Μια σημαντική αλλαγή που επέφερε η νέα νομοθεσία και η οποία διαφοροποιεί τα δεδομένα στην αγορά ιδιωτικής ασφάλισης, αφορά στη συνεργασία μεταξύ διαμεσολαβητών που είναι γραμμένοι στο ίδιο επαγγελματικό μητρώο – δηλαδή στο μητρώο της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης.
Σύμφωνα με το νέο νόμο απαγορεύεται η συνεργασία διαμεσολαβητών από διαφορετικές κατηγορίες, δηλαδή η συνεργασία μεσίτη με πράκτορα. Ωστόσο πρέπει να διευκρινιστεί ότι η απαγόρευση αυτή δεν αφορά γενικότερα οποιαδήποτε εμπορική συνεργασία, αλλά αποκλειστικά, τη συνεργασία ως προς τη διαδικασία της διαμεσολάβησης.
Άλλου είδους συνεργασία κανονικά, είναι ελεύθερη – κάθε είδους εμπορική συνεργασία είναι ελεύθερη σύμφωνα με το νόμο και μπορούν οποιαδήποτε φυσικά ή νομικά πρόσωπα να συμπράξουν για αυτήν.
Η συγκεκριμένη απαγόρευση αναφέρεται αποκλειστικά στο θέμα της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης.
Σκοπός της απαγόρευσης, είναι να μην εμπλέκονται διάφορα επίπεδα (και πρόσωπα) διαμεσολάβησης στην ίδια συναλλαγή για να μπορεί α) να είναι ξεκάθαρο στον ασφαλισμένο ποιόν ακριβώς εκπροσωπεί αυτός που είναι απέναντί του, και β) για να μπορεί η Εποπτική Αρχή και το Υπουργείο να εποπτεύει επαρκώς και ορθά την όλη διαδικασία.
Διότι αυτός ήταν ο σκοπός της Οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (IDD) – η διαφάνεια στις διαδικασίες της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης και η προστασία του καταναλωτή του ασφαλιστικού προϊόντος. Για να ενσωματώσει αυτή την Οδηγία και άρα αυτές τις αρχές, άλλαξε και ο ελληνικός νόμος που ρυθμίζει την αγορά ιδιωτικής ασφάλισης.
Όπως είναι γνωστό, ο πράκτορας ασφαλίσεων εκπροσωπεί την ασφαλιστική εταιρεία και ο μεσίτης ασφαλίσεων εκπροσωπεί τον πελάτη. Εάν λοιπόν μπροστά σε έναν πελάτη βρεθεί ένας πράκτορας ασφαλίσεων και με βάση τη δική του συμβουλή, ο πελάτης συνάψει μια ασφαλιστική σύμβαση, τότε η προώθηση της σύμβασης προς την ασφαλιστική εταιρεία, δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνεται μέσω άλλου διαμεσολαβητή, πόσο μάλλον διαμεσολαβητή διαφορετικής κατηγορίας.
Διότι κατόπιν δεν θα ήταν ξεκάθαρο ούτε ποιός αναλαμβάνει την ευθύνη της πρότασης ασφάλισης και της όλης διαδικασίας, ούτε ποιόν ακριβώς εκπροσωπεί αυτός που έχει απέναντί του ο υποψήφιος ασφαλισμένος: τον ίδιο ή μία συγκεκριμένη ασφαλιστική εταιρεία;
Άλλο είναι να σου προτείνει το εκάστοτε προϊόν ένας σύμβουλος ή ένας ειδικός της αγοράς και άλλο να στο προτείνει ο ίδιος ο αντιπρόσωπος του προϊόντος.
Στην ελληνική ασφαλιστική αγορά μέχρι σήμερα, η άνω διάκριση συχνά δεν ήταν σαφής στα μάτια του πελάτη, ακριβώς γιατί δεν ήταν σαφές και το ανάλογο νομικό πλαίσιο και άρα ήταν εύκολο να εμπλέκονται διάφοροι μεσάζοντες σε μια πώληση.
Στην πορεία ωστόσο, όταν εντοπιζόταν μια παράβαση, δημιουργούνταν προβλήματα και επιπλοκές στις εποπτικές αρχές. Η νέα ρύθμιση έρχεται να διορθώσει και να καλύψει ακριβώς αυτό το συγκεκριμένο κενό στην ελληνική αγορά.
Ο Σύνδεσμος Μεσιτών (ΣΕΜΑ), μέλη του οποίου μπορεί να είχαν σταθερή συνεργασία με δίκτυα πρακτόρων, αντιλαμβανόμενος οτι το νομικό αυτό κενό έπρεπε πλέον υποχρεωτικά να καλυφθεί, πρότεινε, με επίσημη τοποθέτηση σε όλους τους φορείς, στις περιπτώσεις συνεργασίας μεταξύ των δύο κατηγοριών, διαμεσολαβητής να θεωρείται ο μεσίτης, και απλά να του δοθεί το δικαίωμα να καταβάλει αμοιβή για σύσταση πελάτη σε τυχόν πράκτορα που του έχει “προωθήσει” τρόπον τινά, τον πελάτη με τον οποίο καταλήγει να υπογράψει σύμβαση. Ο ΣΕΜΑ ζήτησε μάλιστα αυτή η αμοιβή να χαρακτηρίζεται ως “προμήθεια” και όχι ως αμοιβή από εμπορική συμφωνία, ώστε να απαλλάσσεται από την καταβολή ΦΠΑ.
Ευχή όλης της αγοράς είναι και η συγκεκριμένη ρύθμιση μελλοντικά, κατόπιν και της αναγκαίας περιόδου προσαρμογής, να φτάσει πραγματικά να λειτουργεί υπέρ της αγοράς και της διαφάνειας απέναντι στον καταναλωτή, ο οποίος δικαιούται να γνωρίζει εάν διαμεσολαβούν για λογαριασμό του άνω του ενός ατόμου, ποιά ιδιότητα έχουν και ποιές εταιρείες εκπροσωπούν αυτοί που διαμεσολαβούν, ή εάν όλοι εκπροσωπούν τον ίδιο, προς τις εταιρείες.
No comment yet, add your voice below!