του Νίκου Σακελλαρίου
Το δημόσιο σύστημα υγείας, ως αξίωμα αλλά και ως πραγματικότητα φαινόταν μέχρι πρόσφατα ασύμβατο σε σχέση με την ιδιωτική ασφάλιση υγείας. Οι δύο έννοιες, τα δύο συστήματα, ήταν σχεδόν ανταγωνιστικά και στην πράξη το ένα κάλυπτε τα κενά του άλλου.
Μέχρι τη φετινή χρονιά, που η κυβέρνηση εισήγαγε το θεσμό των απογευματινών χειρουργείων. Ήδη, τουλάχιστον τρεις ασφαλιστικές εταιρείες έχουν συμπληρώσει στα προγράμματά τους την δυνατότητα αποζημίωσης ιατρών που θα χειρουργήσουν στα απογευματινά ιατρεία. Πρόκειται για αποζημιώσεις που κυμαίνονται από 500 έως 3000 ευρώ και αφορούν κυρίως τις αμοιβές του χειρουργού και του αναισθησιολόγου. Τα ασφάλιστρα γι’ αυτή την ασφάλιση (ή επασφάλιστρα) δεν ξεπερνούν τα 200 ευρώ το χρόνο. Το πιο σημαντικό είναι ότι μαζί με τις καλύψεις των αποζημιώσεων των γιατρών, οι ασφαλιστικές ουσιαστικά διασφαλίζουν ότι οι ασφαλισμένοι που θα εγχειριστούν σε Δημόσιο Νοσοκομείο θα τύχουν και καλύτερης νοσοκομειακής νοσηλείας. Δηλαδή θα βρουν δωμάτιο, κρεβάτι και κάποια μεγαλύτερη ‘προσοχή’ από το νοσηλευτικό προσωπικό του Δημόσιου Ιδρύματος.
Όπως αναφέρουν στελέχη που γνωρίζουν τον χώρο της υγείας, η πρωτοβουλία αυτή ίσως να είναι η αρχή της “απελευθέρωσης” των ασφαλιστικών από το μονοπώλιο των ιδιωτικών κλινικών, μιας και πλέον θα μπορούν να κατευθύνουν (έστω για ορισμένες, χαμηλού κόστους και ρίσκου επεμβάσεις) τους ασφαλισμένους και στη Δημόσια Υγεία. Επίσης μπορούν να προσελκύσουν και νέους ασφαλισμένους με χαμηλά εισοδήματα που δεν μπορούν να καλύψουν νοσοκομειακά ασφαλιστήρια συμβόλαια για τις μεγάλες ιδιωτικές κλινικές.
Θα πάρουν και κρεβάτια;
Το ενδεχόμενο να πάρουν και κλίνες στα Δημόσια Νοσοκομεία, σε συγκεκριμένους θαλάμους, οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι ανοιχτό. Οι παλαιότεροι της ασφαλιστικής αγοράς θυμούνται ότι η συγκεκριμένη πρόταση ή/και συζήτηση, έχει ξεκινήσει από την περίοδο 2007-2010. Μετά ήρθε η κρίση και τα Μνημόνια με αποτέλεσμα να σβήσει κάθε τέτοιο ενδεχόμενο, αφού υπήρχε ανασφάλεια εκατέρωθεν (και στα νοσοκομεία και στις ασφαλιστικές).
Μια αιρετική πρόταση του 2010
Πάντως , ένα στέλεχος της ΕΑΕΕ εκείνη την εποχή είχε προτείνει αντί να εφαρμοστεί το claw back–rebate να δημιουργηθεί ένα κοινό σχήμα (joint venture) με το οποίο οι ασφαλιστικές στον κλάδο Υγείας (ασθενειών-ατυχημάτων) να εξαγοράσουν κάποια μεγάλη ιδιωτική κλινική. Το κόστος θα ήταν πολύ χαμηλό εκείνη την περίοδο της κρίσης (με τα μεγάλη χρέη των κλινικών προς τις τράπεζες), αλλά η πρόταση ναυάγησε γιατί κανείς ‘ηγέτης’ της ασφαλιστικής αγοράς εκείνης της περιόδου δεν ήθελε να αναλάβει την ευθύνη μιας τέτοιας ρηξικέλευθης κίνησης.
No comment yet, add your voice below!