Skip to content

«Τα cold call (ψυχρό τηλεφώνημα) έχουν πεθάνει»

Συνάντησα τον Μαρούσο Μαροπάκη στο γραφείο του, κάπου πίσω από τη Λεωφόρο Κηφισίας, εκεί που έχουν συγκεντρωθεί οι περισσότερες εταιρείες μάρκετινγκ και επικοινωνίας της Αθήνας. Το πρώτο που παρατήρησα μπαίνοντας, ήταν οι σειρές με τα πολύχρωμα post it που κάλυπταν όλο τον έναν τοίχο, εκεί που συνήθως κρέμονται πτυχία, πίνακες ή βραβεία. «Είναι η πρόοδος των εργασιών που κάνουμε» με πληροφόρησε, . «Γράφουμε όλοι σε ποιο στάδιο είμαστε και το κολλάμε εκεί για να ξέρουμε που βρισκόμαστε». Στην άλλη πλευρά δέσποζε ένας τεράστιος λευκός πίνακας όπου με ένα μαρκαδοράκι ήταν καταγεγραμμένα όλα σχεδόν τα μεγάλα brands που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. «Οι πελάτες μας», μου είπε ο Μαρούσος. Η συνομιλία άναψε αμέσως και θα μπορούσε να κρατήσει ώρες. Η επαφή έγινε με αφορμή μια παρουσίαση για τη συναισθηματική νοημοσύνη που πραγματοποίησε πριν λίγο διάστημα ως βασικός ομιλητής σε εκδήλωση του ΣΕΣΑΕ (φωτογραφία). Με παρελθόν ως Διευθυντής Πωλήσεων σε πολυεθνικές στην Ελλάδα, κάποια στιγμή έκανε στροφή 180 μοιρών και στράφηκε στην επιχειρηματική εκπαίδευση σε επίπεδο πωλήσεων, μάνατζμεντ και στρατηγικού μάρκετινγκ. Σήμερα εκτός των άλλων είναι ένας απο τους πιστοποιημένους εκπαιδευτές του Harvard Business Publishing στη χώρα μας. Οι ενημερωμένες, καινοτόμες τεχνικές που προσφέρει μαζί με τους συνεργάτες του στην εταιρεία τους Visible, δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τις πιο επίκαιρες αυτή τη στιγμή εταιρείες συμβούλων επιχειρήσεων στον πλανήτη. Μέσα απο τις συνεργασίες του ο Μανούσος Μαροπάκης μπορεί και «διαβάζει» την ασφαλιστική αγορά αρκετά καλά. Διαβάστε λοιπόν τι «περίεργα» πράγματα έχει να προτείνει στα Δίκτυα και τις εταιρείες, αλλά και το πως κρίνει την ελληνική ασφαλιστική αγορά στο σύγχρονο επιχειρηματικό περιβάλλον!

MANOUSOS MAROPAKIS-Έχετε δηλώσει ότι στην ελληνική ασφαλιστική αγορά απουσιάζει παντελώς η «κουλτούρα πωλήσεων».

Αυτό που έχω διαπιστώσει είναι ότι οι περισσότερες εταιρείες φαίνεται σαν να προσπαθούν να φτιάξουν μια κουλτούρα με όσα και όποια μέσα, στοιχεία κ.λπ. υπάρχουν “συμπτωματικά”, χωρίς συγκεκριμένη προετοιμασία ή προγραμματισμό, βασισμένες στα προϊόντα που κατά καιρούς τοποθετούν στην αγορά. Αυτό κατά την δική μου άποψη είναι λάθος. Εκείνο που πρέπει να κάνει η ασφαλιστική αγορά είναι να εστιάσει στον πελάτη. Να θεμελιώσει μια κουλτούρα εντελώς πελατοκεντρική. Να δει ποια είναι η ανάγκη της ελληνικής αγοράς κατανεμημένη σε πολύ μεγάλα clusters, σε πολύ μεγάλες δεξαμενές και κατόπιν σε μικρότερες, που όμως έχουν αξία, και να εστιάσει πωλησιακά στον πελάτη. Έτσι ώστε αντί να είναι το μάρκετινγκ η αιχμή, και οι πωλήσεις απλά να προωθούν το προϊόν που προηγουμένως «έχει πουλήσει» το μάρκετινγκ, να γίνεται ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή, με επίκεντρο τον πελάτη, τον Έλληνα υποψήφιο πελάτη, να δημιουργούνται προϊόντα βάση της άντλησης των αναγκών επί των πωλήσεων. Αυτές οι διαδικασίες μπορεί να είναι χρονοβόρες αλλά είναι πολύ πιο εστιασμένες.

Θέλετε να πείτε ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν κάνουν έρευνες αναγκών;

Κάνουν. Υπάρχουν όμως δύο μεγάλες προσεγγίσεις. Είτε είσαι πελατοκεντρικός, δηλαδή δημιουργείς ένα τόσο ευέλικτο προϊόν ώστε να μπορείς να κάνεις customize οποιαδήποτε προσφορά προς τον πελάτη ή φτιάχνεις ένα προϊόν και προσπαθείς «να το φορέσεις» σε κάθε πελάτη. Σκεφτείτε μια εταιρεία η οποία φτιάχνει κουστούμια και λέει, εγώ έχω νούμερα 42, 43, 46 και 48. Αυτά είναι τα νούμερα που πιστεύω ότι κάνουν στον Έλληνα και όποιος «δεν χωράει» θα πρέπει να αδυνατίσει για να μπει! Δηλαδή είμαι Έλληνας καταναλωτής, αλλά τα ρούχα του Zara για παράδειγμα, με έχουν αποκλείσει απο τα καταστήματά τους. Υπάρχουν όμως και άνθρωποι οι οποίοι «ράβουν πάνω σου». Που λένε, εγώ έχω ένα know-how, έχω αυτά τα χρώματα, έχω αυτά τα υφάσματα, έλα να σου φτιάξω το κουστούμι πάνω σου.

Αυτό είναι εφικτό θεωρείτε, για τα ασφαλιστικά προϊόντα; 

Αυτό είναι αλλαγή φιλοσοφίας. Αντί να φτιάξω ένα προϊόν το οποίο είναι ελαστικό με δύο-τρεις εναλλαγές ή εναλλακτικές λύσεις, σκεφτείτε ένα προϊόν το οποίο να είναι σαν τα «Lego», να προσαρμόζεται δηλαδή πάνω σε έναν κορμό. Όπως ισχύει με την ασφάλεια αυτοκινήτου. Υπάρχει μια βασική ασφάλεια η οποία μετά μπορεί να φτάσει όπου θέλει ο πελάτης.

Ας επιστρέψουμε για λίγο σε αυτό που είπατε πριν, οτι στην ελληνική ασφαλιστική αγορά δεν υπάρχει πουθενά μια «κουλτούρα πωλήσεων».

Με την έννοια ότι η κάθε εταιρεία δεν έχει το δικό της «way of selling», μια σφραγίδα του τρόπου με τον οποίο η κάθε μια προσεγγίζει τα πράγματα, ουσιαστικά ένα ISO στις πωλήσεις. Μια μέθοδο για να φτάσει ο Διαμεσολαβητής απο το Α στο Ζ, ο οποίος είναι μετρήσιμος ώστε να μπορεί να εκπαιδεύει και να αξιολογεί τους ανθρώπους της ανάλογα. Να υπάρχει μια εταιρική ταυτότητα, ένας τρόπος με τον οποίο πουλάει ως εταιρεία, προσανατολισμένος πάρα πολύ στην ομάδα πελατών στην οποία κινείται. Τα cold call για παράδειγμα, έχουν πεθάνει. Προσπαθεί πάρα πολύς κόσμος με cold call.

Γιατί έχουν πεθάνει; Και τι έχει πάρει τη θέση τους;

Θα σας πω. Ο Έλληνας καταναλωτής σήμερα, ενημερώνεται με χιλιάδες τρόπους, σωστά; Έχει το Διαδίκτυο, έχει τα κανάλια και τα ραδιόφωνα, έχει φίλους, επαφές και γνωριμίες. Με λίγα λόγια, έχει πληθώρα πληροφόρησης. Για να πουλήσεις ασφάλεια σε αυτόν τον καταναλωτή πρέπει στην ουσία, να τον βγάλεις απο τη νιρβάνα του. Όταν τον παίρνει στο τηλέφωνο κάποιος να του μιλήσει, πρώτον δεν έχει ιδεα ποιός είναι, δεν ξέρει την εικόνα του, το πιθανότερο είναι το τηλεφώνημα να γίνεται σε στιγμή που με κάτι είναι απασχολημένος και ο Διαμεσολαβητής έχει το πολύ 20 δεύτερα για να κρατήσει την επαφή ζεστή. Οι πιθανότητες λοιπόν που έχει, να τον βγάλει απο την νιρβάνα του και να του δημιουργήσει μια κατάσταση «ανισορροπίας» μέσα σε 20 δευτερόλεπτα, είναι όπως καταλαβαίνετε, ελάχιστες.

Τι εννοείτε «κατάσταση ανισορροπίας»;

Κατάσταση είτε χαράς, είτε λύπης. Οι άνθρωποι αγοράζουν είτε για να αυξήσουν την χαρά τους, είτε για να μειώσουν την λύπη τους. Σε 20 δευτερόλεπτα μόνο μάγος μπορεί να είσαι για να μπορείς να δημιουργήσεις ανισορροπία. Το cold call έχει αρχίσει και αντικαθίσταται από την κοινωνική δικτύωση και απο το digital marketing. Αντικαθίσταται από τη χρήση και τη βοήθεια των social media. Υπάρχουν τρόποι να παρουσιάσει κανείς την εικόνα του με τρόπο που να δημιουργήσει πολλαπλασιαστές. Υπάρχει για παράδειγμα, το ηλεκτρονικό βιογραφικό. Δηλαδή αντί για τη λίστα με τις σπουδές και την προϋπηρεσία, να δημιουργείται ένα βίντεο 20 δευτερολέπτων, στο οποίο να κάνει κλικ ο ενδιαφερόμενος και να βλέπει τον άλλον να μιλάει για τον εαυτό του, να παρουσιάζει τον εαυτό του σε 15 δευτερόλεπτα. Σκεφτείτε πόσο πιο άμεσο και δυνατό είναι αυτό. Στόχος είναι σε αυτά τα 15 δευτερόλεπτα να καταφέρει να πείσει τον χρήστη ότι αξίζει τον κόπο να διαβάσει το βιογραφικό του ή, στην περίπτωση της Διαμεσολάβησης, να κάνει μια συνάντηση μαζί του ή έστω, να δεχτεί το τηλεφώνημά του. Όπως ξέρετε, ο καταναλωτής δεν αγοράζει μόνο εταιρεία, αγοράζει το πρόσωπο που του μιλάει.

Ρεαλιστικά μιλώντας όμως, τη σημερινή μέρα, ποιός Διαμεσολαβητής έχει κάμερα, ποιός θα μοντάρει το βίντεο, ποιός θα του βάλει μουσική επένδυση κ.λπ.;

Αυτή την στιγμή υπάρχουν studios που μπορείς να το κάνεις με 1000 ευρώ. Το να επενδύσεις 1.000 ευρώ για να μπορεί να σου γυρίσει πίσω 10 φορές, πείτε μου, δεν αξίζει τον κόπο; Πείτε ότι έχω 1000 ευρώ στα χέρια μου, αν τα βάλω στην τράπεζα πόσα θα μου βγάλουν; 0,5% με 2% στην καλύτερη, σωστά; Δηλαδή μετά απο ένα χρόνο, κέρδος 5 ευρώ. Αν αυτά τα 1000 ευρώ όμως τα ρίξω στην δική μου διαφήμιση, στον τρόπο με τον οποίο εγώ μπορώ να αναπτύξω το δίκτυο μου; Ο ασφαλιστής είναι επιχειρηματίας, δεν είναι; Δεν πρέπει να σκεφτεί την επένδυση του λοιπόν;

Υπάρχουν studio που αναλαμβάνουν όλο το πακέτο δηλαδή;

Υπάρχουν studio τα οποία μπορούν να σου γράψουν σε βίντεο αυτά που θα πεις. Προηγουμένως κάποιος μπορεί να σου γράψει σε χαρτί αυτά που θα πεις ή κι εσύ ο ίδιος αν «το ΄χεις» με τον λόγο. Και όλο αυτό να το «στείλεις» σε υποψήφιους πελάτες μέσω Facebook ή διαφήμιση στο Οι διαφημίσεις μέσω Ίντερνετ είναι στοχευμένες, εσύ κανονίζεις ποιό κοινό θα σε δει, π.χ. γιατροί Αθήνας ή π.χ. μικρομεσαίες επιχειρήσεις στη Λάρισα. Το βίντεο μπορεί επίσης να περιλαμβάνει πληροφορίες για την εταιρεία σου και για τους συνεργάτες σου. Ιδανικά μπορεί να έχει και πελάτες οι οποίοι να μιλούν στην κάμερα για σένα και οι οποίοι ευεργετήθηκαν απο τη συνεργασία μαζί σου.

Όλα αυτά που λέτε είναι πολύ εντυπωσιακά αλλά πόσο εφαρμόσιμα είναι από τον μέσο Διαμεσολαβητή;

Αυτό που με ρωτάτε μου θυμίζει την ιστορία με τον Χένρυ Φόρντ, τον ιδρυτή της αυτοκινητοβιομηχανίας. Μια χρονιά πριν φτιάξει το αυτοκίνητο τύπου Τ είχε ρωτήσει τους Αμερικανούς πολίτες τι θα ήθελαν να έχουν και εκείνοι είχαν απαντήσει «πιο γρήγορα άλογα». Αυτός έφτιαξε αυτοκίνητα. Με λίγα λόγια, αυτός που θα κάνει κάτι πρώτος, αυτός θα προχωρήσει και πρώτος. Σήμερα έχουμε όλοι smart phones γιατί ένας τύπος που τον έλεγαν Steve Jobs αποφάσισε να συνδυάσει το τηλέφωνο με τον υπολογιστή και ακολούθησαν οι αγορές όλου του κόσμου. Η ουσία είναι δηλαδή, ποιός το κάνει πρώτος, ποιός το κάνει γρήγορα, ποιός το κάνει σωστά.

Για να γίνουν αυτά που λέτε θα πρέπει να έρθουν τα πάνω κάτω σε όλη την ασφαλιστική αγορά. Και δεν είναι σίγουρο ότι όλος ο κόσμος έχει τόση άνεση με την τεχνολογία.

Το να κάθεται δηλαδή ο Διαμεσολαβητής δύο ώρες και να τηλεφωνεί σε ανθρώπους που δεν ξέρει και δεν τον ξέρουν, να προσπαθεί να ζητήσει ραντεβού για ανάλυση ασφαλιστικών αναγκών όταν στην άλλη άκρη το άλλο πρόσωπο μπορεί να είναι έξω απο ένα νοσοκομείο, να πληρώνει τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ, να αλλάζει το μωρό του και χίλια δύο άλλα, είναι καλύτερο; Για σκεφτείτε αυτές τις δύο ώρες, κάθε ώρα για έναν ασφαλιστή είναι χρήμα, είναι δυναμικό, είναι χρήμα το οποίο χάνεται. Αν λοιπόν εγώ αυτό τον χρόνο τον έχω φτιάξει έτσι ώστε να μιλάνε οι πελάτες μου για μένα, τα success stories για μένα, αν έχω έστω, οργανώσει ένα ψηφιακό περιβάλλον εργασίας, δεν είμαι πολύ καλύτερα;

Πέρα από αυτό που περιγράφετε, που είναι το απόλυτο Social Media Networking, δεν υπάρχει ένα άλλο σημείο, πιο απλό ίσως, απο το οποίο θα μπορούσε να ξεκινήσει κανείς;

Φυσικά και υπάρχει. Είναι η επικοινωνία και δη η ψηφιακή επικοινωνία. Έγω έχω μια ασφάλεια ζωής από το 1992. Ο ασφαλιστής μου με βλέπει μια φορά την πενταετία. Από τότε έχω αλλάξει αυτοκίνητο 8 φορές, έχω αλλάξει υπολογιστή 12 φορές, αλλά ασφάλεια δεν έχω αλλάξει. Μη μου πείτε ότι το συμβόλαιό μου έιναι τόσο επίκαιρο μετά από τόσο καιρό.

Λένε ότι σε εποχής κρίσης, και είναι αλήθεια, ότι ο πιο εύκολος τρόπος να μεγαλώσεις το πελατολόγιό σου είναι μέσα από τους υπάρχοντες πελάτες σου. Ο πιο οικονομικός και ο πιο εύκολος τρόπος. Φτάνει να έχουν πειστεί ότι ο λόγος σου είναι στιβαρός και ότι έχεις μια σοβαρότητα σαν άνθρωπος. Συνήθως οι ασφαλιστές σε βλέπουν όταν ανανεώνεις το συμβόλαιο, αν χρειαστεί να πληρώσεις νοσήλεια ή σε περίπτωση θανάτου στην οικογένεια, σωστά; Μεταξύ ανανέωσης, έχουν 365 ευκαιρίες να μιλήσουν με τον πελάτη και δεν το κάνουν. Δεν του παρέχουν κανένα extra service, καμία έξτρα πληροφορία, καμία διαφοροποίηση σε αυτό που έχει υπογράψει από τότε που το υπέγραψε. Αν όμως κρατήσουν ζεστή την επαφή, αν διατηρήσουν το κλίμα εμπιστοσύνης που κουράστηκαν να φτιάξουν και τους οδήγησε στο κλείσιμο της πώλησης, αν καταφέρουν να είναι κοντά στον πελάτη τηλεφωνικά, μέσω e-mail, μέσω facebook, τότε σε μια καίρια στιγμή που θα δημιουργηθεί μια ανάγκη, π.χ. αν μου ληστέψουν το σπίτι και εγώ αποφασίσω μετά να το ασφαλίσω, τότε θα σκεφτώ τον ασφαλιστή μου. Ή ακόμη, θα μάθει το γεγονός εκείνος απο μένα και θα μου προτείνει εκείνος την ασφάλιση. Αν όμως έχω να τον δω και να τον ακούσω μια πενταετία, τίποτα απο αυτά δεν θα συμβεί. Αν δεν τον βλέπω ποτέ, δεν του μιλάω ποτέ, γιατί π.χ. να του συστήσω τον αδελφό μου; Γιατί να ασφαλίσω μετά σε αυτόν και το παιδί μου και όχι σε κάποιον άλλον που θα με πλησιάσει;

Οπότε λέτε ότι ο σύγχρονος τρόπος επαφής και σχέσης με τον πελάτη είναι τα ψηφιακά μέσα.

Ναι, ο πιο σύγχρονος και ο πιο οικονομικός και ο πιο αποτελεσματικός. Ας πούμε και για τα ραντεβού. Συνήθως οι ασφαλιστές είναι ανυπόμονοι και αρχίζουν να μιλάνε για προϊόντα αφενός προτού βρεθεί η ανάγκη και αφετέρου, μιλάνε με facts. Μιλάνε για το τι κάνει ένα προϊόν, περιγράφουν τα χαρακτηριστικά του. Όμως αν δεν έχουν κάνει καλή διερεύνηση, τι ακριβώς θέλω εγώ ως καταναλωτής, είναι πολύ δύσκολο να αγοράσω «χαρακτηριστικά», τα οποία στην τελική, τα γράφουν και όλες οι ιστοσελίδες και τα φυλλάδια. Άρα γιατί να αγοράσω από τον ασφαλιστή; Έμαθα πρόσφατα ότι με 60 ευρώ το χρόνο, όσο κάνουν δηλαδή 6 πίτσες ή 1-2 έξοδοι σε ταβέρνα, μπορώ να ασφαλίσω το σπίτι μου απο κλοπή. Σωστά; Όταν οι κλοπές στην Ελλάδα, δείτε τα νούμερα,

Έχουν πολλαπλασιαστεί.

Ακριβώς. Σκεφτείτε ότι όλοι αγοράζουμε κλειδαριά ή πόρτα ασφαλείας για το σπίτι μας, που μπορεί να κάνει και 500 ευρώ, αλλά δεν δίνουμε 60 ευρώ για να το καλύψουμε για 10 χρόνια. Βάζουμε κλειδαριά ασφαλείας, γιατί φοβόμαστε την κλοπή ή αγοράζουμε θωρακισμένη πόρτα που κάνει ένα χιλιάρικο και χρεωνόμαστε. Ένα χιλιάρικο αντιστοιχεί σε 15 χρόνια προστασίας όλου του σπιτιού απο κλοπή, μέχρι το ποσό ας πούμε των 20.000 ευρώ. Αυτό το ξέρουν ελάχιστοι έλληνες. Εγώ το έμαθα τυχαία. Εξήντα ευρώ το χρόνο για να έχω μια λιγότερη έγνοια! Και σκεφτείτε ότι η ασφαλιστική αγορά είναι μια ευτυχισμένη αγορά. Εγώ εργάζομαι στην εκπαίδευση. Σκεφτείτε το κράτος να υποχρεώνε κάθε Έλληνα να κάνει για 300 ευρώ το χρόνο, μια εκπαίδευση. Θα ήμουν πλούσιος. Η ασφαλιστική αγορά είναι μια προνομιακή αγορά. Με υποχρεώνει το κράτος να ασφαλίσω το αυτοκίνητο μου. Άρα είμαι υποχρεωμένος να έχω σχέση με μια ασφαλιστική εταιρεία αν έχω αυτοκίνητο, σε όλη μου τη ζωή. Οπότε, με αυτόν τον τρόπο έχει μπει στο σπίτι μου και αυτό το κλειδί που της έχει δώσει το κράτος, δεν το εκμεταλλεύεται με τίποτα. Με έχει στο σπίτι, μέσα στο σαλόνι. Δεν με έχει;

Σωστά.

Δεν με εκμεταλλεύεται όμως. Εγώ έχω 80 εταιρείες και κυνηγάω κάθε τόσο να κάνω cross-selling, up-selling, να επικαιροποιήσω τα προϊόντα μου, να βάλω καινούρια πράγματα, να υπενθυμίζω στους πελάτες μου ότι καλά έκαναν και με εμπιστεύτηκαν. Πόσοι ασφαλιστές το κάνουν αυτό;…

(Λόγω όγκου, η συνέντευξη αναγκαστικά θα δημοσιευτεί σε συνέχειες. Διαβάστε το δεύτερο και τελευταίο μέρος την επόμενη Παρασκευή, με θέμα το “συναισθηματικό μάνατζμεντ” και τα όνειρα που γίνονται πραγματικότητα).

 Περισσότερα για τον Μανούσο Μαροπάκη

Ο Μανούσος Μαροπάκης είναι πτυχιούχος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, του τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων. Έχει εργασθεί στις εταιρίες TASTY FOODS, ΕΛΓΕΚΑ, ALLIED DOMECQ SA wines and Spirits, MINOS-EMI ως Διευθυντής Πωλήσεων και Trade Marketing. Έχει εκπαιδευτεί ως εισηγητής σε θέματα Category Management, Μerchandising, Τεχνικές Πωλήσεων, Επικοινωνίας και Τεχνικών Παρουσιάσεων στη Δανία, Αγγλία και Γαλλία. Επίσης, είναι ένας από τους λίγους πιστοποιημένους εκπαιδευτές του Harvard Business Publishing στην Ελλάδα και καταμετρά στην εμπειρία του, πλήθος διδακτικών ωρών πίσω από υλοποίηση προγραμμάτων του συγκεκριμένου οργανισμού. Επιπρόσθετα, έχει πιστοποιηθεί ως εκπαιδευτής προσωπικής ανάπτυξης μέσω της μεθοδολογίας «Goal Mapping».

Έχει εκπαιδεύσει πάνω από 16.000 άτομα σε μεγάλες εταιρίες και εκπαιδευτικούς οργανισμούς σε Ελλάδα, Βαλκάνια και Κύπρο σε θέματα Πωλήσεων, Merchandising, Διαπραγματεύσεων, Επικοινωνίας, Εξυπηρέτησης Πελάτη και Τεχνικές Παρουσιάσεων, Προσωπικής Ανάπτυξης, Καθοδήγησης, Παρακίνησης και Οργάνωσης Χρόνου.

Έχει σχεδιάσει και υλοποιήσει πάνω από 100 σεμινάρια Βιωματικής Κατεύθυνσης μέσω της μεθοδολογίας Kolb. Ταυτόχρονα, δρα ως σύμβουλος σχεδιασμού και υλοποίησης Στρατηγικής σε Οργανισμούς & Εταιρίες σε Ελλάδα & Κύπρο.

Κατά καιρούς έχει δημοσιεύσει άρθρα επαγγελματικού ενδιαφέροντος στο H.R. Manager, ενώ το 2010 παρευρέθηκε ως ομιλητής στις Ημέρες Καριέρας με θέμα «Διαπραγματευτείτε το μισθό σας!»

Ίδρυσε και υπήρξε κύριος Μέτοχος της MaΘisis-Σύμβουλοι Επιχειρήσεων. Σήμερα είναι Γενικός Διευθυντής της Visible.

2 Comments

  1. Avatar

    Εξαιρετική συνέντευξη! Τα συγχαρητήριά μου στον κ. Μαροπάκη που με τόλμη αλλά και γλαφυρότητα περιγράφει πώς πρέπει να είναι στο μέλλον η Ασφαλιστική Διαμεσολάβηση.

  2. Avatar

    Συγχαρητήρια σε έναν διορατικότατο επαγγελματία!


Add a Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *