Δράσεις για να αποκτήσετε περισσότερη αυτοπειθαρχία

Στο σπίτι μας, μεγαλώσαμε μαθαίνοντας να είμαστε καλοί, να μη λέμε ψέματα, να κάνουμε τα μαθήματά μας, να σεβόμαστε, να βοηθάμε. Αρχές με οικουμενική αξία.

Στο σχολείο, μάθαμε να διαβάζουμε και να γράφουμε, μάθαμε πότε έγινε η Ελληνική Επανάσταση, μάθαμε για τον Ελευθέριο Βενιζέλο, για τα συστατικά του νερού, για τον Κωστή Παλαμά και τα “Ψηλά Βουνά” του Ζαχαρία Παπαντωνίου.

Μεγαλώνοντας, μάθαμε να θαυμάζουμε, να εκτιμούμε, να κυνηγάμε αυτό που λέμε “επιτυχία”. Τα πολλά λεφτά, τις πρωτιές, τις διακρίσεις, την τέλεια ομορφιά.

Δεν μάθαμε όμως ποτέ, γιατί κανείς δεν μας δίδαξε, και το εργαλείο με το οποίο γίνονται όλα αυτά, το εργαλείο με το οποίο γίνονται τα πάντα στη ζωή.

Δεν μάθαμε, γιατί κανείς δεν μας δίδαξε, την τεράστια αξία της αυτοπειθαρχίας, της μυστικής αρετής που αποτελεί προϋπόθεση για κάθε βήμα στη ζωή, προϋπόθεση για την απόκτηση υλικών και άυλων αγαθών που θα επιθυμήσουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας.

Δεν μάθαμε ότι είναι η βάση πάνω στην οποία χτίζεται οτιδήποτε στη ζωή. Ότι όλοι αυτοί για τους οποίους διαβάζουμε, πριν γίνουν μεγάλοι εφευρέτες, ή επιδέξιοι πολεμιστές, ή ηγέτες, ξόδεψαν χιλιάδες ώρες ενασχόλησης, μελέτης και δοκιμασίας με αυτό που είχαν αποφασίσει να κάνουν.

Δεν μάθαμε ότι όλοι τους οποίους θαυμάζουμε, ηθοποιοί, μουσικοί, τραγουδιστές, σύμβολα της ομορφιάς και της επιτυχίας, στερήθηκαν πολλά άλλα στην καθημερινότητά τους και αφιέρωσαν χιλιάδες ώρες, για να φτάσουν σήμερα να κάνουν αυτό που εμείς νομίζουμε ότι έχουν έμφυτο!

Δεν είδαμε τις χιλιάδες ώρες εντατικής συγκεντρωμένης δουλειάς που έχουν ρίξει στα παρασκήνια όλοι οι “επιτυχημένοι”, γνωστοί και άγνωστοι, σταρ του προβολέα αλλά και σταρ της καθημερινότητας, για να φτάσουν εδώ που είναι σήμερα.

Είναι εύκολο να πιστέψει κανείς ότι η επιτυχία έρχεται εύκολα. Ότι είναι απλά θέμα τύχης ή έμφυτου ταλέντου. Όμως όποιος κατάφερε να κάνει κάτι το κατάφερε γιατί μπόρεσε να ελέγξει και να καθοδηγήσει τις εσωτερικές του δυνάμεις και τις πράξεις του, σε τέτοιο βαθμό ώστε να γεννηθεί αυτό που ήθελε.

Πότε ήταν η τελευταία φορά που αναβάλατε κάτι; Ή που είπατε ότι θα κάνετε κάτι και δεν το κάνατε;

Πότε ήταν η τελευταία φορά που χάσατε χρόνο σερφάροντας σε ιστοσελίδες άσχετες με αυτό που θα έπρεπε να κάνετε;

Όλοι έχουμε πέσει θύματα της αναβλητικότητας. Όλοι έχουμε κάνει και κάνουμε το λάθος πράγμα τη λάθος στιγμή ενώ θα έπρεπε να δουλεύουμε για τους στόχους μας ή προς κάτι το οποίο είναι σημαντικό για εμάς.

Έλλειψη αυτοπειθαρχίας είναι να προτιμάμε να κάνουμε αυτό που μας φαίνεται εύκολο, ευχάριστο ή ενδιαφέρον αυτή τη στιγμή, παρά αυτό που θα μας φέρει κάτι άλλο καλό, στο μέλλον.

Εγκαταλείπουμε δηλαδή την μακροχρόνια ευτυχία για κάτι που μας κεντρίζει το ενδιαφέρον στο παρόν.

Βεβαίως, αυτό είναι κάτι με το οποίο η ανθρωπότητα παλεύει από τότε που….ήρθε στον πλανήτη. Από τότε που η Εύα θυσίασε μια ζωή στον παράδεισο, για να δαγκώσει ένα μήλο.

Διότι πέρα από την θρησκευτική ερμηνεία, ο μύθος  εμπεριέχει και άλλες μεταφράσεις: Η Εύα, αντάλλαξε το μακροχρόνιο καλό με την πρόσκαιρη ευχαρίστηση. Αντάλλαξε την μακροχρόνια ευχαρίστηση του να ζει στον Κήπο της Εδέμ, με την στιγμιαία ευχαρίστηση του δαγκώματος ενός μήλου! Δεν μπόρεσε να πειθαρχήσει στον εαυτό της και υπέκυψε στον πειρασμό!

Η πάλη με την αυτοπειθαρχία, είναι στην ουσία η πάλη με τον ίδιο μας τον εαυτό . Δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος στον κόσμο που να μπορεί εύκολα να κάνει αυτό που δεν θέλει στο παρόν, για να ευχαριστηθεί αυτό που θέλει στο μέλλον. Κανείς.

Για αυτό δεν πρέπει ο καθένας μας να φορτώνει τις πλάτες του με ενοχές και αυτομαστίγωμα ότι είναι αδύναμος ή απειθάρχητος. Έτσι γίνεται σχεδόν αδύνατο να στρέψει τον εαυτό του προς την αυτοπειθαρχία. Οι ενοχές μας παραλύουν. Μας ακινητοποιούν. Αυτό είναι επιστημονικώς και πολλάκις αποδεδειγμένο.

Όλοι είμαστε απειθάρχητοι. Κάποιοι το παλεύουν με περισσότερη επιτυχία και άλλη με λιγότερη.

Για αυτό υπάρχουν τρόποι να βοηθήσει κανείς τον εαυτό του.

Ένας από αυτούς τους τρόπους είναι η… ανταμοιβή.

Αν κάθε φορά δίνετε στον εαυτό σας ένα βραβείο που κάνατε κάτι που δεν θέλατε να κάνετε, τότε κάθε φορά που πρέπει να το κάνετε, η διαδικασία θα είναι πολύ πιο εύκολη.

Αν π.χ. κάνετε όσα τηλέφωνα λέει ο στόχος σας μέσα στη μέρα, τότε μπορείτε να βγάλετε τον εαυτό σας για φαγητό κάπου ωραία το βράδυ, χωρίς τύψεις, ή να νοικιάσετε να δείτε την ταινία που θέλετε, ακόμη και αν είναι μεσοβδόμαδα, να κάνετε μια μικρή αγορά, να βγείτε από το γραφείο και να πάτε μια βόλτα, οι κοπέλες να κάνουν μια θεραπεία ομορφιάς, οι κύριοι ένα test drive στο αμάξι των ονείρων τους κ.ο.κ.

Είναι μικρά πράγματα, όμως όλοι οι άνθρωποι την μεγαλύτερη ικανοποίηση την παίρνουμε, αν το σκεφτεί κανείς, από μικρά πράγματα – μια βόλτα, ένα γεύμα, μια αγορά, μια ευχάριστη συνομιλία, ένα αγαπημένο πρόσωπο.

Η ευτυχία δεν κρύβεται εκεί που νομίζουμε, δηλαδή στα “μεγάλα” –  αλλά αυτό είναι θέμα για άλλη ανάρτηση…

Αν ένας τρόπος για να κάνουμε κάτι που δεν μας αρέσει, είναι η ανταμοιβή με κάτι που μας αρέσει να κάνουμε, ένας άλλος τρόπος είναι η…τιμωρία!

Μέχρι πρόσφατα υπήρχε ένα κέντρο απεξάρτησης στη Δανία το οποίο ζητούσε από κάθε νεοεισερχόμενο το εξής: να γράψει και υπογράψει ένα γράμμα στο οποίο να περιγράφει την εξάρτησή του, με παραλήπτη τον τελευταίο άνθρωπο στο κόσμο που θα ήθελε να μάθει για το πρόβλημά του, δηλαδή αυτόν από τον οποίο, πάσει θυσία, ήθελε να το κρύψει.

Όταν, λίγες εβδομάδες μετά, πολλοί άρχισαν να κουράζονται και να ετοιμάζονται να τα…βροντήξουν, η κλινική τους ενημέρωνε ότι αν εγκαταλείψουν, το γράμμα θα στελνόταν στ’ αλήθεια σε αυτόν που δεν ήθελαν με τίποτα στον κόσμο να μάθει για αυτούς.

Το κέντρο αυτό έκλεισε κάποια στιγμή, κατόπιν πιέσεων από ομάδες υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ωστόσο πριν κλείσει, πρόλαβε να θεραπεύσει τετραπλάσιο αριθμό ασθενών απ’ ότι άλλα παρόμοια κέντρα απεξάρτησης έχουν καταφέρει ποτέ στον κόσμο.

Λόγω της απειλής, λόγω της πιθανής τιμωρίας, χιλιάδες άνθρωποι έσωσαν τη ζωή τους από ένα πρόβλημα που ως γνωστόν θέλει υπεράνθρωπες δόσεις αυτοπειθαρχίας για να καταπολεμηθεί.

Ακραίο παράδειγμα.

Όμως η τιμωρία είναι εξίσου ισχυρό κίνητρο όσο η ανταμοιβή. Υπάρχουν και πιο…ευχάριστα παραδείγματα: Στην αγορά κυκλοφορούν ξυπνητήρια με…ροδάκια, που με το που χτυπάνε, αρχίζουν να τρέχουν γύρω γύρω στο δωμάτιο και για να τα σταματήσεις πρέπει να τα κυνηγήσεις…

Ανώδυνες ουσιαστικά παγίδες, που ωστόσο δουλεύουν υπερ μας. Γιατί όταν ο άνθρωπος «πλανάρει», ταξιδεύει. Υπόσχεται στον εαυτό του ότι από την επόμενη μέρα θα αρχίσει δίαιτα. Ότι από την άλλη εβδομάδα θα σηκώνεται στις 7 και θα κάνει διάδρομο. Ότι τον επόμενο μήνα θα κάνει διπλάσια τηλέφωνα απ’ ότι αυτόν που πέρασε.

Όταν έρχονται όμως όλες αυτές οι επόμενες μέρες, εβδομάδες, μήνες, ο άνθρωπος είναι ο ίδιος άνθρωπος, δεν έχει αλλάξει κάτι πάνω του ή μέσα του. Και έτσι δεν κάνει το παραπάνω. Ή ενδίδει στο ευκολότερο. Λόγω κούρασης, κατάθλιψης, οργής, άλλων ενασχολήσεων, επιπλέον προτεραιοτήτων κ.λπ., κ.λπ.

Όλοι έτσι λειτουργούμε. Αλλιώς αισθανόμαστε το βράδυ που βάζουμε το ξυπνητήρι για τις 6, και αλλιώς ξυπνάμε το πρωί, συνήθως κατακουρασμένοι. Και το ξύπνημα στις 6 πάει περίπατο. Για αυτό βοηθά πολύ να βάζουμε παγίδες, ή μικρές τιμωρίες στον εαυτό μας.

Ο άνθρωπος που ονειρεύεστε ότι θα είστε στο μέλλον, η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν πρόκειται να γίνετε αυτός ο άνθρωπος. Πάντα όλοι θα είμαστε και στο μέλλον, οι άνθρωποι που είμαστε στο παρόν. Οι ίδιοι άνθρωποι. Άρα δεν πρέπει κάτι να μεσολαβήσει; Αυτό το κάτι είναι η αυτοπειθαρχία. Γιατί είναι τόσο, μα τόσο, μα τόσο, πιο εύκολο να πούμε «άστο τώρα» ή «θα το κάνω αύριο»…

Η αυτοπειθαρχία είναι το εργαλείο για τα πάντα. Είναι το μαγικό φίλτρο που μεταμορφώνει χοντρούς σε αδύνατους, ερασιτέχνες σε εξπερ, αρχάριους σε…ιδιοφυίες κ.ο.κ.

Ανακεφαλαιώνοντας, για να ανεβάσετε την αυτοπειθαρχία σας,

• Μην φορτώνετε τον εαυτό σας με κατηγορίες και ενοχές για την έλλειψή της. Το ίδιο συμβαίνει σε όλους, με όλους τους άλλους γύρω σας.
• «Κουμπώστε» την αυτοπειθαρχία με μια ανταμοιβή. Κάθε φορά που πρέπει να κάνετε κάτι που δεν θέλετε, δώστε στον εαυτό σας κάτι που θέλετε, άσχετο με το στόχο σας και χωρίς ενοχές.
• Παγιδεύστε τον εαυτό σας με τεχνάσματα που σας πάνε κόντρα με την έμφυτη τάση για…αναβολή. Στείλτε στον εαυτό σας ένα μέηλ. Αγοράστε λογισμικά που σας ειδοποιούν όταν….χαζεύετε πολύ ώρα στο Ίντερνετ. Αγοράστε ένα ξυπνητήρι με ροδάκια! Εν ολίγοις, συνοδέψτε με κάτι αρνητικό την πιθανότητα αποφυγής αυτού που έχετε να κάνετε! Βάλτε κάποιον να σας επιπλήξει αν παραβείτε αυτό που πρέπει να κάνετε.

Το βραβείο, η τιμωρία (ή απειλή τιμωρίας) ή ο συνδυασμός των δύο είναι πολύ αποτελεσματικοί τρόποι για να επαναφέρετε τον εαυτό σας στον παραγωγικό δρόμο.

Δοκιμάστε τους!