Στην ανάγκη να εστιάσει η Ελλάδα σε εξεύρεση τρόπων αύξησης της παραγωγικότητας και των προσόντων των εργαζομένων ως μέσο για την άνοδο του ΑΕΠ τα επόμενα χρόνια, δεδομένης της γήρανσης του πληθυσμού, στάθηκε ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιά, Μιλτιάδης Νεκτάριος στο πλαίσιο δημόσιας διαδικτυακής συζήτησης που οργάνωσε η ΔιαΝΕΟσις για την επαγγελματική εκπαίδευση.
Του Χρήστου Γαβαλά
Όπως τόνισε ο καθηγητής, λαμβάνοντας υπόψη την γήρανση του πληθυσμού, δεν μπορούμε να υπολογίζουμε στην ανάπτυξη με βάση την αύξηση του εργατικού δυναμικού, αλλά στην ανάπτυξη της παραγωγικότητας και των προσόντων.
Μιλώντας για τη σημασία της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης (ΕΕΚ) στην Ελλάδα, ο Δρ. Νεκτάριος υπογράμμισε την μεσοπρόθεσμη ανάγκη της στελέχωσης των μεσαίων θέσεων στην οικονομία καθώς για την επόμενη δεκαετία έχει εξασφαλιστεί πλέον μια ικανή μάζα πόρων που θα χρειαστούν αυξημένο εργατικό δυναμικό και εξειδικευμένο προσωπικό.
Στην Ελλάδα, ωστόσο, πρόσθεσε, υπάρχει μεγάλη έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού στην αγορά, πρόβλημα που προέκυψε κυρίως κατά την περίοδο της μεταπολίτευσης όπου η αξία της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης απαξιώθηκε έναντι των ΑΕΙ για την ελληνική οικογένεια.
Από τη στιγμή που απαιτείται ανάπτυξη της παραγωγικότητας των εργαζομένων, ο κ. Νεκτάριος έθεσε μια σειρά από στόχους για την ενίσχυση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, αρχής γενομένης από τη διασύνδεση του σχεδιασμού της με το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας και εν συνεχεία με τη διάγνωση των αναγκών και σύνδεσή τους με την αγορά εργασίας και τα επαγγελματικά περιγράμματα του Εθνικού Οργανισμού Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού.
Παράλληλα, εξήγησε ότι χρειάζεται η δημιουργία ετήσιου πλάνου για την εξασφάλιση θέσεων μαθητείας, η αναβάθμιση του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού, και η πιστοποίηση από τον ΕΟΠΠΕΠ των αποφοίτων των δημόσιων και ιδιωτικών επαγγελματικών σχολών.
Κλείνοντας, είπε ότι «εκμεταλλευόμενοι την καινούργια νομοθετική ρύθμιση πρέπει να βελτιώσουμε και να βάλουμε την ΕΕΚ στη θέση που της αξίζει».
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο καθηγητής σε αντίστοιχη τοποθέτησή του πριν από μερικούς μήνες σε άλλη συζήτηση της ΔιαΝΕΟσις είχε αναφερθεί στο πως επηρεάζει η γήρανση του πληθυσμού το γεγονός ότι από το 2032 και εντεύθεν θα λήξει η περίοδος χάριτος της Ελλάδας από τους πιστωτές της.
Μετά την παρέλευση αυτής της χρονιάς, τόνισε, η Ελλάδα θα χρειαστεί πόρους για τη δημόσια χρηματοδότηση της υγείας αλλά για την μακροχρόνια φροντίδα, δεδομένης αυτής της γήρανσης.
Για να είναι βιώσιμο το σύστημα, ο κ. Νεκτάριος είχε υπενθυμίσει τις προτάσεις που είχε διατυπώσει σε σχετική έρευνα του 2018 και οι οποίες αφορούν σε μείωση των εισφορών κατά 30%, σε δημιουργία νέου διανεμητικού συστήματος για τους ασφαλισμένους μετά το 1992 με βάση το σουηδικό μοντέλο, σε υιοθέτηση κεφαλαιοποιητικού συστήματος με πλήρη κεφαλαιοποίηση για όλους τους ασφαλισμένους και, τέλος, σε μεταβατικό σύστημα για τους ασφαλισμένους πριν το 1992, το οποίο θα ολοκληρώσει τη λειτουργία του μέχρι το 2045.
Αξίζει να σημειωθεί ότι με βάση στοιχεία της Κομισιόν, το 2020, περισσότερο από το ένα πέμπτο (20,6 %) του πληθυσμού της ΕΕ ήταν ηλικίας 65 ετών και άνω.
Ενώ το ποσοστό των ατόμων ηλικίας 80 ετών και άνω στον πληθυσμό της ΕΕ προβλέπεται να αυξηθεί δυόμισι φορές μεταξύ 2020 και 2100, από 5,9 % σε 14,6 %.
Ομοίως, στην Ελλάδα, το ποσοστό του πληθυσμού ηλικίας άνω των 65 ετών, αναμένεται ότι θα διαμορφωθεί, από 20% το 2010 σε 36% το 2050 και σε 35% το 2100.
No comment yet, add your voice below!