Ποιος θα συμμορφώσει επιτέλους τις Τράπεζες;

Το Underwriter σε άρθρο του στις 27 Μαϊου με τίτλο Συνεχίζεται ο αθέμιτος ανταγωνισμός απο το Bancassurance είχε αναδείξει και μάλιστα με ιδιαίτερη ανταπόκριση από τους αναγνώστες, το πολυσυζητημένο στο χώρο της Διαμεσολάβησης, ζήτημα των αθέμιτων πρακτικών που εφαρμόζει μερίδα τραπεζικού δικτύου προκειμένου να αποσπάσει ασφαλιστήρια συμβόλαια.

Στο πλαίσιο αυτό, δεν προκάλεσε τόσο μεγάλη έκπληξη η χτεσινή ανακοίνωση της ΕΑΔΕ (Ένωση Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών Ελλάδος – η σύμπραξη των σωματείων της Διαμεσολάβησης) με την οποία προσκαλεί όλους τους Διαμεσολαβητές σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Τετάρτη 10 Ιουνίου για το συγκεκριμένο θέμα.

Η ασφαλιστική αγορά βεβαίως, δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιου είδους κινήσεις. Μπορούμε να θυμηθούμε αντίστοιχες δράσεις την εποχή της ανάκλησης των αδειών των Ασπίς Πρόνοια και Commercial Value και ως ένα βαθμό, θα μπορούσε να θεωρηθεί παρόμοιου είδους αλλά σίγουρα με διαφορετική χροιά εκδήλωση, το ζωντανό debate στο Μέγαρο Μουσικής ανάμεσα στη Διαμεσολάβηση και τις Ασφαλιστικές Εταιρείες, παρουσία 1000 και πλέον ατόμων το 2013, το οποίο μάλιστα επαναλήφθηκε ένα χρόνο μετά στη Θεσσαλονίκη.

Αυτή εδώ ωστόσο η πρωτοβουλία, είναι διαφορετική και μακάρι να φέρει αποτέλεσμα.

Όποιος παρακολουθεί την αγορά θα έχει αντιληφθεί ότι τα τελευταία χρόνια τόσο οι φορείς της Διαμεσολάβησης όσο και το Επαγγελματικό Επιμελητήριο, έχουν επανειλημμένα αναδείξει το ζήτημα των τραπεζικών πρακτικών. Και παρότι εκδόθηκε καθοδηγητική εγκύκλιος της ΤτΕ  με τίτλο  “Προώθηση Ασφαλιστήριων Συμβολαίων από Πιστωτικά Ιδρύματα” τον Μάιο του 2013, με αποτέλεσμα να μειωθούν προσωρινά τα καταγγελλόμενα περιστατικά, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν έφερε ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Το ερώτημα επομένως είναι, αν μπορεί και με ποιο τρόπο μπορεί, να λυθεί το συγκεκριμένο θέμα.

Είναι άραγε εφικτό, ακόμη και αν η Εποπτεία το έβαζε ως προτεραιότητα,να ελέγχεται κάθε ένα τραπεζικό κατάστημα σε κάθε γωνιά της Ελλάδος;

Είναι εφικτό να πείσεις έναν καταναλωτή που έχει ανάγκη το τραπεζικό ίδρυμα, να καταγγείλει εγγράφως ένα περιστατικό αθέμιτης πρακτικής ή εκβιαστικής τάσης το οποίο μάλιστα, του έχει υποβληθεί μόνο προφορικά;

Ίσως ένα κομμάτι της λύσης να είναι η καλύτερη δυνατή ενημέρωση του καταναλωτή για τα δικαιώματά του και η απλοποίηση της διαδικασίας καταγγελίας – για παράδειγμα μέσω ενός e-mail σε διεύθυνση που θα δημιουργήσει ειδικά για αυτό το σκοπό η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή.

Η καταγγελία θα μπορούσε να γίνεται ακόμη και ανώνυμα αν αυτό κριθεί σκόπιμο από τους αρμόδιους.

Σκόπιμο, ώστε και η δυνατότητα αντίδρασης των καταναλωτών και επακόλουθα, ο φόβος του ελέγχου κάθε περιστατικού, να αποτελέσουν ανάχωμα στις συγκεκριμένες πρακτικές.

Το σίγουρο είναι ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, είτε οι φορείς προστασίας των καταναλωτών, είτε οι εποπτικές αρχές, είτε η νομοθετική εξουσία, πρέπει να ευαισθητοποιηθούν ακόμη περισσότερο, διότι η ενημέρωση του καταναλωτή, η ελευθερία της επιλογής και εν τέλει η απολύτως συνειδητή ασφάλισή του, αποτελούν, μακροπρόθεσμα, ένα από τα μεγάλα στοιχήματα ώστε η ασφαλιστική βιομηχανία να αποκτήσει το επίπεδο της αξιοπιστίας που της αρμόζει.

Άλλωστε και στην υπόλοιπη Ευρώπη, ο διάλογος οδεύει προς την ίδια κατεύθυνση εφόσον έχουν εντοπιστεί και σε άλλες χώρες παρόμοια προβλήματα. Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης σύντομα θα δούμε να θεσμοθετείται η απαίτηση για τήρηση ίδιων και σωστών κανόνων προστασίας του καταναλωτή από οποιοδήποτε δίκτυο διανομής. (Διαβάστε το σχετικό δημοσίευμα του Underwriter Οριζόντιους κανόνες στα Κανάλια Διανομής θεσπίζει νέα Ευρωπαϊκή Οδηγία)