Skip to content

Προτάσεις ΕΕΑΕ επί του Νομοσχεδίου για τον Εθνικό Κλιματικό Νόμο

Ακολουθούν οι  Προτάσεις της Ένωσης Επαγγελματιών Ασφαλιστών Ελλάδος – Ε.Ε.Α.Ε., που κατατέθηκαν στον σχολιασμό του υπό Διαβούλευση Νομοσχεδίου για τον Εθνικό Κλιματικό Νόμο – Μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα και προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή.

Άρθρο 19 – Ασφάλιση κινδύνου από την κλιματική αλλαγή  

1. Από το 2025, τα νέα κτίρια που βρίσκονται σε ζώνες υψηλής τρωτότητας υπό την έννοια της παρ. 2 ασφαλίζονται υποχρεωτικά. Η ύπαρξη ασφαλιστηρίου συμβολαίου αποτελεί προϋπόθεση για την ηλεκτροδότηση του κτιρίου.

2. Ως ζώνες υψηλής τρωτότητας θεωρούνται οι περιοχές που βρίσκονται:

α) Σε ζώνες δυνητικά υψηλού κινδύνου πλημμύρας όπως αποτυπώνονται στους χάρτες επικινδυνότητας πλημμύρας της περ. γ’ της παρ. 3 του άρθρου 5 της υπό στοιχεία 31822/1542/Ε103/2010 κοινής απόφασης των Υπουργών Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Οικονομικών, Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και Προστασίας του Πολίτη (Β’ 1108) και εμπίπτουν στο σενάριο πλημμύρας υψηλής πιθανότητας,

β) πλησίον δασικών περιοχών που χαρακτηρίζονται από υψηλό κίνδυνο πυρκαγιάς. Οι περιοχές αυτές καθορίζονται με απόφαση του οικείου Γενικού Διευθυντή Δασών, λαμβάνοντας υπόψη το είδος της δασικής βλάστησης, την πυκνότητά της, την απόσταση από τα κτίρια και τις κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής.

——————————————————————————————————-

Σύμφωναμε  τη Συμφωνία του Παρισιού  και της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, η Ευρωπαϊκή ασφαλιστική βιομηχανία στηρίζει την φιλόδοξη προσπάθεια μείωσης των εκπομπών καυσαερίου κατά 55% έως το 2030 και την μηδενική εκπομπή ρύπων έως το 2050. 

Πράγματι η δράση προβάλει πλέον περισσότερο επείγουσα και αναγκαία από ποτέ.

Ο Ασφαλιστικός κλάδος μπορεί να είναι επιβοηθητικός καθώς διαθέτει γνώσεις και τεχνογνωσία για την ανάληψη και διαχείριση των κινδύνων και ικανότητα οικονομικής στήριξης για την αντιμετώπιση των συνεπειών που προκύπτουν από την κλιματική αλλαγή.

Στο προκείμενο Σχέδιο Νόμου που παραμένει σε διαβούλευση και συγκεκριμένα στο άρθρο 19 παράγρ. 1 και 2 που αναφέρεται στην θέσπιση υποχρεωτικής  ασφάλισης από το έτος 2025 σε νεόδμητες οικοδομές που βρίσκονται σε περιοχές ιδιαίτερης τρωτότητας,,  ο ασφαλιστικός κλάδος ενώ θα μπορούσε πράγματι να αποτελέσει μέρος της λύσης καθώς διαθέτει μέθοδο, γνώση και κεφάλαια, βρίσκεται αντιμέτωπος με μία ρύθμιση που ανατρέπει βασικές αρχές της ασφάλισης.

Με την ρύθμιση που προωθείται παραβιάζεται κατάφωρα η βασική φιλοσοφία της ασφαλιστικής επιστήμης, που ορίζει  ότι ο ασφαλιστέος κίνδυνος πρέπει να είναι αβέβαιος, μελλοντικός και  τυχαία συμβεβηκός. Εν προκειμένω έχουμε μια βεβαία επέλευση κινδύνου, εφόσον επιλέγεται  να ασφαλιστούν ακίνητα  σε περιοχές υψηλού κινδύνου και μόνον.  

Βασικός κανόνας επίσης της ασφάλισης είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη βάση και διασπορά του κινδύνου προκειμένου να επιτευχθεί το λεγόμενο επαρκές ασφάλιστρο. Όπως λέμε συχνά η καλή τύχη των πολλών να καλύψει την ατυχία των λίγων.

Αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς τι ύψους ασφάλιστρο θα απαιτηθεί αν παραμείνει αυτή η πρωτοφανής διάταξη.   

Με αφορμή την κατάθεση αυτού του Σχεδίου Νόμου ζητούμε την συνολική ρύθμιση του πλαισίου αντιμετώπισης και ανάληψης κινδύνων στις περιπτώσεις φυσικών καταστροφών.

Ζητούμε την σύμπραξη ιδιωτικού και δημόσιου τομέα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των συνεπειών που υφίστανται οι πολίτες και την θέσπιση κινήτρων για την ασφαλιστική κάλυψη κινδύνων όπως αυτών που επιχειρεί να καλύψει το υπό Διαβούλευση Σχέδιο.

Ζητούμε τέλος την απόσυρση της διάταξης αυτής και την συνεργασία εξ αρχής Πολιτείας και Ασφαλιστικής Αγοράς για την εξεύρεση τής βέλτιστης λύσης.  

Άλλως και εφόσον προκριθεί η υποχρεωτικότητα της ασφάλισης θα πρέπει  η διάταξη να συμπεριλάβει όλα τα ακίνητα που έχουν κατασκευαστεί την τελευταία 25ετία  και να ορισθεί ετήσιος έλεγχος διατήρησης της ασφάλισης.

Θα πρέπει να θεσπισθεί  υποχρέωση γνωστοποίησης  από πλευράς Ασφαλιστικών Εταιρειών στον αρμόδιο φορέα, εάν υπάρξει  διακοπή ασφάλισης ή  μή ανανέωση της ασφάλισης, ώστε να επιβάλλονται στον υπόχρεο οι κυρώσεις που θα προβλεφθούν.

Τέλος, και με την ευκαιρία της κατάθεσης του Σχεδίου Νόμου πιστεύουμε ότι η πλέον ώριμη λύση είναι η υποχρεωτική ασφάλιση όλων των ακινήτων στην Ελληνική επικράτεια και έναντι όλων των καταστροφικών κινδύνων, συμπεριλαμβανομένου του Σεισμού. 

Ως Ασφαλιστικοί Διαμεσολαβητές που είμαστε ο κύριος κορμός της προώθησης της ασφαλιστικής ιδέας και ως οι άμεσοι  συνομιλητές και αναλυτές των αναγκών της κοινωνίας, μέσω της Ένωσης Επαγγελματιών Ασφαλιστών Ελλάδος – Ε.Ε.Α.Ε., είμαστε στη διάθεση όλων για την αναζήτηση αυτής της λύσης.

Άλλωστε και εφόσον συστήνεται στο Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας Εθνικό Συμβούλιο για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή (ΕΣΠ), ως κεντρικό γνωμοδοτικό όργανο του Κράτους για τον συντονισμό, την παρακολούθηση και αξιολόγηση των δράσεων πολιτικής για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, στο οποίο θα συμμετέχουν πολλοί παράγοντες από διάφορους τομείς, πιστεύουμε ότι για το  σοβαρό θέμα της ασφάλισης θα πρέπει να συμμετέχει και  εκπρόσωπος  της Ασφαλιστικής Αγοράς.

No comment yet, add your voice below!


Add a Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *