Γράφει η Κατερίνα Πετρίδη
Στις κρίσιμες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η διεθνής ασφαλιστική αγορά και συγκεκριμένα στην κάλυψη των κενών ασφαλιστικής προστασίας, στην ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών και την προσέλκυση ταλαντούχου ανθρώπινου δυναμικού εστίασε το πάνελ συζήτησης που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του 25ου Hydra Meeting με τη συμμετοχή των Marc M. Büker, Board Member & Market Manager for Southern Mediterranean, North Africa and Francophone Africa, SCOR SE, Ekhosuehi Iyahen, Secretary General, Insurance Development Forum, Θεόδωρου Κοκκάλα, Chief Operating Officer ERGO International, Chair of the Board of Managementof ERGO International AG και Tobias Sonndorfer, CEO & Chairman of the Board of Directors, VIG Re και συντονιστή τον Ερρίκο Μοάτσο, CEO ERGO Hellas.
Η λέξη που χαρακτηρίζει την εποχή μας, συμφώνησαν όλοι, είναι η αβεβαιότητα. Ρόλος της ασφαλιστικής αγοράς είναι να προστατεύσει πολίτες και επιχειρήσεις από τους κινδύνους που εγκυμονεί αυτή η αβεβαιότητα. Ο κορυφαίος κίνδυνος, σύμφωνα & με το Global Risk Forum, είναι οι φυσικές καταστροφές, καθώς το 2024 προκάλεσαν σε παγκόσμιο επίπεδο οικονομικές ζημιές ύψους 320 δισ., τις υψηλότερες που έχουν καταγραφεί ποτέ. Εξ αυτών οι ασφαλισμένες ζημιές αντιστοιχούν σε 140 δισ., που σημαίνει ότι το κενό προστασίας κατά μέσο όρο ανέρχεται σε 60%. Αυτό το κενό καλούνται σήμερα να το καλύψουν οι κυβερνήσεις των κρατών, οι οποίες όμως, όπως καλά γνωρίζουμε όλοι, πολύ μικρό κομμάτι του κόστους των ζημιών είναι σε θέση να καταβάλουν στους παθόντες.
Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα ο ασφαλιστικός κλάδος πρέπει να προσαρμοστεί και να δράσει ανάλογα. Το πρώτο βήμα είναι να καταφέρει να ευαισθητοποιήσει κυβερνήσεις και πολίτες ως προς τους κινδύνους που τους απειλούν, αλλά και ως προς τον καθοριστικό ρόλο των ασφαλιστικών εταιρειών στην αντιμετώπισή τους. Να επικοινωνήσει με κάθε τρόπο πως διαθέτει και την τεχνογνωσία και την φερεγγυότητα και το capacity για να το κάνει. Οι κυβερνήσεις πρέπει να καταλάβουν ότι οι κοινωνίες θα καταρρεύσουν εάν δεν είναι προστατευμένες, πρέπει να αποδεχθούν την αδυναμία τους να διαχειριστούν μόνες τους τον διαρκώς αυξανόμενο κίνδυνο των φυσικών καταστροφών και πρέπει να το κάνουν γρήγορα, διότι η όποια καθυστέρηση κοστίζει πολύ ακριβά.
Οι πολίτες από την πλευρά τους, με τη σωστή ενημέρωση από τις κυβερνήσεις και τους ασφαλιστές, πρέπει να αλλάξουν την παγιωμένη νοοτροπία «δεν θα συμβεί σε εμένα και αν συμβεί, θα με στηρίξει το κράτος». Η ασφαλιστική διείσδυση στις αναπτυσσόμενες χώρες περιορίζεται στο 1%-2%, γεγονός που αποτελεί τεράστια απειλή για τη μελλοντική τους πορεία. Πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι η ασφάλιση είναι προαπαιτούμενο για την ανάπτυξη -ό,τι δεν ασφαλίζεται δεν προσελκύει επενδύσεις– και πως ο ρόλος των ασφαλιστών είναι θεμελιώδης για την ίδια την ύπαρξη των κοινωνιών.
Μία σημαντική πρόκληση βέβαια για την εξάλειψη του κενού ασφαλιστικής προστασίας είναι να παραμείνει προσιτό το ασφάλιστρο για την κάλυψη των φυσικών καταστροφών, παρά την αυξανόμενη ένταση, τη συχνότητα, αλλά και το αυξανόμενο ύψος των αποζημιώσεων. Στην Αυστραλία πραγματοποίησαν ένα affordability test και διαπίστωσαν ότι για να μπορεί ένα νοικοκυριό να ασφαλιστεί έναντι φυσικών καταστροφών το όριο του ετήσιου κόστους των ασφαλίστρων είναι ένας μηνιαίος μισθός. Για να γίνει κάτι τέτοιο εφικτό, απαραίτητη παράμετρος είναι η εφαρμογή των ΣΔΙΤ, συνεργασιών δηλαδή μεταξύ κρατών και ασφαλιστικών εταιρειών, όχι μόνον για την μαζική ασφαλιστική κάλυψη των πολιτών με χαμηλό κόστος, αλλά και στον τομέα της πρόληψης, που αποτελεί έναν εξαιρετικά σημαντικό παράγοντα για τον περιορισμό του κόστους των φυσικών καταστροφών. Όπως τονίστηκε, για κάθε 1 δολάριο που ξοδεύεται για την πρόληψη των ζημιών αντιστοιχούν 4 δολάρια που θα ξοδευτούν για την αποκατάσταση της ζημιάς, εάν επέλθει ο κίνδυνος. To Insurance Development Forum είναι ένας οργανισμός που ιδρύθηκε από τον ΟΗΕ με σκοπό να προωθήσει τη συνεργασία των κρατών με την αγορά ιδιωτικής ασφάλισης, να τους βοηθήσει να αντιληφθούν το πόσο αλληλεξαρτώνται, προκειμένου να ανταπεξέλθουν στους εντεινόμενους κινδύνους.
Μεγαλύτερο κενό προστασίας στις κυβερνοεπιθέσεις απ’ ότι στις φυσικές καταστροφές
Οι φυσικές καταστροφές μπορεί να είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που απειλεί αυτή τη στιγμή τις κοινωνίες και τις οικονομίες ανά τον κόσμο, αλλά δεν είναι ο μόνος. Οι κυβερνοκίνδυνοι ανεβαίνουν διαρκώς στη λίστα, καθώς αυξάνονται ραγδαία τα περιστατικά κυβερνοεπιθέσεων. To 2024 η παγκόσμια παραγωγή cyber ασφαλίστρων έφτασε τα 16,6 δισ. δολάρια, ενώ το ετήσιο κόστος των κυβερνοεπιθέσεων άγγιξε το 1 τρισ. δολάρια. Κατά συνέπεια και σε αυτόν τον κλάδο το κενό προστασίας είναι τεράστιο και μάλιστα μεγαλύτερο από αυτό των φυσικών καταστροφών. Οι προκλήσεις είναι πολλές, με μεγαλύτερη την ίδια τη φύση του κινδύνου. Όταν επέρχεται μία φυσική καταστροφή, αφορά μία πολύ συγκεκριμένη περιοχή, δεν συμβαίνει σε ολόκληρο τον κόσμο ταυτόχρονα. Όταν όμως γίνει μία κυβερνοεπίθεση, μπορεί να έχει επιπτώσεις σε έναν ολόκληρο κλάδο της οικονομίας, σε πολλούς κλάδους, σε μία ολόκληρη χώρα ή και σε πολλές χώρες. Κατά συνέπεια είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσδιοριστεί το κατάλληλο ασφάλιστρο. Αυτή τη στιγμή, για παράδειγμα δεν υπάρχουν όρια στις καλύψεις που παρέχει ένα κυβερνοασφαλιστήριο, διότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσδιοριστούν με ακρίβεια, εφόσον δεν μπορεί να προσδιοριστεί το εύρος των πιθανών επιπτώσεων ενός συμβάντος. Η τεχνητή νοημοσύνη έρχεται να επιδεινώσει την κατάσταση, διότι δίνει περισσότερα και πιο εξελιγμένα εργαλεία στους hackers, κάνοντας τις απάτες πιο περίπλοκες και την αντιμετώπισή τους δυσκολότερη. Από την άλλη πλευρά βέβαια αποτελεί πολύτιμο όπλο για τις ασφαλιστικές εταιρείες, αλλάζοντας εκ βάθρων τον τρόπο που λειτουργούν, αρκεί να κάνουν τις σωστές επενδύσεις, επιλέγοντας τα εργαλεία που τους είναι πραγματικά απαραίτητα και όχι εκείνα που μοιάζουν πιο εντυπωσιακά.
Από σεμνότητα πάσχει η ασφαλιστική αγορά;
Τέλος οι συμμετέχοντες στο πάνελ μοιράστηκαν τους προβληματισμούς τους σχετικά με την έλλειψη ταλαντούχου ανθρώπινου δυναμικού που παρατηρείται στην ασφαλιστική αγορά, τις αιτίες που δημιουργούν το πρόβλημα και τις πιθανές λύσεις.
Ο ασφαλιστικός κλάδος συμμετέχει ενεργά στην αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων της κοινωνίας, εξασφαλίζει το μέλλον της ανθρωπότητας και κανονικά θα έπρεπε να είναι πολύ ελκυστικός για τους νέους, που πλέον αξιολογούν ως πολύ σημαντική παράμετρο την ύπαρξη ενός ανθρωπιστικού σκοπού για να επιλέξουν εργοδότη. Είναι ένας δυναμικός κλάδος, όχι ιδιαίτερα οπισθοδρομικός, που μπορεί να προσφέρει σταθερή απασχόληση με μακροπρόθεσμο ορίζοντα, σε αντίθεση με τις start ups που σήμερα δελεάζουν πολύ περισσότερο τα ταλέντα. Είναι ενδεικτικό ότι ούτε το δημόσιο ούτε οι τράπεζες πάσχουν από έλλειψη ταλέντων. Έλλειψη υπάρχει μόνον στον ασφαλιστικό κλάδο.
Οπότε το πρόβλημα εντοπίζεται στην επικοινωνία, στον τρόπο που επιλέγει ο ίδιος ο κλάδος για να παρουσιάζεται στους πολίτες, στο κατά πόσον τονίζει τα θετικά του στοιχεία, την προσφορά του στην κοινωνία, την πλούσια γκάμα των τομέων που καλύπτει η λειτουργία του, την ενσωμάτωση των πιο προχωρημένων τεχνολογικών εξελίξεων και κυρίως την αξιοθαύμαστη ανθεκτικότητά του απέναντι σε οικονομικές κρίσεις, πρωτοφανείς φυσικές καταστροφές και παρατεινόμενη γεωπολιτική αστάθεια, τη στιγμή που ακόμη και ολόκληρες αυτοκινητοβιομηχανίες καταρρέουν.
Η προσέλκυση ταλαντούχου ανθρώπινου δυναμικού είναι ίσως η μεγαλύτερη πρόκληση για το μέλλον του ασφαλιστικού κλάδου και γι’ αυτό η επιλογή της κατάλληλης επικοινωνιακής πολιτικής ώστε να αλλάξει ο τρόπος που τον αντιμετωπίζουν οι νέοι είναι εξαιρετικά κρίσιμη.
No comment yet, add your voice below!