Skip to content

Ασφαλιστική Βιομηχανία: Κοιτώντας τον κόσμο απ’ την αρχή

‘Εκπληξη, προβληματισμό αλλά και ανησυχία προκαλούν τα όσα ακούστηκαν την περασμένη εβδομάδα στο Συνέδριο της Ύδρας. H ασφαλιστική βιομηχανία ενδεχομένως να πρέπει να αφήσει πίσω της δεκάδες χρόνια εμπειρίας, να επανεφεύρει το ρόλο της και να ξανακοιτάξει τον κόσμο από την αρχή:

Από την Χριστίνα Μωράκη

Το 18ο, στη σειρά, Συνέδριο της Ύδρας, είναι πλέον παρελθόν. Όσοι το παρακολούθησαν, εκτός από μια όμορφη και άρτια οργανωμένη απόδραση στο υπέροχο νησί, είχαν την ευκαιρία να ακούσουν πολλά καινούργια και εξαιρετικά ενδιαφέροντα πράγματα.

Σχεδόν…απίστευτα πράγματα θα έλεγε κανείς, ειδικά αυτά που αφορούσαν στον κλάδο αυτοκινήτου και περιληπτικά παρουσιάσαμε σε πρόσφατη ανάρτηση: αυτοκίνητα που συννενοούνται μεταξύ τους, που πηγαίνουν να παρκάρουν μόνα τους, που αποφασίζουν πριν από τον οδηγό πότε είναι καλύτερο να φρενάρουν.

Η τεχνολογία θα φέρει τα πάνω κάτω στις αυτοκινητοβιομηχανίες σε μερικές δεκαετίες από σήμερα.  Στη διάθεση των οδηγών θα υπάρχει σειρά από έξυπνες εφαρμογές που θα τελειοποιούν σχεδόν την οδηγική απόδοση με αποτέλεσμα την δραστική μείωση των τροχαίων ατυχημάτων.

Και άρα την δραστική μείωση των ασφαλίστρων. Αλλά και την ανάγκη προσαρμογής της ασφάλισης στα νέα δεδομένα (διαβάστε στη συνέχεια).

Όμως οι εκπλήξεις δεν τελειώνουν εδώ – δραματικές αλλαγές επίκεινται και στην ασφάλιση υγείας. Ο λόγος;

Μα φυσικά η εξέλιξη της τεχνολογίας στην ιατρική επιστήμη. Ρομποτικά μηχανήματα θα προσφέρουν στους γιατρούς υποστήριξη που θα ελαχιστοποιεί έως και καταργεί την πιθανότητα λάθους, ακόμη και σε επεμβάσεις που σήμερα απλώς δεν πραγματοποιούνται λόγω υψηλού κινδύνου.

Αποτέλεσμα;  Η δραστική μείωση (κατά 1/3) των χρόνων νοσηλείας και αποθεραπείας, η επιμήκυνση του προσδόκιμου ζωής, αλλά και η επιβίωση με χρόνιες παθήσεις. Το κόστος των επεμβάσεων αναμένεται να αυξηθεί δραματικά και το ασφάλιστρο, να ανέβει σε επίπεδα μη βιώσιμα.

Εκτός αν οι ασφαλιστικές δράσουν έγκαιρα και στραφούν σε ένα νέο όπλο που θα τους χαρίσουν οι νέες τεχνολογίες: την πρόληψη και την πρόβλεψη, και άρα την μείωση της έκθεσης στον κίνδυνο. (διαβάστε στη συνέχεια).

Όσο για την Διαμεσολάβηση, θα πρέπει, όχι μόνο να αποδεχτεί την πραγματικότητα της απευθείας, online ασφάλισης αλλά γρήγορα να αρχίσει να εξερευνά πώς μπορεί να εκμεταλλευτεί προς όφελός της και να προσαρμοστεί κάθε νέα εξέλιξη– αλλιώς το παιχνίδι κινδυνεύει να χαθεί.

Επιστροφή στην πραγματικότητα και κατά τα άλλα, η ασφαλιστική βιομηχανία καλείται πλέον επισήμως από τα Ηνωμένα Έθνη να αναλάβει την ευθύνη που της αναλογεί για την προστασία του περιβάλλοντος.

Οι ασφαλιστικές δεν πρέπει να περιορίζονται στην προστασία των κτιρίων και της ανθρώπινης περιουσίας αλλά και στην προστασία της ίδιας της φύσης. Όχι μόνο με προϊόντα αλλά και με τον περιορισμό και την προσαρμογή των δραστηριοτήτων τους – εταιρείες όπως η ΑΧΑ, η Swiss Re, η Allianz πρωτοστατούν στις περιβαλλοντικά υπεύθυνες πρωτοβουλίες ενώ στη χώρα μας η Interamerican κλέβει τις εντυπώσεις ως η μόνη εταιρεία – μέλος της διεθνούς πρωτοβουλίας «Αρχές για Βιώσιμη Ασφάλιση», τμήμα της μεγάλης, παγκόσμιας Πρωτοβουλίας για την Προστασία του Περιβάλλοντος από τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών. 

Στην Ελλάδα βεβαίως οι Ασφαλιστές έχουν ακόμη να επιλύσουν ζητήματα άλλων εποχών, που οι γείτονές τους έχουν «κλείσει» εδώ και καιρό: όπως την σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την ασφάλιση σεισμού. Το κράτος δεν φαίνεται πρόθυμο να παρέχει την εμπιστοσύνη και την συνεργασία που χρειάζεται προκειμένου να προστατευτεί η κοινωνία σε περίπτωση καταστροφών – το κόστος των οποίων υπολογίζεται ότι θα ανέλθει σε αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία, την κρίσιμη στιγμή, δεν θα διαθέτει κανείς (διαβάστε παρακάτω).

Βεβαίως, δεν χρειάζεται να περιμένει κανείς το μέλλον για να προβληματιστεί όταν η σύγχρονη πραγματικότητα προσφέρει από μόνη της τόσες πολλές προκλήσεις:

Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου, Πρόεδρος ΕΑΕΕ, CEO Eurolife ERB
Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου, Πρόεδρος ΕΑΕΕ, CEO Eurolife ERB

Έχουν περάσει πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που η ανθρωπότητα αντιμετώπισε ταυτόχρονα τόσα πολλά προβλήματα και επικίνδυνες καταστάσεις, τόνισε χαρακτηριστικά στην εισαγωγική του ομιλία ο Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου:

 Τρομοκρατία, προσφυγικό, ακραίες πολιτικές δυνάμεις, εκλογές σε Ευρώπη και Αμερική, λιτότητα και πολεμικές συγκρούσεις συνθέτουν το ρευστό, απρόβλεπτο σκηνικό στο οποίο καλείται να λειτουργήσει και να διατηρήσει την ανταγωνιστικότητά της και η ασφαλιστική βιομηχανία.

Την ίδια στιγμή που, μαζί με τις τράπεζες, στοχοποιείται από το απανταχού πολιτικό καθεστώς ως «ο κακός» παράγων από τον οποίο οι πολίτες χρειάζονται προστασία.

 Με αποτέλεσμα ένα Solvency II (κανείς δεν αρνείται τα καλά του) 3.300 σελίδων, 350 διαφορετικών κατευθυντήριων γραμμών και 180 διαφορετικών αναφορών.

 Μαζί με τις επερχόμενες Οδηγίες για την Διαμεσολάβηση (IDD) και για τα Ασφαλιστικά προϊόντα συνδεδεμένα με Επενδύσεις (PRIIPS), μιλάμε για μια χιονοστιβάδα από κανόνες και οδηγίες, υπερβολική ακόμη και όταν απευθύνεται στους ίδιους τους καταναλωτές – υποψήφιους ασφαλισμένους: το ενημερωτικό υλικό που υποχρεωτικά θα τους προμηθεύεται θα είναι δεκάδων σελίδων, φυσικά απίθανο να διαβαστούν

Οι συνθήκες υπό τις οποίες πρέπει να λειτουργήσει πλέον η αγορά την εξαναγκάζουν σχεδόν, να προβεί σε αυξήσεις και να γίνει λιγότερο ανταγωνιστική από τις εταιρείες διαχείρισης κεφαλαίων – η εφαρμογή του Solvency κοστίζει, η αξία των μετοχών αυξάνεται και ταυτόχρονα, κανείς δεν περίμενε ότι τα επιτόκια θα έπεφταν τόσο χαμηλά.

Εν τω μεταξύ οι καταναλωτές είναι σίγουρο ότι δεν πρόκειται να δεχτούν να πληρώσουν παραπάνω. Ο Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου αναφέρθηκε σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο St. Gallen, στην Ελβετία: σε ποσοστό 80% οι ερωτηθέντες απάντησαν ότι δεν είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν παραπάνω ασφάλιστρα. Από την άλλη, ο μέσος κάτοχος συνταξιοδοτικού προγράμματος, κουβαλά σήμερα λόγω της ύφεσης πολύ μεγαλύτερο ρίσκο επάνω του από ότι στο παρελθόν.

Στην Ελλάδα βεβαίως, ακόμη αναρωτιόμαστε αν είναι σωστή ή λάθος η απευθείας πώληση, παρατήρησε χαρακτηριστικά ο κ. Σαρρηγεωργίου, όταν σε Ευρώπη και Αμερική εμφανίζονται εταιρείες που λειτουργούν εκτός εποπτείας, εκτός κεφαλαιακών απαιτήσεων, εκτός διαμεσολάβησης και προσφέρουν ασφάλιση σε τιμές που είναι δύσκολο να ανταγωνιστεί η… συμβατική ασφαλιστική βιομηχανία (δες peer to peer insurance).

Το Uber και το Airbnb της ασφάλισης συμβαίνει αυτή τη στιγμή, κατέληξε.

Μαζί με τα αυτοκίνητα χωρίς οδηγό και τις συσκευές χειρός για την παρακολούθηση της υγείας, η ασφαλιστική βιομηχανία ίσως αναγκαστεί να αφήσει πίσω της δεκάδες χρόνια εμπειρίας και να ξανακοιτάξει τον κόσμο από την αρχή, αναθεωρώντας τα πάντα: προϊόντα, καλύψεις, κλάδους, διανομή και κόστη.

Κλείνοντας ανέφερε ότι η προσέλκυση των νέων παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα για τους ασφαλιστές σε όλο τον κόσμο, προϋπόθεση για να επιβιώσουν στη νέα τάξη πραγμάτων: Πρέπει να δώσουμε στους νέους να καταλάβουν ότι η ασφαλιστική βιομηχανία συνδυάζει τα οικονομικά, την τεχνολογία, την ανάληψη και διαχείριση κινδύνου και δεν υπολείπεται καθόλου σε προοπτικές, προκλήσεις και συγκινήσεις για έναν νέο άνθρωπο, είπε.

Όσο για την Ελλάδα, μπορεί το τελευταίο εξάμηνο η παραγωγή να μειώθηκε κατά 5% ταυτόχρονα όμως αυξήθηκαν οι φωνές και οι διαμαρτυρίες για την ανεπάρκεια του κοινωνικού κράτους σε υγεία και συντάξεις. Είναι καιρός, έχει πράγματι κουραστεί να επαναλαμβάνει ο Πρόεδρος της Ένωσης, η Κυβέρνηση που είναι τώρα στην εξουσία να αναγνωρίσει ότι η Ιδιωτική Ασφάλιση είναι αξιόπιστος εταίρος προκειμένου να βρεθεί λύση για την ιατρική περίθαλψη και συνταξιοδότηση του μέσου Έλληνα, όπως άλλωστε συμβαίνει σε πάρα πολλά άλλα κράτη χρόνια τώρα.

Είναι καιρός η ιδεολογία να συμφιλιωθεί με την πραγματικότητα και αυτό ισχύει και για τις φυσικές καταστροφές –  η κάλυψη σεισμού θα πρέπει να γίνει υποχρεωτική, κατέληξε προλογίζοντας και το μεγάλο θέμα της δεύτερης ημέρας του Συνεδρίου, δηλαδή την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών στην Ελλάδα.

Δεκαοκτώ xρόνια έχουν περάσει από το πρώτο Συνέδριο της Ύδρας και ο θεσμός συνεχίζεται με αμείωτο ενδιαφέρον, απήχηση και επιτυχία. Ούτε οι νεροποντές ούτε και η απεργία των ναυτεργατών εμπόδισαν και φέτος το πρόγραμμα να κυλήσει ως όφειλε, με έγκαιρες βεβαίως προσαρμογές. Αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους όσους δούλεψαν για αυτό (Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών) και συντόνισαν περίπου 300 άτομα συνολικά, προερχόμενα από όλες σχεδόν τις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, από την Κύπρο, από την Τουρκία αλλά ακόμη και από την Νότια Κορέα, την Ινδία και το Λίβανο!

No comment yet, add your voice below!


Add a Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *