Skip to content

Διαμεσολάβηση: βεβαίως να διαφημίζει προϊόντα, αλλά χωρίς κανόνες;

Το τελευταίο διάστημα όλο και πιο έντονα παρατηρείται οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές διαφόρων κατηγοριών, ιδιαίτερα όσοι δρουν ανεξάρτητα -χωρίς δηλαδή αποκλειστική συνεργασία- να παράγουν φυλλάδια ή καταχωρήσεις, κυρίως στα κοινωνικά δίκτυα, μέσω των οποίων να διαφημίζουν χαμηλές τιμές ασφάλισης ή ακόμα και κάποιου είδους προσφορές.

“Αλλάζετε συχνά ταχύτητες; Χρειάζεστε αυτό”: ξένη ασφαλιστική διαφήμιση χωρίς πολλά λόγια

Αυτό έχει σα συνέπεια να εντείνεται ο προβληματισμός στον χώρο των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών για το κατά πόσο αυτές οι πρακτικές είναι είτε θεμιτές είτε δεοντολογικές, ή κατά πόσο θα πρέπει να αναφέρουν συγκεκριμένες πληροφορίες, ώστε να τηρούνται κανόνες υγιούς ανταγωνισμού, σωστής ενημέρωσης καταναλωτή και φυσικά, να τηρείται το υπάρχον, αυστηρό εποπτικό πλαίσιο.

Το εποπτικό πλαίσιο, στα θέματα οποιουδήποτε είδους προσφοράς ή ωφελήματος είναι ξεκάθαρο όσον αφορά τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές:

Η Πράξη 86 της Τράπεζας της Ελλάδος όπως επικαιροποιήθηκε μετά την ψήφιση του Solvency ξεκαθαρίζει ότι ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής δεν μπορεί να παρέχει ωφελήματα ή εκπτώσεις, ώστε να παροτρύνει τον υποψήφιο προς ασφάλιση για την ασφάλισή του.

Αυτό μάλιστα, ήταν και είναι ένα σημείο τριβής μεταξύ διαμεσολάβησης και εταιρειών, επειδή ακριβώς υπήρχες ξεκάθαρος περιορισμός για τους πρώτους, αλλά καμία απαγόρευση για τους δεύτερους, στην περίπτωση πώλησης ασφαλειών απευθείας από τις ασφαλιστικές εταιρείες.

Σύμφωνα με πληροφορίες, στα πλαίσια της συζήτησης για την εναρμόνιση της IDD στην εθνική νομοθεσία, η οποία ταυτόχρονα θα περιλαμβάνει και ενσωμάτωση του εθνικού δικτύου, η ασφαλιστική διαμεσολάβηση έχει υποβάλει αίτημα να συμπεριληφθεί στο νομοσχέδιο ο συγκεκριμένος κώδικας δεοντολογίας για όλα τα δίκτυα διανομής, στηριζόμενη στο πλαίσιο της ισότιμης αντιμετώπισης όλων των δικτύων όπως η Οδηγία επιτάσσει.
Είναι πολύ πιθανό να δούμε αυτή τη ρύθμιση να ισχύει πια για όλα τα δίκτυα, εξασφαλίζοντας ισότιμη στάση.

Ταυτόχρονα όμως,  όταν ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής διαφημίζει μια συγκεκριμένη τιμή για συγκεκριμένο κλάδο, η οποία προφανώς προκύπτει από την εκπροσώπηση που έχει για μια ασφαλιστική εταιρεία, θα πρέπει να αναφέρει -ικανοποιώντας έτσι τους κανόνες σωστής ενημέρωσης του καταναλωτή- το όνομα της ασφαλιστικής εταιρείας από την οποία προκύπτει αυτή η τιμή. Αν μάλιστα, η διαφήμιση αφορά κλάδους όπου η τιμή επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες, πχ. στον κλάδο του αυτοκινήτου από τα κυβικά ή από τους ίππους του αυτοκινήτου,  θα πρέπει να αναφέρει σε ποιά χαρακτηριστικά ισχύει η συγκεκριμένη τιμή.

Θεωρείται δε δεδομένο, όταν όταν χρησιμοποιεί όνομα της ασφαλιστικής εταιρείας, όπως άλλωστε, υποχρεούται να κάνει από την πλειοψηφία των συμβάσεων που κυκλοφορούν, θα πρέπει να έχει εξασφαλίσει τη συναίνεσή της.

Πέραν όμως από τη νομική προσέγγιση του θέματος, είναι δεδομένο ότι οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές, οι οποίοι πρώτοι από όλους βρίσκονται πιο κοντά στον καταναλωτή, στον υποψήφιο ασφαλισμένο, οι οποίοι πρώτοι από όλους παράγουν την υπεραξία της σωστής και πλήρους ενημέρωσης του καταναλωτή, και για λόγους έτσι και αλλιώς δεοντολογικούς που συνάδουν με την ίδια την αξία της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης, θα πρέπει στην όποια δημόσια πληροφόρησή τους να είναι σαφείς και ακριβείς.

Αυτό είναι κάτι που άλλωστε, τους διαφοροποιεί από πολλές άλλες πρακτικές δικτύων, τις οποίες συχνά (και εύλογα) οι ίδιοι μπορεί να καταγγέλλουν.

Άλλωστε, η βελτίωση της ασφαλιστικής συνείδησης και η βελτίωση της ασφαλιστικής ωριμότητας του καταναλωτή περνά σίγουρα και από την ωρίμανση της συμπεριφοράς όλων των δικτύων διανομής και πρωτίστως των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών που δικαίως διεκδικούν την αναγνώρισή τους ως το ποιοτικότερο δίκτυο διανομής.

(κεντρική φωτό: διαφήμιση ξένης ασφαλιστικής εταιρείας)

1 Comment


Add a Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *