Skip to content

Unit linked περιοδικών καταβολών: Η νέα τάση στην αβεβαιότητα του Covid-19

Άνω του 30% της συνολικής ασφαλιστικής παραγωγής συνταξιοδοτικών προϊόντων στην Ευρώπη πραγματοποιούν τα unit linked περιοδικών καταβολών

Του Νίκου Σακελλαρίου

Η νέα τάση μέσα στην αβεβαιότητα της οικονομικής συγκυρίας του covid-19 στα συνταξιοδοτικά προγράμματα αποτελούν τα αποταμιευτικά προγράμματα περιοδικών καταβολών. Πρόκειται για unit linked ασφαλιστικά προγράμματα στα οποία, οι ασφαλισμένοι πληρώνουν συγκεκριμένα ποσά σε συγκεκριμένες χρονικές συγκυρίες. Τα ποσά αυτά επενδύονται μέσα από ατομικούς λογαριασμούς σε συγκεκριμένους δείκτες μετοχών ή ομολόγων (ανάλογα με το ρίσκο που θέλει να πάρει κάθε επενδυτής) και λόγω της ασφαλιστικής κάλυψης ουσιαστικά υπάρχει η εγγύηση του αρχικού κεφαλαίου είτε στο 85% είτε στο 80%.

Τα προγράμματα αυτά που ουσιαστικά διαθέτουν οι περισσότερες ασφαλιστικές επανήλθαν στην “ασφαλιστική μόδα” εξαιτίας της αβεβαιότητας. Οι περιοδικές καταβολές βοηθούν στη μείωση του ρίσκου αφού ο επενδυτής τοποθετείται ισόποσα σε κάθε επενδυτική συγκυρία είτε αυτή είναι ανοδική είτε πτωτική. Με απλά λόγια, τοποθετείται σε μετοχές ή ομόλογα και σε πτωτικές συγκυρίες και σε ανοδικές και ο μέσος όρος κτήσης επιμερίζεται. Τα συγκεκριμένα προγράμματα έχουν διάρκεια 15 ετών, αλλά μπορεί ο ασφαλισμένος-επενδυτής να ρευστοποιήσει το ασφαλιστήριο του νωρίτερα πληρώνοντας μία μικρή διαφορά.

Οι ασφαλιστικές καλύψεις

Σε ό,τι αφορά τις ασφαλιστικές καλύψεις , τα περισσότερα προσφέρουν κάλυψη με ευνοϊκούς όρους, σε περίπτωση απρόοπτου γεγονότος. Σε περίπτωση απώλειας ζωής του ασφαλισμένου κατά τη διάρκεια της ασφάλισης, καταβάλλεται στους δικαιούχους που έχουν οριστεί στο ασφαλιστήριο ένα ασφαλισμένο κεφάλαιο. Επιπλέον, σε περίπτωση Μόνιμης Ολικής Ανικανότητας του αντισυμβαλλόμενου (για οποιαδήποτε εργασία), το πρόγραμμα χρηματοδοτείται από τις ίδιες τις ασφαλιστικές για μεγίστη διάρκεια 10 ετών ή μέχρι τη λήξη του προγράμματος (όποιο συμβεί πρώτο).

Πανευρωπαϊκή τάση

Τα συγκεκριμένα προγράμματα ξεκίνησαν από τις ΗΠΑ (ως απότοκα των 401Κ και των σύνθετων χρηματιστηριακών προϊόντων) στα τέλη της δεκαετίας του ’80 με στόχο να δίνουν καλύτερες και ασφαλέστερες αποδόσεις από τα συμβατικά προϊόντα όπως οι μετοχές και τα ομόλογα. Ταυτόχρονα, οι εταιρείες διαχείρισης καρπώνονται μεγαλύτερες προμήθειες απ’ ότι εάν ο επενδυτής αγόραζε μόνος του μετοχές και ομόλογα.

Σταδιακά και από τη δεκαετία του ’90, η τάση πέρασε και στην Ευρώπη με αποτέλεσμα σήμερα το 30-40% περίπου της ασφαλιστικής παραγωγής σε Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία , Ισπανία και Γερμανία να προέρχεται από τα συγκεκριμένα προϊόντα στα οποία τοποθετούνται ιδιώτες ή θεσμικοί επενδυτές.

Τα συγκεκριμένα προϊόντα επιλέγονται και από Επαγγελματικά Ταμεία επειδή συνδυάζουν ασφάλιση και επενδύσεις με υψηλότερες αποδόσεις και έχουν μακροπρόθεσμο χαρακτήρα.

Στην Ελλάδα, τα συγκεκριμένα προϊόντα γνώρισαν μία μικρή άνθιση την δεκαετία του ’90 λόγω της εκτίναξης του χρηματιστηρίου, αλλά μετά υποχώρησαν σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Μία νέα ανοδική κίνηση πραγματοποίησαν (ειδικά αυτά των εφάπαξ καταβολών) τη δύσκολη περίοδο του 2015. Τότε πολλές ασφαλιστικές εταιρείες πραγματοποίησαν εκδόσεις στις οποίες είχαν διοχετευθεί πάνω από 5 δις ευρώ από καταθέσεις προκειμένου να ασφαλιστούν έναντι του συναλλαγματικού ρίσκου και της πιθανής (τότε) εξόδου της χώρας από το Ευρώ.

No comment yet, add your voice below!


Add a Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *