Η ελληνική ασφαλιστική αγορά στον κλάδο ζωής ιδιαίτερα, αναπτύχθηκε, από την δεκαετία του ’90 και μετά, στηριζόμενη στο δίκτυο Agency: στο δίκτυο συνεργατών Ασφαλιστικών Συμβούλων και Συντονιστών αποκλειστικής συνεργασίας.
Ένα δίκτυο δηλαδή ελεύθερων επαγγελματιών ασφαλιστικών διαμεσολαβητών, οι οποίοι υπογράφοντας σύμβαση αποκλειστικής συνεργασίας είχαν παραιτηθεί στην ουσία του δικαιώματός τους να συνεργάζονται με άλλες εταιρείες.
Κάποιοι απο αυτούς δε, τις δεκαετίες ’80 και ’90 έως σήμερα, λειτουργούσαν και λειτουργούν σε πλαίσιο μισθωτής εργασίας.
Κάποια στιγμή ωστόσο η ελληνική νομοθεσία, προσαρμοζόμενη στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, καθιέρωσε και το θεσμό του «Συνδεδεμένου Ασφαλιστικού Διαμεσολαβητή», μια κατηγορία διαφορετική από τις υπόλοιπες.
Το βασικό χαρακτηριστικό του Συνδεδεμένου ΑΔ είναι ότι λειτουργεί κατ’ εντολήν της ασφαλιστικής εταιρείας για την οποία εργάζεται. Στις μέρες μας η συγκεκριμένη κατηγορία παρατηρείται κυρίως στα τραπεζικά δίκτυα όπου και η πλειοψηφία των τραπεζικών υπαλλήλων λειτουργεί υπό αυτό το πλαίσιο.
Ποιά είναι όμως η διαφορά μεταξύ του «Συνδεδεμένου» ΑΔ και του ΑΔ «Αποκλειστικής Συνεργασίας»;
Πρώτα απ’ όλα διαφορά εντοπίζεται στο επίπεδο της ευθύνης.
Την ευθύνη για τα λάθη και τις παραλείψεις του «Συνδεδεμένου» την έχει η εταιρεία. Επίσης σήμερα οι Συνδεδεμένοι αμοίβονται κυρίως ως μισθωτοί, ανεξάρτητα απο το αν η αμοιβή τους συνοδεύεται και απο μπόνους και άλλες παροχές.
Από την άλλη ο Διαμεσολαβητής «Αποκλειστικής Συνεργασίας» έχει δικαίωμα προμήθειας, άρα δηλαδή «εμπορικό δικαίωμα».
Ταυτόχρονα όμως και με βάση το ισχύων νομικό πλαίσιο, ο Αποκλειστικός δεν έχει το δικαίωμα να αποχωρήσει οικειοθελώς από την εταιρεία του και να δικαιούται για κάποιο διάστημα την γνωστή τριετία των προηγούμενων προμηθειών του – καταργείται δηλαδή στην πράξη η έννοια του εμπορικού του δικαιώματος.
Που υφίσταται λοιπόν, εάν υφίσταται, η διάκριση μεταξύ των δύο αυτών κατηγοριών;
Μήπως το δίκτυο διαμεσολαβητών αποκλειστικής συνεργασίας έχει τις υποχρεώσεις του συνδεδεμένου (νομική ευθύνη) αλλά δεν απολαμβάνει τα σχετικά δικαιώματα της ανεξάρτητης διαμεσολάβησης (εμπορικό δικαίωμα στις προμήθειες);
Δεν θα πρέπει κάποια στιγμή να δημιουργηθεί ένα διακριτό πλαίσιο μεταξύ των δύο κατηγοριών με βάση τον δίκαιο καταμερισμό ευθυνών και δικαιωμάτων ώστε ο κάθε επαγγελματίας αλλά και η κάθε εταιρία να μπορούν να επιλέγουν σχέσεις συνεργασίας, γνωρίζοντας ξεκάθαρα τα ωφέλη και τις υποχρεώσεις τις κάθε κατηγορίας με στόχο μια υγιή και αρμονική συνεργασία;
Θα ήταν για παράδειγμα πολύ πιο ωφέλιμο για τη σωστή ανάπτυξη εργασιών να γνωρίζει ο διαμεσολαβητής ο οποίος αποδέχεται τη νομική ευθύνη του επαγγέλματός του (για αυτό άλλωστε διατηρεί και συμβόλαιο αστικής ευθύνης), όπως επίσης αποδέχεται να ελέγχεται εποπτικά και να τηρεί όλες τις σχετικές υποχρεώσεις, να γνωρίζει τουλάχιστον ότι κατοχυρώνονται τα δικαιώματα των αμοιβών του.
Απο την άλλη είναι επίσης σωστό να αναπτυχθεί δίκτυο συνδεδεμένων ασφαλιστικών διαμεσολαβητών οι οποίοι με τη σειρά τους θα γνωρίζουν ότι παραχωρούν μεν ένα κομμάτι από τα δικαιώματά τους για προμήθειες σε περίπτωση αποχώρησης, περιορίζονται όμως σημαντικά οι ευθύνες τους απέναντι στο νόμο και τον επόπτη!
Οι δύο κατηγορίες και τα όρια μεταξύ τους είναι σημαντικό να επανεξεταστούν από τους αρμόδιους, εφόσον και η ασφαλιστική βιομηχανία αναζητά –παγκοσμίως – όλο και περισσότερο το πλαίσιο πάνω στο οποίο θα αναπτύξει υγιείς εργασίες με ακόμη πιο ποιοτικούς διαμεσολαβητές.
4 Comments
Και οι δύο παραπάνω κατηγορίες περιορίζουν σημαντικά τις επιλογές που έχει ένας ασφαλιστικός διαμεσολαβητής. Τόσο γιατί μπορεί να εξαρτάται από εκβιαστικές πολιτικές εταιρειών, όσο και γιατί δεν έχει στη διάθεσή του ολόκληρη την ασφαλιστική αγορά και άρα όλες τις επιλογές για τους πελάτες του. Άρα ποιός ο λόγος να είναι εξαρτημένος και να μην συνεργαστεί μέσω Μεσίτη (κι ούτε καν πράκτορα…) ασφάλισης; Κάποιος που θέλει να είναι πραγματικά επαγγελματίας και να αποσκοπεί στο ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΟ καλό το δικό του και των πελατών του, μόνο μέσω Μεσίτη ασφάλισης είναι πραγματικά ανεξάρτητος, επαγγελματίας και πραγματικός εκπρόσωπος των πελατών του, κι όχι της οποιασδήποτε εταιρείας. Τι ανεξαρτησία άλλωστε του Μεσίτη την ορίζει κι ο νόμος (όχι όμως και αυτή του Πράκτορα ασφαλειών, που είναι το κοντινότερο πλαίσιο).
Εγώ είμαι από τους εξαρτημένους, και δεν νομίζω να διαφέρω και πολύ με σένα τον <>.
Στην εταιρεία που είμαι εξαρτημένος παρέχει τα πάντα χωρίς να λείπει τίποτα σε σχέση με τον υπόλοιπο ανταγωνισμό, και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να παίρνει ο πελάτης αυτό που πραγματικά έχει ανάγκη, και όχι να μπαίνει στην λουμπα ο ανεξάρτητος να δίνει στον πελάτη αυτό που ο συνάδελφος έχει ποιο πολύ ανάγκη και είναι η μεγαλύτερη προμήθεια.
Τέλος σαν εξαρτημένος έχω την μεγαλύτερη υποστήριξη από την εταιρεία σε όλα τα επίπεδα.
Στην τελική το μεγαλύτερο προϊόν είναι ο ίδιος μας ο εαυτός, που σημαίνει ότι είτε είσαι από την μια μεριά είτε από την άλλη το αποτέλεσμα εξαρτάτε από την προσωπικότητα σου και τον επαγγελματισμό σου.
Αναμφισβήτητα είναι και θέμα ηθικής του κάθε ασφαλιστικού διαμεσολαβητή συνάδελφε. Να σε πληροφορήσω μόνο, για καλό δικό σου πρώτα από όλα, πως ΑΝ θελήσει μια μέρα η εταιρεία, (το έχουν κάνει κάποιες ήδη…), σου παίρνει το χαρτοφυλάκιο και σου λέει αντίο και πάρε και ζήσε με τις προμήθειες σου για 3 έτη. Και όταν θα είσαι 10-20-30 χρόνια σε ΜΙΑ εταιρεία, θα καταλάβεις αν θα μπορείς να κάνεις αυτό που η ηθική σου προστάζει, αν η εταιρεία σου, από την οποία εξαρτάται το εισόδημά σου, σου λέει να κάνεις άλλα… Επιπλέον, αν θεωρείς ότι η δική σου εταιρεία έχει το καλύτερο συμβόλαιο σε όλα, αλλά είσαι και τόσο σίγουρος ότι και στο μέλλον θα το έχει, τότε προφανώς και κάνεις λάθος. Θα είχαν κλείσει όλες οι υπόλοιπες. Ποιός έχει περισσότερες επιλογές για τους πελάτες του; Εγώ που έχω τα δικά σου προϊόντα και όλων των άλλων εταιρειών, ή εσύ; Ας μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας. Και στα λέει κάποιος που προέρχεται από agency και μάλιστα “μεγάλης” εταιρείας. Όταν όμως άκουσα τον τότε πρόεδρο της εταιρείας να λέει “φέτος θέλω να μου φέρεται συνταξιοδοτικά. Μην δω να μου φέρνεται περισσότερο υγείας θα κοπούν συμβάσεις…”, τότε άρχισα να καταλαβαίνω τί γίνεται. Επίσης, αυτό που λες για μεγαλύτερη προμήθεια, ισχύει και στα προϊόντα της δικής σου εταιρείας, όποια και αν είναι αυτή. Άλλα προϊόντα δίνουν περισσότερη και άλλα λιγότερη. Προφανώς όμως η τοποθέτησή σου ότι οι ανεξάρτητοι σύμβουλοι είναι τέτοιοι για να δίνουν την μεγαλύτερη προμήθεια, δείχνει εμπάθεια. Βεβαίως υπάρχουν τέτοιοι ανεξάρτητοι, όσο όμως και αποκλειστικής συνεργασίας-εξαρτημένοι σύμβουλοι. Επίσης, το να λες πως “σαν εξαρτημένος έχω την μεγαλύτερη υποστήριξη από την εταιρεία σε όλα τα επίπεδα”, αν αναφέρεσαι και στην “κατ’ εξαίρεση” αποζημίωση, μάλλον δείχνει πως η εταιρεία σου είναι μικρή, παρά μεγάλη, αφού όλοι οι πελάτες (μικροί και μεγάλοι, προερχόμενοι από ανεξάρτητο ή εξαρτημένο δίκτυο), πρέπει να έχουν τα ίδια ακριβώς δικαιώματα, όταν έχουν το ίδιο συμβόλαιο. Θα σε συμβούλευα να το ψάξεις λιγάκι και να μην είσαι με παροπίδες, κρατώντας την σημαία της εταιρείας σου. Εγώ έκανα το μεγάλο βήμα διακινδυνεύοντας να χάσω το χαρτοφυλάκιό μου, γιατί είχα σύμβαση αποκλειστικής συνεργασίας, γιατί ήθελα να κρατάω την σημαία των πελατών μου. Δύσκολο, αλλά αναγκαίο βήμα. Στην τελική, μέσω μεσίτη θα μπορείς να δίνεις τα προϊόντα της εταιρείας που τόσο πολύ εκτιμάς. Θα έχεις όμως την δυνατότητα να δώσεις και μερικά άλλα, ΑΝ τυχόν δεις ότι συμφέρουν τον πελάτη σου. Και η εμπειρία μου μου λέει πως αρκετές εταιρείες έχουν ένα συμβόλαιο, μικρό ή μεγάλο, που να αξίζει περισσότερο από τα υπόλοιπα της αγοράς. Τέλος, το αποτέλεσμα για τον πελάτη σου εξαρτάται από την εντιμότητά σου, τον επαγγελματισμό σου και τις ΕΠΙΛΟΓΕΣ που έχεις. πχ Αν σου ζητήσει ο πελάτης σου συμβόλαιο που να τον πληρώνει απ’ ευθείας στο εξωτερικό, έχεις να του δώσεις; Αν σου ζητήσει νομική κάλυψη έναντι της εταιρείας που του έκανε το συμβόλαιο; Αν σου ζητήσει ετησίως ανανεούμενο συμβόλαιο, αλλά με εγγύηση όρων ή σταθερό εκπιπτόμενο; Αν σου ζητήσει απεριόριστες διαγνωστικές σε δίκτυο που να περιλαμβάνει νοσοκομεία και διαγνωστικά κέντρα σε όλη την χώρα; Οι ανεξάρτητοι συνάδελφοι καταλαβαίνουν τί λέω. Και αν θέλεις να κάτσεις να διαβάζεις όρους και να μην πουλήσεις και τίποτα, μπορείς να το κάνεις; Ή μήπως σε κυνηγάνε για νέα παραγωγή και δεν σε αφήνουν σε ησυχία; Ψάξ’ το λιγάκι για καλό δικό σου και των πελατών σου.
Εξαρτημένε.
Κοιμάσαι όρθιος.
Σου παρέχει τα πάντα ;;
Δεν σου λείπει τίποτα από τον ανταγωνισμό ;;
Και τότε γιατί υπάρχει ανταγωνισμός ;;
Γιατί δεν είστε μόνοι σας ;;
Παίρνει ο πελάτης αυτό που έχει ανάγκη η αυτό που πουλάει η εταιρία σου ;;
Εχεις προσωπικότητα και επαγγελματισμό και σε λένε εξαρτημένο ;;
Κάτι σαν εσένα παραγγελιολήπτες των εταιριών καταφέρατε να έχετε το μικρότερο ποσοστό ασφαλίστρων σε σχέση με το ΑΕΠ σε όλη την Ευρώπη.
Συμβουλή.
Δοκίμασε την απεξάρτηση.
Θα σου κάνει καλό.