Όταν κάποιος ακούει από τον Πρωθυπουργό της χώρας εξαγγελίες για μείωση φορολογίας ή ασφαλιστικών εισφορών είναι φυσικό καταρχήν να διαμορφώσει κάποιο θετικό συναίσθημα. Στην πραγματικότητα όμως αυτό που έχει νόημα και αυτό που μένει στην καθημερινότητα των ανθρώπων, είναι το τελικό αποτέλεσμα κάθε παρέμβασης.
Ειδικά στους Ασφαλιστικούς Διαμεσολαβητές, που έχουν το χαρακτηριστικό τα έσοδά τους να δημιουργούνται από προμήθειες που καταβάλονται από τις ασφαλιστικές εταιρείες και άρα είναι αδιαμφισβήτητος ο προσδιορισμός τους, τα υψηλά ποσοστά φορολογίας και τα υψηλά ποσοστά ασφαλιστικών εισφορών, που μάλιστα υπολογίζονται με βάση τα καθαρά κέρδη, να αποτελούν σοβαρή απειλή για την επιβίωσή τους.
Φυσικό επόμενο η αντίδραση της επόμενης μέρας να μην είναι τόσο θετική εφόσον είναι φανερό ότι το τελικό αποτέλεσμα δεν θα τροποποιηθεί σημαντικά, ίσως και ελάχιστα:
Στο θέμα της φορολογίας επιχειρήσεων (πολλοί διαμεσολαβητές έχουν ΕΕ, ΟΕ, ΕΠΕ κλπ) αυτό που ανακοινώθηκε είναι μεν ο προσδιορισμός του συντελεστή στο 25% όμως αυτό θα συμβεί σε βάθος τετραετίας, με μείωση 1% το χρόνο, όταν τα τελευταία χρόνια ζήσαμε την αύξηση του συντελεστή από 26% στο 29% και την επέκταση της προκαταβολής φόρου από 50% στο 100%.
Αυτή η μείωση σε βάθος τετραετίας θα διορθώσει, και μάλιστα όχι πλήρως, λόγω της προκαταβολής, τις επιβαρύνσεις της προηγούμενης τετραετίας.
Ως προς τις ασφαλιστικές εισφορές, στην ασφαλιστική αγορά μεγάλο πρόβλημα αντιμετώπισαν κυρίως οι επαγγελματίες που τα καθαρά τους κέρδη ξεπερνούν περίπου τις 16.000 – 17.000 ευρώ ετησίως, οι οποίοι φορτώθηκαν όπως όλοι γνωρίζουμε μια υπέρογκη επιβάρυνση, τη στιγμή που η ασφαλιστική εισφορά άρχισε να υπολογίζεται με ποσοστό 26,95% για την περίθαλψη και 20% για την σύνταξη, επί των καθαρών κερδών.
Πριν το νόμο Κατρούγκαλου, με την τότε ταξινόμηση του ΟΑΕΕ, στη συγκεκριμένη κατηγορία επαγγελματιών και εσόδων, δεν υπήρχε επιπλέον επιβάρυνση ή υπήρχε και ελάφρυνση, στον τρόπο υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών.
Ωστόσο δεν έφτανε μόνο ο νόμος Κατρούγκαλου. Ένα χρόνο μετά τη εφαρμογή του, νομοθετήθηκε ότι στον υπολογισμό των καθαρών κερδών που θα αποτελούν τη βάση για τον υπολογισμό των ασφαλιστικών εισφορών του επόμενου έτους, δεν θα αφαιρούνται οι ασφαλιστικές εισφορές που καταβλήθηκαν την προηγούμενη χρονιά.
Αυτό το τελευταίο, σε καθαρό αποτέλεσμα σε έναν επαγγελματία που είχε σταθερό ποσό κερδών, επιφέρει απο φέτος και του χρόνου με την πλήρη εφαρμογή του, μια επιπλέον επιβάρυνση περίπου αντίστοιχου ύψους με αυτή που ανακοινώθηκε ως μείωση του ποσοστού εισφορών για τις συντάξεις.
Άρα λοιπόν έχουμε μια, αδιαμφισβήτητη μείωση, που όμως, απλά διορθώνει μια αύξηση: Τη διάταξη που χειροτέρευε, επιπλέον του νόμου Κατρούγκαλου, τον τρόπο υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών.
Οι μειώσεις που εξαγγέλθηκαν διορθώνουν τις υπέρογκες επιβαρύνσεις της τελευταίας τετραετίας και σίγουρα δεν μπορούν να αποτελέσουν την αναγκαία βάση για ανάπτυξη του επαγγελματία και της πολύ μικρής επιχείρησης που συνήθως είναι η ασφαλιστική διαμεσολάβηση – αυτό όμως είναι και το ζητούμενο για την ιδιωτική ασφαλιστική αγορά.
No comment yet, add your voice below!