Πέντε χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου 4583/18, που ενσωμάτωσε την ευρωπαϊκή οδηγία περί διανομής ασφαλιστικών προϊόντων (IDD) στην ελληνική νομοθεσία, η Ένωση Επαγγελματιών Ασφαλιστών Ελλάδος, με πρόεδρο την κα Δήμητρα Λύχρου, διοργάνωσε ενημερωτική εκδήλωση με στόχο την ανασκόπηση του τρόπου εφαρμογής του, τον εντοπισμό των δυσκολιών, την επίδραση του ψηφιακού μετασχηματισμού και την αναγκαιότητα της συμμόρφωσης. Η αίθουσα εκδηλώσεων της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος γέμισε τόσο από μέλη της ΕΕΑΕ όσο και από πολλούς άλλους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές.
Ομιλητές ήταν η κα Εύα Βαρουχάκη, Διευθύντρια Νομικής Υπηρεσίας και Διεθνών Σχέσεων της ΕΑΕΕ και ο κ. Δημήτρης Γαβαλάκης, Γενικό Γραμματέας του ΕΕΑ, Συντονιστής Ασφαλιστικών Πρακτόρων και Πιστοποιημένος Εκπαιδευτής LIMRA, ενώ χαιρετισμούς απηύθυναν οι κ.κ. Γιάννης Χατζηθεοδοσιου – πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών και Ελίνα Παπασπυροπούλου – γενική διευθύντρια της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος.
«Γνωρίζουμε ότι οι αλλαγές στο παγκόσμιο περιβάλλον διαμορφώνουν νέες ανάγκες και απαιτήσεις. Η σημερινή εκδήλωση, είναι μία από τις περισσότερες πρωτοβουλίες που θα ακολουθήσουν, καθώς είναι ξεκάθαρο πλέον, το ότι ο Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής καλείται να προσαρμοστεί στις διαμορφούμενες εξελίξεις και να δομήσει μια σύγχρονη προσέγγιση προς όφελος του πελάτη του, αντιλαμβανόμενος τον ρόλο του ως Στρατηγικού Συμβούλου πλέον και όχι απλώς ως Διαμεσολαβητή. Στα 90 σχεδόν χρόνια δραστηριοποίησης της ΕΕΑΕ, αποτελεί διαχρονική δέσμευσή μας η προάσπιση του θεσμού της Διαμεσολάβησης και η ενίσχυση του ρόλου της» δήλωσε η Πρόεδρος της ΕΕΑΕ, κα Δήμητρα Λύχρου κατά την έναρξη της εκδήλωσης.
Η κα Βαρουχάκη, κατά την ομιλία της, ανέλαβε να παρουσιάσει τις διαδικασίες που προβλέπει ο νόμος 4583 για την προσυμβατική ενημέρωση του πελάτη, η οποία προβλέπει τη συμπλήρωση εντύπων που αφορούν την ταυτότητα του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή και τις ασφαλιστικές εταιρείες με τις οποίες συνεργάζεται, την αίτηση ασφάλισης, το έντυπο ανάλυσης αναγκών, το έντυπο συμβουλής, το έντυπο με τις πληροφορίες σχετικά με το ασφαλιστικό προϊόν που προτείνεται στον πελάτη, το έντυπο ενημέρωσης για τη διαχείριση των προσωπικών δεδομένων του πελάτη και τέλος το έντυπο εναντίωσης ή υπαναχώρησης. Στην περίπτωση των επενδυτικών προϊόντων, προστίθεται μία σειρά από έντυπα που αφορούν την ενημέρωση του πελάτη για το κόστος της διανομής και άλλες επιβαρύνσεις, ο έλεγχος γνώσης του πελάτη και ανοχής του στη ζημιά, η ενσωμάτωση συμβουλής στην αξιολόγηση καταλληλότητας του προϊόντος και το έντυπο ταυτότητας του πραγματικού δικαιούχου για την αποφυγή ξεπλύματος χρήματος. Όλα τα παραπάνω έντυπα, αφού συμπληρωθούν πρέπει να υπογραφούν από τον πελάτη και στη συνέχεια ο διαμεσολαβητής να τα κρατά σε αρχείο, ώστε να είναι σε θέση να τα επιδεικνύει εφόσον καταστεί αναγκαίο. Το αρχείο αυτό μπορεί να είναι είτε φυσικό είτε ψηφιακό. Επίσης λόγω των αλλαγών που έχει επιφέρει ο ψηφιακός μετασχηματισμός, δίνεται η δυνατότητα η υπογραφή του πελάτη να αντικατασταθεί με αποστολή όλων των εντύπων μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (mail) στον πελάτη και απαντητικό μήνυμα συναίνεσης του πελάτη, διαδικασία που όπως επεσήμανε η κα Βαρουχάκη γίνεται αποδεκτή από την Τράπεζα της Ελλάδος.
Στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο κ. Γαβαλάκης, ο οποίος αρχικά υπογράμμισε τη σπουδαιότητα της κανονιστικής συμμόρφωσης, καθώς όλα αυτά τα υπογεγραμμένα από τον πελάτη έντυπα διασφαλίζουν την αξιοπιστία και τον επαγγελματισμό του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή και αποτελούν αδιάσειστη απόδειξη νομιμότητας εφόσον προκύψει οποιοδήποτε πρόβλημα μελλοντικά. Άλλωστε, όπως τόνισε, η Τράπεζα της Ελλάδας έχει εντείνει τους ελέγχους της σε γραφεία ασφαλιστικών διαμεσολαβητών, οπότε είναι σημαντικό η τήρηση της νομοθεσίας να μην είναι μόνο ουσιαστική, αλλά και τυπική. Αναφερόμενος στις δυσκολίες που ανακύπτουν κατά την εφαρμογή του νόμου, επεσήμανε πως λόγω της ψηφιοποίησης και της δημιουργίας διάφορων εφαρμογών από πλευράς ασφαλιστικών εφαρμογών που απλουστεύουν τις διαδικασίες, δημιουργούνται κάποια κενά στην επικοινωνία των διαμεσολαβητών με τους πελάτες τους που χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή. Για παράδειγμα, παλαιότερα υπήρχε έντυπο παραλαβής συμβολαίου, ενώ σήμερα το συμβόλαιο αποστέλλεται ψηφιακά στον πελάτη. Εάν έχουν πραγματοποιηθεί τροποποιήσεις στο συμβόλαιο μετά τη συνάντηση με τον πελάτη και τη συμπλήρωση και υπογραφή των σχετικών εντύπων, τότε ο διαμεσολαβητής θα βρεθεί εκτεθειμένος, εκτός εάν φροντίσει να ξαναεπικοινωνήσει με τον πελάτη, προκειμένου να έχει τη γραπτή του συναίνεση. Όσον αφορά τη συναίνεση μέσω mail που ανέφερε η κα Βαρουχάκη, ο κ. Γαβαλάκης εξέφρασε την πλειοψηφία των παριστάμενων λέγοντας πως σε πάρα πολλές περιπτώσεις οι πελάτες αμελούν να απαντήσουν στο mail με τα απαιτούμενα έντυπα και να δηλώσουν τη συναίνεσή τους. Αυτό οφείλεται στο ότι δεν έχουν επίγνωση της σημαντικότητας της δουλειάς του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή και της σοβαρότητας των επιπτώσεων της μη συμμόρφωσής του με τα όσα ορίζει ο νόμος, οπότε είναι σημαντική η σχετική «εκπαίδευση» των πελατών. Μία άλλη δυσκολία, που δεν επιτρέπει την οριζόντια εφαρμογή του νόμου αφορά την πολυμορφία της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης, όπως για παράδειγμα το ότι άλλοι εισπράττουν ασφάλιστρα και άλλοι όχι, άλλοι ασχολούνται μόνο με μία συγκεκριμένη ανάγκη του πελάτη και άλλοι προχωρούν σε ολιστική ανάλυση αναγκών του.
Μία άλλη παράμετρος που τέθηκε είναι το ότι μπορεί οι ανάγκες του πελάτη να είναι συγκεκριμένες, να καταγράφονται στο έντυπο ανάλυσης αναγκών, αλλά ο πελάτης να επιθυμεί να μην καλύψει τις πρωταρχικές του ανάγκες, αλλά κάτι άλλο, λιγότερο σημαντικό. Π.χ. αντί να κάνει μία ασφάλιση υγείας, να ασφαλίσει το κατοικίδιό του. Σε αυτή την περίπτωση ο διαμεσολαβητής, για να είναι καλυμμένος, θα πρέπει να πάρει μία επιπλέον υπογραφή από τον πελάτη σε μία δήλωση ότι ενώ έχει ενημερωθεί σωστά ως προς το είδος της ασφάλισης που είναι καλύτερο για εκείνον να επιλέξει, εκείνος επιλέγει με δική του ευθύνη κάτι διαφορετικό.
Καθοριστικοί παράγοντες για την ορθή εφαρμογή του νόμου είναι αφ’ ενός η τυποποίηση των εντύπων και των διαδικασιών με τη χρήση των κατάλληλων τεχνολογικών εργαλείων και αφ’ ετέρου η υιοθέτηση μίας οργανωμένης μεθοδολογίας κατά την αρχειοθέτηση των εντύπων. Αναμφίβολα, όπως κατέληξε ο κ. Γαβαλάκης, οι δυσκολίες είναι πολλές και ο όγκος της γραφειοκρατίας μεγάλος, με αποτέλεσμα να καταναλώνει σημαντικό κομμάτι του παραγωγικού χρόνου του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή. Το θέμα είναι ο καθένας να προβληματιστεί και να αποφασίσει τι επίπεδο ρίσκου είναι έτοιμος να πάρει -αποφεύγοντας να τηρήσει κάποιες από τις προβλεπόμενες από τον νόμο διαδικασίες- προς όφελος της εμπορικότητας, κοινώς της αυξημένης παραγωγικότητας.
No comment yet, add your voice below!