Ανοίγει πάλι η συζήτηση για το δικαίωμα επί ασφαλίστρου

Ανοίγει και πάλι η συζήτηση ανάμεσα στις ασφαλιστικές για το θέμα του Δικαιώματος επί συμβολαίου

Για μία ακόμη φορά τέθηκε το θέμα της απαλοιφής του Δικαιώματος επί του συμβολαίου και απ’ ότι φαίνεται η συγκυρία έχει ωριμάσει. Σύμφωνα με πληροφορίες, όλοι γνωρίζουν ότι το δικαίωμα επί του συμβολαίου αποτελεί μία επιπλέον χρέωση που θεσμικά είναι έωλη.

Οι ασφαλιστικές έχουν διαφοροποιηθεί τόσο στην ανάγκη κατάργησης του Δικαιώματος επί των ασφαλίστρων όσο και στη χρονική συγκυρία. Παράγοντες της ασφαλιστικής αγοράς θεωρούν ότι η διακράτηση του δικαιώματος επί του συμβολαίου πλήττει άμεσα τους ασφαλιστικούς επαγγελματίες της Διαμεσολάβησης. Αυτό που λένε οι έμπειροι πράκτορες του κλάδου είναι ότι το ποσοστό της προμήθειας δεν λέει τίποτε επί της ουσίας για τον επαγγελματία εάν δεν συνοδεύεται από χαμηλό δικαίωμα επί του συμβολαίου. “Κερδίζουμε τη μάχη και χάνουμε τον πόλεμο λένε χαρακτηριστικά”.

Το Δικαίωμα επί του ασφαλιστικού συμβολαίου αποτελεί μία παραδοσιακή πρακτική που ουσιαστικά αποτελεί στρέβλωση, ειδικά στο χώρο της ασφάλισης αυτοκινήτου και των υπόλοιπων ατομικών ασφαλίσεων. Έμμεσα στερεί έσοδα από τις προμήθειες των συνεργατών των ασφαλιστικών εταιρειών. Ο περισσότερο χαμένος είναι ο ασφαλισμένος αφού από τα 100 ευρώ για παράδειγμα που θα πληρώσει ασφάλιστρο, τα 15% περίπου θα πάνε σε δικαίωμα συμβολαίου και περίπου 20-25% σε προμήθειες συνεργατών. Δηλαδή, πληρώνει 100 ευρώ και ουσιαστικά ασφαλίζεται για 60 ή 65 ευρώ. Επί της ουσίας πρόκειται για μία επιπρόσθετη χρέωση των ασφαλισμένων.

Πώς γίνεται η επιπλέον επιβάρυνση με το Δικαίωμα επί του Ασφαλίστρου

Στο καθαρό -προ φόρων- ασφάλιστρο, εκτός από το ασφάλιστρο κινδύνου (δηλ. την πιθανότητα να επέλθει ο κίνδυνος, που ο υπολογισμός του στηρίζεται σε αναλογιστικές και άλλες μεθόδους), πρέπει να περιλαμβάνονται και όλα τα λειτουργικά κόστη π.χ. γενικά έξοδα, κόστος εξυπηρέτησης πελατείας κλπ καθώς και το κόστος πρόσκτησης της εργασίας (προμήθεια στον ασφαλιστικό διαμεσολαβητή), όπως βεβαίως και το επιθυμητό περιθώριο κέρδους της Ασφαλιστικής Εταιρίας.

Επί αυτού του καθαρού -προ φόρων- ασφαλίστρου το μόνο που πρέπει να υπολογίζεται επιβαρυντικά είναι ΟΙ ΦΟΡΟΙ. Είναι το ίδιο που ισχύει και επί ενός προϊόντος (που η τιμή του συμπεριλαμβάνει ΤΑ ΠΑΝΤΑ) το οποίο επιβαρύνεται μόνο με τον ΦΠΑ, έναντι του πελάτη. Το Δικαίωμα συμβολαίου είναι ΣΑΦΩΣ διαστρέβλωση της ελληνικής Ασφαλιστικής αγοράς και πλέον, αποτελεί ΜΟΝΟ ελληνικό φαινόμενο.

Ενδεικτικό της αντίδρασης των ισχυρών πελατών είναι ότι στις «μεγάλες δουλειές» σπάνια χρεώνεται Δικαίωμα Συμβολαίου αφού ο “ισχυρός” πελάτης με μεγαλύτερη διαπραγματευτική δυνατότητα έχει απαιτήσει την απαλοιφή του.