Τρεις προβλέψεις – άλματα για την αγορά

Μείωση στον ΕΝΦΙΑ 20%, οριστικό τέλος στα ανασφάλιστα και επιστροφή φοροκινήτρων υγείας «βλέπει» ο Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου

Μπορεί ο ήλιος να μην πρόβαλε καθόλου κατά τη διάρκεια του φετινού ασφαλιστικού συνεδρίου στην Ύδρα, όμως οι ειδήσεις που κυκλοφόρησαν ήταν πέρα για πέρα φωτεινές:

Μείωση ΕΝΦΙΑ μέχρι και 25%, τέλος στ’ ανασφάλιστα οχήματα και φοροαπαλλαγή στα ασφαλιστήρια συμβόλαια υγείας είναι τρία μεγάλα βήματα για την αγορά που ο Πρόεδρός της, Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου, πιστεύει ότι θα ολοκληρωθούν από τώρα μέχρι το τέλος της τετραετίας (σε περίπτωση εννοείται, που δεν αλλάξει το εκλογικό αποτέλεσμα).

Ρεπορτάζ: Χρ. Μωράκη

Πολλές ήταν οι ευκαιρίες στο φετινό 23^ο Συνέδριο της Ύδρας να μιλήσουν εκπρόσωποι της αγοράς μεταξύ τους αλλά και με τους δημοσιογράφους. Αν συνεχιστεί έτσι το Συνέδριο, που φέτος ήταν περισσότερο «ελληνικής συμμετοχής» από κάθε άλλη φορά, θα καταλήξει να αποτελεί «επικοινωνιακό ορόσημο» της αγοράς, εκείνη η στιγμή κάθε χρόνο που μαζεύονται μεσαία και μεγάλα στελέχη, μακριά από τα συνήθη περιβάλλοντα, με χώρο και χρόνο ιδανικό, για να γνωριστούν, να συνδιαλλαχθούν, να μάθουν, να επικοινωνήσουν σε άλλο επίπεδο και τελικά να γίνει μια «σούμα», για το που είμαστε και το που πάμε  – δε θα ήταν υπέροχο να εξελιχθεί σε τέτοιο;

Οι μακρές ομιλίες για εξειδικευμένα και πολύπλοκα θέματα που φέτος, μετατράπηκαν σε πάνελ συζήτησης για βασικά ερωτήματα της αγοράς, βοήθησαν πολύ και ήταν εξαιρετική ιδέα της Ένωσης.

Έχουμε ήδη αναφερθεί στο πάνελ Ελλήνων CEO  με συντονίστρια την Γενική Διευθύντρια Ελίνα Παπασπυροπούλου, εδώ, εδώ και εδώ. Αναφερθήκαμε επίσης και στα ενδιαφέροντα σημεία της ομιλίας – χαιρετισμό του Προέδρου ΕΑΕΕ Αλέξανδρου Σαρρηγεωργίου. 

Με τον οποίο ωστόσο, είχαμε και την ευκαιρία να βρεθούμε σε διάφορα «πηγαδάκια», απ’ όπου συγκρατήσαμε τα εξής:  

Η μείωση του ΕΝΦΙΑ σε περίπτωση ασφάλισης της κατοικίας, το πιθανότερο είναι ότι θα αυξηθεί, θα φτάσει το 20% σε 1 ή δύο χρόνια. Η αγορά θα παρακολουθεί την ανταπόκριση του κόσμου, θα μετρήσει το αποτέλεσμα και στη συνέχεια θα ζητήσει να προσαρμοστούν τα ποσοστά. Η κυβέρνηση πιστεύει στο μέτρο αυτό, γιατί όπως μας είπε ο Πρόεδρος, «έκανε μόνη της τους λογαριασμούς». Η Ένωση της έδωσε απλά τα νούμερα και όταν είδε που καταλήγουν, πήρε την πολυπόθητη απόφαση. «Προσωπικά θέλω να πιστεύω ότι η μείωση μπορεί να φτάσει και το 25% πριν το τέλος της τετραετίας», μας είπε.

Η Ένωση θα επιδιώξει να ξεκινήσει το project την επόμενη των εκλογών ει δυνατόν. «Θα πιέσουμε, θα δώσουμε στοιχεία, μεθόδους, καθοδήγηση. Και εμείς ως αγορά θα βγούμε να επικοινωνήσουμε την αξία του μέτρου στο κόσμο, έχει ήδη εγκριθεί το ανάλογο μπάτζετ».

Ωστόσο για να εφαρμοστεί στη πράξη το μέτρο πρέπει να κινηθεί ένας τεράστιος μηχανισμός. Βάσει νόμου πρέπει να το συνυπογράψουν υπουργοί, υφυπουργοί, γραμματείς, υπηρεσιακά στελέχη, πολλοί από τους οποίους δεν έχουν ενημερωθεί ακόμη. Ταυτόχρονα πρέπει να ξεκαθαριστούν σημαντικοί παράμετροι. Για παράδειγμα, πόσο χρόνο πρέπει να είναι κάποιος ασφαλισμένος  για να δικαιούται τη μείωση; Ένα χρόνο; Αν είναι ασφαλισμένος έξι μήνες παίρνει το 6%; Όλα αυτά πρέπει να λυθούν. 

Αυτό όμως που φαίνεται ότι έχει μπει για τα καλά στο «finish line» είναι το αιώνιο θέμα του εντοπισμού των ανασφάλιστων. Κατά τον Πρόεδρο, «το ζήτημα έχει ήδη λυθεί» και θα δούμε μεγάλες αλλαγές από το Σεπτέμβριο – το ίδιο αποκάλυψαν και άλλα Στελέχη. Θα γίνεται διασταύρωση τακτική και το πρόστιμο θα πηγαίνει στην ΑΑΔΕ. Δεν θα το φέρνει αστυφύλακας στο σπίτι, κάτι ασύμφορο, παρωχημένο και αναποτελεσματικό. Στην εποχή της ψηφιοποίησης, από την τσιμπίδα της εφορίας δεν ξεφεύγει κανένας…

Το σημαντικότερο; Κατόπιν των άνω σειρά μετά, έχει η φοροαπαλλαγή στις ασφαλίσεις υγείας.

«Κι εγώ για να αισθάνομαι σίγουρος, θέλω 1 εκ. ευρώ στη τράπεζα…, γίνεται;»

Η κλιματική αλλαγή συζητείται πλέον συνεχώς και σε όλες τις συναντήσεις κορυφής, μας είπε ο Πρόεδρος της ΕΑΕΕ. Σε συμβούλια πρωθυπουργών, μεταξύ αρχηγών κρατών, στην ΕΕ, στον ΟΗΕ, στον ΠΟΥ.  Ο λόγος είναι ο εξής: Οι φυσικές καταστροφές που έρχονται θα είναι πολύ μεγαλύτερες  από ότι έχουμε δει μέχρι σήμερα και το σημαντικότερο, κανένα κράτος δεν θα μπορεί να τις απορροφήσει από μόνο του. Τα κράτη θα αναγκαστούν να συνεργαστούν με την ασφαλιστική βιομηχανία η οποία όμως, θα πρέπει να έχει και αυτή το ανάλογο «capacity», δηλαδή την ανάλογη δυνατότητα, να καλύψει πρωτοφανείς σε έκταση ζημίες.

Και εδώ είναι που αρχίζουν τα προβλήματα. Οι ασφαλιστικές βρίσκονται στον «κλοιό» των κεφαλαιακών απαιτήσεων του Solvency II. 

«Έχουμε, κατά την εκτίμησή μας, 50% υπερβάλλοντα κεφάλαια, απαιτούμενα απλά για να «είμαστε ασφαλείς». Τέτοιες πολυτέλειες δεν χρειάζονται. Και εγώ για να αισθάνομαι σίγουρος πρέπει να έχω ένα εκατομμύριο στην τράπεζα. Δεν γίνεται. Ωραίο θα ήταν, αλλά πρέπει να βρούμε το «efficientfrontier».

Κάτι σαν «χρυσή τομή» δηλαδή, το επίπεδο εκείνο κεφαλαίων σε απόθεμα, που δεν «δένει τα χέρια» των εταιρειών αλλά εξασφαλίζει και το ρίσκο στο οποίο είναι εκτεθειμένες. Χρειάζεται παραπάνω συνεννόηση με τις εποπτικές αρχές και τους νομοθέτες, ειδικά τώρα που το Solvency II είναι σε διαδικασία αναθεώρησης, με αναμφίβολα αποτελέσματα για την αγορά..

«Εμείς δεν πουλάμε απόδοση, πουλάμε πειθαρχία»

Αξίζει να αναφερθούμε και στην εύστοχη τοποθέτηση του Προέδρου σχετικά με την αξία των αποταμιευτικών προγραμμάτων UL:

Αν πάρουμε ένα πρόγραμμα UL και το ίδιο σε ΑΚ, θα δούμε ότι στη πορεία οι εξαγορές στο ΑΚ είναι πολλές, πολύ γρήγορα, παρατήρησε. Αυτό γιατί αν πηγαίνει καλά, ο κάτοχός του μπορεί να το εξαγοράσει πολύ εύκολα και γρήγορα. Και το κάνει φυσικά. Ακόμη και αν αρχική του πρόθεση ήταν να αποταμιεύσει πχ για τη σύνταξή του. Δυστυχώς οι ανάγκες που ξεπετάγονται κατά τη διάρκεια κάθε ζωής, είναι πολλές. Και αν υπάρχουν χρήματα στην άκρη, αργά ή γρήγορα θα βάλει κανείς «χέρι». Λόγοι θα υπάρχουν πάντα, είτε παντρεύεται η κόρη, είτε ο γιος ανοίγει δουλειά, είτε… Στο τέλος μένει κανείς χωρίς τίποτα. 

Στα προϊόντα UL όμως, οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Δεν μπορεί να εξαγοράσει κανείς ούτε άμεσα, ούτε χωρίς χρηματική ποινή, η οποία δεν είναι αμελητέα. Αυτό δεν είναι μειονέκτημα. Το πρόγραμμα απλώς διαφυλάσσει το σκοπό του – που είναι η μακροχρόνια αποταμίευση. Ο Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου το είπε άψογα:  «Εμείς δεν πουλάμε απόδοση, πουλάμε πειθαρχία». Τα συνταξιοδοτικά προγράμματα, είναι για τη σύνταξη. Οι τράπεζες πουλάνε άλλα πράγματα, για άλλους στόχους…