Τι ζητούν οι εργαζόμενοι του… μέλλοντος

Στο βαθύ παρελθόν τις ηγετικές θέσεις στην οικονομία ενός τόπου ελάμβαναν οι εκπρόσωποι της θρησκείας, οι μορφωμένοι και οι αριστοκράτες, ή αργότερα και οι πλούσιοι έμποροι. Τις περασμένες δεκαετίες οι περισσότεροι κορυφαίοι CEO είχαν οπωσδήποτε ανώτατη μόρφωση απο ένα ελίτ πανεπιστήμιο. Τι αρετές όμως θα απαιτεί η κοινωνία, από τους ηγέτες του μέλλοντος;

Το 2020 ο κόσμος υπέστη ένα παγκόσμιο σοκ ως αποτέλεσμα της πανδημίας και δύο χρόνια μετά, η επίδρασή της είναι ακόμα αισθητή. Ο ιός Covid άλλαξε τον τρόπο που ζούμε και τον τρόπο που δουλεύουμε.

Αν προσπαθούσαμε να βρούμε και κάτι καλό μέσα σε όλα αυτά που συνέβησαν, αυτό θα ήταν σίγουρα η ψηφιοποίηση πολλών πτυχών της καθημερινότητας, αλλά κυρίως στον τομέα της εργασίας. Μετά την απομόνωση και την εργασία εξ αποστάσεως, όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποίησαν την ανάγκη για ισορροπία μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής.

Αυτό σημαίνει ότι οι αντιλήψεις της επόμενης γενιάς για το τι εστί ηγεσία και υγιές εργασιακό περιβάλλον, σίγουρα θα είναι πολύ διαφορετικές απο αυτό που ξέραμε εμείς μέχρι σήμερα και ακόμη, ότι θα αναγκάσουν τις επιχειρήσεις να εξελιχθούν, να προσαρμοστούν στα νέα πρότυπα και σε κάθε περίπτωση να βρουν ένα νέο “πρόσωπο”, τα χαρακτηριστικά του οποίου μόλις κι έχουν αρχίσει να διαγράφονται.

Ο όμιλος της Adecco κάθε χρόνο διεξάγει μία ενδιαφέρουσα έρευνα ανάμεσα στους ηγέτες του μέλλοντος, όπως τους αποκαλεί, δηλαδή διερευνά τις σκέψεις και τις απόψεις νέων ανθρώπων, που μόλις έχουν εισέλθει ή θα εισέλθουν στην αγορά εργασίας. Φέτος περίπου 2.000 άτομα συμμετείχαν στην έρευνα από κάθε γωνιά της γης, όπως την Ινδία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και από διάφορες ευρωπαϊκές και αμερικανικές πόλεις, μεταξύ άλλων.

Καταγράφοντας τα σημαντικότερα συμπεράσματα, η απόλυτη πλειοψηφία των συμμετεχόντων δήλωσε ότι θεωρεί τα soft skills, δηλαδή ικανότητες που έχουν να κάνουν με την επικοινωνία, τη μεταδοτικότητα, την ενσυναίσθηση και την ευελιξία στις ανθρώπινες σχέσεις, πιο σημαντικές ακόμη και από την εκπαίδευση, την κατάρτιση ή το expertise. Μάλιστα, το πτυχίο πανεπιστημίου “σκόραρε” χαμηλότερα σε σχέση, για παράδειγμα, με την εμπειρία ενώ η πλειοψηφία δήλωσε ότι δεν το θεωρεί “απαραίτητο”, αν και επιθυμητό, προσόν για έναν επιτυχημένο CEO!

Πιο συγκεκριμένα, 54% των ερωτηθέντων, δηλαδή κάτι παραπάνω από ένας στους δύο, είπαν ότι δεν πιστεύουν ότι οι μελλοντικοί CEO θα έχουν ανάγκη πανεπιστημιακά διπλώματα!

Το “ανθρώπινο πρόσωπο”, ο σεβασμός στον εργαζόμενο και στον χώρο που του παρέχεται για να εργαστεί, η δυνατότητα για ισορροπία μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής, η δίκαιη, ισότιμη μεταχείριση και η κατάργηση των διακρίσεων σε σχέση με το φύλο, την εμφάνιση ή την καταγωγή, είναι αυτά που απαιτούν οι εργαζόμενοι του μέλλοντος. Οι επιχειρήσεις πρέπει να αρχίσουν από τώρα να διαμορφώνουν ηγέτες που θα μπορούν να δείχνουν ενσυναίσθηση και να συνδέονται με ουσιαστικό τρόπο με τα στελέχη τους, προσφέροντάς τους, για παράδειγμα την δυνατότητα για ευέλικτο ωράριο ή εξ αποστάσεως εργασία, όταν υπάρχει ανάγκη στην προσωπική τους ζωή.

Ειδικά ως προς το ωράριο, η ευελιξία έχει αρχίσει σιγά σιγά και γίνεται ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Το 85% των συμμετεχόντων θεωρούν τοποθετούν το ευέλικτο ωράριο πολύ ψηλά στη λίστα με τις απαιτήσεις τους.

Με τη σταδιακή επικράτηση αυτού του υβριδικού μοντέλου εργασίας, το οποίο θα συνδυάζει την εργασία από απόσταση και τη φυσική παρουσία στο γραφείο, οι νέοι θεωρούν δεδομένο ότι οι μελλοντικοί τους ηγέτες θα μπορούν να διαχειριστούν και να κατευθύνουν την ομάδα και από απόσταση. Όταν μάλιστα ρωτήθηκαν σχετικά, 7 στους 10 δήλωσαν ότι οι διοικήσεις τους, ήδη τους κατευθύνουν επαρκώς ακόμα και από απόσταση.

Παραδοσιακές όσο και απαραίτητες δεξιότητες ηγεσίας παραμένουν η ικανότητα λήψης αποφάσεων, η κριτική σκέψη και η διαχείριση κρίσεων.