Τα χρηματοοικονομικά μεγέθη των ασφαλιστικών επιχειρήσεων στη χρήση 2019 επηρεάστηκαν σημαντικά από το περιβάλλον των χαμηλών επιτοκίων.
Oι τεχνολογικές εξελίξεις, σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες απαιτήσεις των πελατών για άμεση και εξατομικευμένη εξυπηρέτηση, είναι η πρόκληση για την ανάπτυξη καινοτόμων λύσεων στην παροχή ασφαλιστικών υπηρεσιών. Περαιτέρω, στις συνθήκες της κλιματικής αλλαγής, οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις έχουν κομβικό ρόλο ως θεσμικοί επενδυτές και ως πάροχοι ασφαλιστικών καλύψεων, ενώ παράλληλα θα θα πρέπει να αξιολογήσουν τις επιπτώσεις που οι ίδιες υφίστανται από αυτήν.
Η εγχώρια ασφαλιστική αγορά χαρακτηρίζεται από σημαντική συγκέντρωση, ιδιαίτερα στις επιχειρήσεις που ασκούν εργασίες ασφαλίσεων ζωής και στις επιχειρήσεις που ασκούν ταυτοχρόνως ασφαλίσεις ζωής και κατά ζημιών, καθώς οι 5 μεγαλύτερες εξ αυτών κατέχουν το 80% της σχετικής αγοράς, σε όρους τεχνικών προβλέψεων, ενώ οι 5 μεγαλύτερες ασφαλιστικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στις ασφαλίσεις κατά ζημιών, σε όρους ακαθάριστων εγγεγραμμένων ασφαλίστρων, κατέχουν μερίδιο που ανέρχεται σε 46% της σχετικής αγοράς.
Η παραγωγή ακαθάριστων εγγεγραμμένων ασφαλίστρων στις ασφαλίσεις ζωής την περίοδο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου του 2019 ανήλθε σε 1,5 δισεκ. ευρώ, αυξημένη κατά 13% συγκριτικά με την αντίστοιχη περίοδο του προηγούμενου έτους. Από το ανωτέρω ποσό, 0,32 δισεκ. ευρώ συνδέονται με επενδύσεις, αποτελώντας ποσοστό 21% επί των συνολικών ακαθάριστων εγγεγραμμένων ασφαλίστρων δραστηριοτήτων ζωής, έναντι 19% την αντίστοιχη περίοδο του 2018.
Αναφορικά με την παραγωγή ακαθάριστων εγγεγραμμένων ασφαλίστρων στις ασφαλίσεις ζωής, μικρή μείωση καταγράφηκε μόνο στις ασφαλίσεις ασθένειας, που πωλούνται ως συμπληρωματικές σε βασικές ασφαλίσεις, και στις αντασφαλίσεις ζωής. Τα ασφάλιστρα των δραστηριοτήτων ασφαλίσεων κατά ζημιών ανήλθαν την ίδια περίοδο σε 1,5 δισεκ. ευρώ, κυμάνθηκαν δηλαδή στα ίδια περίπου επίπεδα με την αντίστοιχη περίοδο του 2018, με το μεγαλύτερο μέρος αυτών να οφείλεται στις ασφαλίσεις αστικής ευθύνης χερσαίων οχημάτων (38%), ακολουθούμενες από τις ασφαλίσεις πυρός (20%). Σημειώνεται ωστόσο ότι την αντίστοιχη περίοδο του 2018 τα ασφάλιστρα των ασφαλίσεων αστικής ευθύνης χερσαίων οχημάτων αποτελούσαν το 40% της συνολικής παραγωγής των δραστηριοτήτων ασφαλίσεων κατά ζημιών, ενώ κατ’ αντιστοιχία τα ασφάλιστρα των ασφαλίσεων πυρός το 21%.
Την ίδια περίοδο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου του 2019, οι επισυμβάσες αποζημιώσεις ανήλθαν σε ποσό 1,0 δισεκ. ευρώ για τις ασφαλίσεις ζωής και σε 0,6 δισεκ. ευρώ για τις ασφαλίσεις κατά ζημιών.
Το σύνολο του ενεργητικού των εποπτευόμενων από την Τράπεζα της Ελλάδος ασφαλιστικών επιχειρήσεων διαμορφώθηκε σε 19 δισεκ. ευρώ στις 30.9.2019, αυξημένο κατά 11,2% συγκριτικά με τις 30.9.2018. Η αύξηση αυτή προήλθε κυρίως από την αύξηση των επενδύσεων σε κρατικά ομόλογα και των επενδύσεων για ασφαλίσεις των οποίων τον επενδυτικό κίνδυνο φέρουν οι ασφαλισμένοι. Το ενεργητικό των επιχειρήσεων που ασκούν εργασίες ασφαλίσεων ζωής και των επιχειρήσεων που ασκούν ταυτοχρόνως ασφαλίσεις ζωής και κατά ζημιών αυξήθηκε κατά 11,8%, ενώ των επιχειρήσεων που ασκούν αποκλειστικά εργασίες ασφαλίσεων κατά ζημιών αυξήθηκε με χαμηλότερο ρυθμό, 6,0%.
Από το σύνολο του ενεργητικού, 8,9 δισεκ. ευρώ ήταν τοποθετημένα σε κρατικά ομόλογα (47%) και 2,4 δισεκ. ευρώ σε εταιρικά ομόλογα (13%). Επιπλέον, ποσό 2,7 δισεκ. ευρώ αφορούσε επενδύσεις για ασφαλίσεις των οποίων τον επενδυτικό κίνδυνο φέρουν οι ασφαλισμένοι (14%), εκ των οποίων 63% επενδύθηκαν σε αμοιβαία κεφάλαια και 16% σε χρηματικά διαθέσιμα και καταθέσεις. Σημειώνεται ότι, σε σχέση με τις 30.9.2018, παρατηρήθηκε αύξηση των επενδύσεων για ασφαλίσεις των οποίων τον επενδυτικό κίνδυνο φέρουν οι ασφαλισμένοι, συγκεκριμένα σε χρηματικά διαθέσιμα και σε κρατικά ομόλογα.
Αντίστοιχα, οι συνολικές υποχρεώσεις των ασφαλιστικών επιχειρήσεων που εποπτεύονται από την Τράπεζα της Ελλάδος ανήλθαν σε 15,3 δισεκ. ευρώ, με το σύνολο των τεχνικών προβλέψεων να διαμορφώνεται σε 14,1 δισεκ. ευρώ, εκ των οποίων 11,0 δισεκ. ευρώ αφορούσαν ασφαλίσεις ζωής και 3,1 δισεκ. ευρώ ασφαλίσεις κατά ζημιών. Από τις τεχνικές προβλέψεις ζωής, το 26% αφορά ασφαλίσεις ζωής που συνδέονται με επενδύσεις.
Στις ασφαλίσεις κατά ζημιών, ο δείκτης ζημιών της αγοράς στις 30.9.2019 ανήλθε στο 46% των αντίστοιχων δεδουλευμένων ασφαλίστρων της ίδιας περιόδου και ο δείκτης εξόδων (διαχείρισης και προμηθειών) στο 46%, έναντι 42% και 55% αντίστοιχα στις 30.9.2018. Ειδικότερα, στις ασφαλίσεις αστικής ευθύνης από χερσαία οχήματα, ο δείκτης ζημιών ανήλθε στο 53% και ο δείκτης εξόδων (διαχείρισης και προμηθειών) στο 43%, έναντι 44% και 56% αντίστοιχα στις 30.9.2018. Η αύξηση του δείκτη οφείλεται στην αύξηση των επισυμβασών αποζημιώσεων, σε συνδυασμό με τη διατήρηση των ασφαλίστρων στα ίδια επίπεδα με την αντίστοιχη περίοδο
του 2018.
Αναφορικά με τα ίδια κεφάλαια της ασφαλιστικής αγοράς, στις 30.9.2019 η συνολική Κεφαλαιακή Απαίτηση Φερεγγυότητας (SCR) ανήλθε σε 1,9 δισεκ. ευρώ, με τα συνολικά επιλέξιμα ίδια κεφάλαια να ανέρχονται σε 3,3 δισεκ. ευρώ.
Η Ελάχιστη Κεφαλαιακή Απαίτηση (MCR) στο σύνολο της ασφαλιστικής αγοράς διαμορφώθηκε σε 0,7 δισεκ. ευρώ, με τα αντίστοιχα συνολικά επιλέξιμα ίδια κεφάλαια να ανέρχονται σε 3,2 δισεκ. ευρώ.
Από άποψη ποιότητας, τα επιλέξιμα κεφάλαια της ασφαλιστικής αγοράς σε ποσοστό 96% ταξινομούνται στην υψηλότερη κατηγορία ποιότητας (Κατηγορία 1), ενώ όλες οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις διαθέτουν δείκτη κάλυψης σε επίπεδα σημαντικώς υψηλότερα του 100%.
Εντός του 2019, αυξήθηκε το μερίδιο των ασφαλιστικών επιχειρήσεων με έδρα σε άλλο κράτος – μέλος με ελεύθερη παροχή υπηρεσιών ή καθεστώς ελεύθερης εγκατάστασης στην αγορά των ασφαλίσεων αστικής ευθύνης χερσαίων οχημάτων και ανήλθε σε 17% (από 16,1% το 2018).
Με στόχο τη μείωση των συνολικών τους κεφαλαιακών απαιτήσεων και την προσαρμογή στο περιβάλλον αρνητικών επιτοκίων, οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις ενέτειναν περαιτέρω την προσπάθεια περιορισμού των εγγυήσεων που παρέχουν στα ασφαλιστικά προϊόντα ζωής, ενίσχυσαν τις πρακτικές συντονισμού των επενδύσεών τους με τις υποχρεώσεις τους, ενώ παράλληλα συνέχισαν τις προσπάθειες διαμόρφωσης νέων ευέλικτων νοσοκομειακών προϊόντων ασφάλισης με δυνατότητα ετήσιου επαναπροσδιορισμού των ασφαλίστρων.
Τέλος, με σκοπό τον περιορισμό του κόστους, την επίσπευση των αποφάσεων ασφάλισης και την καλύτερη αξιολόγηση των κινδύνων που αναλαμβάνουν, προχώρησαν, σε πολλές των περιπτώσεων, σε αυτοματοποίηση της επικοινωνίας με τους πελάτες τους.
Insurtech: Η νέα τάση στην ασφάλιση
Οι ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις, σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες απαιτήσεις των πελατών για άμεση και εξατομικευμένη εξυπηρέτηση, έχουν δημιουργήσει πρόσφορο έδαφος για την αξιοποίηση νέων τεχνολογιών και την ανάπτυξη καινοτόμων λύσεων στην παροχή ασφαλιστικών υπηρεσιών. Οι τεχνολογικές καινοτομίες που εισάγονται όλο και περισσότερο στο χρηματοπιστωτικό τομέα, όπως τα Big data, το ΙοΤ (Internet of Things), η τεχνητή νοημοσύνη (artificial intelligence) και η τεχνολογία blockchain, έχουν τη δυνατότητα να επηρεάσουν σημαντικά όλο το φάσμα των ασφαλιστικών λειτουργιών. υιοθέτηση νέων τεχνολογιών από νεοφυείς επιχειρήσεις έχει οδηγήσει στη δημιουργία νέων επιχειρηματικών μοντέλων στην ασφαλιστική αγορά.
Οι κυριότερες αλλαγές που επιφέρουν στον παραδοσιακό τρόπο λειτουργίας των ασφαλιστικών επιχειρήσεων εντοπίζονται στη
δυνατότητα παροχής νέων τύπων ασφάλισης, όπως η ασφάλιση ανάλογα με τη χρήση (usage-based) και η ασφάλιση βασισμένη στη ζήτηση. Οι προαναφερθείσες τεχνολογικά και επιχειρηματικά καινοτόμες λύσεις υλοποιούνται κυρίως από νεοφυείς εταιρίες, που είτε παρέχουν υπηρεσίες σε υφιστάμενες ασφαλιστικές εταιρίες είτε λειτουργούν οι ίδιες ως ασφαλιστικές επιχειρήσεις, αφού αποκτήσουν άδεια λειτουργίας.
Ενδεικτικό της δυναμικής των συγκεκριμένων εταιριών σε παγκόσμιο επίπεδο αποτελεί το γεγονός ότι, σύμφωνα με έρευνα, τα ασφάλιστρα που αναλογούν σε ασφαλιστικές υπηρεσίες παρεχόμενες από εταιρίες ΙnsurΤech θα υπερδιπλασιαστούν την επόμενη πενταετία.
Η υφιστάμενη κατάσταση στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα, η υιοθέτηση τεχνολογικά καινοτόμων λύσεων βρίσκεται σε αρκετά πρώιμο στάδιο. Ωστόσο, οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις, αντιλαμβανόμενες τα οφέλη που θα τους προσφέρει η υιοθέτηση των νέων τεχνολογιών, αναμένεται να επιταχύνουν τις προσπάθειες αξιοποίησής τους τα προσεχή έτη.
Η εποπτεία καλείται να συνδράμει στην ομαλή μετάβαση στο νέο επιχειρηματικό γίγνεσθαι, συμβάλλοντας στον εντοπισμό και περιορισμό των αναδυόμενων κινδύνων, με απώτερο σκοπό την προστασία του καταναλωτή και τη διαφύλαξη της σταθερότητας της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς.
Στο πλαίσιο της προώθησης και υποστήριξης της καινοτομίας, η Τράπεζα της Ελλάδος, από τον Απρίλιο του 2019, έθεσε σε λειτουργία τον Κόμβο Καινοτομίας (Innovation Hub) ως δίαυλο επικοινωνίας τόσο για νεοφυείς όσο και για υφιστάμενες ασφαλιστικές επιχειρήσεις.
Μέσω αυτού δίνονται απαντήσεις σε ερωτήματα εποπτικής και κανονιστικής φύσεως σχετικά με θέματα τεχνολογικής καινοτομίας (FinTech και InsurTech). Επιπλέον, παρέχονται μη δεσμευτικές οδηγίες για τη συμμόρφωση καινοτόμων υπηρεσιών ή επιχειρηματικών μοντέλων και χρηματοπιστωτικών/ασφαλιστικών προϊόντων με τις υπάρχουσες κανονιστικές απαιτήσεις.
Παράλληλα, η Τράπεζα της Ελλάδος παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στο συγκεκριμένο τομέα μέσω της συμμετοχής της στο InsurΤech Task Force της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (European Insurance Occupational Pensions Authority − EIOPA), όπου καταγράφεται και αναλύεται η υπάρχουσα κατάσταση σε ευρωπαϊκό επίπεδο και διερευνώνται πιθανές κανονιστικές πρωτοβουλίες.
Οι κίνδυνοι των ασφαλιστικών επιχειρήσεων από την κλιματική αλλαγή
Οι κίνδυνοι από την κλιματική αλλαγή μπορούν να ταξινομηθούν σε: α) φυσικούς κινδύνους, β) κινδύνους από την προσπάθεια μετάβασης σε ένα οικονομικό περιβάλλον ουδέτερο ως προς τις εκπομπές ρύπων που σχετίζονται με τα αέρια του θερμοκηπίου και γ) κινδύνους αστικής ευθύνης.
Το επιχειρηματικό μοντέλο των ασφαλιστικών επιχειρήσεων έχει εκ φύσεως σημαντικές ιδιαιτερότητες σε σχέση με αυτό των λοιπών επιχειρήσεων, καθώς εδράζεται σε έναν ανεστραμμένο παραγωγικό κύκλο. Σύμφωνα με αυτό, ο ασφαλισμένος καταβάλλει το ασφάλιστρο (συνήθως άμεσα στην έναρξη της ασφάλισης) και σε μεταγενέστερο χρόνο (ενδεχομένως και μετά από πολλά έτη) λαμβάνει την υπεσχημένη παροχή. Το ιδιαίτερο αυτό επιχειρηματικό μοντέλο δημιουργεί ιδιαιτερότητες στη λειτουργία τους, βασικότερες εκ των οποίων είναι ο σχηματισμός προβλέψεων (καλούμενων τεχνικών προβλέψεων) ώστε να είναι σε θέση να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους, οι επενδύσεις σε περιουσιακά στοιχεία, συνήθως με μακροπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα, με σκοπό κατά βάση την κάλυψη, σε ποσό και σε χρόνο, των αναγκαίων πληρωμών τους και, τέλος, η διατήρηση επιπρόσθετων κεφαλαίων φερεγγυότητας, ως περιθώριο για την κάλυψη τυχόν αποκλίσεων στις προβλέψεις τους. Οι κίνδυνοι από την κλιματική αλλαγή επηρεάζουν όλα τα ως άνω στοιχεία του επιχειρηματικού τους μοντέλου, δηλαδή τα ασφάλιστρα που λαμβάνουν, τις τεχνικές προβλέψεις για μελλοντικές πληρωμές αποζημιώσεων, τις επενδύσεις τους και, τέλος, τα αναγκαία κεφάλαιά τους.
Φυσικοί κίνδυνοι
Οι φυσικοί κίνδυνοι που οφείλονται στην κλιματική αλλαγή ταξινομούνται σε δύο κατηγορίες: οξείς (acute) κίνδυνοι, ή κίνδυνοι εμφάνισης συγκεκριμένων γεγονότων, και χρόνιοι (chronic). Οι οξείς φυσικοί κίνδυνοι σχετίζονται κυρίως με καταστροφικά γεγονότα, όπως πλημμύρες, πυρκαγιές, καύσωνες. Οι χρόνιοι φυσικοί κίνδυνοι σχετίζονται με μακροχρόνιες μεταβολές του κλίματος, όπως η άνοδος της στάθμης της θάλασσας ή η αύξηση της συχνότητας, της σφοδρότητας ή και της διάρκειας των έντονων καιρικών φαινομένων όπως είναι οι καταιγίδες, οι περίοδοι ξηρασίας και οι πλημμύρες.
Οι κίνδυνοι αυτοί επηρεάζουν αρνητικά τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις με άμεσο τρόπο, εξαιτίας της μείωσης της αξίας των περιουσιακών τους στοιχείων, κυρίως των ακινήτων που διαθέτουν για ιδία χρήση και για επενδυτικούς σκοπούς, και της αύξησης των τεχνικών προβλέψεων λόγω αύξησης των αναμενόμενων ασφαλιστικών αποζημιώσεων. Στις ασφαλίσεις κατά ζημιών οι κίνδυνοι αυτοί αφορούν κυρίως τους κλάδους ασφαλίσεων περιουσίας και τους κλάδους μεταφορών (θαλάσσιων και εναέριων μεταφορών, καθώς και των μεταφερόμενων εμπορευμάτων). Στις ασφαλίσεις ζωής αφορούν κυρίως τους κλάδους ασθένειας και ασφαλίσεων ζωής, κατά βάση ως αποτέλεσμα της πιθανής αύξησης της θνησιμότητας και νοσηρότητας με τις οποίες μπορεί να συνδέονται οι εν λόγω
φυσικοί κίνδυνοι.
Οι φυσικοί κίνδυνοι έχουν και έμμεσες επιπτώσεις, οι οποίες σχετίζονται κυρίως με προβλήματα στα δίκτυα διανομής ή στη διασφάλιση των αναγκαίων πόρων (υλικών και ανθρώπινων) για τη λειτουργία των ασφαλιστικών επιχειρήσεων ή ακόμη και με μείωση της ζήτησης για ασφάλιση, που μπορεί να προκύψει ως αποτέλεσμα πολιτικών κινδύνων, μετατοπίσεων πληθυσμών, ασφάλειας τροφίμων κ.λ.π.
Κίνδυνοι μετάβασης
Ως κίνδυνοι μετάβασης χαρακτηρίζονται οι κίνδυνοι που αφορούν πιθανές αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις λόγω της μετάβασης σε μια οικονομία χαμηλότερων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Οι κίνδυνοι αυτοί καλύπτουν ένα μεγάλο εύρος πιθανών μελλοντικών εξελίξεων, δράσεων και γεγονότων που σχετίζονται είτε με εφαρμογή διαφορετικών δημόσιων πολιτικών είτε με τεχνολογικές εξελίξεις και μεταβολές των επενδυτικών προτιμήσεων και που μπορεί να οδηγήσουν σε μείωση της αξίας περιουσιακών στοιχείων τα οποία κατέχουν οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις ή σε αύξηση του κόστους λειτουργίας τους.
Ειδικότερα όσον αφορά πιθανές δράσεις που σχετίζονται με δημόσιες πολιτικές αξίζει να αναφερθεί η “Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία” (European Green Deal). Η εν λόγω συμφωνία, παρά το θετικό αντίκτυπο που αναμένεται να έχει, αναγνωρίζει ότι “η διαχείριση της μετάβασης θα οδηγήσει σε σημαντικές διαρθρωτικές αλλαγές των επιχειρηματικών μοντέλων, των απαιτήσεων για δεξιότητες και των σχετικών τιμών”, οι οποίες με τη σειρά τους μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τον ασφαλιστικό κλάδο.
Σημαντικό παράγοντα αποτελούν οι πιθανές μεταβολές στις προτιμήσεις των επενδυτών, με στροφή τους σε ασφαλιστικά προϊόντα ή/και επενδύσεις που όχι μόνο επηρεάζονται αρνητικά κατά το ελάχιστο δυνατόν από την κλιματική αλλαγή, αλλά και, κυρίως, υποστηρίζουν θετικά πολιτικές προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή ή μετριασμού της έντασής της.
Κίνδυνοι αστικής ευθύνης
Οι κίνδυνοι αυτοί σχετίζονται κυρίως με πιθανές αυξημένες αξιώσεις αποζημίωσης κατά των ασφαλιστικών επιχειρήσεων βάσει ασφαλιστηρίων γενικής αστικής ευθύνης. Οι ασφαλίσεις που συνδέονται περισσότερο με αυτού του είδους τους κινδύνους αφορούν ευθύνη στελεχών (directors & officers) ή επαγγελματική αστική ευθύνη (professional indemnity). Σ’ αυτές τις περιπτώσεις και σε σχέση με την κλιματική αλλαγή, μπορεί να γεννηθεί ευθύνη των ασφαλισμένων (μελών των διοικητικών συμβουλίων, στελεχών ή επαγγελματιών) από τυχόν αποτυχία τους να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα ώστε η επιχείρησή τους ή η επαγγελματική τους δραστηριότητα να συμβάλει στην προσπάθεια προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή ή μετριασμού των επιπτώσεών της ή από τυχόν μη συμμόρφωση με τις νέες νομοθετικές ή κανονιστικές ρυθμίσεις που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Για τον οριστικό και πλήρη διακανονισμό των συναφών αξιώσεων απαιτείται πολύς χρόνος, με αποτέλεσμα να καθίστανται περισσότερο δυσχερείς οι αναλογιστικοί υπολογισμοί για την εκτίμηση του τελικού τους ύψους.
Ο ρόλος των ασφαλιστικών επιχειρήσεων για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή ή το μετριασμό των
επιπτώσεών της
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη αρχίσει εδώ και αρκετά χρόνια να εκσυγχρονίζει και να μετασχηματίζει την οικονομία, αποσκοπώντας στην “κλιματική ουδετερότητα”, όπου οι καθαρές εκπομπές θα είναι μηδενικές. Ενδεικτικό είναι ότι μεταξύ 1990 και 2018 οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου μειώθηκαν κατά 23%, ενώ στο ίδιο διάστημα η οικονομία μεγεθύνθηκε σωρευτικά κατά 61%. Ωστόσο, καθώς με τις τρέχουσες πολιτικές οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου εκτιμάται ότι θα μειωθούν μόνο κατά 60% έως το 2050, εξετάζονται συγκεκριμένες προτάσεις για την αύξηση του στόχου της ΕΕ για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, έως το 2030, τουλάχιστον στο 50-55% σε σύγκριση με το 1990. Στο πλαίσιο αυτό των νέων πολιτικών, οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις θα μπορούσαν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο.
Αυτό μπορεί να γίνει με τον κατάλληλο ανασχεδιασμό του τρόπου διαχείρισης του ενεργητικού τους και την ενίσχυση της διαφάνειας προς τους πελάτες τους, με το να αποκτήσουν επίγνωση ότι τα κεφάλαια που διαχειρίζονται δεν είναι δικά τους, αλλά των ασφαλισμένων τους, και τέλος με τον ανασχεδιασμό των πολιτικών τους για την ανάληψη και διαχείριση των ασφαλιστικών κινδύνων.
Διαβάστε αναλυτικά όλα όσα αναφέρει η Έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος για την αγορά της Ιδιωτικής Ασφάλισης εδώ.
No comment yet, add your voice below!