Οι 3 Πυλώνες του Solvency II

του Κ.Παπαϊωάννου*

Πυλώνας Ι – Ποσοτικές Απαιτήσεις

• Κεφάλαιο Φερεγγυότητας (SCR)
• Ελάχιστο Κεφάλαιο Φερεγγυότητας (MCR)
• Τεχνικές Προβλέψεις
• Επενδύσεις
• Περιουσιακά στοιχεία (Assets)

Πυλώνας ΙΙ – Ποιοτικές Απαιτήσεις και Εποπτεία

• Εταιρική Διακυβέρνηση
• Εποπτική Διαδικασία
• ORSA (Own Risk and Solvency Assessment – Αξιολόγηση ιδίων κινδύνων και Φερεγγυότητας)

Πυλώνας ΙΙΙ – Προσαρμογή

• Απαιτήσεις Δημοσιεύσεων και Διαφάνειας

Όσον αφορά τον πρώτο πυλώνα, τα κεφάλαια που απαιτούντα μπορούν να επιτευχθούν μέσω διαφόρων μεθόδων (αύξησης παραγωγής, αύξησης μετοχικών κεφαλαίων, συγχωνεύσεων, εξαγορών, joint ventures κ.λπ.). Το βασικό θέμα είναι να προσδιοριστεί ένα ελάχιστο αλλά κρίσιμο μέγεθος, το οποίο θα πρέπει να έχει σε επίπεδο παραγωγής, υπό διαχείρισης κεφαλαίων και assets η κάθε επιχείρηση, προκειμένου να μπορεί να επιβιώσει σύμφωνα με αυτά τα κριτήρια.

Όσον αφορά το δεύτερο πυλώνα, ίσως το σημαντικότερο ζήτημα που τίθεται είναι αυτό που αφορά το υψηλό κόστος εφαρμογής του. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε, σαν αγορά, να αντιμετωπίσουμε θέματα που αφορούν ελλείψεις σε θέματα υποδομών, τεχνογνωσίας και εξειδικευμένου προσωπικού. Εδώ ο ρόλος της εκπαίδευσης είναι καταλυτικός.

Σχετικά με τον τρίτο πυλώνα, τα θέματα που πρέπει να διαχειριστούμε είναι περισσότερο «μελλοντικά», καθώς και αυτά που έχουν να κάνουν με την από την φύση μας υπάρχουσα εσωστρέφεια. Βέβαια έχουν τη βάση τους στις ενημερώσεις που πρέπει να κάνουν οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις τόσο στην εποπτεύουσα αρχή, όσο και στους πελάτες τους, που με σαφήνεια προσδιορίζονται από το Solvency II. Οι ενημερώσεις αυτές αφορούν (μεταξύ άλλων) θέματα που έχουν να κάνουν με τον ισολογισμό, τα ίδια κεφάλαια, τις κεφαλαιακές απαιτήσεις, τα περιουσιακά στοιχεία, τις τεχνικές προβλέψεις, την αντασφάλιση, καθώς και την ανάλυση στατιστικών μοντέλων που αφορούν τις διακυμάνσεις της απόδοσης των επενδύσεων.

Όπως γίνεται κατανοητό η σημασία της εκπαίδευσης σε ένα τέτοιο περιβάλλον, πρέπει να έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, διότι μπορεί να διευκολύνει το συνολικό έργο της επιχείρησης, αφ’ ενός βελτιώνοντας τα παραγωγικά της αποτελέσματα και αφ’ ετέρου μειώνοντας το λειτουργικό κόστος της. Αναμφίβολα υπάρχουν κρίσιμοι τομείς εκπαίδευσης που πρέπει να αναπτυχθούν, τόσο για το διοικητικό δυναμικό, όσο και για το δυναμικό πωλήσεων. Το μεν διοικητικό δυναμικό πρέπει να μάθει τους τομείς στους οποίους θα πρέπει να είναι περισσότερο αποτελεσματικό, προκειμένου να επιτυγχάνει τους προσδοκούμενους στόχους. Τέτοιοι τομείς αφορούν ζητήματα με μεγάλο εύρος, που εκτίνεται από τη γνώση εξαγωγής στατιστικών δεδομένων, μέχρι τη θεμελιώδη γνώση του underwriting ή της τιμολόγησης προϊόντος (αναλόγως του αντικειμένου εργασίας του κάθε εργαζομένου και του βαθμού εμπλοκής του στη διαδικασία).

Όσον αφορά στο δυναμικό πωλήσεων, αυτό θα πρέπει κατ’ αρχήν να μάθει πώς να αξιοποιεί όλα αυτά τα στοιχεία της υποχρεωτικής ενημέρωσης των πελατών του από τις ασφαλιστικές εταιρίες, προκειμένου να τα χρησιμοποιεί για να βελτιώνει τη σχέση του με τους πελάτες, αλλά και μέσω αυτών των δεδομένων, να αναπτύσσει περαιτέρω το πελατολόγιό του.

Όσον αφορά στις επερχόμενες αλλαγές, αυτές θα έχουν να κάνουν με:

• Τα είδη προϊόντων και την τιμολόγησή τους
• Συγχωνεύσεις, εξαγορές και ανακλήσεις αδειών
• Ανακατανομή μεριδίων αγοράς
• Διαφάνεια
• Ποιότητα και ποσότητα πληροφοριών

Κάποια επιπλέον ζητήματα που σίγουρα θα μας απασχολήσουν στο εγγύς μέλλον είναι και τα ακόλουθα:

• Αυξημένες κεφαλαιακές απαιτήσεις, οι οποίες σε συνδυασμό με τη μείωση της ρευστότητας και κατ’ επέκταση της δυνατότητας άντλησης κεφαλαίων, θα προβληματίσουν τους πιθανούς διαθέσιμους επενδυτές
• Αυξήσεις ασφαλίστρων, κατάργηση προϊόντων, μείωση παροχών, μείωση αποδόσεων
• Ανάκτηση εμπιστοσύνης πελατών

*Ποιος είναι ο Κώστας Παπαϊωάννου

Ο κ. Κώστας Παπαϊωάννου έχει κάνει σπουδές οικονομικής κατεύθυνσης στο Center of Mgt. and Admin. του Ν.W. London Polytechnic και κατέχει τίτλους σπουδών στα ασφαλιστικά από το ΕΙΑΣ και το CII.
Εργάζεται στον ευρύτερο ασφαλιστικό και χρηματοοικονομικό χώρο από τη δεκαετία του ΄80 και από τη δεκαετία του ΄90 ασχολείται με την εκπαίδευση.
Έχει εργαστεί σε διευθυντικές θέσεις εκπαίδευσης, σε μερικές από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρίες και τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην Ελληνική αγορά (Interamerican, ING, Allianz και Τράπεζα Πειραιώς), καλύπτοντας και τα θέματα εκπαίδευσης του Bancassurance. Έχει συνεργαστεί με το Ελληνικό Ινστιτούτο Ασφαλιστικών Σπουδών και το Ελληνικό Τραπεζικό Ινστιτούτο και συμμετείχε στη συγγραφή βιβλίων πιστοποίησης διαμεσολαβούντων.
Αυτή τη στιγμή συνεργάζεται με την KPMG και είναι υπεύθυνος για την πιστοποίηση του EFICERT στο Financial Planning.