Skip to content

Συνεχίζεται η σύγχυση στον κλάδο αυτοκινήτου

Έχουν περάσει 6 μήνες από τότε που νέοι κανόνες στον κλάδο αυτοκινήτου έγιναν νόμος από το Κυβέρνηση, ωστόσο ακόμη δεν έχουν εφαρμοστεί πλήρως στην ασφαλιστική αγορά.

Μιλάμε για τους κανόνες που αφορούν στην μη αυτόματη ανανέωση του ασφαλιστηρίου συμβολαίου και βεβαίως στο δικαίωμα είσπραξης ασφαλίστρων.

Ως γνωστόν στις Πράξεις 30 & 31 της Εποπτικής Αρχής της ΤτΕ, που εισήγαγαν σειρά ρυθμίσεων στη λογιστική και διοικητική οργάνωση των εταιρειών, περιελήφθησαν και οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις για τον κλάδο αυτοκινήτων.

Πρόκειται, η αλήθεια είναι, για προσπάθεια ριζικών αλλαγών στον κλάδο, η οποία μέχρι στιγμής είχε πολλά θετικά αποτελέσματα: πολλά από τα κακώς κείμενα της αγοράς έχουν μειωθεί αισθητά ή και έχουν εξαλειφθεί τελείως.

Ταυτόχρονα η προσπάθεια απέδειξε ότι η ασφαλιστική αγορά έχει αργά αντανακλαστικά, ενώ την διακατέχει και έλλειψη σύμπνοιας και έλλειψη αίσθηση κοινού συμφέροντος.

Οι ασφαλιστικές εταιρείες, επειδή δεν κατάφεραν ή δεν ήθελαν να συννενοηθούν προς ένα κοινό λειτουργικό πλαίσιο, δεν ήθελαν δηλαδή να συμφωνήσουν σε κοινές διαδικασίες, διαμόρφωσαν ξεχωριστή στρατηγική ή κάθε μια, με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν σύγχυση σε καταναλωτές και διαμεσολαβητές μαζί.

Οι κανόνες προείσπραξης και μη αυτόματης ανανέωσης συμβολαίου, δεν εφαρμόστηκαν ταυτόχρονα από όλες τις εταιρείες και δυστυχώς, ακόμη και ένα χρόνο από την ανακοίνωση και έξι μήνες μετά την επίσημη εφαρμογή υπάρχουν κάποεις εταιρείες, λίγες μεν, αλλά υπάρχουν, που ακόμη δεν τηρούν το μέτρο της προείσπραξης.

Παράλληλα, επειδή το νέο νομοθετικό πλαίσιο έφερε την ανάγκη δημιουργίας νέων διαδικασιών για το πως θα γίνεται η ανανέωση, υπάρχει αυτή τη στιγμή ένα αλαλούμ στην αγορά. Γιατί οι εταιρείες δεν συννενοήθηκαν να έχουν ένα κοινό πλαίσιο αντιμετώπισης των διαδικαστικών θεμάτων.

Ως προς την καταβολή ασφαλίστρων, με το νέο νόμο απαγορεύτηκε η είπραξη ασφαλίστρων από τον Διαμεσολαβητή και επιτρέπεται μόνο, όπου η εταιρεία επιλέξει να παρέχει «δικαίωμα είσπραξης». Στις περιπτώσεις όμως μεγάλων γραφείων, πρακτορείων κ.λπ., το δικαίωμα είσπραξης πρέπει να περάσει από το γραφείο στους επι μέρους συνεργάτες Διαμεσολαβητές, οι οποίοι με τη σειρά τους, πρέπει να έχουν τη συναίνεση των εταιρειών.

Όμως αυτό δεν έχει τηρηθεί. Οι εταιρείες προσπαθούν να μεταφέρουν την ευθύνη ανάθεσης του δικαιώματος είσπραξης στον ίδιο τον Διαμεσολαβητή (γραφείο, μεσιτικό, πρακτορείο κλπ) που την έχει αναλάβει εξαρχής.

Όποια μεγάλα γραφεία έστειλαν λίστες με Διαμεσολαβητές στους οποίους επιθυμούν να παρέχου δικαίωμα είσπραξης, πήραν την απάντηση ότι την ευθύνη την έχουν τα ίδια.

Αυτό μεταφράζεται σε επιπλέον επιβάρυνση στα ήδη επιβαρυμένα διοικητικά κόστη των ελεύθερων δικτύων. Τα ελεύθερα δίκτυα αποτελούνται στην πλειονότητά τους από μικρά γραφεία τα οποία δεν έχουν ούτε τους μηχανισμούς ούτε την πρόσβαση να τσεκάρουν την «πιστοληπτική» ικανότητα (περί αυτού πρόκειται στην ουσία, ο διαμεσολαβητής λαμβάνει χρήμα που δεν είναι δικό του), κάθε ενός συνεργάτη τους – ο «Τειρεσίας» χρεώνει κόστος συνδρομής για πρόσβαση στα αρχεία του!

Ανακεφαλαιώνοντας,

Εδώ και έξι μήνες στον κλάδο οχημάτων ισχύουν νέοι, θετικοί και ορθοί κανόνες λειτουργίας τους οποίους όμως ακόμη δεν εφαρμόζουν όλες οι εταιρείες, ούτε τους εφαρμόζουν με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή υπο ένα κοινό πλαίσιο διαδικασιών. Αποτέλεσμα, η σύγχυση σε καταναλωτές και διαμεσολαβητές.

Ταυτόχρονα, σε επίπεδο ελεύθερων δικτύων υπάρχει σύγχυση ως προς το ποιός πρέπει να αναλαμβάνει, απέναντι στην εποπτική αρχή, την ευθύνη της παροχής του δικαιώματος είσπραξης, όταν εμπλέκονται δύο επίπεδα διαμεσολάβησης: για παράδειγμα ένα πρακτορείο (επίπεδο διαμεσολάβησης α’) το οποίο διαθέτει δίκτυο συνεργατών (επίπεδο διαμεσολάβησης β’).

Οταν και αυτά τα επι μέρους ζητήματα αντιμετωπιστούν, ο κλάδος θα έχει κάνει ακόμη ένα τεράστιο βήμα μπροστά.

2 Comments


Add a Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *