Skip to content

Αστική ευθύνη ιατρών: γιατί πρέπει, ειδικά τώρα, να γίνει υποχρεωτική

Στη χώρα μας, η Ασφάλιση Αστικής Ιατρικής Ευθύνης δεν είναι υποχρεωτική, ωστόσο ο αυξανόμενος αριθμός των δικαστικών αποφάσεων που κρίνουν ζητήματα ευθύνης ιατρών λόγω σφαλμάτων, δίνει ώθηση στο ποσοστό των γιατρών που προβαίνουν σε σύναψη ασφαλιστικών συμβάσεων κάλυψης της επαγγελματικής τους ευθύνης, ειδικά στον ιδιωτικό τομέα.

Στο ΕΣΥ, παρόλο που οι νοσοκομειακοί ιατροί, οι πανεπιστημιακοί ιατροί και οι ειδικευόμενοι απαλλάσσονται από τυχόν ατομική ευθύνη έναντι τρίτων για τις πράξεις ή παραλείψεις τους, από την άλλη, ως δημόσιοι υπάλληλοι θεωρούνται υπεύθυνοι έναντι του νοσοκομείου για τυχόν αποζημίωση, που θα κληθεί να καταβάλει αυτό σε τρίτους για δική τους ιατρική αμέλεια.

Επομένως, η αναγκαιότητα ασφαλιστικής κάλυψης της αστικής τους ευθύνης δεν θα
έπρεπε να αποκλείεται, καθώς σε περίπτωση που το Δημόσιο στραφεί εναντίον του γιατρού, ο τελευταίος θα κληθεί να του καταβάλει ό,τι κατεβλήθη στον τρίτο λόγω της προκληθείσης από τον ίδιο ζημίας.

Το ζήτημα είχε έρθει στη δημοσιότητα πρόσφατα το 2018, με τη δημοσίευση εγκυκλίου του τότε Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ κ. Γ. Χουλιαράκη:

Σύμφωνα με την εγκύκλιο, σε περίπτωση δικαστικής καταδίκης γιατρού του ΕΣΥ ως υπαίτιου θανάτου ασθενούς, ισχύει η νομοθεσία περί αμέλειας δημοσίου υπαλλήλου κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του. Στις περιπτώσεις αυτές, το ποσό που η δημόσια υπηρεσία στην οποία ανήκει (Ελληνικό Δημόσιο, ΝΠΔΔ όπως τα νοσοκομεία και ΟΤΑ) υποχρεωθεί να καταβάλει δικαστικά ως αποζημίωση, καταλογίζεται αυτόματα εις βάρος του ιατρού – δημοσίου υπαλλήλου, χωρίς να εκδοθεί προηγουμένως ξεχωριστή διοικητική πράξη.

Επερώτηση στη Βουλή

Για αυτό ακριβώς το λόγο, ο βουλευτής και υπεύθυνος του Κοινοβουλευτικού Τομέα Υγείας του Κινήματος Αλλαγής, Ανδρέας Πουλάς, ζήτησε πριν λίγες μέρες με ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή, τον περιορισμό της αστικής ευθύνης γιατρών του ΕΣΥ στο πλαίσιο της διαχείρισης της πανδημίας.  Ο βουλευτής τονίζει ότι το ζήτημα της αστικής ευθύνης έχει επιλυθεί εδώ και χρόνια και πως ήδη πολλές χώρες  έχουν νομοθετήσει τον περιορισμό της αστικής ευθύνης των γιατρών των δημόσιων νοσοκομείων λόγω Covid, δημιουργώντας προηγούμενο (βλ. Ιταλία και Πολιτεία της Νέας Υόρκης στις ΗΠΑ).

Το ενδεχόμενο οι πολλοί θάνατοι στην Ελλάδα λόγω κορωνοϊού να οδηγήσουν πλήθος γιατρών σε μακροχρόνια δικαστική ταλαιπωρία και οικονομική αφαίμαξη φέρνει έτσι στο προσκήνιο το χρόνιο αίτημα των γιατρών για την εκ βάθρων επανεξέταση του νομικού καθεστώτος της αστικής ευθύνης τους.

Το παράδειγμα του Ισραήλ

Πολύς λόγος έχει γίνει το τελευταίο διάστημα για την ασύλληπτη επιτυχία του Ισραήλ στο θέμα του χτισίματος τείχους ανοσίας κατά του κορωνοϊού, χάρη στον συντονισμένο και έγκαιρο εμβολιασμό μεγάλου μέρους του πληθυσμού.

Τα μυστικά που κρύβονται πίσω από αυτό το σημαντικό επίτευγμα αλλά και τα μαθήματα που μπορούν να πάρουν οι άλλες χώρες μοιράστηκε μιλώντας στο Bloomberg η επικεφαλής ενός εκ των τεσσάρων Εθνικών Οργανισμών Διατήρησης της Υγείας της χώρας, κα Σιγκάλ Ρεγκέβ Ρόσενμπεργκ.

Και το κυρίαρχο στοιχείο που φέρνει την επιτυχία είναι το ισχυρό Σύστημα Δημόσιας Υγείας, το οποίο για να χτιστεί, χρειάστηκε και τη συνδρομή των πολιτών.

Όπως τονίζει η κα Ρόσενμπεργκ, το κράτος λαμβάνει κάθε χρόνο έναν Εθνικό Προοδευτικό Φόρο, περίπου στο 6% του εισοδήματος κάθε πολίτη.

Οι Εθνικοί Οργανισμοί διατήρησης της υγείας επιβλέπονται από την κυβέρνηση αλλά νομικά ανήκουν στα μέλη τους. Και η τιμολόγηση κάθε υπηρεσίας δεν είναι αυθαίρετη: δια νόμου επιβάλλεται να προσφέρονται οι βασικές υπηρεσίες και τα φάρμακα στην ίδια τιμή. Οι ασθενείς μπορούν να επιλέγουν ελεύθερα τους γιατρούς τους και οι επισκέψεις είναι δωρεάν. Όπως και οι νοσηλείες, οι επεμβάσεις, ο ιατρικός εξοπλισμός, οι εκτρώσεις, η νοσηλεία χρόνιων παθήσεων αλλά και οι υπηρεσίες παραϊατρικής.

Κάθε χρόνο μια δημόσια επιτροπή αποτελούμενη από ειδικούς επιλέγει ένα «καλάθι» υπηρεσιών, φαρμάκων και ένα ποσό για νέες τεχνολογίες. Και αυτά είναι διαθέσιμα δωρεάν για όλους.

«Ελέγχουμε πόσο χρόνο περνούν οι γιατροί με τους ασθενείς τους, ο μέσος όρος είναι εφτά λεπτά. Αλλά και το ποια φάρμακα και παραπεμπτικά συνταγογραφούνται κλπ. Εάν δούμε ότι κάποιος συνταγογραφεί μη αναγκαία εργαστηριακά τεστ, για παράδειγμα, ή αξονικές, τσεκάρουμε το γιατί», επισημαίνει.

Η πρόσβαση στον πλήρη ιατρικό έλεγχο κάθε ασθενή -υπογραμμίζει- συμβάλλει καθοριστικά στο να κερδηθεί χρόνος και να μειωθούν τα λάθη.

Στο Ισραήλ την αστική ευθύνη ιατρού την καλύπτει το κράτος. Κάτι που διαμορφώνει ένα τελείως διαφορετικό σκηνικό. Ο γιατρός δεν έχει να ασχοληθεί με αυτό το ζήτημα, δεν προβαίνει σε αχρείαστες αγορές εξοπλισμών ή εξετάσεων για να καλύψει τα νώτα του και το κράτος έχει τη δυνατότητα να παρέμβει άμεσα και αποφασιστικά κάθε φορά που εντοπίζει παρατυπία.

Αντιπαραβάλλοντας τα όσα γίνονται στο σύστημα υγείας των Ηνωμένων Πολιτείων, η κα Ρόσενμπεργκ εξηγεί οτι οι γιατροί εκεί μπορούν να αγοράσουν οι ίδιοι την ασφάλιση αστικής ευθύνης, κάτι που συνακολούθως μεταφέρει το κόστος στον πελάτη – ασθενή.

Στο Ισραήλ πάντως όλο αυτό το σύστημα έκανε τη χώρα να σταθεί υποδειγματικά στην πανδημία.  Οι τέσσερις Εθνικοί Οργανισμοί νοσηλεύουν το 98% των κρουσμάτων. Τα ραντεβού ακόμα και για περιπτώσεις ήπιας συμπτωματολογίας είναι εύκολα, όπως είναι και η διάγνωση αλλά και η ιχνηλάτηση.

Αλλά και στο θέμα των εμβολίων, το Σύστημα γνωρίζει ποιος μπορεί να λάβει τη δόση και με ποια σειρά. Κάτι που συνέβαινε πάντα και με άλλα εμβόλια, πριν τον κορωνοϊό.

«Όταν ξεκίνησε η πανδημία, οι εγκαταστάσεις μας ήταν στη θέση τους και το προσωπικό μας έτοιμο. Πολύ γρήγορα φθάσαμε στις 150.000 δόσεις την ημέρα και εάν χρειαστεί θα φθάσουμε και στις 400.000 δόσεις την ημέρα», σημειώνει η κα Ρόσενμπεργκ.

1 Comment

  1. Avatar

    Και των Λογιστών, των Πολιτικών Μηχανικών -Αρχιτεκτόνων κλπ.


Add a Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *