Τα σπασμένα του…κορονοϊού καλούνται να καλύψουν πολλές ασφαλιστικές σε Ευρώπη και Αμερική, από επιχειρήσεις που αναγκαστικά διέκοψαν τη λειτουργία τους και τώρα ζητούν αποζημίωση, παρότι η περίπτωση πανδημίας δεν αναφέρεται στο συμβόλαιό τους! Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις, η υπόθεση αναμένεται να φτάσει στα δικαστήρια
Γράφει: Χριστίνα Μωράκη
Εκατομμύρια επιχειρήσεις σε Ευρώπη και Αμερική στρέφονται προς τις ασφαλιστικές σε μια προσπάθεια να περιορίσουν τις απώλειές τους μετά το υποχρεωτικό lockdown. Στις ΗΠΑ οι απώλειες αυτές υπολογίζονται σε περίπου 300 δις δολάρια το μήνα. Οι ασφαλιστικές αρνούνται τις αποζημιώσεις επικαλούμενες ανάλογους όρους των συμβολαίων, ωστόσο πάρα πολλές επιχειρήσεις ελπίζουν ότι αν πάνε την υπόθεση στο δικαστήριο, αυτό μπορεί και να αποφασίσει υπέρ τους.
Είναι γεγονός ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις ανά τον κόσμο δέχτηκαν το μεγαλύτερο πλήγμα στην ιστορία τους. Ωστόσο οι ασφαλιστικές επιμένουν ότι κατά κανόνα, τα ασφαλιστήρια που καλύπτουν φυσικές ή ανθρώπινες καταστροφές, δεν περιλαμβάνουν επιδημίες από ιούς που υποχρεώνουν την επιχείρηση σε λουκέτο.
Η στάση αυτή αναμένεται στις…δικομανείς ΗΠΑ να προκαλέσει μάχες εκατομμυρίων. Υπολογίζεται ότι έως και 30 εκατομμύρια μικρομεσαίες επιχειρήσεις που παλεύουν να παραμείνουν ανοιχτές, θα μπορούσαν δυνητικά να αιτηθούν αποζημιώσεις, συνολικού ύψους 430 δις δολαρίων – πρώτα στις εταιρείες, μετά στα δικαστήρια, σύμφωνα με την αμερικανική ένωση ασφαλιστικών εταιρειών ζημιών. Νούμερο πολλαπλάσιο σε σχέση με την καταστροφή της 11ης Σεπτεμβρίου. Αν οι ασφαλιστικές δεν πληρώσουν, θα καταρρεύσουν χιλιάδες επιχειρήσεις. Αν πληρώσουν, κατά πάσα πιθανότητα θα…καταρρεύσουν οι ίδιες αφού γρήγορα θα ξοδέψουν ό,τι έχουν και δεν έχουν σε αποθέματα (περί τα 800 δις σύμφωνα με την αμερικανική ένωση). Κατόπιν, σε μελλοντική επικείμενη καταστροφή -τυφώνας, σεισμός, φωτιές – δεν θα μπορέσουν να καλύψουν τους πελάτες τους.
Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε πρόσφατα ο πρόεδρος της αμερικανικής ένωσης, “οι επιδημίες δεν ασφαλίζονται γιατί είναι μη-ασφαλίσιμες”. Όπως χαρακτηριστικά τόνισε μιλώντας στο Underwriter.gr η γενική διευθύντρια της ελληνικής ένωσης ασφαλιστικών εταιρειών, η κ. Μαργαρίτα Αντωνάκη, κανένα ασφάλιστρο δεν θα ήταν ικανό να καλύψει την περίπτωση πανδημίας.
Παράλληλα εξυπακούεται σχεδόν ότι, για οποιονδήποτε κίνδυνο που δεν έχει προηγουμένως εκτιμηθεί και για τον οποίο δεν έχει συλλεχθεί ποτέ ασφάλιστρο, είναι αδύνατον να μπορέσει να πληρώσει μια ασφαλιστική εταιρεία.
Το ίδιο ακριβώς είχε δηλώσει σε σχετική ερώτηση και ο δικός μας πρόεδρος της ένωσης ασφαλιστικών εταιρειών, Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου, στο πρόσφατο webinar της ΕΑΕΕ με θέμα τις επιπτώσεις του κορονοϊού στην ασφαλιστική αγορά.
Μάλιστα, αναφέρθηκε στη λεγόμενη Pandemic Risk Insurance Act (PRIA), την υποχρεωτική δηλαδή ασφάλιση έναντι πανδημίας, την οποία πρότεινε πρόσφατα η αμερικανική κυβέρνηση και η οποία έπεσε τελικά στο κενό.
Η PRIA προέβλεπε παροχή αποζημίωσης, η οποία θα προερχόταν από κοινού από το Δημόσιο και τις Ασφαλιστικές, σε επιχειρήσεις των οποίων θα διεκόπτετο η λειτουργία τους λόγω πανδημίας ή ξεσπάσματος μεταδοτικών ασθενειών.
Έμπνευση της συγκεκριμένης πρότασης, ήταν η αντίστοιχη TRIA (Terrorism Risk Insurance Act) που προέκυψε μετά την τραγωδία της 11ης Σεπτεμβρίου και διαμόρφωσε ένα πρόγραμμα συνεργασίας δημόσιου – ιδιωτικού τομέα, για το χειρισμό αποζημιώσεων σε επιχειρήσεις που διακόπτουν τη λειτουργία τους λόγω τρομοκρατικών επιθέσεων.
Το ενδεχόμενο να “περάσει” τελικά η PRIA προκάλεσε την έντονη αντίδραση των ασφαλιστικών αφού πολλά από τα ισχύοντα συμβόλαια δεν καλύπτουν πανδημίες, συνεπώς, δεν έχει εισπραχθεί ούτε καν κοστολογηθεί το αντίστοιχο ασφάλιστρο, πόσο μάλλον το μέγεθος πιθανής αποζημίωσης για τέτοιου είδους ζημιές που εύλογα θα πρόκειται για ένα ιδιαίτερα – αν όχι απαγορευτικό για να καταβληθεί – υψηλό χρηματικό ποσό.
Και για να μιλήσουμε με νούμερα, σύμφωνα με εκτιμήσεις, αξιώσεις από μικρές επιχειρήσεις ύψους 30 εκατομμυρίων δολαρίων θα σήμαιναν ζημιές μεταξύ 220 έως και 383 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε μηνιαία βάση, δηλαδή δεκαπλάσιο ποσό σε σχέση με τις αξιώσεις που διαχειρίζεται ο ασφαλιστικός κλάδος ετησίως!
Δεδομένου ότι δεν μπορεί καλά καλά να οριστεί ο κίνδυνος όσον αφορά τον κορονοϊό ή οποιονδήποτε άλλο παρόμοιας φύσης ιό, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο δύσκολο είναι να συμπεριληφθεί στα συμβόλαια. Εξάλλου, ήδη υπάρχει κακό προηγούμενο από την πανδημία SARS τη χρονιά 2002-2003 όταν επιχειρήσεις είχαν διεκδικήσει και πάλι αξιώσεις εκατομμυρίων δολαρίων για ζημιές, κάτι που οδήγησε τις περισσότερες εταιρείες να εξαιρούν την πανδημία στις καλύψεις διακοπής λειτουργίας.
Από την άλλη σε κάποια συμβόλαια, όταν η διακοπή γίνεται λόγω κυβερνητικής παρέμβασης, η κάλυψη νομικά ενδεχομένως να ισχύει.
Αυτό για το οποίο αναμένεται να αποφασίσουν τα δικαστήρια είναι αν η παρουσία του ιού μέσα ή κοντά σε μια επιχείρηση, μπορεί να θεωρηθεί άμεση “υλική” φυσική καταστροφή, όπως για παράδειγμα ένα καμμένο δωμάτιο. Πώς όμως θα αποδειχθεί η παρουσία του ιού μέσα σε ένα…κατάστημα;
Ετοιμοπόλεμοι και στη Βρετανία
Όπως και στη χώρα μας, έτσι και στη Βρετανία το lockdown που επέβαλε η κυβέρνηση για να ανακόψει την εξάπλωση του κορονοϊού ανάγκασε πολλές επιχειρήσεις να κατεβάσουν ρολά προκαλώντας τους ζημιές, τις οποίες ήλπιζαν ότι θα μειώσουν χάρη στα ασφαλιστικά συμβόλαιά τους.
Ωστόσο αρκετές απογοητεύτηκαν, όταν ανακάλυψαν πως οι όροι των συμβολαίων τους εξαιρούν την πανδημία, με αποτέλεσμα να καταφύγουν σε μεγάλες δικηγορικές εταιρείες για να πάρουν οι υποθέσεις τους τη δικαστική οδό.
Αντιμέτωπες με αγωγές, προερχόμενες κυρίως από ξενοδοχεία και μαγαζιά εστίασης και ψυχαγωγίας, κινδυνεύουν να βρεθούν μεγάλες ασφαλιστικές όπως η Allianz, ΑΧΑ, RSA (πρώην Royal Sun Alliance), Hiscox κ.α.
Το θέμα πήρε τόσες διαστάσεις, που η ρυθμιστική αρχή της Βρετανικής Αρχής Χρηματοοικονομικής Συμπεριφοράς (FCA) δήλωσε ότι θα ζητήσει επειγόντως από τα δικαστήρια να διευκρινίσουν εάν και κατά πόσο οι επιχειρήσεις μπορούν να ζητήσουν αποζημίωση για ζημιές λόγω κορονοϊού.
Η Allianz Βρετανίας δήλωσε πως η πανδημία του κορονοϊού θα μπορούσε να “ψαλιδίσει” φέτος τα λειτουργικά κέρδη των ασφαλιστικών επιχειρήσεων κατά 10% ή κατά 1,2 δις ευρώ – η ίδια έχει βάλει στην άκρη κατά το πρώτο τρίμηνο του έτους 400 εκατομμύρια ευρώ για να καλύψει ζημιές προερχόμενες από ακυρωμένα events.
Στη χώρα μας μέχρι στιγμής δεν έχουν εκδηλωθεί παρόμοιες αξιώσεις και γενικότερα η διακοπή λειτουργίας δεν είναι κάλυψη που συνήθως περιλαμβάνεται στα ασφαλιστήρια συμβόλαια.
[box]Τι θα γίνει ωστόσο αν παρουσιαστεί και στη χώρα μας ανάλογο αίτημα; Η γενική διευθύντρια της ΕΑΕΕ, Μαργαρίτα Αντωνάκη, είναι σαφής:
“Είναι σαφές ότι σε κάποιες χώρες, κάποια συμβόλαια θα φτάσουν στη δικαιοσύνη – αλλά αυτό θα γίνει στις περιπτώσεις που δεν είναι ξεκάθαρο από το συμβόλαιο αν καλύπτεται ή δεν καλύπτεται η επιχείρηση. Οι εταιρείες τιμούν και τηρούν αυτά που έχουν καταγράψει στο συμβόλαιό τους. Τώρα, μπορεί να υπάρχουν και συμβόλαια που δεν βγαίνει σαφές συμπέρασμα, η εικόνα είναι λίγο “γκρίζα”. Εκεί προφανώς χρειάζεται η παρέμβαση του δικαστηρίου.
Υπάρχουν εκατομμύρια συμβόλαια σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και του κόσμου. Η γενικότερη άποψη, που διατυπώνεται και από το Insurance Europe, είναι αυτή που σας λέω. Ή τα θέματα είναι καθαρά ή είναι διατυπωμένα στους όρους με τρόπο που δε βγαίνει σαφές συμπέρασμα, οπότε βεβαίως θα κληθούν τα δικαστήρια. Αλλά στα δικαστήρια φτάνουμε όταν είναι αμφιλεγόμενο το συμπέρασμα όχι όταν είναι ξεκάθαρο. Βεβαίως είναι δικαίωμα του πελάτη αν κάτι δεν είναι σαφές και δεν προκύπτει αν καλύπτεται ή όχι, να προσφύγει.” [/box].
No comment yet, add your voice below!