Η ραγδαία αύξηση της συχνότητας και της σφοδρότητας των ακραίων καιρικών φαινομένων λόγω της κλιματικής αλλαγής προβληματίζει αναπόφευκτα την παγκόσμια ασφαλιστική αγορά, οδηγώντας τους αντασφαλιστές σε ανατιμήσεις ασφαλίστρων και κάποιους ασφαλιστές σε αποχώρηση από τον συγκεκριμένο κλάδο.
Παρά τη χαμηλή ασφαλιστική διείσδυση στη χώρα μας, το κόστος των αποζημιώσεων για τις ασφαλιστικές εταιρίες, που δραστηριοποιούνται στην ελληνική ασφαλιστική αγορά, αυξάνεται γεωμετρικά τα τελευταία χρόνια. Μέσα σε λίγες εβδομάδες η Ελλάδα χτυπήθηκε διαδοχικά από πυρκαγιές και πλημμύρες πρωτοφανείς στα χρονικά, ακόμη και για το σύνολο της ευρωπαϊκής ηπείρου. Είναι πολύ νωρίς για να έχουμε μία πρώτη εκτίμηση των ζημιών, μπορούμε όμως ενδεικτικά να θυμηθούμε πως για τον «Ιανό» -τον φονικό κυκλώνα που έπληξε τη Θεσσαλία και το Ιόνιο το Σεπτέμβριο του 2020 και υστερούσε κατά πολύ σε ένταση και καταστροφές από τον «Daniel- καταβλήθηκαν από τις ασφαλιστικές εταιρίες αποζημιώσεις που ξεπέρασαν τα 30 εκ. ευρώ.
Με το Εθνικό Ταμείο για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών να παραμένει μακρινό όνειρο για τη χώρα μας και τον κύριο όγκο των όποιων αποζημιώσεων να αποτελεί ευθύνη του κράτους, οι επιπτώσεις των πρόσφατων καταστροφικών γεγονότων αναμένεται να είναι μεγάλες αλλά ελεγχόμενες για τις ασφαλιστικές εταιρίες, οι οποίες άλλωστε διαθέτουν επαρκή κεφάλαια, αλλά και τις δέουσες αντασφαλιστικές καλύψεις για την αντιμετώπισή τους. Βέβαια λογικά οι αυξήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί στα αντασφάλιστρα αναμένεται να επηρεάσουν και τους τελικούς καταναλωτές της χώρας μας.
Μένει να διαπιστώσουμε κατά πόσον η έκπτωση κατά 10% στον ΕΝΦΙΑ των ασφαλισμένων κατοικιών, αλλά και η ανασφάλεια που έχει δημιουργηθεί σε όλους μας από τις τρομακτικές εικόνες που αντικρύζουμε διαρκώς στους δέκτες μας θα επιδράσουν στην αφύπνιση της ασφαλιστικής μας συνείδησης και στην αύξηση των ασφαλισμένων κατοικιών.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες οι τεράστιες ζημιές που άφησε πίσω της η φωτιά στο Μάουι της Χαβάης, με την πρώτη εκτίμηση να ανέρχεται στα 3 δισ. δολάρια, αλλά και οι πλημμύρες που πλήττουν ήδη τη Φλόριντα αναμένεται να εκτοξεύσουν το κόστος της ασφάλισης κατοικίας, παραλύοντας την αγορά ακινήτων. Βέβαια στη διαμόρφωση των τιμών παρεμβαίνει η αμερικανική εποπτική αρχή, προσπαθώντας να κρατήσει σε λογικό επίπεδο τα ασφάλιστρα, αλλά οι ασφαλιστές από τη μεριά τους διαμαρτύρονται πως οι τιμές που τους επιβάλλονται δεν επαρκούν για να μπορέσουν να καλύψουν τον κίνδυνο. Έτσι, ήδη μετά τις περσινές καταστροφές που προκλήθηκαν στην Καλιφόρνια, τη Φλόριντα και τη Λουιζιάνα και τις τεράστιες αποζημιώσεις που κλήθηκαν να καταβάλουν, πολλές ασφαλιστικές εταιρίες έπαψαν να ασφαλίζουν τα ακίνητα των περιοχών αυτών.
Σημειωτέον ότι στις ΗΠΑ υπάρχει το National Flood Insurance Program, το Εθνικό Ταμείο για την ασφαλιστική κάλυψη από πλημμύρες, το οποίο δημιουργήθηκε τη δεκαετία του ’60 αλλά ποτέ στην ιστορία του δεν κατάφερε να συγκεντρώσει αρκετούς πόρους κι έτσι μετά από κάθε μεγάλο καταστροφικό γεγονός χρηματοδοτείται από το Κογκρέσο, προκειμένου να είναι σε θέση να καταβάλει αποζημιώσεις. Το σκεπτικό της δημιουργίας του ήταν να υπάρξει μία συμφωνία με τις επιμέρους πολιτείες, ώστε αυτές να πάψουν να δίνουν άδειες οικοδομής σε περιοχές υψηλού κινδύνου με αντάλλαγμα το νεοϊδρυθέν Ταμείο να ασφαλίσει τις ήδη υπάρχουσες οικοδομές έναντι χαμηλού ασφαλίστρου. Όμως δε σταμάτησαν ποτέ να χτίζονται νέες οικοδομές σε περιοχές υψηλής επικινδυνότητας, με αποτέλεσμα το Ταμείο να μην μπορεί να αντεπεξέλθει στις διαρκώς αυξανόμενες απαιτήσεις. Και εδώ έρχεται το παράδοξο, που όμως είναι αρκετά οικείο και στη δική μας νοοτροπία: το Κογκρέσο πιέζει το Ταμείο να προχωρήσει σε επαρκή αύξηση των ασφαλίστρων, ώστε να είναι αυτόνομο και να μην επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά ταυτοχρόνως το Κογκρέσο δεν επιθυμεί να υπάρξει μεγάλη αύξηση στα ασφάλιστρα του Ταμείου, γιατί αυτό θα προκαλέσει δυσαρέσκεια στους ψηφοφόρους των μελών του… οπότε βγάλτε εσείς συμπέρασμα!
Ένα άλλο ζήτημα, που καλό είναι να προβληματίσει κι εμάς εδώ στην Ελλάδα, είναι ότι λόγω του πληθωρισμού το κόστος για την ανακατασκευή των ασφαλισμένων σπιτιών που καταστράφηκαν είναι πλέον σαφώς υψηλότερο από το αρχικό κόστος κατασκευής τους -με βάση το οποίο είχαν ασφαλιστεί- οπότε το ποσό που θα εισπράξουν από τις ασφαλιστικές οι ιδιοκτήτες τους δε θα επαρκεί για να ξαναχτίσουν ή να επισκευάσουν το σπίτι τους.
Αναλογιζόμενοι την τεράστια λίμνη στην οποία έχει μετατραπεί μεγάλο κομμάτι της Θεσσαλίας και ιδίως το νομό της Καρδίτσας, ο οποίος χτυπήθηκε για δεύτερη φορά μέσα σε τρία χρόνια, αξίζει να μας προβληματίσουν τα λόγια του κ. Ed Richards, καθηγητή στο πανεπιστήμιο της Λουιζιάνας, ειδικού σε θέματα ασφαλιστικής νομοθεσίας: «Τα χρήματα από τις ασφαλιστικές αποζημιώσεις και από τις κρατικές επιδοτήσεις θα έπρεπε να επενδυθούν στην απομάκρυνση των κατοίκων των πληγεισών περιοχών και στην εγκατάστασή τους σε άλλες, ασφαλείς τοποθεσίες, ώστε οι άνθρωποι αυτοί να προστατευθούν μακροπρόθεσμα. Γιατί αν απλά τους βοηθήσουμε να ξαναφτιάξουν τα σπίτια τους στο ίδιο σημείο, είναι ζήτημα χρόνου να κινδυνεύσουν ξανά».
No comment yet, add your voice below!