Πρόσφατα, μεγάλη ασφαλιστική εταιρεία παρουσίασε στο δίκτυό της και στην αγορά, ένα νέο πρόγραμμα ασφάλισης υγείας, με πρωτοποριακά χαρακτηριστικά όπως η ίδια αναφέρει στην σχετική εγκύκλιο.
Πράγματι από την περιγραφή γίνεται φανερό ότι το πρόγραμμα εμπεριέχει καινοτομικά στοιχεία, όπως συμβόλαιο υγείας όπου το απαραίτητο ιατρικό ιστορικό του υποψήφιου ασφαλισμένου δεν συμπληρώνεται κατά την αίτηση ασφάλισης αλλά σε άλλο, προκαθορισμένο ραντεβού με άνθρωπο της εταιρείας, ο οποίος συναντά τον υποψήφιο μόνο για αυτό το σκοπό.
Το συγκεκριμένο συμβόλαιο δε, τονίζεται από την εταιρεία, συνδυάζει ιδιαίτερα προσιτό κόστος με πολύ καλές παροχές.
Αν διαβάσει κανείς τις λεπτομέρειες του προϊόντος ωστόσο, διαπιστώνεται ότι το όριο δαπανών ανά περίπτωση και ανά έτος είναι 50.000 ευρώ.
Όσοι είχαν ή έχουν επαφές με την αγορά υγείας γνωρίζουν ότι αυτό το όριο είναι ιδιαιτέρως μικρό για κάποιον που μέσω ιδιωτικής ασφάλισης, επιθυμεί να εξασφαλίσει την κάλυψη της ιατροφαρμακευτικής του περίθαλψης, αν του συμβεί κάποιο κακό. Η αξία της ασφάλισης άλλωστε, ειδικά της ιδιωτικής ασφάλισης, αποδεικνύεται ακριβώς αυτές τις λιγότερο συχνές, ωστόσο απόλυτα πιθανές, στιγμές, που ο ασφαλισμένος αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο οικονομικής καταστροφής λόγω απρόοπτου γεγονότος, είτε στην υγεία του είτε στην περιουσία του.
Ο ανταγωνισμός στον κλάδο υγείας έχει ενταθεί το τελευταίο διάστημα και ο πόλεμος του ασφαλίστρου φαίνεται ότι κερδίζει έδαφος και πέρα από τον κλάδο αυτοκινήτου.
Στόχος δεν είναι η αξιολόγηση ή η σύγκριση των προϊόντων που κυκλοφορούν στην αγορά – άλλωστε είναι όλα τόσο κοντά μεταξύ τους.
Ωστόσο χρειάζεται να καταθέτονται προβληματισμοί όταν παρατηρούνται προϊόντα που μελλοντικά ενδέχεται να προβληματίσουν τους ίδιους τους καταναλωτές – ασφαλισμένους.
Στην προσπάθεια εξυγίανσης της αγοράς και αναβάθμισης του επαγγέλματος της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης, όλοι οι παράγοντες συμφωνούν και επαυξάνουν πως αυτό που λείπει και που έχει κυρίαρχο ρόλο στην σχέση με το αγοραστικό κοινό, είναι η σωστή ενημέρωση και η ανάπτυξη ασφαλιστικής συνείδησης.
Είναι απολύτως λογικό και πιθανό ο καταναλωτής να μην μπορεί να αναγνωρίσει εξαρχής την αξία των υψηλών κεφαλαίων κάλυψης και ευκόλως να παρασύρεται από τη χαμηλή τιμή.
Εδώ είναι που ο ρόλος του Διαμεσολαβητή είναι καθοριστικός και εδώ είναι που έχει την δυνατότητα να αποδείξει την προστιθέμενη αξία του. Στο να εφιστά την προσοχή εκεί που πρέπει – απο εκεί και πέρα ο καταναλωτής ας επιλέξει αυτό που επιθυμεί και αντέχει βεβαίως και η τσέπη του. Αρκεί προηγουμένως να έχει ενημερωθεί για όλα τα δεδομένα.
7 Comments
Διαβαζω τα αρθρα σας σχεδον ολα. Σχετικά με το παρόν ομως γραφεται κατι που ειναι λάθος . Το κάνουν σχεδον ολες οι εταιρειες παρόλο που τους εχει επισημανθεί. Γραφεται: “…διαπιστώνεται ότι το όριο δαπανών ανά περίπτωση και ανά έτος είναι 50.000 ευρώ.” Τι πάει να πει ανα περίπτωση και ανα έτος? ή το ένα ή το αλλο. Ειναι πλεονασμός και είναι λάθος. Το “κατα περίπτωση και κατα έτος” σημαίνει “κατ’ έτος”. Το “κατ ‘ ετος ” υπερισχύει . Κι αν θελετε δώστε μου μια εξήγηση και εσείς για ποιο λόγο το γραφετε ετσι.
Ευχαριστω
Γραφετε*
Σας ενημερώνουμε ότι η συγκεκριμένη αναφορά είναι αντίγραφο από το εκπαιδευτικό υλικο της εταιρείας για το συγκεκριμένο προϊόν.
Αν μου επιτρέπετε, το κατά περίπτωση αλλά και κατα έτος σημειώνεται, για την περίπτωση που αν μια νοσηλεία ξεκινήσει λίγο πριν το τέλος του ασφαλιστικού έτους, και ολοκληρωθεί μετά την αλλαγή του έτους, εκεί θα ισχύει το “κατά περίπτωση”.
Ελπίζω να είναι κατανοητό.
Αγαπητέ Βασίλη έχεις τους χαιρετισμούς μου.
Εχεις απόλυτο δίκιο.
Οι Ασφαλιστκες Εταιρειες δεν φημιζονται για την γλωσσικη σαφηνεια των ορων τους κι ελαχιστα συμβολαια ειναι κατανοητα χωρις υποθεσεις και δευτερες ερμηνιες.
Ο όρος είναι συνήθης και όχι λάθος.
Π.χ 50000 όριο ισοδυναμούν με 5 νοσηλείες των 10000€ ή μια των 50000€ μέσα σε ένα ασφαλιστικό έτος.