Κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού οι ασφαλιστικές στο εξωτερικό διευκόλυναν τη διαδικασία σύναψης ασφαλιστηρίου ζωής, αφαιρώντας τις υποχρεωτικές ιατρικές εξετάσεις και αντικαθιστώντας τες με αξιοποίηση του ιατρικού ιστορικού του υποψήφιου πελάτη.
Γράφει: Νικόλας Εμμανουήλ
n.emmanuel@underwriter.gr
Σε αυτό συμπεριλαμβάνονται το αρχείο των γιατρών που τον είχαν εξετάσει στο παρελθόν, φάρμακα που του είχαν συνταγογραφήσει και άλλες χρήσιμες πληροφορίες που τον αφορούν, ώστε να δίνεται μια ολοκληρωμένη και έγκυρη εικόνα γύρω από την κατάσταση της υγείας του. Μάλιστα, τα προαπαιτούμενα ποικίλλουν και διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία (άνω ή κάτω των 60 ετών), τις πιθανές ιατρικές παθήσεις και το συμβόλαιο που ενδιαφέρεται να κάνει κάποιος καταναλωτής.
Τα εμπόδια που καλούνταν μέχρι πρότινος να ξεπεράσει η ιδιωτική ασφάλιση γύρω από την ασφάλεια ζωής ήταν η διαθεσιμότητα και η διάθεση των καταναλωτών όσον αφορά τις ιατρικές εξετάσεις στις οποίες καλούνταν να υποβληθούν. Πολλοί, ήταν ιδιαίτερα απρόθυμοι στο να μπει σπίτι τους ένας “ξένος” και να τους εξετάσει (πόσο μάλλον εν καιρώ πανδημίας). Την ίδια στιγμή εγείρονταν ερωτήματα για το κατά πόσο ήταν τελικά “απαραίτητες”. Την απάντηση σε αυτό το τελευταίο διάστημα έδωσε ο κορονοιός: εκ των πραγμάτων κρίθηκαν “μη-απαραίτητες”, αλλιώς οι ασφαλιστικές θα βρίσκονταν μπροστά σε αδιέξοδο.
Μην ξεχνάμε ότι οι ασφαλιστές έχουν ήδη στη διάθεσή τους πληθώρα δεδομένων, συμπεριλαμβανομένου του ιστορικού των φαρμάκων που έχουν χορηγηθεί σε ένα άτομο, ενώ εξετάζεται ακόμα και το ενδεχόμενο να δημιουργηθεί ένα “kit” που θα δίνει τη δυνατότητα στον καταναλωτή να κάνει ακόμα και μόνος του τις εξετάσεις.
Άλλωστε, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες από την καραντίνα και μετά, κανένας δε θέλει να μπαίνει στο σπίτι του ένας ξένος άνθρωπος, ο οποίος μόνο την ίδια μέρα μπορεί να έχει επισκεφτεί νωρίτερα άλλα πέντε με δέκα σπίτια και να έχει έρθει σε επαφή με πολλά άτομα, ασχέτως αν παίρνει όλα τα απαιτούμενα μέτρα προφύλαξης.
Η επιλογή για σύναψη ασφαλιστηρίου ζωής και χωρίς την πραγματοποίηση ιατρικών εξετάσεων κέρδιζε έδαφος και προ-κορωνοϊού με τις ασφαλιστικές να απλοποιούν κάποιες διαδικασίες, ώστε η όλη διαδικασία να ολοκληρώνεται ακόμα και μέσα σε 24 με 48 ώρες αντί για μία εβδομάδα. Άλλες πάλι έχουν επιστρατεύσει αλγορίθμους, ώστε να μπορούν άμεσα να επεξεργάζονται με ταχείς ρυθμούς όλα τα δεδομένα από μια αίτηση για ασφάλεια ζωής.
Παράλληλα, στον εν λόγω κλάδο όπου παραδοσιακά κυριαρχούσε – μέχρι τώρα – η συνάντηση πρόσωπο με πρόσωπο, πλέον πολλοί επαγγελματίες βλέπουν τον αριθμό των online αιτήσεων να έχει εκτοξευτεί, όπως και η χρήση της ψηφιακής υπογραφής. Το ποσοστό των online αιτήσεων για ασφάλεια ζωής στην Ameritas Life Insurance Corp. το Δεκέμβριο του 2019 δεν ξεπερνούσε το 38% ενώ το Μάρτιο του 2020 σκαρφάλωσε στο 55% για να εκτοξευτεί στο 78% τον Απρίλιο.
Σίγουρα η πανδημία ανάγκασε την ασφαλιστική βιομηχανία – και όχι μόνο – να υιοθετήσει πολύ πιο γρήγορα αλλαγές, οι οποίες φαίνεται ότι θα παραμείνουν και στη μετά-Covid19 εποχή. Σημασία έχει, ότι ασχέτως πόσο ευχάριστες ή όχι ήταν οι όποιες αποφάσεις κλήθηκαν να πάρουν, όλες επέδειξαν γρήγορα αντανακλαστικά και προσαρμόστηκαν στα νέα δεδομένα αλλάζοντας σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό τις μέχρι πρότινος προβλεπόμενες διαδικασίες για τη σύναψη νέου συμβολαίου.
Στον κλάδο αυτοκινήτου, παραδείγματος χάρη, όλο και περισσότεροι ασφαλιστές επιτρέπουν πλέον στους πελάτες τους να τραβούν εκείνοι τις φωτογραφίες προτού προχωρήσουν σε αίτηση για αποζημίωση, ενώ έχουν επιστρατευτεί drones για την εκτίμηση ζημιών σε περιουσιακά στοιχεία.
Συμπερασματικά, θα μπορούσε να πει κανείς ότι αν και ο ψηφιακός μετασχηματισμός είχε ήδη ξεκινήσει, το lockdown εκτίναξε τη χρήση των διαθέσιμων ψηφιακών εργαλείων αφού κακά τα ψέματα αποτελούσε μονόδρομο για να μη “νεκρώσουν” τα πάντα και να μπορούν να συνεχίσουν να γίνονται όλα έστω απομακρυσμένα, όπως μεταξύ άλλων η υποβολή νέων αιτήσεων και η δρομολόγηση της όλης διαδικασίας, καθώς επίσης να υπολογίζεται το ύψος των ασφαλίστρων.
Τα οφέλη δε δεν περιορίστηκαν μόνο στους καταναλωτές, αλλά επεκτάθηκαν και στο εργατικό δυναμικό της ιδιωτικής ασφάλισης, αφού οι ασφαλιστικές προσφέρουν πλέον περισσότερα προνόμια και στους υπαλλήλους τους, δίνοντάς τους κάλυψη ακόμα και για πράγματα που μέχρι τώρα δεν καλύπτονταν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η προστασία προσωπικών δεδομένων μιας και κατά τη διάρκεια του lockdown στη συντριπτική του πλειοψηφία το προσωπικό των ασφαλιστικών δούλευε από το σπίτι, συνεπώς ήταν περισσότερο ευάλωτο σε κυβερνοεπιθέσεις. Κάποιες, μάλιστα, έδωσαν παράταση μερικών μηνών στη συγκεκριμένη κάλυψη ακόμη και σε υπαλλήλους που έχουν αποχωρήσει από τον όμιλο.
Κατά τα άλλα, η πανδημία άλλαξε και το underwriting των ασφαλιστικών.
Στον κλάδο ζωής το τελευταίο διάστημα πολλές ασφαλιστικές προχωρούσαν πιο δύσκολα στη σύναψη ασφαλιστηρίου συμβολαίου, σταματώντας προσωρινά να δέχονται ή δίνοντας αναβολή σε αιτήσεις (που εκκρεμούσαν) από άτομα ηλικίας άνω των 70 ετών. Το δρόμο της αναβολής πήραν και οι αιτήσεις που έγιναν από άτομο, το οποίο έχει ταξιδέψει πρόσφατα διεθνώς ή σκοπεύει να το κάνει.
Άλλες ασφαλιστικές πάλι ζητούν τώρα από τον καταναλωτή να συμπληρώσει τη λεγόμενη “δήλωση καλής υγείας” πριν πέσουν οι τελικές υπογραφές, μέσω της οποίας δηλώνει υπεύθυνα πως δεν έχει αλλάξει τίποτα στην υγεία του από την ώρα που υπέβαλε την αρχική αίτηση μέχρι εκείνη τη στιγμή, ώστε να είναι καλυμμένες σε περίπτωση που επέλθει θάνατος από Covid-19 εντός της πρώτης διετίας από την έναρξη ισχύος του συμβολαίου.
Πάντως, τα μακροχρόνια προγράμματα ασφάλισης ζωής μπορεί να αποδειχθούν θύματα της πανδημίας με τις εταιρείες να τα καταργούν και να προτιμούν να διαθέτουν στην αγορά συμβόλαια μικρότερης διάρκειας.