Πρακτικές αυξήσεων στα συμβόλαια υγείας καταγγέλλουν καταναλωτικές οργανώσεις  

Σε έντονες αντιδράσεις που μπορεί να φτάσουν μέχρι και σε δικαστικές διεκδικήσεις είναι αποφασισμένοι να φτάσουν ασφαλισμένοι στον κλάδο υγείας και καταναλωτικές οργανώσεις  απέναντι στο κύμα αυξήσεων που έχει εξαπολυθεί το τελευταίο εξάμηνο από τις ασφαλιστικές εταιρείες.

Του Νίκου Σακελλαρίου

Η μέση ετήσια αύξηση στα συμβόλαια υγείας το 2019 ήταν της τάξης του 5-6% περίπου για τους ασφαλισμένους κάτω των 50 ετών (που είναι συντριπτικά λιγότεροι στον ασφαλισμένο πληθυσμό) και πάνω από 7,5% για τους ασφαλισμένους άνω των 50% (που είναι και οι περισσότεροι στον πληθυσμό των ασφαλίσεων υγείας) σύμφωνα με στοιχεία της ασφαλιστικής αγοράς.

Σύμφωνα με τη νομοθεσία μας, η αναπροσαρμογή του ασφαλίστρου θα πρέπει να γίνεται με βάση κριτήρια που θα εμπεριέχονται στη σύμβαση, θα είναι εύλογα αντικειμενικά και προβλέψιμα για τον καταναλωτή που θα μπορεί να ελέγχει την εγκυρότητα της αύξησης του ασφαλίστρου. Όμως, μέχρι σήμερα, οι εταιρείες δεν έχουν ανταποκριθεί σε αυτή την υποχρέωσή τους. Εκτός των άλλων, επικαλούνται τις υψηλές αποζημιώσεις που καταβάλλουν, καθώς και τον ιατρικό πληθωρισμό.

Τα κριτήρια, τα οποία έχουν θέσει είναι ασαφή, υποκειμενικά, αόριστα και μη προβλέψιμα για τον καταναλωτή. Ορισμένα από αυτά είναι:

• Η εξέλιξη του μέσου κόστους θεραπείας
• Η εμπειρία της εταιρείας από ολόκληρο το χαρτοφυλάκιο της συμπληρωματικής κάλυψης
• Τα έξοδα της εταιρίας για αυτήν τη συγκεκριμένη πρόσθετη ασφάλεια
• Πίνακες νοσηρότητας – Πίνακες ανικανότητας Ελληνικών ή Διεθνών Υπηρεσιών
• Η μέση αποζημίωση ανά νοσηλεία λόγω της αύξησης των νοσηλίων των νοσηλευτικών ιδρυμάτων
• Τιμαριθμοποίηση των αποζημιώσεων
• Οι αναλογιστικές παράμετροι που εφαρμόζονται για την τιμολόγηση του συγκεκριμένου παραρτήματος

Οι αιτιάσεις των ασφαλιστικών εταιρειών απέναντι στις καταγγελίες είναι ότι πολλές αυξήσεις αποδίδονται αφ’ ενός στα ηλικιακά όρια και αφ’ ετέρου στην αύξηση του κόστους των αποζημιώσεων όπως προκύπτει από το δείκτη του ΙΟΒΕ που παρουσίασε πέρυσι η ΕΑΕΕ σε συνεργασία με το Ίδρυμα.

Ωστόσο, σύμφωνα με καταγγελίες ασφαλισμένων, υπάρχει μεγάλη δυσαρέσκεια και για τους δύο λόγους αφού πλέον έχει αυξηθεί δυσανάλογα η κλίμακα μεταξύ των ηλικιών 40-50 χωρίς να μπορεί να αιτιολογηθεί επαρκώς και αφ’ ετέρου ο -επίσημος- Δείκτης Υγείας της ΕΛΣΤΑΤ έχει αυξηθεί το 2018 μόνο κατά 6,5%, ενώ ο μέσος όρος τιμολογιακών αυξήσεων ξεπερνά το 10%. Επίσης, οι ασφαλιστικές εταιρείες επικαλούνται τη μεγάλη (άνω του 10%) αύξηση του «ιατρικού πληθωρισμού», γεγονός που τις οδηγεί σε μεγάλες αυξήσεις. Θα πρέπει να τονισθεί ότι ο δείκτης αποζημιώσεων του ΙΟΒΕ δεν έχει γίνει αποδεκτός από τις διοικήσεις και τα Σωματεία των Ιδιωτικών Κλινικών ούτε από τους δημόσιους φορείς και έτσι είναι αμφίβολο (όπως λένε κάποιοι δικηγόροι) εάν θα μπορούν να τον επικαλεστούν οι εταιρείες στα δικαστήρια.

Συγχρονισμένες αυξήσεις στα ασφάλιστρα υγείας

Το μεγαλύτερο επιχείρημα των καταναλωτικών οργανώσεων που απειλούν με αγωγές είναι ότι οι αυξήσεις δημιουργούνται από εναρμονισμένες πρακτικές των ασφαλιστικών εταιρειών μεταξύ τους δημιουργώντας ένα καθεστώς που δεν αφήνει περιθώρια σε άλλες επιλογές στον καταναλωτή. Όπως χαρακτηριστικά μας έλεγε ασφαλιστικός πράκτορας, «ακόμα και να θέλει ο ασφαλισμένος να φύγει από ένα πρόγραμμα υγείας μίας εταιρείας και να πάει σε πρόγραμμα υγείας άλλης εταιρείας, θα υποστεί μεγάλες αυξήσεις γεγονός που καθιστά την αλλαγή προγράμματος αποτρεπτική». Σε αυτή τη λογική, ο πελάτης-ασφαλισμένος δεν έχει άλλη επιλογή παρά να δεχθεί την αύξηση που του δίνει η ασφαλιστική του συμβολαίου του χωρίς να τον συμφέρει να αλλάξει εταιρεία.