Skip to content

Ο Άδωνις ξαναχτυπά: “Ζηλεύω τους ασφαλιστές της εποχής Μητσοτάκη”

Γράφει: Χρ. Μωράκη

Δεν είναι τυχαίο που στην χθεσινή παρουσίαση της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών ήρθε και μίλησε ο Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνις Γεωργιάδης. Ο ασφαλιστικός κλάδος είναι, δυνητικά, ο μεγαλύτερος επενδυτικός κλάδος στην Ελλάδα. Σύμφωνα με μελέτη για το «οικονομικό και κοινωνικό αποτύπωμα», την συνεισφορά δηλαδή της ασφαλιστικής αγοράς στην ελληνική κοινωνία και οικονομία, η οποία παρουσιάστηκε χθες στα γραφεία της Ένωσης στην Ξενοφώντος, ο κλάδος συνεισφέρει ετησίως στην οικονομία 4,1 δις ευρώ (2,2% του ΑΕΠ). Τα 1,65 εκ εξ αυτών είναι φόροι και ασφαλιστικές εισφορές προς το Δημόσιο. Συνολικά οι ασφαλιστές προσφέρουν περί τις 71.000 θέσεις εργασίας. Το 2017 επένδυσαν 14 δις ευρώ και κατέβαλαν σε αποζημιώσεις άλλα 2,3 δις.

 Όμως πέρα απο τα μεγέθη και τα νούμερα, ο θεσμός της ασφάλισης στηρίζει όλο το κοινωνικό οικοδόμημα που βλέπουμε γύρω μας. Αρκεί να φανταστεί κανείς για μια στιγμή, πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς ασφάλιση. Ο Πρόεδρος της Ένωσης Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου, προσέφερε χθες  “τροφή για τη σκέψη”:

 -Πέρυσι η ασφαλιστική αγορά πλήρωσε 500.000 ευρώ σε ζημιές αυτοκινήτων. Αν δεν υπήρχε η ασφάλιση στα αυτοκίνητα, «ο κόσμος θα πέρναγε τη ζωή του στα δικαστήρια», όπως χαρακτηριστικά είπε, προκειμένου να βρεθεί «ποιος φταίει» και «ποιος θα πληρώσει» για τις διάφορες συγκρούσεις και ατυχήματα  – πέραν του ότι οι περισσότεροι δεν θα διέθεταν τα απαραίτητα ποσά ούτως ή άλλως.

-Αν δεν υπήρχε η ασφάλιση στεγαστικού δανείου, ο περισσότερος κόσμος δεν θα μπορούσε να αγοράσει το σπίτι του.  Σπίτια θα αγόραζαν μόνο οι πλούσιοι. Η τράπεζα δεν θα μπορούσε να δώσει στον μέσο άνθρωπο στεγαστικό δάνειο χωρίς να εξασφαλίσει την αποπλήρωμή του μέσω ασφάλισης.  Αλλιώς θα έπρεπε να καλύπτει η ίδια “παν ενδεχόμενο” που σημαίνει ότι θα έπρεπε να αποθηκεύει πολύ υψηλότερα αποθέματα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

– Το 2014 οι Έλληνες πληρώσαμε για την υγεία μας 14 δις. Από αυτά το κράτος πλήρωσε 8,5 δις, οι πολίτες από την τσέπη μας 5 δις και η ιδιωτική ασφάλιση, μόλις 500 εκ ευρώ: ποσό διπλάσιο από το μέσο όρο στην Ευρώπη, γιατί οι Έλληνες είμαστε ανασφάλιστοι. Η ασφαλιστική αγορά στην Ευρώπη έχει κατά μέσο όρο 4πλάσιο μέγεθος συγκριτικά με την ελληνική αγορά! Στην υγεία λοιπόν, παρότι υπάρχει ασφάλιση, η συντριπτική πλειοψηφία από μας κάνουμε σαν να μην…υπάρχει και προτιμάμε, ίσως από άγνοια, να βάζουμε το χέρι στην τσέπη μας, αντί να το κάνει η ασφαλιστική εταιρεία για μας! Ενδιαφέρον στατιστικό ωστόσο, την παγκόσμια πρωτοτυπία την κρατάμε στις…συντάξεις.

-Στις συντάξεις, είμαστε η μόνη χώρα στον ανεπτυγμένο κόσμο που στηρίζεται στον πρώτο πυλώνα και μόνο, δηλαδή στο κράτος. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα άλλα κράτη είναι ιδεολογικά πιο.. “άκαρδα” σε σχέση με μας, αφήνουν δηλαδή τους πολίτες στην τύχη τους. Το αντίθετο. Ακριβώς επειδή τους φροντίζουν, συνδύασαν στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης την διανομή με την κεφαλαιοποίηση και επέτρεψαν στον ιδιωτικό τομέα να εισαχθεί στο δεύτερο.

Αναλογικά, τα χρήματα που έχει στην άκρη ο μέσος Έλληνας για τη σύνταξή του με το τωρινό σύστημα, αντιστοιχούν σε…μισθούς  τριών ημερών. Ο μέσος Ευρωπαίος, με το μεικτό σύστημα ασφάλισης (τρεις πυλώνες), έχει στην άκρη στα 65, μισθούς ενάμιση έτους. Τα συνταξιοδοτικά ταμεία στην Ελλαδα έχουν κεφάλαια ίσα με το 0,8% του ΑΕΠ. Στις υπόλοιπες χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου (στοιχεία ΟΟΣΑ), ο μέσος όρος είναι 140% του ΑΕΠ.

Γιατί; Γιατί μέχρι πολύ πρόσφατα στην Ελλάδα αυτοί που δούλευαν ήταν πολλοί και οι συνταξιούχοι λίγοι. Το σύστημα δούλευε και πολιτικά έδινε καρπούς. “Ήμασταν όλοι χαρούμενοι με τεράστια ποσοστά αναπλήρωσης” όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά. Πλέον, στη γηράσκουσα Ελλάδα, τα ποσοστά αναπλήρωσης έχουν πάει από το 110% στο 50%.

Βεβαίως εδώ και κάποιο διάστημα τα νέα είναι καλά. Η παρούσα κυβέρνηση έχει ήδη πολλές φορές αναγνωρίσει ότι πρέπει το ασφαλιστικό σύστημα να προσαρμοστεί στην σκληρή πραγματικότητα, να διευρυνθεί ο δεύτερος πυλώνας (επαγγελματικά ταμεία) και να δοθούν κίνητρα για τον τρίτο (φοροαπαλλαγή ασφαλίστρων).

Και όχι μόνο. Διάθεση φαίνεται να υπάρχει και συζητήσεις γίνονται και για κάποιου είδους υποχρεωτικότητα στην ασφάλιση έναντι σεισμού. Είμαστε σεισμογενής χώρα και αν συμβεί κάτι πραγματικά κακό το κράτος θα κληθεί να πληρώσει και δεν θα έχει. Σε αντίθεση με την ιδιωτική ασφάλιση που θα έχει φροντίσει να έχει, κατέληξε χαρακτηριστικά ο Πρόεδρος.

Κορυφαία στιγμή ωστόσο της χθεσινής παρουσίασης θα μπορούσε να είναι η ατάκα του πάντα ευρηματικού, ρητορικά, Υπουργού Ανάπτυξης.

Σας ζηλεύω γιατί είστε ασφαλιστές την εποχή του Κ. Μητσοτάκη, αναφώνησε παίρνοντας το λόγο ο Άδωνις Γεωργιάδης, και στη συνέχεια στοιχειοθέτησε αυτή του τη δήλωση λέγοντας:

“Είναι τελείως βέβαιο ότι ο σκοπός μας είναι να μετατρέψουμε την ελληνική οικονομία σε μία σύγχρονη ευρωπαϊκή οικονομία και είναι τελείως βέβαιο ότι σε μία σύγχρονη ευρωπαϊκή οικονομία το κομμάτι  της ιδιωτικής ασφάλισης μεγαλώνει για πολλούς και διάφορους λόγους. To σύνολο της διακυβέρνησής μας λοιπόν θα είναι τέτοιο που να δημιουργεί ένα ευνοϊκό περιβάλλον για να μπορείτε και εσείς να κάνετε καλύτερα τη δουλειά σας.

Όχι για να σας κάνουμε ρουσφέτι, αλλά γιατί αυτό θα έχει πολλαπλασιαστικά θετικά οφέλη για την ελληνική οικονομία. Αυτός είναι ο λόγος και το ξέρετε και το ξέρουμε και το έχουμε πει πολλές φορές.

Άρα λοιπόν αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να ενισχύσουμε το εργαλείο της ιδιωτικής ασφάλισης. Κι επειδή οτιδήποτε λέω εγώ προσωπικά, εύκολα διαστρεβλώνεται, τονίζω: Δεν καταργούμε τον πρώτο πυλώνα, δεν καταργούμε τον δεύτερο πυλώνα, δεν λέμε ότι θα σταματήσει να έχει το κράτος το κύριο βάρος της κύριας ασφάλισης, το αποκλειστικό βάρος στο στάδιο της κύριας ασφάλισης. Δεν συζητάμε γι’ αυτό, μιλάω μόνο για τα επικουρικά (βοηθητικά, συμπληρωματικά) εργαλεία τα οποία θα μπορεί να χρησιμοποιεί κάποιος κατά το δοκούν για να διασφαλίζει την περιουσία του και το μελλοντικό του εισόδημα – κατά τον τρόπο που του επιτρέπει η δουλειά του και η επιθυμία του”

Αυτό θέλουμε να κάνουμε. Δεν σας κρύβω ότι και από την προηγούμενη θητεία μου ως Υπουργός Υγείας μπορώ να εκτιμήσω τέτοιου είδους προγράμματα, που να είναι ωφέλιμα και για το κράτος, και για τους ασθενείς και για τις ασφαλιστικές εταιρείες, άμα τα δουλεύουμε σωστά. Αυτός είναι ένας τομέας που θα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να κοιτάξουμε”.

*Η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών και το Ινστιτούτο Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών πραγματοποίησαν μελέτη για την θετική επίδραση του ασφαλιστικού κλάδου στην κοινωνία και την οικονομία. Η μελέτη με θέμα: «Το κοινωνικό και οικονομικό αποτύπωμα της Ιδιωτικής Ασφάλισης στην Ελλάδα», παρουσιάστηκε χθες Πέμπτη 7 Νοεμβρίου στα γραφεία της Ένωσης, από το Γενικό Διευθυντή του ΙΟΒΕ, κ. Νίκο Βέττα, και τον Υπεύθυνο Κλαδικών Μελετών του ΙΟΒΕ, κ. Γιώργο Μανιάτη.

Δείτε αναλυτικά τα αποτελέσματα της μελέτης του ΙΟΒΕ για τη συμβολή της ιδιωτικής ασφάλισης στην ελληνική οικονομία και κοινωνία εδώ

1 Comment

  1. Avatar

    Φοβάμαι πως ο κόσμος πλέον θέλει, είναι σχετικά πιο συνειδητοποιημένος σε σχέση με το παρελθόν, αλλά δεν μπορεί. Ο φτωχός έχει ανάγκη από περισσότερη ασφάλιση από τον πλούσιο. Γιατί δεν έχει ευρώ στην άκρη για την κακιά την ώρα. Αλλά είναι άνεργος. Ρεκόρ 18ετίας στη μείωση θέσεων εργασίας τον Οκτώβριο! Ένα δημόσιο σύστημα υγείας διαλυμένο, που δεν επιτρέπει στους φτωχούς να ασφαλίσουν έστω και μέρος της σύνταξης, γιατί πρέπει πρώτα να κοιτάξουν να ασφαλίσουν το σήμερα – το αναπάντεχο στην υγεία – μην αφήνοντας και πολλά περιθώρια για κάτι πρόσθετο στους οικονομικά ασθενέστερους. Δεν περισσεύουν χρήματα για το αύριο – για τη σύνταξη – όπως στα πολιτισμένα κράτη της Δύσης. Η δουλειά του ασφαλιστικού συμβούλου είναι υπό αυτή την οπτική γωνία πραγματικό λειτούργημα. Να συμβουλέψει τους μη έχοντες, πώς με το “τίποτα” να επιλέξουν να ασφαλίσουν το πλέον σημαντικό… Γιατί ο ασφαλιστικός σύμβουλος πρέπει να ασφαλίσει με μικρά, αλλά ουσιαστικά συμβόλαια αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκη ασφάλισης: Τους φτωχούς. Δεν μπορώ λοιπόν να συμφωνήσω με τον Υπουργό ότι είμαστε “τυχεροί” και θα έπρεπε κάποιος να μας “ζηλεύει”, γιατί πολύ απλά τα περιθώρια να δώσουμε λύσεις ουσιαστικές έχουν μικρύνει εξαιρετικά ελέω εξαντλητικής λιτότητας – μνημονίων – των τελευταίων ετών. Και ας είμαστε ειλικρινείς: Με τα συμφωνημένα μέχρι το 2060 “πλεονάσματα” για την οικονομία μας, ανάπτυξη δεν θα δούμε ούτε με κιάλια, όχι τουλάχιστον για τους φτωχούς και μικρομεσαίους… Ζούμε στην εποχή που το 1/3 θα μπορεί να πληρώνει και να έχει ιδιωτική ασφάλιση, ενώ τα 2/3 θα φυτοζωούν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Η δουλειά μας ασφαλώς και θα έχει κέρδος, αφού τώρα αν είναι ασφαλισμένο είναι ένα 10% το πολύ, ενώ θα αναγκαστούν να ασφαλιστούν όλοι όσοι μπορούν (1/3 δηλ. 33% – μιλάμε για ΤΕΡΑΣΤΙΑ αύξηση σε σχέση με το 10%). “Θα τα τσεπώσουμε” δηλαδή, για όσους το βλέπουν έτσι. Από την άλλη όμως αυτοί που θα ασφαλιστούν θα είναι και αυτοί που θα το έχουν αντικειμενικά λιγότερο ανάγκη από τους υπόλοιπους… Συνεπώς, δεν μπορώ να πω πως η ασφάλιση θα επιτελέσει στο μέγιστο βαθμό το καθήκον της. Και αυτό από μόνο του – επειδή αγαπάω τη δουλειά μου και τους ανθρώπους – δυστυχώς δεν μπορεί να με κάνει και τόσο “αξιοζήλευτο” ως επαγγελματία, ούτε και τόσο ευτυχισμένο…


Add a Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *