Skip to content

ΣΟΚ: Οι έλληνες πληρώνουν δις για υπηρεσίες υγείας αλλά όχι για ιδιωτική ασφάλιση

Περισσότερα από όλους τους άλλους Ευρωπαίους πληρώνουν οι Έλληνες καταναλωτές κάθε χρόνο για να αγοράσουν ιδιωτικές υπηρεσίες υγείας – όχι όμως ασφαλιστικά προγράμματα. Τραγικό και οξύμωρο που καταδεικνύει πρώτον, την άγνοια των πολιτών για το κόστος και την αξία της ιδιωτικής ασφάλισης και δεύτερον την επιμονή της Πολιτείας, τη στιγμή που η δημόσια υγεία καταρρέει, να αγνοεί τα οφέλη από μια σύμπραξη με τον ιδιωτικό τομέα.

της Βάσως Βεγίρη

Ο καθηγητής Νίκος Μανιαδάκης
Ο καθηγητής Νίκος Μανιαδάκης

Oφέλη για τους πολίτες, οφέλη για το κράτος και φυσικά οφέλη και για την ασφαλιστική αγορά, θα επέφερε η παροχή κινήτρων από την Πολιτεία για την αγορά ασφαλιστικών προγραμμάτων Υγείας. Αυτή τη στιγμή η εν λόγω δαπάνη στη χώρα μας ανέρχεται σε 15 δισεκ. ευρώ ετησίως. Ποιό είναι όμως το «value for money» για όλο αυτό το ποσό, αναρωτιέται, μιλώντας στο Underwriter.gr,  ο αναπληρωτής κοσμήτορας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ), Νίκος Μανιαδάκης.

Σε ομιλία που πραγματοποίησε πρόσφατα ο κ.Μανιαδάκης στο Ασφαλιστικό Συνέδριο της εφημερίδας «Ναυτεμπορική», επικαλούμενος μια σειρά από στοιχεία του ΟΟΣΑ υποστήριξε πως από τα 15 δισεκατ.ευρώ, στα οποία ανέρχεται η δαπάνη για τις υπηρεσίες Υγείας στη χώρα μας ετησίως, θα πρέπει να εξεταστεί ποιό είναι το «value for money» και πως μέσα από μια αποτελεσματική σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα μπορούν να υπάρξουν οφέλη για τον πολίτη. Και η συζήτηση αυτή, μάλιστα, κατά τον καθηγητή, πρέπει να έχει μια δυναμική.

Μιλώντας στο «underwriter.gr» o κ.Μανιαδάκης ξεδιπλώνει τις σκέψεις και τα εν λόγω στοιχεία, καταλήγοντας σε άκρως ενδιαφέρουσες και «win-win» για κάθε εμπλεκόμενη πλευρά προτάσεις:

Το 2009, όπως μας επισημαίνει, είχαμε φτάσει στην Ελλάδα να δαπανούμε για την Υγεία μας 23 δισεκατ.ευρώ, από τα οποία τα 5,5 δισεκατ.ευρώ  αφορούσαν ιδιωτική δαπάνη. Το νούμερο αυτό μας κατέτασσε στις υψηλότερες θέσεις αναφορικά με το ποσοστό του ΑΕΠ (9,5%). Με άλλα λόγια ο τομέας της Υγείας ήταν πολύ μεγαλύτερος σε μέγεθος από ό,τι η Άμυνα και  η Εκπαίδευση μαζί.

Patient Room

Τα χρόνια της κρίσης έγινε μια πολύ μεγάλη αποεπένδυση από το σύστημα υγείας και η υγειονομική δαπάνη είναι πλέον ετησίως κοντά στα 15 δισεκατ., αλλά το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι από αυτή τη δαπάνη όλη η εξοικονόμηση αφορά το δημόσιο τομέα. Δηλαδή το δημόσιο μείωσε πάρα πολύ τις δαπάνες του, ενώ οι διωτικές δαπάνες για υπηρεσίες Υγείας παρέμειναν  σταθερές, δηλαδή γύρω στα 5 δισεκατ.ευρώ.

[box]Το αποτέλεσμα είναι ότι ο Έλληνας δίνει πλέον από την τσέπη του, από το υστέρημά του, πολύ μεγαλύτερο ποσοστό για υπηρεσίες υγείας από ότι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι πολίτες, ακόμη και σήμερα, καθώς σχεδόν το 40% της υγειονομικής δαπάνης είναι ίδιες πληρωμές, δηλαδή πληρώνει απευθείας από την τσέπη του, πέραν των όσων πληρώνει μέσω φορολογίας-ασφαλιστικών εισφορών κ.ο.κ.[/box]

Την ίδια κατάσταση καταδεικνύουν και οι έρευνες της στατιστικής αρχής στον προϋπολογισμό των νοικοκυριών και αυτό όπως τονίζει ο κ.Μανιαδάκης είναι ένα ανησυχητικό φαινόμενο, διότι [box]πριν από την οικονομική κρίση το ποσοστό των νοικοκυριών που κάθε χρόνο καταστρέφονταν οικονομικά εξαιτίας ενός υγειονομικού προβλήματος, στην Ελλάδα ήταν πενταπλάσιο  από ότι στον υπόλοιπο κόσμο [/box] δηλαδή κυμαινόταν στο 2,5% των νοικοκυριών για τη χώρα μας και τώρα το ποσοστό αυτό έχει μεγαλώσει ακόμη περισσότερο.

Σε όλο αυτό το πλαίσιο λοιπόν, είναι άξιο αναφοράς και άξιον απορίας, κατά τον κ.Μανιαδάκη, το ότι παρά το γεγονός πως οι Ελληνες πληρώνουν αρκετά χρήματα από την τσέπη τους απευθείας, η  χώρα μας έχει ένα πάρα πολύ χαμηλό ποσοστό ασφαλιστικής κάλυψης από τον ιδιωτικό τομέα, αυτό δηλαδή που λέμε τρίτος πυλώνας.

[box]Με άλλα λόγια, οι Έλληνες δίνουν τα λεφτά όταν καταναλώνουν υπηρεσίες και όχι για να αγοράσουν ασφαλιστικά προγράμματα. Αναλυτικότερα, από τα 5 δισεκατ.ευρώ των ιδιωτικών δαπανών για την Υγεία, μόνο τα 500-600 εκατ. αφορούν αγορά ασφαλιστικών συμβολαίων  και όλα τα υπόλοιπα είναι απευθείας πληρωμές [/box]

Στο πλαίσιο αυτό, προσωπική άποψη και πρόταση του κ.Μανιαδάκη είναι ότι αν το κράτος μπορούσε να δώσει κίνητρα, προκειμένου να μπορέσει ο κόσμος να αγοράσει την ασφάλιση Υγείας, θα μπορούσαν και οι πολίτες να καλυφθούν έναντι του υγειονομικού κινδύνου με πολύ λιγότερα χρήματα  και  η ασφαλιστική αγορά να αναπτυχθεί και φυσικά να υπάρξει και εξοικονόμηση δημόσιων πόρων.

Στην εύλογη ερώτησή μας τι είδους κίνητρα θα μπορούσε να είναι αυτά, η απάντηση-πρόταση του κ.Μανιαδάκη είναι σαφής και ελπιδοφόρα: «Σε πολλές χώρες παρέχονται φοροαπαλλαγές όταν οι πολίτες αγοράζουν ασφαλιστικά συμβόλαια, υπάρχουν απαλλαγές: λ.χ. όταν έρθει ο κίνδυνος και δεν χρησιμοποιήσει κάποιος τη δημόσιά του ασφάλιση, αλλά χρησιμοποιήσει την ιδιωτική, του δίνουν κάποιο είδος bonus. Εμείς εξακολουθούμε ωστόσο να έχουμε ένα πολύ χαμηλό ποσοστό ιδιωτικής ασφάλισης Υγείας, σε αντίθεση με τους ξένους, που αγοράζουν ασφάλιση όχι μόνο για περίπτωση νοσηλείας, αλλά ακόμη και για τη συμμετοχή στη φαρμακευτική δαπάνη».

Η εφαρμογή της, ωστόσο, προϋποθέτει φυσικά την απαραίτητη πολιτική βούληση αλλά και γνώση, που το “underwriter.gr” ευελπιστεί να επιτευχθεί στο ορατό μέλλον.

4 Comments

  1. Avatar

    Στοιχιζουν 5 δισεκ. ευρω οι ιδιωτικεs δαπανεs υγειαs στην τσεπη των Ελληνων που σημαινει οτι οι Ελληνεs δινουν ιδιαιτερη σημασια στην αξιοπρεπη περιθαλψη και στιs πρωτοβαθμιεs υπηρεσιεs υγειαs.

  2. Avatar

    Μήπως το βασικό πρόβλημα είναι τότε ο δικός μας χώρος;
    Μήπως απλά ο κόσμος δεν εμπιστεύεται “τις ασφάλειες”;
    Μήπως σαν ασφαλιστές δεν τα λέμε και πολύ σωστά προκειμένου να πάρουμε την πώληση;
    Μήπως διαφωνούμε με τον πελάτη στη ζημιά και όχι στην παράδοση (που πρέπει να εξηγηθούν οι γενικοί και ειδικοί όροι).
    Μήπως οι εταιρίες “ψάχνουν” πως να μην πληρώσουν;
    Μήπως οι ΒιοϊατρικοEuromedicες, είναι πλέον μονοπώλιο και κάτι δεν κάνουν σωστά;

    Μήπως αν με ένα μαγικό τρόπο ο κόσμος μας / τους / σας εμπιστευθεί, το πρόβλημα αρχίζει να λύνεται;
    Σίγουρα ο ρόλος του κράτους είναι μεγάλος και σίγουρα μέτρα όπως οι φοροαπαλλαγές θα βοηθήσουν.

  3. Avatar

    ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΕΝΤΟΠΙΖΕΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΣΕ ΔΥΟ ΤΟΜΕΙΣ.
    Α. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΣΠΙΣΤΙΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΚΑΛΥΨΗ(και χωρίς να φοβόμαστε τα ψιλά γραμματα όπως συμβαινει) ,ΕΓΚΑΙΡΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ,ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΠΛΗΡΩΜΗ ΣΕ ΣΥΜΒΕΒΛΗΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ,ΚΑΙ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΑΙ
    Β.Η ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΕΧΕΙ ΑΝΑΦΕΡΘΕΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΠΑΡΕΧΕΙ ΚΙΝΗΤΡΑ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΙΓΑ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΑΝ ΤΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΕ ΣΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ,
    ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΠΡΟΣΤΗΝ ΛΑΘΟΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ.
    ΒΕΒΑΙΩΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΟΥΝ ΑΜΟΙΡΟΙ ΕΥΘΥΝΩΝ ΟΙ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΤΟΧΕΥΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΩΣΤΗ, ΣΥΝΕΧΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΠΑΝΤΑ.
    ΒΛΕΠΕΤΕ ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΠΟΛΥ ΕΥΣΤΟΧΟ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟ ΤΟΥ Ο ΚΟΣ ΜΑΝΙΑΔΑΚΗΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ,ΑΛΛΑ ΜΕ ΛΑΘΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ,ΚΑΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΙΣΗ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ.

  4. Avatar

    Θα συμφωνήσω με όλες τις προαναφερθείσες απόψεις περί εμπιστοσύνης στις εταιρείες , περί έγκαιρης αποζημίωσης κ.λ.π αλλά θα προσθέσω και την άποψη πως εμείς στην πανέμορφη αυτή χώρα την Ελλάδα διατηρούμε την έμμονη ιδέα να τα αφήνουμε όλα μα όλα στην τύχη.
    Είμαστε ένας λαός που δυσκολεύεται να διακρίνει ότι τύχη χρειάζεσαι να πετύχεις το Τζόκερ, όπως τύχη χρειάζεσαι για να επιβιώσεις όταν προσπερνάς με το αυτοκίνητό σου πάνω σε “Τυφλή στροφή”, όμως χρειάζεσαι μυαλό για να σκεφθείς πώς είναι προτιμότερο να μοιράσεις τον οικονομικό κίνδυνο που θα προκύψει απο μία σοβαρή ασθένεια , από ένα αναπάντεχο ατύχημα σε μικρά κομμάτια πχ(μηνιαία ασφάλιστρα) παρά να αντιμετωπίσεις μια δαπάνη υγείας 5.000,10.000€ κλπ για να θεραπευτείς άμεσα και έγκυρα εκεί που δεν το περιμένεις και φυσικά όταν δεν το έχεις προγραμματίσει!!
    ΠΡΟΛΗΨΗ. Ας τη δούμε λίγο σοβαρά και τα οικονομικά της οφέλη περισσότερο , παράλληλα με τα οφέλη απο το κράτος!!!


Add a Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *