Κυκλοφόρησε η θλιβερή στατιστική είδηση ότι η Ελλάδα αναλογικά, δηλαδή ανά εκατομμύριο κατοίκων, έχει τους περισσότερους θανάτους λόγω COVID. Στο πλαίσιο αυτό φαντάζει πιο επίκαιρη από ποτέ η συνέντευξη που πήρε το underwriter.gr από τον CEO της Διεθνούς Ομοσπονδίας Υγειονομικών Πλάνων (iFHP), Κρις Ουάτνεϊ. Διαβάστε την αξία των συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην υγεία, έτσι όπως αποδεικνύεται από τα παραδείγματα άλλων χωρών.
Συνέντευξη στον Χρήστο Γαβαλά
Πρόκειται για μια διεθνή εμπορική ένωση που ιδρύθηκε το 1972 για να συνδέσει τους ασφαλιστικές εταιρείες που παρέχουν πακέτα για την υγεία σε όλο τον κόσμο.
Το iFHP έχει 64 μέλη σε 22 χώρες που συνδυαστικά στοχεύουν στην προστασία της υγείας περίπου 250 εκατομμυρίων ανθρώπων. Στην Ελλάδα το μέλος της ένωσης είναι η Interamerican.
Από εκεί και πέρα, το iFHP δεν έχει λειτουργήσει στο χώρο των ΣΔΙΤ ιστορικά και ο ρόλος της είναι να διαμεσολαβεί σε σχέσεις που δημιουργούνται μεταξύ σχεδίων υγείας σε όλο τον κόσμο και όχι μεταξύ σχεδίων υγείας και κυβερνήσεων.
Πώς μπορεί η συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα να βοηθήσει στην υπέρβαση των προκλήσεων που συνεπάγονται τα αυξημένα κόστη νοσηλείας;
Τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης παγκοσμίως αντιμετωπίζουν το ίδιο σύνθετο φάσμα προκλήσεων που δημιουργούνται λόγω της γήρανσης του πληθυσμού, της αύξησης των χρόνιων ασθενειών, της αύξησης του κόστους υγειονομικής περίθαλψης και της ταχείας αλλαγής των τεχνολογιών υγειονομικής περίθαλψης. Από τη στιγμή που οι κυβερνήσεις επιδιώκουν ιδανικά την καθολική κάλυψης υγείας, επιθυμούν παράλληλα να μεγιστοποιήσουν την πρόσβαση στην πρωτοβάθμια φροντίδα, παρέχοντας παράλληλα υπηρεσίες υψηλής ποιότητας στους πολίτες, ελέγχοντας ταυτόχρονα το κόστος και παρέχοντας την καλύτερη απόδοση στους φορολογούμενους. Ωστόσο, η ζήτηση για υγειονομική περίθαλψη είναι ουσιαστικά μη ικανοποιήσιμη, πράγμα που σημαίνει ότι μόνο λίγες κυβερνήσεις θα πετύχουν αυτούς τους στόχους μόνες τους. Σε όλο τον κόσμο-και ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες όπου η υποδομές υγειονομικής περίθαλψης συνήθως υποχρηματοδοτείται-οι Συμπράξεις Δημόσιου-Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) μετατρέπονται σε μέσο πρόσβασης σε κεφάλαια και τεχνογνωσία.
Οι ΣΔΙΤ από τη φύση τους είναι μακροπρόθεσμα εγχειρήματα που δημιουργούν ευκαιρίες τόσο για τους δημόσιους όσο και για τους ιδιωτικούς εταίρους να επωφεληθούν από τις δυνάμεις του άλλου. Ο ιδιωτικός τομέας αποκτά πρόσβαση σε νέες αγορές, αυξάνει τον όγκο και ενισχύει τη διαφορετικότητα στα χαρτοφυλάκια επενδύσεών του. Οι κυβερνήσεις αποκτούν πρόσβαση σε ιδιωτικό κεφάλαιο, τεχνογνωσία διαχείρισης, καινοτομία και τεχνολογία, καθώς και ειδικευμένη γνώση στην αλυσίδα εφοδιασμού και τη διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού. Όλα αυτά σε συνδυασμό, καθιστούν τις ΣΔΙΤ ένα αποτελεσματικό μέσο για τη δημιουργία επιτυχημένων έργων υγειονομικής περίθαλψης μεγάλης κλίμακας που διευρύνουν την πρόσβαση στη φροντίδα, βελτιώνουν την ποιότητα παροχής υπηρεσιών, μειώνουν το κόστος και προωθούν τους στόχους της δημόσιας υγείας, σε εθνικό και τοπικό επίπεδο.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν τόσο ο δημόσιος όσο και ο ιδιωτικός τομέας όσον αφορά στην εφαρμογή ενός τέτοιου σχεδίου;
Η πιο γνωστή απειλή για επιτυχημένες ΣΔΙΤ είναι η έλλειψη πολιτικής βούλησης. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα σε όλο τον κόσμο όπου μια αλλαγή κυβέρνησης έχει απειλήσει ένα κατά τα άλλα επιτυχημένο σχέδιο, και η έλλειψη πολιτικής σταθερότητας – ή τουλάχιστον ισχυρής διμερούς υποστήριξης του έργου καθ ‘όλη τη διάρκεια του – πιθανότατα θα αναβάλει πολλές ιδιωτικές επιχειρήσεις να συμμετέχουν συνεταιρισμός.
Επιπλέον, ο τρόπος καταμερισμού του κινδύνου σε όλο το πλαίσιο της σύμπραξης θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στην επιτυχία της. Η μεταφορά κινδύνου σε ιδιώτες χωρίς υποστηρικτικό κανονιστικό πλαίσιο ή κατάλληλη διαχείριση του προγράμματος θα μειώσει πολύ την υποστήριξη από αυτούς. Ενώ η ιδιωτικοποίηση των κερδών – την ώρα που κοινωνικοποιούνται οι ζημίες – δηλ. η προώθηση των πολύπλοκων ριψοκίνδυνων υπηρεσιών προς τον δημόσιο τομέα, θα θέσει υπό αμφισβήτηση την υποστήριξη προς τον δημόσιο τομέα. Είτε έτσι είτε αλλιώς, η έλλειψη διαφάνειας στη σύμπραξη, ειδικά αναφορικά με την ευθυγράμμιση των στόχων, μπορεί να κυριολεκτικά να βυθίσει μια κατά τα άλλα ελκυστική ευκαιρία προτού καν ξεκινήσει.
Από οικονομική άποψη, ένας ικανός ιδιωτικός τομέας με επαρκή ικανότητα για μεγάλα έργα έντασης κεφαλαίου είναι απαραίτητος, τόσο από οικονομική άποψη όσο και από πλευράς ταλέντου και τεχνογνωσίας. Ειδικότερα, εάν ο εθνικός τραπεζικός τομέας κάποιας χώρας δεν χρηματοδοτεί εγχειρήματα ΣΔΙΤ και δεν διαθέτει ρυθμιστικό πλαίσιο ή τεχνογνωσία για διαχείριση κινδύνων, τότε η δημιουργία ενός επιτυχημένου προγράμματος ΣΔΙΤ θα είναι δύσκολη υπόθεση.
Ωστόσο, όπου η πολιτική βούληση είναι ισχυρή, υπάρχει τεχνογνωσία σε θέματα διοίκησης, ο κίνδυνος κατανέμεται σωστά, οι κανονισμοί, η διοίκηση είναι καλά διαρθρωμένη και όλα τα μέρη είναι διαφανή ως προς το τι σημαίνει επιτυχία για αυτά, τότε οι ΣΔΙΤ μπορούν να αποτελέσουν ένα πολύ αποτελεσματικό μέσο για τη βελτίωση της πρόσβασης σε προσιτή υγειονομική περίθαλψη υψηλής ποιότητας.
Μπορείτε να περιγράψετε ένα success story που δείχνει ότι αυτή η συνεργασία είναι επωφελής για το γενικό πληθυσμό;
Οι ΣΔΙΤ αποτελούν ένα ώριμο όχημα για τη βελτίωση με προσιτό τρόπο της πρόσβασης σε υγειονομική περίθαλψη υψηλής ποιότητας σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο. Ως αποτέλεσμα αυτού, υπάρχουν πολλά παραδείγματα επιτυχημένων ΣΔΙΤ σε ολόκληρο τον κόσμο. Ωστόσο, πιθανότατα το πιο γνωστό παράδειγμα είναι το μοντέλο Alzira που χρησιμοποιείται στη Βαλένθια της Ισπανίας από το 1999. Εκεί, μια κοινοπραξία ιδιωτών – με επικεφαλής το μέλος του iFHP Bupa Sanitas – συμμετείχε σε μια ΣΔΙΤ για την παροχή υγειονομικής περίθαλψης σε σχεδόν 200.000 άτομα -το πιο πρόσφατο παράδειγμα που καλύπτει την πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια, τριτοβάθμια και μακροχρόνια περίθαλψη.
Τα αποτελέσματα του μοντέλου Alzira δημοσιεύονται ευρέως και -για τον πληθυσμό που προτείνουν- η ΣΔΙΤ παρείχε σημαντικά οφέλη. Σε σύγκριση με άλλα δημόσια συστήματα στην Ισπανία, οι χρόνοι αναμονής για χειρουργική επέμβαση είναι περίπου κατά δύο τρίτα χαμηλότεροι (38 ημέρες έναντι 120), οι χρόνοι αναμονής για ατυχήματα και επείγοντα περιστατικά έχουν μειωθεί κατά περισσότερο από το ένα τρίτο (149 λεπτά έναντι 224), η θνησιμότητα είναι περίπου 34 τοις εκατό χαμηλότερη, ενώ υπάρχουν 42% λιγότερες επιπλοκές. Η ικανοποίηση των ασθενών είναι επίσης μετρήσιμα υψηλότερη. Για την κυβέρνηση, το μοντέλο οδήγησε σε σημαντική εξοικονόμηση και προστασία από τους κινδύνους που πλήττουν το υπόλοιπο δημόσιο σύστημα σε περίοδο λιτότητας. Οι ασθενείς λαμβάνουν καλύτερη ποιότητα φροντίδας και πρόσβασης, ενώ δίνεται και μεγαλύτερη εστίαση στην πρόληψη (KPMG, 2018).
Θα γίνει η ιδιωτική ασφάλιση πιο προσιτή εάν η Ελλάδα αποφασίσει να προχωρήσει σε αυτή την πολιτική;
Κατά την άποψή μας, ο ρόλος της ιδιωτικής ασφάλισης υγείας στην παροχή γρήγορης πρόσβασης σε ποιοτική υγειονομική περίθαλψη εμπλουτίζεται εντός ενός συστήματος υγείας όπου χρησιμοποιούνται ΣΔΙΤ. Και πάλι, υπάρχουν πολλά παραδείγματα σε όλο τον κόσμο όπου επιτυχημένες ΣΔΙΤ έχουν δημιουργηθεί σε αγορές όπου η ιδιωτική ασφάλιση υγείας είναι ήδη ώριμη. Επιπλέον, σε επίπεδο συστήματος, η ιδιωτική ασφάλιση υγείας διαδραματίζει χρήσιμο ρόλο στην ενίσχυση της αποτελεσματικότητας και της επιλογής των καταναλωτών, με αμφότερα να ευθυγραμμίζονται με τους στόχους των συμπράξεων Δημόσιου-Ιδιωτικού Τομέα.
No comment yet, add your voice below!