Skip to content

Underwriting Ζωής: Νοσήματα του ουροποιητικού συστήματος

342-300x169Είναι συχνό το φαινόμενο να χάνονται πωλήσεις επειδή δεν υπάρχει αναλυτική και κατανοητή ενημέρωση για τον τρόπο λειτουργίας του underwriting, ώστε με την σειρά τους οι Διαμεσολαβητές να ενημερώνουν τους υποψήφιους πελάτες με σαφήνεια, ελαχιστοποιώντας τις παρερμηνείες και τις παρεξηγήσεις κατά την διαδικασία έκδοσης των συμβολαίων, αλλά και ελαχιστοποιώντας επίσης, τις πιθανότητες άρνησης αποζημίωσης.

Τι καλύτερο από το να καλύψουν αυτό το κενό ενημέρωσης οι πλέον ειδικοί, αυτοί που έχουν υπό την ευθύνη τους την εκτίμηση κινδύνου και καθημερινά καλούνται να αποφασίζουν για τις «ασφαλιστικές» τύχες, δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων.

Για να το πούμε διαφορετικά, για το underwriting κανείς δεν μπορεί να μιλήσει καλύτερα από τον underwriter.  Συνεχίζουμε λοιπόν το αφιέρωμα στην ανάλυση του ερωτηματολογίου ζωής, με συγγραφέα πάντα την Λένα Γκρίτζια, Διευθύντρια Αποζημιώσεων & Εκτίμησης Κινδύνων Ζωής, Ατυχημάτων & Υγείας της Eurolife ERΒ.

Σήμερα: Ερώτηση για νοσήματα του oυροποιητικού συστήματος π.χ. λοιμώξεις του ουροποιητικού, πυελονεφρίτιδα, κωλικός νεφρού, νεφρική ανεπάρκεια κ.λ.π.)

(Διαβάστε εδώ για τα νοσήματα κυκλοφορικού, εδώ για τα νοσήματα αναπνευστικού, εδώ για τα νοσήματα καρδιάς και εδώ για την αρτηριακή πίεση και τον διαβήτη).  

ΟΥΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ: Γενικές πληροφορίες

Σκοπός του ουροποιητικού συστήματος είναι να καθαρίζει το αίμα και να απομακρύνει το περίσσευμα του νερού και των απορριμμάτων με την μορφή των ούρων. Ο μεταβολισμός των πρωτεϊνών στα κύτταρα έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή αζωτούχων ουσιών, οι οποίες είναι τοξικές για τον οργανισμό. Το ουροποιητικό σύστημα λοιπόν συντελεί στην παραγωγή και την αποβολή των ούρων και μέσω αυτών την απομάκρυνση κυρίως των τοξικών καταλοίπων.

Το ουροποιητικό σύστημα αποτελείται από τους δύο νεφρούς (έναν αριστερό και ένα δεξιό που σκοπός τους είναι η παραγωγή ούρων) και τους δύο ουρητήρες, που αποτελούν το ανώτερο ουροποιητικό σύστημα, την ουροδόχο κύστη (αποθηκευτικός θύλακας) και την ουρήθρα, που μαζί αποτελούν το κατώτερο ουροποιητικό σύστημα και χρησιμεύουν στην αποβολή των ούρων και γι αυτό ονομάζονται και αποχετευτικά όργανα του ουροποιητικού συστήματος. Πάνω στους νεφρούς, που έχουν σχήμα φασολιού, επικάθονται τα επινεφρίδια, τα οποία είναι ενδοκρινείς αδένες, παράγουν ορμόνες και δεν ανήκουν στο ουροποιητικό σύστημα. Ο έλεγχος της απελευθέρωσης των ούρων από την κύστη γίνεται με τη βοήθεια μυών.

Οι νεφροί δέχονται το αίμα από την αορτή, το φιλτράρουν και το στέλνουν πίσω στην καρδιά με την σωστή ισορροπία χημικών ουσιών και υγρών για να χρησιμοποιηθεί εκ νέου από όλο το σώμα. Οι νεφροί ελέγχουν την ποσότητα και την ποιότητα των υγρών μέσα στον οργανισμό. Παράγουν επίσης ορμόνες που είναι απαραίτητες για τις κυτταρικές δραστηριότητες πολλών οργάνων. Σημαντικές ουσίες που οι νεφροί συμβάλλουν στον έλεγχό τους είναι το νάτριο, το κάλιο, το χλώριο, τα διττανθρακικά ιόντα το pH, το ασβέστιο, το φώσφορο και το μαγνήσιο. Επίσης συμβάλλουν στη ρύθμιση των ηλεκτρολυτών και της αρτηριακής πίεσης αλλά και παράγουν κάποιες σημαντικές ορμόνες όπως είναι η ρενίνη που καθορίζει την αρτηριακή πίεση και η ερυθροποιητίνη που είναι η βασική ορμόνη για την παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων του αίματος.

Η μη σωστή λειτουργία των νεφρών οδηγεί στη συσσώρευση άχρηστων προϊόντων και υγρών στον οργανισμό με αποτέλεσμα να γίνονται απειλητικά γι αυτόν.

Το ουροποιητικό σύστημα μαζί με τους πνεύμονες, το δέρμα και το παχύ έντερο αποβάλλουν οτιδήποτε είναι άχρηστο και επιβλαβές για τον οργανισμό.

ΚΥΡΙΟΤΕΡΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΥΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος:

Μια λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος (ουρολοίμωξη) αποτελεί βακτηριακή λοίμωξη, οποία επηρεάζει μέρος του ουροποιητικού συστήματος.

Όταν η λοίμωξη επηρεάζει το κατώτερο ουροποιητικό είναι ευρύτερα γνωστή ως απλή, όπως κυστίτιδα (μόλυνση της ουροδόχου κύστης) ή ουρηθρίτιδα (δηλαδή φλεγμονή της ουρήθρας), προστατίτιδα (φλεγμονή του προστάτη αδένα στους άνδρες), ενώ όταν επηρεάζει το ανώτερο ουροποιητικό είναι γνωστή ως πυελονεφρίτιδα (λοίμωξη των νεφρών).

Οι απλές λοιμώξεις (κυστίτιδα, ουρηθρίτιδα, προστατίτιδα) δεν αξιολογούνται από πλευράς εκτίμησης κινδύνων.

 Πυελονεφρίτιδα:

Η πυελονεφρίτιδα διακρίνεται σε οξεία και χρόνια, αλλά υπάρχουν και κάποιες ειδικές μορφές πυελονεφρίτιδας. Η οξεία πυελονεφρίτιδα είναι η πιο συνηθισμένη μορφή και σε ποσοστό 80% οφείλεται σε μόλυνση από κολοβακτηρίδιο (E.Coli). Η μόλυνση είναι ανιούσα, δηλαδή τα μικρόβια «ανεβαίνουν» από την ουροδόχο κύστη. Υπάρχει όμως και η μόλυνση προερχόμενη από το αίμα που συνήθως σ’ αυτή την περίπτωση οφείλεται σε σταφυλόκοκκο ή στρεπτόκοκκο και πολλές φορές δημιουργούνται αποστήματα στον πάσχοντα νεφρό. Όταν οι μολύνσεις του νεφρού υποτροπιάζουν αυτό οδηγεί στην δημιουργία ουλών επάνω στον νεφρό και στην ατροφία του.

Ερωτήσεις προς τον υποψήφιο για ασφάλιση σχετικά με την πυελονεφρίτιδα:

  • Στην περίπτωση που έχει πραγματοποιηθεί νοσηλεία ζητείται το ιατρικό σημείωμα του Νοσοκομείου καθώς και πρόσφατο υπερηχογράφημα νεφρών.

Επισημαίνεται ότι σε γυναίκες υποψήφιες προς ασφάλιση, ζητούνται τα ανωτέρω στην περίπτωση που έχουν επαναλαμβανόμενα επεισόδια πυελονεφρίτιδας και όχι ένα μεμονωμένο στο παρελθόν, καθώς τότε είναι άνευ σημασίας.

 Κωλικός νεφρού:

Ο κωλικός νεφρού δεν είναι νόσος αλλά σύμπτωμα είναι δηλαδή ο οξύς πόνος που αισθάνεται ο άνθρωπος στην περιοχή της νεφρικής χώρας. Η συχνότερη αιτία του πόνου (κωλικού) είναι η απόφραξη του σύστοιχου ουρητήρα (του «σωλήνα» δηλαδή που ενώνει το νεφρό με την ουροδόχο κύστη), η οποία οδηγεί σε διάταση («φούσκωμα») του νεφρού .

Τα αίτια που προκαλούν την απόφραξη είναι συνήθως η λιθίαση. Όμως και άλλες αιτίες είναι υπεύθυνες για την απόφραξη όπως:

  • στένωση του ουρητήρα που προκαλείται είτε από συγγενή νοσήματα ή μετά από κάκωση ή προηγούμενη επέμβαση
  • παραπυελικές κύστεις νεφρού
  • κακοήθεις εξεργασίες (καρκίνος) νεφρού, ουρητήρα ή του τοιχώματος της ουροδόχου κύστης
  • φλεγμονή του νεφρού
  • κάκωση του νεφρού
  • καλόηθες ή κακόηθες μόρφωμα

Ερωτήσεις προς τον υποψήφιο για ασφάλιση σχετικά με τον κωλικό νεφρού:

  • Ζητείται να γνωστοποιήσει, αν γνωρίζει την αιτία του κωλικού και ποια ήταν η θεραπευτική αντιμετώπιση
  • Αν ήταν το πρώτο επεισόδιο κωλικού ή υπάρχουν επαναλαμβανόμενα επεισόδια κωλικών
  • Ζητείται πρόσφατη απεικόνιση των νεφρών δηλαδή υπερηχογράφημα νεφρών-ουρητήρων- κύστης ή αξονική τομογραφία αυτών.

Οξεία νεφρική ανεπάρκεια:

Είναι η κατάσταση κατά την οποία οι νεφροί σταματούν να λειτουργούν. Όπως ήδη έχει ειπωθεί οι νεφροί απομακρύνουν τα τοξικά προϊόντα του μεταβολισμού και βοηθούν στην ισορροπία νερού και ηλεκτρολυτών στον οργανισμό. Όταν λοιπόν οι νεφροί σταματούν να λειτουργούν όλα αυτά τα άχρηστα προϊόντα του μεταβολισμού συσσωρεύονται στο σώμα με αποτέλεσμα να προκαλούν σοβαρό πρόβλημα στον οργανισμό, ακόμα και αυτόν τον θάνατο. Κύριες αιτίες που προκαλούν την οξεία νεφρική ανεπάρκεια είναι: μια ξαφνική μείωση της ροής του αίματος προς τα νεφρά που μπορεί να προκληθεί από μία σοβαρή αιμορραγία ή από έναν τραυματισμό ή μια σοβαρή λοίμωξη, ορισμένα φάρμακα, ένα ξαφνικό κώλυμα που εμποδίζει την αποβολή των ούρων από τους νεφρούς που μπορεί να είναι μία πέτρα στο ουροποιητικό, ένας όγκος ή ένας τραυματισμός κ.λ.π. Συνήθως η οξεία νεφρική ανεπάρκεια, αν διαγνωσθεί έγκαιρα και αντιμετωπισθεί το αίτιο που την προκαλεί, δεν προκαλεί νεφρική βλάβη και αποκαθίσταται πλήρως μέσα σε μερικές ημέρες ή εβδομάδες.

Χρόνια νεφρική ανεπάρκεια:

Κάθε νεφρός έχει περίπου ένα εκατομμύριο μικροσκοπικά φίλτρα, τους νεφρώνες, οι οποίοι συμβάλλουν στην λειτουργία των νεφρών και στο έργο που επιτελούν. Όταν οι νεφρώνες αρχίζουν να καταστρέφονται και από κάποιο σημείο και μετά ανεπαρκούν, τότε οι νεφροί δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Αυτό συμβαίνει συνήθως σταδιακά χωρίς να αποκλείονται και περιπτώσεις όπου η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια να εγκαθίσταται ξαφνικά. Η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια εκτιμάται με έναν δείκτη (GFR), ο οποίος πρακτικά εκτιμά την ικανότητα των νεφρών να φιλτράρουν το αίμα. Υπάρχουν πέντε στάδια νεφρικής ανεπάρκειας με τελευταίο αυτό στο οποίο τελικώς απαιτείται αιμοκάθαρση.

Οι πιο συνηθισμένες αιτίες που προκαλούν την χρόνια νεφρική ανεπάρκεια είναι: μακροχρόνια λήψη φαρμάκων, όπως τα αντιφλεγμονώδη, η στένωση της νεφρικής αρτηρίας, η υψηλή αρτηριακή πίεση, ο σακχαρώδης διαβήτης καθώς και διάφορες παθήσεις που προσβάλλουν τα νεφρά όπως σπειραματονεφρίτιδα, πολυκυστική νόσος των νεφρών κ.ά.

 Ερωτήσεις προς τον υποψήφιο για ασφάλιση σχετικά με την οξεία ή χρόνια νεφρική ανεπάρκεια:

  • Αν επρόκειτο για ένα μεμονωμένο περιστατικό ή αφορά σε χρόνια κατάσταση
  • Αν υπήρξε νοσηλεία, ζητείται το ενημερωτικό σημείωμα του νοσοκομείου και τα αποτελέσματα των ιατρικών εξετάσεων
  • Αν έγιναν εξειδικευμένες ιατρικές εξετάσεις όπως π.χ. βιοψία νεφρού ζητείται το αποτέλεσμα της ιστολογικής εξέτασης
  • Ζητούνται αποτελέσματα ιατρικών εξετάσεων όπως: γενική αίματος, ουρία, κρεατινίνη, ουρικό οξύ, γενική ούρων και απεικονιστικός έλεγχος των νεφρών όπως π.χ. υπερηχογράφημα ή σπινθηρογράφημα ή αξονική τομογραφία των νεφρών

Αιματουρία:

Αιματουρία ονομάζεται η παρουσία ερυθρών αιμοσφαιρίων στα ούρα. Αποτελεί σύμπτωμα μιας επικείμενης νόσου και όχι ασθένεια. Όταν τα ερυθρά αιμοσφαίρια είναι σε μεγάλη ποσότητα ώστε το χρώμα των ούρων να είναι ερυθρό, η αιματουρία ονομάζεται μακροσκοπική ή εμφανής. Αντίθετα όταν η ποσότητα των ερυθρών αιμοσφαιρίων είναι μικρή, τα ούρα διατηρούν το κίτρινο χρώμα τους και η αιματουρία καλείται μικροσκοπική ή αφανής. Φυσιολογικά 1.000.000 ερυθρά αιμοσφαίρια αποβάλλονται ημερησίως με τα ούρα, αριθμός που αντιστοιχεί σε 1 με 3 ερυθρά αιμοσφαίρια κατά οπτικό πεδίο (κ.ο.π.). Η παρουσία στο αίμα πάνω από 3 ερυθρά αιμοσφαίρια κ.ο.π. συνιστά διάγνωση μικροσκοπικής αιματουρίας.

Οι κυριότερες αιτίες που προκαλείται η αιματουρία είναι η ουρολιθίαση και οι όγκοι του ουροποιητικού συστήματος.

Λευκωματουρία:

Με τον όρο λευκωματουρία χαρακτηρίζεται η ύπαρξη ποσότητας λευκωματίνης στα ούρα μεγαλύτερης από την φυσιολογική που θεωρείται ότι είναι μέχρι 150 mg/ημέρα. Η λευκωματουρία διακρίνεται σε διάφορες κατηγορίες. Μία από αυτές είναι η διαλείπουσα, η εμμένουσα, και η ορθοστατική. Η διάκριση αυτή γίνεται με βάση τη διάρκεια και τη χρονική εμφάνιση της λευκωματίνης στα ούρα.

Η διαλείπουσα λευκωματουρία ή παροδική πρωτεϊνουρία είναι η συχνότερη μορφή και συνήθως υποχωρεί χωρίς θεραπεία. Μπορεί να προκληθεί από σωματική άσκηση ή από πυρετό. Στη διαλείπουσα λευκωματουρία η δεύτερη μέτρηση του λευκώματος βγαίνει αρνητική.

Η παρουσία λευκώματος στα ούρα επί τρεις συνεχόμενες ημέρες ονομάζεται εμμένουσα λευκωματουρία ή σταθερή πρωτεϊνουρία. Συνήθως υποδηλώνει είτε πάθηση των νεφρών είτε άλλης προέλευσης πάθηση όπως είναι π.χ. η καρδιακή ανεπάρκεια. Η βαρύτητα της εμμένουσας λευκωματουρίας καθορίζεται από τον λόγο λεύκωμα/κρεατινίνης. Η υψηλότερη τιμή του λόγου εμφανίζεται στο νεφρωσικό σύνδρομο.

Η ορθοστατική λευκωματουρία ή ορθοστατική πρωτεϊνουρία είναι μια καλοήθης ιδιάζουσα μορφής λευκωματουρίας, είναι παροδική και επηρεάζεται από την στάση του σώματος. Εμφανίζεται συχνότερα σε νέα άτομα και σπάνια σε άτομα ηλικίας άνω των 30 ετών. Συγκεκριμένα εμφανίζεται συνήθως σε παιδιά ηλικίας 5-15 ετών, υψηλού αναστήματος κατά βάση, που υποσιτίζονται. Στην όρθια ή καθιστή θέση η λευκωματουρία είναι σημαντική ενώ κατά την κατάκλιση, όταν δηλαδή ο άνθρωπος είναι κλινήρης, είναι ελάχιστη ή μηδενική. Η ορθοστατική λευκωματουρία δεν είναι επικίνδυνη και υποχωρεί με την πάροδο της ηλικίας, υπό την προϋπόθεση ότι η νεφρική λειτουργία είναι φυσιολογική και δεν υπάρχει αιματουρία ή αρτηριακή υπέρταση.
Ερωτήσεις προς τον υποψήφιο για ασφάλιση σχετικά με την αιματουρία ή την λευκωματουρία:

  • Αν υπήρξε νοσηλεία, ζητείται το ενημερωτικό σημείωμα του Νοσοκομείου καθώς και τα αποτελέσματα των ιατρικών εξετάσεων
  • Αν έχουν γίνει εξειδικευμένες ιατρικές εξετάσεις, όπως π.χ. βιοψία νεφρού, κυτταρολογική εξέταση ούρων, κυστεοσκόπηση κ.λ.π., ζητούνται τα αποτελέσματα αυτών
  • Ζητούνται πρόσφατες ιατρικές εξετάσεις όπως γενική αίματος, ουρία, κρεατινίνη, ουρικό οξύ, γενική εξέταση ούρων καθώς και απεικονιστικός έλεγχος των νεφρών (υπερηχογράφημα)
  • Στην περίπτωση της λευκωματουρίας ζητείται και έλεγχος της καρδιαγγειακής λειτουργίας με βασικότερη ιατρική εξέταση το υπερηχογράφημα – triplex της καρδιάς.

 Υπερτροφία του προστάτη (μόνο στους άνδρες):

Ο προστάτης είναι ένας μικρός αδένας σε σχήμα κάστανου και βρίσκεται ακριβώς κάτω από την ουροδόχο κύστη και πάνω από το τελικό τμήμα του εντέρου το ορθό. Ο ρόλος του προστάτη είναι να παρέχει ένα μέρος του υγρού που είναι απαραίτητο για την εκσπερμάτωση. Το υγρό αυτό βοηθά στη μεταφορά και τη διατροφή του σπέρματος και με τον τρόπο αυτό βοηθά τη διαδικασία της σύλληψης.

Μετά την ηλικία των σαράντα ετών παρατηρείται συνήθως αύξηση του μεγέθους του προστάτη, η οποία ονομάζεται καλοήθης υπερπλασία του προστάτη ή απλά υπερτροφία του προστάτη. Η αύξηση του μεγέθους του προστάτη συχνά συμπιέζει το τοίχωμα της ουρήθρας αλλά και την κύστη προς τα πάνω προκαλώντας διαταραχές στην ούρηση .

Η θεραπεία της υπερτροφίας του προστάτη γίνεται συντηρητικά με φαρμακευτική αγωγή ή χειρουργικά με προστατεκτομή.

 Ερωτήσεις προς τον υποψήφιο για ασφάλιση σχετικά με την υπερτροφία του προστάτη:

  • Πότε ξεκίνησαν τα συμπτώματα και ποια θεραπευτική αγωγή ακολουθεί
  • Ζητούνται αποτελέσματα ιατρικών εξετάσεων όπως PSA, free PSA καθώς και υπερηχογράφημα του προστάτη
  • Αν έχει γίνει χειρουργική αφαίρεση του προστάτη ζητούνται το πρακτικό χειρουργείου και το πόρισμα της ιστολογικής εξέτασης

 Όγκοι του ουροποιητικού συστήματος

Όγκοι των νεφρών:

Το αδενοκαρκίνωμα του νεφρού είναι ο συχνότερος όγκος του νεφρού (90% των νεφρικών όγκων) και τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει αύξηση στην συχνότητα εμφάνισής του. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχουν συμπτώματα και ο όγκος ανακαλύπτεται τυχαία σε αρχικά στάδια και έτσι υπάρχει μικρότερη θνητότητα. Ακολουθεί η αφαίρεση του όγκου και στις περισσότερες των περιπτώσεων γίνεται αφαίρεση όλου του νεφρού (ριζική νεφρεκτομή).

Οι καλοήθεις όγκοι του νεφρού ανακαλύπτονται τυχαία με αξονική τομογραφία ή υπερηχογράφημα που γίνεται για άλλο λόγο. Σε αυτή την κατηγορία εντάσσονται οι απλές νεφρικές κύστεις, το αγγειομυολίπωμα, το νεφρικό αδένωμα κ.λ.π. Αναλόγως του μεγέθους τους παρακολουθούνται με υπερηχογράφημα ή συνιστάται η αφαίρεσή τους.

Όγκοι της ουροδόχου κύστης – Θηλώματα:

Ο όρος «θηλώματα» της ουροδόχου κύστης επικράτησε στην καθομιλουμένη και αντιστοιχεί στον επιστημονικό όρο «επιφανειακός καρκίνος ουροδόχου κύστεως από μεταβατικό επιθήλιο». Ο όρος προέρχεται από τη θηλωματώδη μορφή που εμφανίζουν και μοιάζουν με μικρά δέντρα ή πολύποδες. Σε σπάνιες περιπτώσεις τα «θηλώματα» μπορεί να είναι καλοήθη, συνήθως όμως πρόκειται για κακοήθεις σχηματισμούς.

Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης είναι ο συχνότερος και προσβάλλει περισσότερο τους άνδρες παρά τις γυναίκες. Στις περισσότερες περιπτώσεις (80%), βρίσκεται στο στάδιο του επιφανειακού καρκίνου, χωρίς να έχει διαπεράσει το τοίχωμα της ουροδόχου κύστης και χωρίς να έχει δώσει απομακρυσμένες μεταστάσεις.

Το συνηθέστερο σύμπτωμα του καρκίνου της κύστης είναι η αιματουρία και η διάγνωση τίθεται με την κυστεοσκόπηση. Η θεραπευτική αντιμετώπιση των θηλωμάτων είναι χειρουργική.

Καρκίνος του προστάτη:

Ο καρκίνος του προστάτη αποτελεί μια συχνή πάθηση και εμφανίζεται συνήθως στις μεγάλες ηλικίες  και είναι ο πρώτος σε συχνότητα καρκίνος στους άνδρες. Αποτελεί τη δεύτερη, μετά τον καρκίνο του πνεύμονα, αιτία θανάτου από κακοήθεια και το 1% του ανδρικού πληθυσμού παγκοσμίως πεθαίνει από αυτόν.

Στη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη έχουν γίνει μεγάλα βήματα προόδου τόσο όσον αφορά στη χειρουργική αντιμετώπιση που έχει εξελιχθεί, όσο και στην αντιμετώπιση του προχωρημένου μεταστατικού καρκίνου.

 Ερωτήσεις προς τον υποψήφιο για ασφάλιση σχετικά με τους όγκους του ουροποιητικού συστήματος:

  • Αν γνωρίζει να έχει κάποιο είδος όγκου στο ουροποιητικό σύστημα, αν ναι ζητείται το αποτέλεσμα της ιατρικής εξέτασης που διαπιστώθηκε
  • Αν έχει νοσηλευτεί για κάποιο είδος όγκου ζητείται το ενημερωτικό σημείωμα του Νοσοκομείου
  • Αν έχει πραγματοποιήσει χειρουργική αφαίρεση όγκου ζητείται το ενημερωτικό σημείωμα του Νοσοκομείου και το αποτέλεσμα της ιστολογικής εξέτασης
  • Ζητούνται ιατρικές εξετάσεις όπως γενική αίματος, ουρία, κρεατινίνη, ουρικό οξύ, γενική ούρων, απεικονιστικός έλεγχος των νεφρών (π.χ. υπερηχογράφημα, σπινθηρογράφημα, αξονική τομογραφία, κυστεοσκόπηση).
  • Ειδικά στην περίπτωση αφαίρεσης του προστάτη, λόγω καρκίνου, ζητούνται (επιπλέον των παραπάνω αναφερομένων ιατρικών εξετάσεων και της ιστολογικής εξέτασης) και οι τιμές PSA και free PSA πριν και μετά το χειρουργείο

No comment yet, add your voice below!


Add a Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *