Στοίχημα 3: Διακρίσεις στα Δίκτυα και στα συμβόλαια – άλλη μια κοντόφθαλμη πρακτική

Φαινόμενο που παρατηρείται συστηματικά στην αγορά και σίγουρα δεν αποτελεί καλή πρακτική, είναι η διάθεση του ίδιου προϊόντος με διαφορετικό τρόπο ανά δίκτυο διανομής.

Κυκλοφορούν προγράμματα κλάδου αυτοκινήτου ή υγείας για παράδειγμα, που διατίθενται με άλλη τιμή και παροχές στο ένα δίκτυο και με άλλη τιμή και παροχές στο άλλο!

Δηλαδή άλλη τιμή έχει το προϊόν αν προωθείται από Διαμεσολαβητή και άλλη αν προωθείται απευθείας από την εταιρεία, μέσω Ίντερνετ ή τηλεφώνου.

Παράλληλα, κυρίως στα προϊόντα που προωθούνται απευθείας, παρατηρείται η παροχή ειδικών εκπτώσεων ή ειδικών ωφελημάτων.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση εταιρείας απευθείας πωλήσεων ασφάλισης αυτοκινήτου, η οποία δεν έχει δίκτυο και που προσφέρει επιστροφή χρημάτων στους πελάτες που «φέρνουν μέσα», νέους πελάτες!

Επίσης στον κλάδο αυτοκινήτου, πρόσφατα αλλά και στο παρελθόν, έχει παρατηρηθεί, σε συγκεκριμένη εταιρεία, κάποιοι Διαμεσολαβητές να έχουν την δυνατότητα να προωθούν «ειδικά πακέτα» στους πελάτες τους, ενώ  όλο το υπόλοιπο Δίκτυο, όχι!

Όλα αυτά βεβαίως, εκτός από τον αθέμιτο ανταγωνισμό και κατά συνέπεια την ατμόσφαιρα «μπάχαλου», την δυσαρέσκεια και τη γκρίνια στο εσωτερικό της αγοράς, δημιουργούν σύγχυση, ανασφάλεια και δυσπιστία στους καταναλωτές που θα τα αντιληφθούν – γιατί κάποιοι τα αντιλαμβάνονται.

Και βεβαίως αδυνατούν να κατανοήσουν γιατί υπάρχουν διαφορές στις παροχές και στην τιμή και ενδεχομένως καταλήγουν να μην αξιολογούν σωστά τα συνολικά θετικά ή αρνητικά της όποιας επιλογής τους.

Αν δίπλα σε αυτό βάλουμε  τις παροχές ωφελημάτων που επικεντρώνονται στο οικονομικό όφελος και μάλιστα, με παροχές ανεξάρτητες της φιλοσοφίας της ασφάλισης, παράλληλα και με τις  αθέμιτες πρακτικές δικτύων όπως των τραπεζικών, τότε γίνεται φανερό ότι το φαινόμενο έχει διαστάσεις.

Οι παράγοντες της αγοράς θα πρέπει να καταφέρουν να θέσουν οι ίδιοι και να προτείνουν οι ίδιοι, κανόνες που θα βοηθούν μεν την ανάπτυξη του ανταγωνισμού αλλά ταυτόχρονα θα προστατεύουν την αξιοπιστία της – θα διασφαλίζουν κανόνες στην επικοινωνία και την προώθηση των προϊόντων αποδεικνύοντας ότι σέβονται όχι μόνο τους πελάτες αλλά και τους διαμεσολαβητές τους.

«Ελεύθερη αγορά» δεν σήμαινε ποτέ και δεν σημαίνει, αγορά χωρίς κανόνες και χωρίς όρια. Μακροπρόθεσμα οι πρακτικές αθέμιτου ανταγωνισμού και γρήγορου κέρδους γυρνούν μπούμερανγκ: θίγουν την εικόνα και την αξιοπιστία κάθε αγοράς, όχι μόνο της συγκεκριμένης, απέναντι σε αυτούς από τους οποίους εξαρτάται για να επιβιώσει: τους υφιστάμενους και δυνητικούς πελάτες της.