προκαλέσουν καταστροφή σε κλίμακα ανάλογη του COVID-19 με τους κινδύνους να αυξάνονται ραγδαία καθώς αυξάνεται η παγκόσμια θερμοκρασία.

Η παγκόσμια υπερθέρμανση προκαλεί τώρα πιο έντονες ξηρασίες στη νότια Ευρώπη και στη δυτική Αφρική και ο αριθμός των θυμάτων αναμένεται να “αυξηθεί δραματικά” εκτός αν ο κόσμος αναλάβει δράση,

Η ξηρασία, όπως ένας ιός, τείνει να διαρκεί πολύ καιρό, έχει ευρεία γεωγραφική έκταση και προκαλεί εκτεταμένη ζημιά. Μπορεί να επηρεάσει εμμέσως χώρες που δεν δοκιμάζονται στην πραγματικότητα από ξηρασία μέσω της διατροφικής ανασφάλειας και της αύξησης των τιμών των τροφίμων.

Περισσότερο από το 40% των εισαγωγών αγροτικών προϊόντων στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσαν να καταστούν “πολύ ευάλωτες” στην ξηρασία μέχρι τα μέσα αυτού του αιώνα λόγω της κλιματικής αλλαγής.

Ερευνητές με επικεφαλής επιστήμονες του Ινστιτούτου Έρευνας Κλιματικής Επίδρασης του Πότσνταμ (PIK) κάνουν λόγο για ένα «κλιματικό ντόμινο» που θα έχει ως αποτέλεσμα να επηρεαστεί αρνητικά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σχεδόν μισός ανθρώπινος πληθυσμός.

Ακόμη και αν καταφέρουμε να πιάσουμε τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισίου για την αύξηση της θερμοκρασίας στον πλανήτη η αποσταθεροποίηση του κλίματος θα είναι τέτοια που θα προκαλέσει ένα ντόμινο παρενεργειών στα στρώματα πάγων, στο Ρεύμα του Κόλπου και τα τροπικά δάση του Αμαζονίου.

Αν δεν εμποδίσουμε άμεσα τις εκπομπές βλαβερών αερίων οι επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή δεν θα μπορούν να εμποδιστούν και τα αποτελέσματα τους θα τα δούμε πιο δυναμικά στο τέλος του αιώνα.

Η νέα μελέτη αναφέρει ότι ακόμη και αν όλα τα κράτη καταφέρουν να πιάσουν τον στόχο της Συμφωνίας του Παρισιού η άνοδος της στάθμης της θάλασσας δεν θα εμποδιστεί και σε δύο αιώνες η επιφάνεια της θάλασσας θα είναι 0,7-1,2 μέτρα πάνω από τα σημερινά επίπεδα.

Από την στιγμή που το 40% του ανθρώπινου πληθυσμού ζει σε νησιωτικές και παράκτιες περιοχές αυτό σημαίνει ότι όλος αυτός ο κόσμος θα πρέπει να μετακινηθεί σε άλλες πιο ασφαλείς περιοχές αφού οι περιοχές εκείνες θα βουλιάξουν. Οι περιβαλλοντικές συνέπειες αυτής της εξέλιξης είναι δεδομένες αλλά θα πρέπει να προστεθούν και οι ανθρωπιστικές, κοινωνικές, οικονομικές επιπτώσεις από μια τόσο μαζική μετακίνηση ανθρώπων.

Επιπτώσεις που δεν μπορούν εύκολα να εκτιμηθούν και να αποτιμηθούν με σημερινούς όρους. Πού θα πάει τόσος κόσμος, πού θα μείνει, πώς θα τραφεί, πώς θα τους υποδεχθούν και αποδεχθούν οι κάτοικοι των άλλων περιοχών είναι ορισμένα μόνο από τα ερωτήματα που τίθενται.