Τις ασφαλιστικές εταιρίες «υπέδειξε» ο Στουρνάρας ως μόνη λύση για υγεία και συντάξεις – Αφηνίασε η κυβέρνηση

Μαζεμένα έπεσαν (και πέφτουν) τα βέλη ενάντια στον Γιάννη Στουρνάρα μετά την ομιλία του στο 1^ο Ασφαλιστικό Συνέδριο του Economist* επειδή, σε μια ομιλία-ορόσημο στην ιστορία της ελληνικής αγοράς ιδιωτικής ασφάλισης, τόλμησε να εκφράσει δημοσίως αυτό που όλοι οι ειδικοί έχουν τούμπανο και η κυβέρνηση κρυφό καμάρι: ότι το ασφαλιστικό «δεν βγαίνει» χωρίς να ξανακοπούν οι συντάξεις και χωρίς να μπει η ιδιωτική ασφάλιση στο παιχνίδι.

Γράφει: Χρ. Μωράκη

Παρότι και η Ναυτεμπορική την περυσινή χρονιά είχε διοργανώσει αξιόλογο Συνέδριο με το ίδιο θέμα, παρότι πρόσφατα στο ετήσιο Συνέδριο Αναλογιστών ακούστηκαν αλήθειες που τράβηξαν την προσοχή της κοινής γνώμης, η άποψη που εξέφρασε ο ίδιος ο Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, πρόσωπο με θεσμική υπόσταση και ειδικό βάρος,  στο Intercontinental την προηγούμενη Πέμπτη, αναγνωρίζει επίσημα και βάζει για πρώτη φορά στο παιχνίδι (στο δημόσιο διάλογο σε κάθε περίπτωση) την ιδιωτική ασφάλιση, ως καταλυτικό παράγοντα επίλυσης του ασφαλιστικού.

Οι αντιδράσεις βεβαίως, που προκάλεσαν τα όσα είπε, δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για την απόλυτα εχθρική στάση της παρούσας κυβέρνησης έναντι σε τέτοιο ενδεχόμενο.

Μέχρι και ερώτηση στη Βουλή κατέθεσαν εναντίον του, λίγα 24ώρα μετά, 46 βουλευτές του Σύριζα με θέμα “αδικαιολόγητες προαγωγές συνδικαλιστικών στελεχών που παρατηρήθηκαν στην ΤτΕ” (…), ενώ από την πρώτη στιγμή οι δηλώσεις στον Τύπο, έπεσαν βροχή:

Ο κ. Στουρνάρας προωθεί ακραίες απόψεις, πιο ακραίες ακόμη και από αυτές του πιο σκληρού αμερικάνικου φιλελευθερισμού, ανακοίνωσε το ίδιο βράδυ το Μέγαρο Μαξίμου.

Αναρωτιέμαι ποιους εξυπηρετούν αυτές οι απόψεις, η κοινωνία να κρίνει αν ο κεντρικός τραπεζίτης ασκεί σωστά τα καθήκοντά του,  είπε την επόμενη μέρα ο Αντιπρόεδρος Γιάννης Δραγασάκης.

 «Στουρνάρα, είσαι πια φανερά η πέμπτη φάλαγγα του ΔΝΤ και του Σόιμπλε. Το σχέδιο της κυβέρνησης δεν είναι αυτό που θέλεις να υπηρετήσεις εσύ. Καιρός να παραιτηθείς», έγραψε στο Facebook ο Υφυπουργός Παύλος Πολάκης.

Είναι μέσα στις αρμοδιότητες του κ. Στουρνάρα να προωθεί ανοιχτά την ιδιωτική ασφάλιση; διερωτήθηκε ιστοσελίδα γνωστού δημοσιογράφου σε άρθρο με τίτλο «Ο κ. Στουρνάρας και η Ανώνυμη Ασφαλιστική» (κεντρική φωτό). Και συνέχισε: Ο κ. Στουρνάρας τάχθηκε υπέρ της ιδιωτικής αποταμίευσης κρίνοντας εξ ιδίων: από τον μισθό του διοικητή, 7.599 ευρώ μηνιαίως συν επιδόματα, έξοδα παράστασης κ.λπ., κάτι θα του μείνει για τα γεράματα…

Να παραιτηθεί η Αχτσιόγλου και να πάει ο Στουρνάρας στη θέση της, είπε Τρίτη ο Υφυπουργός Μεταφορών Χρήστος Σπίρτζης.

Το πάρτι τελείωσε – όλοι όσοι διετέλεσαν Πρόεδροι της ΤτΕ θα λογοδοτήσουν έγραψε ο γραμματέας της ΚΕ του Σύριζα Πάνος Ρήγας.

Καλλιεργεί πολιτικές φιλοδοξίες αλλά η κυβέρνηση στην οποία ήταν Υπουργός έριξε τη χώρα στον τοίχο, είπε ο Υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής ο κ. Νίκος Παππάς.

Επιμένει στις συναντήσεις με το παρελθόν του, δήλωσε ο Πάνος Καμμένος.

Τι είπε όμως ο Διοικητής που προκάλεσε την μήνιν κυβερνητικών και φιλοκυβερνητικών φορέων;

Εν ολίγοις ότι το δημόσιο συνταξιοδοτικό σύστημα είναι γεμάτο στρεβλώσεις, αδικίες και κοστίζει πάρα πολύ ακριβά.

Ότι όταν οι εισφορές δεν φτάνουν, το κράτος βάζει το χέρι στην τσέπη για να καλύψει το έλλειμμα.

Ότι έρευνα που εκπόνησε το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών δείχνει ότι μέχρι το 2013 το 49% των συντάξεων του ΙΚΑ πληρώνονταν από το κράτος – μετά το 2013 το ποσοστό αυτό μειώθηκε στο 36%.

Ότι οι προβολές στο μέλλον δείχνουν ότι αυτό το έλλειμμα θα διογκωθεί ανεξέλεγκτα, για αυτό και έχουν ξεκινήσει  μεταρρυθμίσεις από το 2010 και συνεχίζονται έως σήμερα.

Μεταρρυθμίσεις στο ύψος και τη διάρκεια των εισφορών, στη διάρθρωση των ταμείων ή στον τρόπο υπολογισμού των συντάξεων, με στόχο έως το 2060 να μειωθεί η συμμετοχή του κράτους από το 12,5% του ΑΕΠ, στο 1,3%.

Ωστόσο καμία από τις μεταρρυθμίσεις αυτές δεν εφαρμόστηκε πιστά ή έφερε τα αναμενόμενα, ενώ οδήγησε και πολλούς στην πρόωρη συνταξιοδότηση με αποτέλεσμα, σε συνδυασμό με την ανεργία και την…ανεισπραξία,  να πιεστεί ακόμη περισσότερο το σύστημα και να βάλει ακόμη πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη το κράτος, προκειμένου να πάρει ο κόσμος τις συντάξεις του.

Η συνεισφορά στις συντάξεις του 7,6 του ΑΕΠ το 2016 αναμένεται να φθάσει το 9,9 % του ΑΕΠ το 2017, όταν στην Ευρώπη είναι στο 3,3%.

Περισσότερο από το ένα τρίτο των δαπανών του προϋπολογισμού το 2017 θα πάει στις συντάξεις.

Ενδεχομένως το ποσοστό αυτό να αυξηθεί ακόμη περισσότερο γιατί πολλές παλαιότερες συντάξεις εκκρεμούν και οι εισπράξεις λόγω οργανωτικών κωλυμάτων του ΕΦΚΑ καθυστερούν.

Αυτές οι πιέσεις, είπε ο Γ. Στουρνάρας, μπορεί να εξαναγκάσουν την κυβέρνηση σε νέες περικοπές συντάξεων, άλλωστε κάποιες από αυτές είναι ακόμη οι υψηλότερες σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σε κάθε περίσταση η κατάσταση είναι αδιέξοδη γιατί οι εισφορές δεν μπορούν να αυξηθούν περαιτέρω, ούτε και το κράτος μπορεί να συνεχίσει να καλύπτει το κενό που όλο και θα μεγαλώνει. Δεν του φτάνουν τα λεφτά.

Και φυσικά δεν είναι λύση να μειωθούν ακόμη περισσότερο οι συντάξεις.

Αναγκαστικά θα χρειασθεί ή να αυξηθεί το όριο συνταξιοδότησης, ή να προωθηθεί η ιδιωτική αποταμίευση ή, και εδώ είναι που άναψε φωτιές, να συμπληρωθεί το δημόσιο σύστημα με την επαγγελματική και την προσωπική (ιδιωτική) ασφάλιση, είπε.

Το κράτος θα πρέπει να σταματήσει να επιμένει στο μονοπώλιο των συνταξιοδοτικών παροχών, είπε χαρακτηριστικά. Αντίθετα, θα πρέπει να βελτιώσει την ισχύουσα νομοθεσία περί επαγγελματικής συνταξιοδοτικής ασφάλισης, προκειμένου τα αντίστοιχα ιδρύματα να αρχίσουν να λειτουργούν σωστά και να εκπληρώνουν το σκοπό τους.  Τότε ο κλάδος της ιδιωτικής ασφάλισης θα μπορεί να  αναλάβει έναν αυξημένο ρόλο ως ο φορέας διαχείρισης των ταμείων αυτών, συνεισφέροντας την τεχνογνωσία και την εμπειρία που διαθέτει, συμπλήρωσε.

Τεχνογνωσία και εμπειρία σε τομείς όπως η ανάληψη ασφαλιστικών κινδύνων,  η είσπραξη των εισφορών και η καταβολή των παροχών, ο σχεδιασμός και η υλοποίηση μακροχρόνιων επενδύσεων.

Όσο για την προσωπική (ιδιωτική) ασφάλιση, από το 2012 είπε, συζητείται η διαμόρφωση ενός πανευρωπαϊκού, προστατευτικού ως προς τα κόστη και τη διαφάνεια, νομοθετικού πλαισίου, που να «επιβλέπει» τα προϊόντα ιδιωτικής σύνταξης και να ενθαρρύνει τη χρήση τους με φορολογικά κίνητρα.

Αυτοί, είναι οι μόνοι τρόποι να διασφαλιστούν οι συντάξεις των ελλήνων, είναι το προφανές επιχείρημα στο οποίο καταλήγει η συλλογική του.

Ομοίως μίλησε και για την Υγεία.

Ένα άλλος ευαίσθητος τομέας, είπε, που είναι συναφής με τις υπηρεσίες των ασφαλιστικών επιχειρήσεων και έχει υποστεί σημαντική μεταμόρφωση τα τελευταία χρόνια είναι το ελληνικό σύστημα υγείας

Κανένα σύστημα υγείας στον κόσμο δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να προσφέρει όλα σε όλους συνέχισε. Γιατί οι υπηρεσίες υγείας και διευρύνονται συνεχώς και το κόστος τους αυξάνεται ταχύτατα, με ρυθμό μεγαλύτερο της οικονομίας. Όλα τα κράτη δυσκολεύονται να συμβαδίσουν με αυτή την πραγματικότητα, πόσο μάλλον το ελληνικό, άφησε να εννοηθεί, το οποίο έχει και άλλα προβλήματα…

Παντού τα δημόσια συστήματα υγείας συρρικνώνονται ώστε να ανταπεξέλθουν ενώ θεωρείται δεδομένο ότι δεν μπορούν να προσφέρουν και πλήρεις υπηρεσίες και στους πάντες.

Εδώ είναι που αναπόφευκτα ο ιδιωτικός τομέας παίζει ολοένα και αυξανόμενο ρόλο. Αν πρώτη προτεραιότητα είναι η παροχή υπηρεσιών σε όλους, τότε εύλογα συμπεραίνεται,  ότι θα πρέπει να γίνει επιλογή ποιες υπηρεσίες θα είναι αυτές.

Θα πρέπει δηλαδή, να γίνει ένας διαχωρισμός ανάμεσα σε αυτές που θεωρούνται αναγκαίες και σε αυτές που είναι απλά επιθυμητές. “Πιστεύω ότι οι Έλληνες πολίτες θα ωφεληθούν από την εισαγωγή ενός εθνικού δημόσιου καθολικού συστήματος υγείας που να καλύπτει τις «ανάγκες» του πληθυσμού και να αφήνει τη χρηματοδότηση και την κάλυψη των «επιθυμιών» του πληθυσμού, σε μια επαρκώς ρυθμιζόμενη αγορά ιδιωτικής ασφάλισης υγείας”, κατέληξε. Η συμμετοχή στην οποία, θα είναι βεβαίως, υποχρεωτική…

Ο κ. Στουρνάρας δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στις φυσικές καταστροφές, στο «επιρρεπές» σε σεισμό έδαφος της Ελλάδας και στο ότι σε ενδεχόμενη καταστροφή, το κόστος πέφτει στους ίδιους τους πολίτες και κατά δεύτερον στα διαθέσιμα κρατικά κονδύλια. Επειδή όμως αυτά δεν είναι αστείρευτα και επειδή το κράτος πρέπει να προστατεύει κιόλας τους φορολογούμενούς του, όχι να τα παίρνει από αυτούς για να τους τα ξαναδώσει πίσω, αν δεν τα έχει στο μεταξύ ξοδέψει αλλού, ο καλύτερος τρόπος είναι η δημιουργία μιας επαρκώς ρυθμιζόμενης αγοράς ιδιωτικής ασφάλισης, στην οποία η συμμετοχή θα είναι υποχρεωτική.

Φυσικά, τόνισε στον επίλογό του, οι συνέργειες αυτές με τον ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να είναι αντικείμενο μιας μακρόπνοης εθνικής και όχι κομματικής ή κυβερνητικής, πολιτικής  και οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις θα πρέπει να ελέγχονται επαρκώς και να πληρούν διάφορες προϋποθέσεις λειτουργίας: κεφαλαιακές, αδειοδότησης, βέλτιστων πρακτικών, διαχείρισης κινδύνου, πιστοληπτικής ικανότητας κ.λπ…