Όλο και περισσότεροι άνθρωποι προσβλέπουν στο εργασιακό τους περιβάλλον για επιβεβαίωση, ασφάλεια, πληρότητα και συντροφιά
Εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν απο μοναξιά στο κόσμο. Σύμφωνα με έρευνα της Gallup, περισσότεροι από 300 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως, δεν έχουν ούτε ένα φίλο. Και περισσότεροι από το 20% παγκοσμίως, δεν έχουν ούτε φίλους, ούτε οικογένεια να στηριχτούν σε περίπτωση ανάγκης.
Δεδομένου ότι όλοι περνάμε τη μισή μας μέρα τουλάχιστον, στη δουλειά, ο εργασιακός χώρος θα ήταν λογικά, το πιο πιθανό μέρος να αναπτυχθούν κοινωνικές σχέσεις και φιλίες.
Και ενώ οι εταιρείες κάνουν τόσα για να βελτιώσουν τις ζωές και την ικανοποίηση των εργαζομένων τους, η κοινωνικότητα είναι αυτό στο οποίο επενδύουν ελάχιστα – ή καθόλου. Μόλις 3 στους 10 εργαζομένους ανά μ.ο. λένε ότι έχουν έναν καλό φίλο στο χώρο εργασίας τους, ένω σχεδόν 1 στους 2 αισθάνονται σωματικά και συναισθηματικά, απομονωμένοι!
Όμως οι άνθρωποι έχουν μια έμφυτη ανάγκη του ανήκειν – ο ένας στον άλλον, στους φίλους, στην οικογένεια, στον πολιτισμό και τη χώρα τους. Το ίδιο ισχύει και στη δουλειά. Όταν αισθάνονται ότι “ανήκουν” εκεί που βρίσκονται, είναι πιο παραγωγικοί, έχουν περισσότερα κίνητρα, είναι πιο αφοσιωμένοι και είναι 3,5 φορές πιο πιθανό να συμβάλλουν με όλο τους το δυναμικό στον ομαδικό σκοπό.
Ο τρόπος για να νοιώσει κάποιος οτι ανήκει σε μια ευρύτερη ομάδα είναι η επικοινωνία – τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Αυτό ισχύει για όλα τα γένη και τις ηλικιακές ομάδες. Προσεγγίζοντας και αναγνωρίζοντας τους υπαλλήλους τους σε προσωπικό επίπεδο, οι εταιρείες και τα στελέχη τους δείχνουν ότι τους υπολογίζουν, ότι έχει αξία η παρουσία τους και άρα “ανήκουν” εκεί που βρίσκονται. Και προσοχή: οι παρουσιάσεις, οι εκδηλώσεις και οι γενικές συσκέψεις δεν αρκούν για να δημιουργηθεί στον εργαζόμενο συναισθηματική ασφάλεια – πόσο μάλλον το περίφημο c/c στα email που κυκλοφορούν ανάμεσα στα τμήματα…
Η τέχνη της επαφής
Φυσικά, οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες και τρόπους με τους οποίους συνδέονται και επικοινωνούν στους χώρους εργασίας. Κάποιοι μπορεί να θέλουν να καθίσουν και να μιλήσουν, άλλοι μπορεί να προτιμούν την ψηφιακή επικοινωνία και άλλοι να μην είναι καθόλου ανοικτοί στην οποιαδήποτε προσωπική επαφή. Η γνώση του τρόπου προσωπικής επαφής μεταξύ εργαζομένων και μεταξύ ηγεσίας και εργαζομένων είναι κλειδί για τη δημιουργία ενός πετυχημένου χώρου εργασίας. Ακολουθούν κάποιες σχετικές συμβουλές:
Αξιοποίηση των μικρών ευκαιριών: Ένα απλό «Τί κάνεις; Πώς μπορώ να σε βοηθήσω;», είναι η αρχή και σημαίνει πολλά για τον άλλον. Αισθάνεται ότι του δίνετε αξία, ότι νοιάζεστε για αυτόν, ότι τον υπολογίζετε. Είναι κρίμα να περνάμε ώρες δουλειάς “με το κεφάλι κάτω” χωρίς να είμαστε παρόντες σε αυτά που διαδραματίζονται γύρω μας. Ευκαιρίες υπάρχουν για να συνδεθούμε με αυτούς που περνάμε τη ζωή μας δίπλα δίπλα. Αρκεί να τις αξιοποιούμε.
Μακριά απο προκαταλήψεις: Επικοινωνία σημαίνει χρόνος να ακούσεις την οπτική του άλλου, όχι να διαφωνήσεις ή να πείσεις. Αν κάποιος μοιραστεί μαζί σου κάτι που δεν κατανοείς ή κάτι με το οποίο δεν συμφωνείς, μπορείς να αναγνωρίσεις την οπτική του ή να του ζητήσεις να σου πει περισσότερα. Μπορεί η ανταπόκριση να σε εκπλήξει ευχάριστα. Για παράδειγμα, «Πες μου περισσότερα γι’ αυτό» ή «ποτέ δεν το σκέφτηκα έτσι, αλλά αντιλαμβάνομαι ότι μπορεί να βιώσει/αντιληφθεί κανείς την ίδια κατάσταση με διαφορετικούς τρόπους – εκτιμώ το γεγονός ότι μου εξήγησες την οπτική σου».
Καλή πρόθεση: Είναι καλό να μπαίνουμε σε μια κουβέντα θεωρώντας ότι αυτοί που μιλούν ή ακούν, έχουν καλή πρόθεση. Αυτό μας κάνει πιο δεκτικούς, πιο υπομονετικούς, και άρα πιο ανοιχτούς στην επικοινωνία και την επαφή. Οι παύσεις για παράδειγμα, όταν κάποιος τελειώσει αυτό που έλεγε, κάνουν θαύματα. Είναι πολύ ωραίο να πούμε «Κάνω παύση απλώς επειδή δεν ξέρω τι να πω» ή «επειδή θέλω να μάθω περισσότερα από σένα».
Είναι οκ να είσαι ευάλωτος: Τίποτα δεν μας βοηθά να έρθουμε πιο κοντά ο ένας στον άλλον όσο η παραδοχή ότι αισθανόμαστε ευάλωτοι. Κανείς δεν είναι τέλειος και όλοι έχουμε ανάγκη από τη γνώμη και την ανατροφοδότηση αυτών με τους οποίους εργαζόμαστε μαζί. Όταν αναζητάμε τη γνώμη και τη συμβουλή των άλλων, όταν μιλάμε ανοιχτά για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, έχουμε κάνει το πρώτο και μεγαλύτερο βήμα για τη σύναμψη ουσιαστικών επαφών στη δουλειά.
Η συμπερίληψη είναι αρετή. Ακόμα και υπο πίεση ή περίοδο κρίσεως, είναι σημαντικό να μην γίνονται αποκλεισμοί ή διαχωρισμοί. Αυτός που απευθύνεται σε όλους, που ενημερώνει και επιβραβεύει όλους, είναι αυτός που τελικά θα αισθάνεται πολύ πιο άνετα απο όλους και αυτός που θα μπορεί να δημιουργεί σχέσεις στενές.
Αυτές οι πέντε συμβουλές μπορεί να δείχνουν το δρόμο, αλλά το ταξίδι προς την πραγματική κοινωνικοποίηση δεν τελειώνει ποτέ. Απαιτεί δέσμευση από την ηγεσία, ιδιαίτερα καθώς περισσότεροι άνθρωποι προσβλέπουν στις εργασιακές τους κοινότητες για επιβεβαίωση, ασφάλεια, πληρότητα και ευτυχία. Με τη σειρά του, αυτό αποφέρει τεράστια οφέλη— από αφοσιωμένους υπαλλήλους, μέχρι διατήρηση πελατών και καλύτερα οικονομικά αποτελέσματα.
No comment yet, add your voice below!