(Ξανα)έρχονται εκλογές και μια από τις μεγάλες υποσχέσεις της μέχρι στιγμής, επικρατούσας πολιτικής επιλογής, είναι η ριζική μεταρρύθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Δεδομένης της επικαιρότητας του θέματος, το παρακάτω κείμενο, με το οποίο ολοκληρώνει την φετινή ετήσια έκθεση για την υγεία ο ΠΟΥ, περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο πώς τα κράτη θα πρέπει να τοποθετηθούν ώστε να κατακτήσουν στ’ αλήθεια, την “Υγεία για Όλους”. Διαβάστε στη συνέχεια:
O οικονομικός σχεδιασμός που γίνεται από τα κράτη παντού στο κόσμο για τη δημόσιοα υγεία, αποδίδει φτωχά και άνισα αποτελέσματα. Το δόγμα “υγεία για όλους” απέχει πολύ από το να γίνει πραγματικότητα.
Οι χώρες στην πλειοψηφία τους ιεραρχούν μεν πολύ πιο σωστά πλέον το θέμα της υγείας. Ωστόσο δεν παύει να θεωρείται ως “μεταβλητή” στην οικονομική εξίσωση, δευτερεύον μέλημα της οικονομικής πολιτικής ή κόστος που αποσυνδέεται από την βασική του αξία σε μια ακμάζουσα και ανθεκτική κοινωνία. Αυτού του είδους η αντιμετώπιση, οδήγησε στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα: μια μεγάλη κρίση υγείας έχει εξαλείψει τα κέρδη από δεκαετίες παγκόσμιας ανάπτυξης, ενώ επιδείνωσε τις επίμονες ανισότητες.
Πρώτα απ’ όλα, η υγεία πρέπει να θεωρείται ως μακροπρόθεσμη επένδυση και όχι ως βραχυπρόθεσμο κόστος. Επενδύοντας πραγματικά στην “Υγεία για Όλους”, οι οικονομίες και οι κοινωνίες μας γίνονται ισχυρότερες. Το κόστος της αδράνειας στην υγεία είναι πολλαπλάσιο του κόστους της δράσης. Με το να μην επενδύουμε, καταλήγουμε να ξοδεύουμε περισσότερα για όλα τα κοινωνικά κόστη που προκύπτουν από έναν μη υγιή πληθυσμό.
Βεβαίως, ένας υγιής πληθυσμός δεν μπορεί να θεωρηθεί μόνο ως «ανθρώπινο κεφάλαιο» – ως εισροή ή υποπροϊόν της οικονομικής ανάπτυξης. Η υγεία είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Ο σκοπός της επένδυσης στην υγεία δεν είναι η αύξηση του ΑΕΠ ή της οικονομικής παραγωγικότητας. Η οικονομική δραστηριότητα πρέπει να εξυπηρετεί την ανθρώπινη και την πλανητική υγεία. Παράλληλα με ένα ποικιλόμορφο και βιώσιμο περιβάλλον, ένας υγιής πληθυσμός πρέπει να είναι ο απώτερος στόχος της οικονομικής δραστηριότητας
Εάν η Υγεία για Όλους είναι ο γενικός στόχος, τότε η οικονομία πρέπει να αναδιαμορφωθεί για να τον εξυπηρετήσει. Αυτό θέτει υπό αμφισβήτηση τις υπάρχουσες οικονομικές αφηγήσεις, τις υποκείμενες υποθέσεις και τα εργαλεία. Απαιτεί μια θεμελιώδη επανεξέταση του τρόπου με τον οποίο η αξία στην υγεία και την ευημερία μετράται, παράγεται και διανέμεται στην κοινωνία και την υιοθέτηση ενός πίνακα μετρήσεων που δίνει προτεραιότητα στην ανθρώπινη υγεία και την υγεία του πλανήτη.
Απαιτεί έναν θεμελιώδη επανασχεδιασμό των εθνικών και διεθνών οικονομικών με επίκεντρο όχι μόνο το ικανό χρηματικό ποσό αλλά και την ποιοτική διακυβέρνηση. Απαιτεί η καινοτομία να διέπεται από την έννοια του “κοινού καλού”. Με λίγα λόγια, απαιτεί από τα κράτη να είναι πραγματικά πρόθυμα να διαμορφώσουν οικονομίες που επιτυγχάνουν τον στόχο της Υγείας για Όλους.
Ελπίζουμε ότι η φετινή έκθεση κατάφερε να διατυπώσει και να προωθήσει μια νέα αφήγηση που αναγνωρίζει την υγεία και την οικονομία ως αλληλεξαρτώμενες και να προτάξει την αντιμετώπιση της χρηματοδότησης για την υγεία από μια “δαπάνη” σε μια “επένδυση”. Οι προσπάθειες για τη βελτίωση της υγείας δεν μπορούν να θεωρηθούν ανεξάρτητες από αποφάσεις σχετικά με την οικονομική πολιτική. Η υγεία δεν είναι μόνο ένας τομέας – είναι ένας διατομεακός φακός μέσα από τον οποίο μπορεί να ειδωθεί κάθε τομέας. Δεν μπορεί να εξεταστεί μεμονωμένα από την υγεία του πλανήτη, και όπως η πλανητική υγεία, δεν μπορεί να επιδιωχθεί από κανένα κράτος απομονωμένο από άλλα. Αυτό το διευρυμένο πλαίσιο για την υγεία και τις επενδύσεις στην υγεία θα μας επιτρέψει να περάσουμε από την εστίαση στη σχέση ποιότητας/τιμής εντός ενός δεδομένου προϋπολογισμού υγείας μέσω στενά κατανοητών κερδών αποδοτικότητας, προς τη φιλόδοξη ατζέντα της δημιουργίας μιας οικονομίας σχεδιασμένης να προσφέρει Υγεία για Όλους.
Διαβάστε την έκθεση στα αγγλικά εδώ:
No comment yet, add your voice below!