Τα μοντέλα ασφάλισης φυσικών καταστροφών για υποδομές, επιχειρήσεις και νοικοκυριά

Γιατί απαιτείται να διορθώσει άμεσα το πρόβλημα ασφάλισης φυσικών καταστροφών η κυβέρνηση

Tου Nίκου Σακελλαρίου

H πρόσφατη σεισμική ακολουθία στη Θεσσαλία έφερε και πάλι στο προσκήνιο το θέμα των ΑΜΕΣΩΝ αποζημιώσεων των πληγέντων. Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης ουσιαστικά δεν λύνει το πρόβλημα της αμεσότητας των πληγέντων, έχει δημιουργήσει αναστάτωση στις ασφαλιστικές εταιρείες επειδή το Κράτος λειτουργεί ανταγωνιστικά και περιοριστικά στον ασφαλιστικό κλάδο και κυρίως δεν λύνει το πρόβλημα. Οι πληγέντες θέλουν άμεση λύση και όχι παραπομπή σε γραφειοκρατία και μελλοντικές αποζημιώσεις. Τα μέχρι στιγμής παραδείγματα αποζημιώσεων από κρατικούς φορείς για σεισμούς, πλημμύρες και πυρκαγιές δείχνουν ότι ο χρονικός ορίζοντας ξεπερνά τους 4 μήνες στην καλύτερη περίπτωση. Για τους πληγέντες είναι τεράστιο το διάστημα αναμονής.

Οι προτάσεις για ασφαλίσεις υπό την μορφή ΣΔΙΤ

 Επειδή πολλές φορές οι ζημιές που προκαλούνται δεν ασφαλίζονται (ορεινές περιοχές με κατοικίες και ποιμνιοστάσια, θαλάσσιες περιοχές με υποδομές χαμηλής αξίας και μη ασφαλίσιμες), το μοντέλο της προώθησης ατομικής ασφάλισης δεν μπορεί να καλύψει το σύνολο της ελληνικής επικράτειας αφού υπάρχουν και διαφορετικά εισοδήματα. Απαιτούνται λύσεις που θα οδηγήσουν σε συνεργασία ασφαλιστικών και Κράτους κατά τα πρότυπα του εξωτερικού.

1) Το πρώτο μοντέλο είναι η επιδότηση των νοικοκυριών και των ΟΤΑ από τον κρατικό προϋπολογισμό για να δημιουργηθούν ασφαλίσεις στην ιδιωτική ασφάλιση που θα καλύπτουν ολόκληρες περιοχές και κάθε τι που υπάρχει. Ουσιαστικά το κράτος δίνει μία μικρή επιχορήγηση προληπτικά σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης προκειμένου να συμφωνήσουν με ασφαλιστικές εταιρείες ή κοινοπραξίες ασφαλιστικών εταιρειών.

2) Το δεύτερο μοντέλο είναι να δημιουργηθούν κοινοί φορείς ασφάλισης (ΣΔΙΤ) μεταξύ Κράτους και κοινοπραξιών ασφαλιστικών εταιρειών που θα καλύπτουν έναντι ελαχίστου ασφαλίστρου υποδομές, επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Βέβαια αυτό το μοντέλο θα έχει μεγαλύτερη γραφειοκρατία, αλλά περιορίζει πολύ το κόστος της ασφάλισης και επιταχύνει την αποζημίωση και κυρίως καλύπτει οτιδήποτε υπάρχει εντός των πληγέντων καταστροφών.

Εάν ακολουθηθεί ένα συγκεκριμένο μοντέλο ΣΔΙΤ , τα κέρδη για το Δημόσιο θα είναι πολλά εκατομμύρια ευρώ, οι αποζημιώσεις για ΟΛΟΥΣ τους πληγέντες θα είναι άμεσες και περισσότερες και βέβαια θα δοθεί μία σημαντική ώθηση για την ιδιωτική ασφάλιση ανοίγοντας νέες προοπτικές για έσοδα και ανάπτυξη του κλάδου.

Η πρόταση που περιέχει το νομοσχέδιο, επιβαρύνει το Κράτος αδικαιολόγητα με εκατομμύρια ευρώ σε μία εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία, ανταγωνίζεται αθέμιτα τις ασφαλιστικές και τις προτάσεις τους και δεν λύνει άμεσα τα προβλήματα των πληγέντων. Οι λύσεις βρίσκονται μέσα στους τρόπους αντιμετώπισης των φυσικών καταστροφών στα ευρωπαϊκά κράτη.