“Υπουργέ φοβάστε το πολιτικό κόστος”

Νέα υπόσχεση Γεωργιάδη: Υποχρεωτικότητα εντός του 2023

(κεντρική φωτό από αριστερά: Ο Γιάννης Χατζηθεοδοσίου, Πρόεδρος ΕΕΑ, ο Υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης, ο Διοικητής ΑΑΔΕ Γιώργος Πιτσιλής, ο Κωνσταντίνος Μπερτσιάς, Πρόεδρος Επιτροποής Αυτοκινήτου ΟΑΕΕ, η Πρόεδρος του ΕΙΑΣ Νάντια Σταυρογιάννη και ο Πρόεδρος του ΣΕΜΑ Μιχάλης Τζωρτζωρής)

Ρεπορτάζ: Χριστίνα Μωράκη

Τα άκουσε όλα ο Υπουργός στην Εθνική Σύσκεψη των Διαμεσολαβητών: Αδιέξοδος ο νόμος για τ’ ανασφάλιστα, αδρανής ο νόμος για την υποχρεωτικότητα, αναβολή στις φοροελαφρύνσεις – αλλά ζωτική η συμβολή του κλάδου στην δημόσια υγεία, αναγκαία συνθήκη για τους επαγγελματίες η αστική ευθύνη και σημαντική η συνεισφορά του 1,6 δις ετησίως στα δημόσια ταμεία.

Διαβάστε: Σταϊκούρας, Γεωργιάδης, Αχτσιόγλου στην 4η Εθνική Συνδιάσκεψη των Διαμεσολαβητών

Ζωηρές και γόνιμες ήταν οι αντιπαραθέσεις που ακολούθησαν τον λόγο του Υπουργού Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη στην Εθνική Συνδιάσκεψη των Διαμεσολαβητών, ο οποίος ξεκίνησε την ομιλία του προς τους διαμεσολαβητές…απολογούμενος:

“Επειδή υπήρξαν απανωτές κρίσεις, ούτε οι φορολογικές απαλλαγές, ούτε η υποχρεωτικότητα για την ιδιωτική ασφάλιση έχουν θεσπιστεί όπως υπολογίζαμε ότι θα κάναμε. Αυτό δεν σημαίνει ότι υποτιμούμε την ιδιωτική ασφάλιση, αντίθετα πιστεύουμε πάρα πολύ σε αυτήν κι έχουμε κάνει πράγματα γι’ αυτήν.” “Προσωπικά”, είπε χαρακτηριστικά, “έχω ασφαλίσει ό,τι υπάρχει, πιστεύω πάρα πολύ σε αυτό το θεσμό. Αν μπορούσα να έχω μόνο ιδιωτική ασφάλιση θα την προτιμούσα εκατό φορές”, για να λάβει βροντερή απάντηση από το κοινό: “Ψέματα, φοβάστε το πολιτικό κόστος”! Εδώ οι τόνοι ανέβηκαν και ο Υπουργός άρχισε να μιλά όπως τον…έχουμε συνηθίσει:

“Στη ζωή και στην πολιτική υπάρχουν προτεραιότητες, τώρα η προτεραιότητα είναι το ρεύμα, ο πληθωρισμός, ο φτωχός. Όταν έχεις άνεση κάνεις τα υπόλοιπα. Εμείς έχουμε επαναλάβει ότι σε περιόδους «άνεσης»  το πρώτο που θέλουμε να κάνουμε είναι οι φοροαπαλλαγές ασφαλίστρων. Άλλωστε πιστεύουμε ότι αυτό το μέτρο θα φέρει ακόμη περισσότερη άνεση στο δημόσιο μετά από τρία χρόνια. Δυστυχώς αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει το περιθώριο να στερηθεί το κράτος αυτό τα φορολογικά έσοδα. Το Γενικό Λογιστήριο, τα φορολογικά κίνητρα τα αποτιμά σε χρήμα, δηλαδή σε απώλεια εσόδων, γιατί αυτό είναι.  Άρα σε μία εποχή που πας και του λες φέρε μου λεφτά για διάφορους λόγους π.χ. το ρεύμα, σε αυτή εδώ την προτεραιοποίηση, το “φέρε μου λεφτά για τα φορολογικά κίνητρα” πηγαίνει δέκατο”.

Θαύματα δεν μπορούμε να κάνουμε, διαχείριση της πραγματικότητας κάνουμε. Ούτε η Γερμανία θέσπισε αυτό το μέτρο τώρα, το έκανε την εποχή της άνεσής της”.  

“Η ιδιωτική ασφάλιση ή η δημόσια έχει κι ένα ιδεολογικό πρόσημο, δεν είναι ουδέτερη. Το σοσιαλιστικό λοιπόν ΠΑΣΟΚ τα 30 χρόνια της άνεσης έδινε επιδότηση στους δικούς του, εμείς θέλουμε την ιδιωτική ασφάλεια. Είναι όμως κατάλληλη ώρα για μια κυβέρνηση ο χαμός; Γιατί αυτό που ζούμε είναι ο χαμός. Δεν είναι η κατάλληλη ώρα. Εγώ πιστεύω ότι ο πόλεμος δεν θα είναι μακρύς, κάποια στιγμή θα σταματήσει”.

“Δεύτερον, θα πάω εγώ να βάλω υποχρεωτική επαγγελματική ασφάλιση τώρα; Μόλις το κάνω, θα βγει ο πρόεδρος του επαγγελματικού επιμελητηρίου και θα πει, τώρα που οι επιχειρήσεις δεν βγαίνουν, έχουμε πληθωρισμό, έχουμε ανεργία, βάζετε τον κόσμο να κάνει ιδιωτική ασφάλιση; Αυτό πράγματι είναι πολιτικό κόστος”.

Εδώ η παρέμβαση ήρθε ηχηρή από τον Κωνσταντίνο Μπερτσιά:

“Υπουργέ η ασφάλιση είναι προνόμιο των φτωχών. Η αστική ευθύνη κάνει 150 ευρώ, είναι πολύ καλύτερο αυτό από το να πάνε τον επαγγελματία στα δικαστήρια και να του πάρουν το σπίτι, ή να τον πάνε φυλακή. Σήμερα τι συμβαίνει κι έχουμε χιλιάδες δικαστήρια; αυτός που κάνει τη ζημιά δεν μπορεί να την πληρώσει και οδηγείται στο δικαστήριο”. 

”Συμφωνούμε ότι αν δεν υπήρχε ιδιωτική ασφάλιση, αν δεν υπήρχαν τα νοσοκομειακά προγράμματα ο τομέας της υγείας θα είχε καταρρεύσει. Το διάστημα της πανδημίας τα δημόσια νοσοκομεία έστελναν όσους δεν είχαν κορωνοϊό στα ιδιωτικά. Για κοινωνικούς λόγους και εξαιτίας της πανδημίας, θα πρέπει σήμερα κι όχι αύριο να υπάρξουν φοροαπαλλαγές των ασφαλισμένων. Γιατί είναι μέτρο  όχι μόνο υπέρ των καταναλωτών αλλά και υπέρ της πολιτείας”. 

”Υπάρχει τρόπος κύριε υπουργέ να ελέγξει η κυβέρνηση τις επιχειρήσεις που μολύνουν το περιβάλλον; Αν κάνεις συμβόλαιο αστικής ευθύνης στις επιχειρήσεις αυτές τότε το μέλημα για να φροντίσεις το περιβάλλον αμέσως έχει πάει μπροστά. Είναι μια ασφάλιση που ισχύει σε όλη την Ευρώπη. Οι ζημιές από τις φωτιές την τελευταία διετία κόστισαν στο κράτος 2 δισεκατομμύρια ευρώ”.

Αδιέξοδος ο νόμος για τα ανασφάλιστα οχήματα

Σχετικά με τη μάστιγα των ανασφάλιστων οχημάτων ο Πρόεδρος της Επιτροπής Αυτοκινήτου είπε χαρακτηριστικά:
“Η νομοθεσία του κράτους για τα ανασφάλιστα οδηγεί σε αδιέξοδο. Ο νόμος προβλέπει ένα παράβολο για όποιον πιαστεί ανασφάλιστος. Αν το παράβολο δεν πληρωθεί πάει στην αστυνομία. Η αστυνομία είναι αδύνατον να διαχειριστεί εκατοντάδες χιλιάδες οχήματα, πώς θα βρει όλους αυτούς τους οδηγούς; Όλο αυτό θέλει ανασχεδιασμό. Πριν τρεις μέρες είχαμε σύσκεψη με τον υφυπουργό Οικονομικών για να βάλουμε το θέμα σε μια σειρά. Διότι εμείς από τα δικά μας αρχεία εξακολουθούμε να βλέπουμε εκατοντάδες χιλιάδες οχήματα τα οποία δεν φαίνονται στο μητρώο μεταφορών ως ακινητοποιημένα, φαίνονται ως κυκλοφορούντα οχήματα τα οποία δεν έχουν τέλη κυκλοφορίας. Κάτι συμβαίνει εδώ. Πρέπει να δοθεί η δυνατότητα στους πολίτες να δηλώσουν αν το όχημα τους είναι ακινητοποιημένο. Να ξεκαθαρίσει το τοπίο με μια απλή διαδικασία και με ορισμένη προθεσμία. Και κατόπιν να προχωρήσουμε και με τέλη κυκλοφορίας και με πρόστιμα”.

Τζωρτζωρής: “Δεν ζητάμε χάρες. Ο νόμος για την υποχρεωτικότητα ψηφίστηκε πριν 10 χρόνια”

“Το 2013 είχε ψηφιστεί νόμος στο ελληνικό κοινοβούλιο, κατ’ επιταγή της ΕΕ, τα επαγγέλματα τα οποία προσφέρουν κοινωνικό έργο σημαντικό, αλλά είναι ευάλωτα σε λάθος χειρισμούς, να ασφαλίζονται για αστική ευθύνη. Ο νόμος είχε μια μικρή παράγραφο στο τέλος που δήλωνε ότι οι λεπτομέρειες θα καθοριστούν αργότερα, με υπουργικές αποφάσεις. Φτάσαμε στο 2022, έχουν περάσει σχεδόν δέκα χρόνια, δεν έχουν βγει ποτέ αυτές οι υπουργικές αποφάσεις”. 

“Ζητάμε ωστόσο να μπαίνουν και οι δαπάνες αυτές στα έξοδα της επιχείρησης. Όταν λες φοροελάφρυνση ακούγεται σαν να ζητάς κάποια χάρη. Δεν ζητάμε χάρες. Πρόκειται για έξοδο που αφορά την προστασία της επιχείρησης, την προστασία του επαγγελματία. Το ελληνικό δημόσιο ξαναπαίρνει αυτά τα χρήματα, άρα δεν έχει να χάσει κάτι. Είναι αναγκαίες συνθήκες για να λειτουργήσει ένα επάγγελμα. Ο ασφαλιστής δεν μπορεί να λειτουργήσει αν δεν έχει το συμβόλαιο αστικής ευθύνης, γιατί δηλαδή ο λογιστής να μπορεί να λειτουργήσει χωρίς να έχει ασφαλιστήριο;”

Σταυρογιάννη: Δεν χάνει έσοδα το κράτος από τις φοροελαφρύνσεις στην ασφάλιση

“Στην Ελλάδα το ποσοστό διείσδυσης της ασφάλισης στο ΑΕΠ, όπως και το κατά κεφαλήν ασφάλιστρο, είναι πολύ πίσω σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Υπάρχουν πάρα πολλές υποχρεωτικές ασφαλίσεις στην Ευρώπη σε αντίθεση με την Ελλάδα που η ασφάλιση είναι υποχρεωτική μόνο για σκάφος και αυτοκίνητο και κάποια άλλα μεταφορικά μέσα. Ας μη μιλήσουμε για τις φυσικές καταστροφές. Μελέτες που έχουν κάνει αντασφαλιστικές εταιρείες δείχνουν ότι το 2019 οι αποζημιώσεις λόγω φυσικών καταστροφών ήταν 179 εκατ., το 2021 ήταν 210 εκατ., και το 2022 έφτασαν τα 280 εκατομμύρια. Είναι τεράστια η αύξηση και εν τω μεταξύ στην Ελλάδα έχουμε ελάχιστα σπίτια ή επαγγελματικές στέγες ασφαλισμένα. Αυτό σημαίνει ότι σε μία φυσική καταστροφή οι αποζημιώσεις που καλείται να πληρώσει το κράτος είναι πολύ μεγάλες. Καταλήγει λοιπόν να πληρώσει ένα πολύ μικρό κομμάτι και δεν γίνεται ποτέ αποκατάσταση της ζημιάς. Ο πολίτης πρέπει να καλύψει ο ίδιος ό,τι ζημιά έχει γίνει. Οι συνέπειες είναι άμεσες και στον κρατικό προϋπολογισμό και στο ισοζύγιο του ιδιώτη πολίτη”.

“Με στοιχεία του 2018, για κάθε ένα ευρώ προστιθέμενης αξίας του κλάδου ιδιωτικής ασφάλισης, δημιουργούνται συνολικά άλλα 3,6 ευρώ στην ελληνική οικονομία. Κάθε άμεση θέση εργασίας στον κλάδο ιδιωτικής ασφάλισης υποστηρίζει άλλες 8,5 θέσεις στην ελληνική αγορά. Η συνολική συνεισφορά του κλάδου ιδιωτικής ασφάλισης στα δημόσια έσοδα εκτιμάται σε 1,65 δισεκατομμύρια, αποτελώντας το 2,9% των φορολογικών εσόδων του κράτους. Η συνολική συμβολή της αλυσιδωτής αξίας του κλάδου ιδιωτικής ασφάλισης στην απασχόληση εκτιμάται σε 70,9 χιλιάδες θέσεις εργασίας. Το επίπεδο αυτό ισοδυναμεί με το 1,9% της συνολικής απασχόλησης στην Ελλάδα το 2018. Αυτά τα νούμερα σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο κλάδος ιδιωτικής ασφάλισης είναι ο μεγαλύτερος θεσμικός επενδυτής μπορούν να αποδείξουν ότι αν η πίτα της ιδιωτικής ασφάλισης μεγαλώσει, τα έσοδα του κράτους τελικά θα αυξηθούν και δεν θα μειωθούν από την άμεση επίπτωση που μπορεί να έχουν κάποια κίνητρα για να πάει ο κόσμος να ασφαλιστεί”.