Το Debate με τους CEO

Γιατί ο πελάτης όταν πηγαίνει ιδιωτικά σε κλινική πληρώνει τα μισά απ’ ότι θα χρεωθεί η ασφαλιστική; Για αυτό αυξάνονται παράλληλα και χωρίς εξηγήσεις τα ασφάλιστρα υγείας; Γιατί οι εταιρείες συντονισμένα απορρίπτουν νέους κινδύνους και ανάγκες; Μπορεί στ’ αλήθεια η ελληνική ασφαλιστική αγορά να καλύψει όλο τον πληθυσμό έναντι σεισμού; Επενδύουν αρκετά από τα κέρδη τους οι εταιρείες στην ανάπτυξη της διαμεσολάβησης; Ή θα μας αντικαταστήσει τελικά όλους η τεχνητή νοημοσύνη ή/και η πρόταση της ΕΕ να καταργηθούν οι προμήθειες των ασφαλιστικών – επενδυτικών προϊόντων; Γιατί δεν παρεμβαίνει κανείς στις παράνομες πρακτικές δώρων και εκπτώσεων και γιατί χάνονται οι προμήθειες όταν μεταφέρονται χαρτοφυλάκια; Που βρίσκεται η ελπίδα για το μέλλον;

Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που τέθηκαν στους πέντε CEO που παρευρέθηκαν στην πρόσφατη εκδήλωση Σωματείων και ΕΕΑ με θέμα το μέλλον της διαμεσολάβησης. Σωστά ερωτήματα, μελετημένα, τι απάντησαν όμως οι CEO; Μίλησαν ανοιχτά ή ξεγλίστρησαν από τις δύσκολες ερωτήσεις; Αυτό θα το διαπιστώσετε μόνοι σας αφού παρακάτω παρατίθενται οι απόψεις και οι τοποθετήσεις όλων. Το διάβασμα είναι μεγάλο, όμως κρύβει εκπλήξεις. Σίγουρα, αυτό ήταν ένα debate στο οποίο, όπως και σε αυτό των πολιτικών έγινε κουβέντα για όλα όσα προβληματίζουν τη σύγχρονη διαμεσολάβηση – και είναι πολλά. Καλή σας ανάγνωση!

Οι εκπρόσωποι των Ασφαλιστικών Εταιρειών ήταν οι Χρήστος Γεωργακόπουλος (ALLIANZ -ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΙΣΤΗ), Παναγιώτης Δημητρίου (GENERALI), Νικόλαος Ζάχος (NP Ασφαλιστική), Δημήτριος Ζορμπάς (ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ) και Ιωάννης Καντώρος (INTERAMERICAN). Οι ερωτήσεις έγιναν από τους Δήμητρα Λύχρου (ΕΑΕΕ), Ιωάννη Τοζακίδη (ΕΣΑΠΕ) και Μιχάλη Τζωρτζωρή (ΣΕΜΑ). Tο πάνελ συντόνιζε ο δημοσιογράφος Γιάννης Βερμισώ.

«Με την εφαρμογή των DRGs είναι πάρα πολύ δύσκολο να γίνονται διακρίσεις στα τιμολόγια υγείας»

ΕΡΩΤΗΣΗ: Παρατηρούμε ότι από το 2018 δηλαδή μέχρι και το 2022 με στοιχεία της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών υπάρχει συνεχώς μία αύξηση των ασφαλίστρων στον κλάδο υγείας, τα ασφάλιστρα αυξάνονται σε ετήσια βάση με ρυθμό 8-10% ακόμη και στα ανοιχτά προγράμματα υγείας. Υπάρχει η αιτιολογία του ιατρικού πληθωρισμού που την ακούμε συχνά, υπάρχει όμως και ένα παράδοξο το οποίο προβληματίζει και πελάτες και τους συνεργάτες των εταιριών και τους διαμεσολαβητές εν γένει. Όταν πάει κάποιος ιδιώτης σε ένα ιδιωτικό νοσηλευτικό ίδρυμα, συνήθως πληρώνει τουλάχιστον κατά 40% μικρότερο κόστος από ό,τι χρεώνεται σε μια ασφαλιστική εταιρεία. Αυτό το βλέπουμε δυστυχώς πάρα πολλές φορές και εδώ ο προβληματισμός ο οποίος υπάρχει είναι κατά πόσο οι συμβάσεις τις οποίες ελέγχουν οι ασφαλιστικές εταιρείες σε συνεννόηση με τα νοσοκομεία είναι οι καλύτερες δυνατές. Και το λέω αυτό διότι οι αποζημιώσεις, δημιουργούν αύξηση των ασφαλίστρων. Ειδικά στις ετήσιες αναπροσαρμογές. Όταν έχουμε αύξηση σε μια ανανέωση πώς αιτιολογείται για να εξασφαλίζεται η διαφάνεια στην γραπτή ειδοποίηση την οποία παίρνει; Και τέλος, να δούμε λίγο και τα προνόμια τα οποία συνήθως καλύπτονται από τα νοσοκομεία και παρέχουν οι ασφαλιστικές εταιρείες. Υπάρχει ένα θολό τοπίο διότι δεν θυμάται κανένας τίποτα διότι αλλάζουν γρήγορα αυτές οι παροχές. 

ΚΑΝΤΩΡΟΣ: Λοιπόν, να ξεκινήσω από τα καλά νέα. Τα καλά νέα είναι ότι στην Ελλάδα αλλά και νομίζω παντού στην Ευρώπη, θα έλεγα όχι μόνο στην Ευρώπη, σε παγκόσμιο επίπεδο η ασφάλιση υγείας είναι ίσως ο ταχύτερα αναπτυσσόμενος κλάδος. Υπάρχει ζήτηση. Καθώς αυξάνεται το διαθέσιμο εισόδημα και σιγά-σιγά οι ανεπτυγμένες κοινωνίες γερνάνε, είναι λογικό να υπάρχει ζήτηση για ιδιωτική ασφάλιση, καθότι αυτό εξασφαλίζει καλύτερη πρόσβαση σε ιδιωτικές υπηρεσίες υγείας. Άρα έχουμε σύμμαχο τη καλή ζήτηση. Ταυτόχρονα έχουμε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, το μεγαλύτερο σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ, out of pocket spending. Πληρώνει απευθείας ο πωλητής για τις υπηρεσίες υγείας. Μιλάω για ιδιωτική δαπάνη, δεν μιλάω για δημόσια δαπάνη. Στην Ελλάδα η ιδιωτική δαπάνη περνά σε συντριπτικό ποσοστό, πάνω από 90%, από την τσέπη μας. Ένα ελάχιστο ποσοστό περνάει μέσα από τις ασφαλιστικές εταιρείες. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Και συμβαίνει γιατί το σύστημα είναι κακοσχεδιασμένο. Η ιδιωτική ασφάλιση υγείας και το δημόσιο σύστημα πάνε παράλληλα, δεν τέμνονται. Και πάνε παράλληλα από το 1980 που δημιουργήθηκε το ΕΣΥ. Τώρα δεν υπάρχει πιθανότητα να καλύψουμε τις ανάγκες ενός πληθυσμού που γερνάει ταχύτατα. Σε μερικά χρόνια η μεγαλύτερη ηλικιακή ομάδα θα είναι 65+. Όλοι ξέρουμε ότι οι 65+ κάθε δεύτερο μήνα είναι στο νοσοκομείο. Δεν υπάρχουν λοιπόν πόροι για να έχουμε αυτό που λέμε, καθολική κάλυψη. Με τι χρήματα; Πρέπει να βρούμε ρευστότητα. Άρα το μεγάλο ζήτημα είναι ένας επανασχεδιασμός του συστήματος, ο οποίος θα λάβει υπόψη τις παθογένειες που περιέγραψα και περιγράψατε και εσείς με τις τιμολογήσεις των νοσοκομείων.  Όμως δεν έχει ανοίξει καν η συζήτηση. Είναι η ιερή αγελάδα η υγεία, στην Ελλάδα δεν την ακουμπάμε, είδατε τους πολιτικούς πριν. Στην ουσία είμαστε μόνοι μας σε αυτό. Θα ανοίξει τελικά από μόνο του βέβαια το θέα γιατί τους αριθμούς και την πραγματικότητα δεν μπορείς να τους κρύψεις κάτω από το χαλάκι για πάρα πολλά χρόνια. Όσο νωρίτερααντιμετωπισθεί, τόσο καλύτερα. Όσο αργότερα, θα το πληρώσουμε με πολύ μεγαλύτερο κόστος. Μιλάμε για συνολικό επανασχεδιασμό με συμπληρωματικότητα. Υπάρχουν μοντέλα στην αγορά. Η Γαλλία έχει εξαιρετικό σύστημα για συνέργειες μεταξύ ιδιωτικής και δημόσιας ασφάλισης υγείας. Τώρα, κάποια πράγματα πιο συγκεκριμένα για τα προβλήματα που αναφέρθηκαν. Υπάρχει ένα έλλειμμα ανταγωνισμού αυτή τη στιγμή που δυσκολεύει πάρα πολύ την δουλειά μας ως ασφαλιστές σε ό,τι αφορά τους παρόχους δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας υγείας. Υπάρχει έλλειμμα ανταγωνισμού και μία υπέρμετρη συγκέντρωση. Όταν υπάρχουν στην ουσία 2,5 όμιλοι από τους οποίους μπορείς να προμηθευτείς υπηρεσίες και 10 ασφαλιστικές οι οποίες αγοράζουν υπηρεσίες, η ψαλίδα έχει κάτσει. Δεύτερον, είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποία δεν εφαρμόζονται τα DRGs. Και η Αλβανία έχει DRGs και η Κύπρος έχει DRGs. Όλοι έχουν DRGs. Η Ελλάδα δεν έχει. Είναι ένα θέμα το οποίο δεν ακούστηκε, πρέπει να λυθεί. Με την εφαρμογή των DRGs είναι πάρα πολύ δύσκολο να γίνονται διακρίσεις στις τιμολογήσεις. Χρειαζόμαστε περισσότερη διαφάνεια και αντικειμενικότητα.  Ήδη στο δημόσιο τομέα αρχίζουν να εφαρμόζονται. Θα φτάσουμε σε 1-2 χρόνια από τώρα να έχουμε ένα σύγχρονο σύστημα DRGs στο δημόσιο στην σχέση του ΕΟΠΥΥ και των δημοσίων νοσοκομείων και first in – first out υπηρεσίες που είναι μία απαρχαιωμένη μέθοδος τιμολόγησης μεταξύ ιδιωτικών ασφαλιστικών και νοσοκομείων. Νομίζω ότι εκεί πρέπει κατά κύριο λόγο να ρίξουμε το βάρος μας. Αν δεν δούμε τα θεμελιώδη στις σχέσεις μεταξύ ασφαλιστικών εταιρειών και παρόχων δεν θα μπορέσουμε να φτάσουμε σε διπλάσια ή τριπλάσια αγορά υγείας που πάρα πολύ εύκολα μπορούμε στην Ελλάδα για το λόγο που είπα πριν, γιατί τα χρήματα βγαίνουν από τις τσέπες, όμως κατευθύνονται σε λάθος χώρο. 

«Οι κίνδυνοι απορρίπτονται όταν δεν υπάρχει κεφαλαιακή υγεία»

ΕΡΩΤΗΣΗ: Οι τεράστιες κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές αλλαγές που έχουν δημιουργηθεί σε παγκόσμια κλίμακα την τελευταία δεκαετία, έχουν δημιουργήσει πολλές και νέες ανάγκες ασφαλιστικών καλύψεων. Για παράδειγμα αναφέρουμε τις καλύψεις περιβαντολλογικών κινδύνων, νέων μορφών βιομηχανιών και αντίστοιχων προϊόντων, ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, παγκόσμιου τουρισμού και σύνθετων αστικών ευθυνών. Δυστυχώς η κάλυψη αυτών των αναγκών δεν βρίσκει έτοιμη την ελληνική αγορά. Αντίθετα, όπως πολλά μέλη μας επισημαίνουν, ακόμη και σε απλούστερους κινδύνους αντιμετωπίζουν μία συντονισμένη απόρριψη. Συχνά με πανομοιότυπη αιτιολογία. Δεν επιθυμούμε ή δεν μπορούμε να αναλάβουμε τον κίνδυνο. Πού οφείλεται κατά την γνώμη σας αυτή η τακτική και πώς πιστεύετε ότι μπορεί να βελτιωθεί αυτή η κατάσταση, ώστε να λειτουργήσει προς όφελος της Αγοράς και κυρίως προς όφελος του καταναλωτή 

ΖΑΧΟΣ: Τα τελευταία 2-3 χρόνια βλέπουμε παγκοσμίως μία αλλαγή πλεύσης στην παγκόσμια ασφαλιστική και αντασφαλιστική αγορά. Οι λόγοι είναι πολλοί. Τα καιρικά φαινόμενα, οι κατασταλτικοί κίνδυνοι έχουν δημιουργήσει νέες συνθήκες, η αγορά έχει σκληρύνει. Μαζεύεται σε λιγότερα χέρια. Και αυτός σίγουρα είναι ένας παράγοντας που επηρεάζει το underwriting και την ανάληψη κινδύνου. Από την άλλη βλέπουμε εντός της χρονιάς που διανύουμε, μία νέα χρηματοοικονομική κρίση να ξεσπάει η οποία έρχεται με φόρα από το 2022 και τον πληθωρισμό, με τα προβλήματα που δημιουργεί στα κεφάλαια των εταιρειών, στην φερεγγυότητα τους και στην βιωσιμότητα τους. Δεν μπορώ να γνωρίζω το σύνολο της ασφαλιστικής αγοράς και την πολιτική της κάθε εταιρείας για ποιους λόγους να απορρίπτει κινδύνους, αλλά σίγουρα όταν δεν πληρούνται οι βασικές προϋποθέσεις της κεφαλαιακής υγείας, της δύναμης και της φερεγγυότητας, τότε είναι λογικό και επόμενο να απορρίπτονται πιο εύκολα κίνδυνοι. Έχουμε δει στο παρελθόν εταιρείες να χάνονται όχι επειδή δεν είχαν παραγωγή, αλλά γιατί δεν είχαν την απαραίτητη φερεγγυότητα και κεφαλαιακή δύναμη.

«Έχουν γίνει πάρα πολλά, ο κόσμος δεν το ξέρει, μας αρέσει να ανακοινώνουμε το αποτέλεσμα»

ΕΡΩΤΗΣΗ: Παρακολουθούμε τις εξελίξεις για την κλιματική αλλαγή και οι προβλέψεις είναι δυσοίωνες. Η θερμοκρασία στην Ευρώπη συνεχώς θα αυξάνεται. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι η χώρα μας θα είναι όλο και πιο ζεστή, τα καλοκαίρια θα είναι μεγαλύτερα και οι βροχές θα είναι λιγότερες. Περισσότερες φωτιές, περισσότερη ξηρασία, περισσότερες πλημμύρες, μεγαλύτεροι κίνδυνοι ειδικά στο νότιο κομμάτι και ανατολικό της Ευρώπης στο οποίο βρισκόμαστε εμείς.Eπιπλέον η χώρα μας είναι η πιο σεισμογενής χώρας της Ευρώπης, συγκεκριμένα παράγει το 50% της ετήσιας σεισμικής ενέργειες και επίσης η έκτη πιο σεισμογενής στον πλανήτη. Παρόλα αυτά, βλέπουμε πόσο χαμηλή διείσδυση έχουμε στις ασφαλίσεις περιουσίας, που μόνο το 16% των κατοικιών είναι ασφαλισμένες. Εσείς καταλαβαίνετε για ποιον λόγο η πολιτεία δεν παίρνει τα αντίστοιχα μέτρα που τόσο καιρό τους συμβουλεύουμε να πάρουν για να μεγαλώσει αυτή η διασπορά του κινδύνου; Από τη πλευρά μας εμείς ως βιομηχανία έχουμε κάνει τα απαραίτητα; Και επίσης, έχουμε τα απαιτούμενα κεφάλαια να καλύψουμε εμείς ως αγορά όλους τους κινδύνους όλης της περιουσίας των Ελλήνων αν τελικώς τα καταφέρουμε; 

ΖΟΡΜΠΑΣ: Επίκαιρη ερώτηση, πολύ σωστά είπατε ότι η Ελλάδα θα πάει τα επόμενα χρόνια στους 45 βαθμούς και θα έχουμε τα φαινόμενα που περιγράψατε. Οφείλω να σας πω ότι έχουμε εξαντλήσει όλα μας τα επιχειρήματα πηγαίνοντας προς την πολιτεία, η οποία είναι απαραίτητη προκειμένου να πάρει θέση μαζί μας ή να επιλύσει κάποια προβλήματα. Την μία ζητήσαμε υποχρεωτικότητα, την άλλη φορολογικά κίνητρα, την άλλη απαλλαγή ΕΝΦΙΑ. Έχουν γίνει πάρα πολλές ενέργειες, ενδεχομένως ο κόσμος να μην έχει λάβει γνώση για όλες αυτές γιατί μας αρέσει να ανακοινώνουμε το αποτέλεσμα. Τα λόγια χωρίς έργα δεν πείθουν. Το κράτος από την άλλη, ανεξαρτήτως κόμματος, αρέσκεται να παίρνει το ρόλο του Δαβίδ. Να δίνει 5.000, 10.000 ή 100.000 ευρώ, να δίνει σκηνές… Στη Κρήτη για παράδειγμα, ακόμη ζουν στις σκηνές μετά το σεισμό. Όταν μας λένε ότι θέλει 1 δις το κράτος για να καλύψει μια μεγάλη ζημιά, αν δώσει 100 εκατ. φοροαπαλλαγή το πρόβλημά του θα λυθεί από την ιδιωτική ασφάλιση. Είναι μια απλή και κατανοητή συνθήκη. Δυστυχώς δεν την καταλαβαίνουν όλοι. Είναι γεγονός πώς η ασφαλιστική μας αγορά είναι μικρή. Σε αυτό οφείλεται η δυστοκία στο να αναλαμβάνουμε όλες τις καλύψεις. Οι αντασφαλιστές δεν μας καλύπτουν τζάμπα ούτε απεριόριστα. Οι συμφωνίες κλείνονται πιο εύκολα αν είναι μεγάλοι οι στόχοι, μεγάλες οι προοπτικές. Δυστυχώς, όσο είμαστε μικρή αγορά, θα έχουμε αυτά τα προβλήματα. Ωστόσο μπορούν να καλυφθούν οι κίνδυνοι αυτοί με άλλα εργαλεία όπως τα Cat Bonds (Catastrophe-Bonds, ομόλογα τα οποία εκδίδονται για την ασφαλιστική κάλυψη ζημιών από φυσικές καταστροφές).  Η Ιταλία σαν χώρα γνωρίζω πολύ καλά ότι το έχει κάνει και σε επίπεδο αγοράς και σε επίπεδο εταιρειών. Υπάρχουν αυτή την στιγμή ασφαλιστικές εταιρείες που έχουν εκδώσει Cat Bonds. Υπάρχουν ΣΔΙΤ μέσω των οποίων μπορούμε να συνυπάρξουμε σε μερικούς τομείς. Το σίγουρο είναι ότι δεν μπορούμε να ασφαλίσουμε επιλεκτικά, δεν γίνεται αυτό. Άρα πιστεύω με την κοινή δουλειά όλων, με μία καλύτερη αγορά, με μία συντονισμένη κίνηση ίσως ανακαλύψουμε ότι το πρόβλημα λύνεται.

«Να επαναφέρουμε το καθεστώς του «δόκιμου» πράκτορα»

ΕΡΩΤΗΣΗ: Στην Ασφαλιστική Αγορά σήμερα δραστηριοποιούνται περίπου 12.500 Διαμεσολαβητές. Σε 5-10 χρόνια, λόγω συνταξιοδότησης θα αποχωρήσουν αρκετοί συνάδελφοί μας, αν λάβουμε υπόψη το μέσο όρο ηλικίας που ισχύει σήμερα. Όλοι μας έχουμε την υποχρέωση και την ευθύνη να δούμε πώς θα αναπληρωθεί αυτό το κενό και πώς θαμεγαλώσει η αγορά. Υπάρχουν ενδεχομένως νέοι οι οποίοι δεν εκτιμούν ακόμη τη δουλειά μας, αν και έχουν αλλάξει σε σχέση με το παρελθόν τα πράγματα. Ή ίσως φοβούνται, διότι δεν έχουν κάποιο άλλο οικονομικό στήριγμα και πρέπει να ξεκινήσουν από την αρχή ως ελεύθεροι επαγγελματίες. Θα ήθελα την άποψή σας, τι προτείνετε για να πάμε με πιο γρήγορα βήματα; Και ποια επένδυση πρέπει να γίνει, όχι μόνο σε χρόνο αλλά και σε χρήμα. Το λέω γιατί το 2018 τα καθαρά κέρδη των εταιρειών σύμφωνα με στοιχεία της Ένωσης ήταν στα 176 εκατομμύρια και το 2021 έφτασαν τα 337 εκατομμύρια. Μήπως ένα μέρος από αυτά πρέπει να επιστρέψει στην ανάπτυξη; Αν γίνει μια κοινή προσπάθεια, θα πρέπει κατά τη γνώμη σας να τη στηρίξουν μόνο οι εταιρείες με αποκλειστικά δίκτυα ή και αυτές με τα ελεύθερα; Το τελευταίο που θα ήθελα να ρωτήσω είναι κατά πόσο οι ψηφιακές εξετάσεις της τράπεζας της Ελλάδος μπορούν να βελτιώσουν τη κατάσταση. 

ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Θίγετε το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η αγορά μας. Το πρόβλημα της αγοράς θα είναι τεράστιο γιατί δεν μπαίνει νέο αίμα. Και όσο δεν μπορούμε να βρούμε τη λύση για να προσελκύσουμε νέα άτομα με πολύ περισσότερα προσόντα από τα δικά μας, αυτός ο κλάδος θα μαραζώσει γιατί έχουμε την βελτιστοποίηση και της τεχνητής νοημοσύνης. Αυτό το επάγγελμα δεν μπορεί να αντικατασταθεί από κανέναν άλλον. Όλα αυτά τα μέσα, η ψηφιοποίηση και τα υπόλοιπα είναι για να βελτιώσουν την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών σε ταχύτητα, σε ευπρέπεια και για να μειώσουν το κόστος. Τι πρέπει να κάνουμε; Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε, είναι να επαναφέρουμε το επάγγελμα του δόκιμου ασφαλιστικού πράκτορα. Να μπούνε νέα παιδιά για 6 μήνες. Είχα πει στην πρώην επικεφαλής ΔΕΙΑ, την κ. Σεληνιωτάκη παλιότερα, ότι μας αντιμετωπίζετε σαν να ήμαστε μία γενιά απατεώνων που απευθύνεται σε μία γενιά ηλιθίων. Οι ασφαλιστές είμαστε απατεώνες και η κοινωνία είναι οι ηλίθιοι… Πιάνεται η ψυχή μου να ακούω συνεχώς για όλα αυτά τα εμπόδια. Είναι λάθος όλη αυτή η προσέγγιση που γίνεται και μιλάω για όλους τους αναλυτές. Είναι λάθος προσέγγιση. Η επίκληση συνεχώς εξωτερικών εμποδίων. Η ψηφιοποίηση, ο πόλεμος, ο πληθωρισμός… Τι να πρωτοθυμηθώ από ό,τι ακούσαμε σήμερα; Η επίκληση εξωτερικών εμποδίων είναι για να δικαιολογούμε τις δικές μας αδυναμίες. Εγώ θέλω να ρωτήσω τον καθένα από εσάς τους συναδέλφους. Εσείς κάνατε τη δουλειά σας; Άκουσα την κ. Αχτσιόγλου να λέει ότι δεν έχει ο κόσμος εισόδημα. Δεν έχει εισόδημα για τα ασφάλιστρα του σπιτιού του, χωρίς το οποίο δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή του. Της οικογένειάς του χωρίς την οποία επίσης δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή του. Από την άλλη ο κόσμος αυτός έχει αφήσει 25 δισεκατομμύρια ευρώ σε τυχερά παιχνίδια. Έλεος! Επαναλαμβάνω, το πρόβλημα που έχουμε για τον κάθε ασφαλιστή είναι γιατί κάθε μέρα δεν κάνει τη δουλειά του. Κανένας δεν έχει 2 ραντεβού την ημέρα, Μιλάμε ένα το πρωί και ένα το απόγευμα. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Σε 25 μέρες 100% αύξηση της παραγωγής σε ένα χρόνο. Όχι με άλγεβρα, με πρακτική αριθμητική. Εγώ έχω να πω πάρα πολλά πράγματα γι’ αυτό το θέμα. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να δούμε, να μπει νέο αίμα. Και σε αυτό χρειάζεται εκπαίδευση. Όχι τεχνική κατάρτιση. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να μάθουμε στους ασφαλιστές μας, είναι να μάθουνε να δουλεύουνε. 

«Στη Β. Ευρώπη τα κάνουν όλα από το σπίτι, δεν βγαίνουν ποτέ έξω. Εμείς δεν είμαστε έτσι»

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τα τελευταία δύο χρόνια έχει καταφέρει η αγορά μας να μεγαλώσει. Ήμασταν περίπου στα 4 δις πριν από δύο χρόνια και τώρα πλησιάζουμε τα 5 δις. Θα ήθελα από την εμπειρία σας στην Ελλάδα και το εξωτερικό να μας πείτε ποια είναι τα προϊόντα και οι τάσεις που τα επόμενα χρόνια θα αποτελέσουν για τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές μία καλή βάση για να αναπτύξουν τη δουλειά τους. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ο διαμεσολαβητής και πώς μπορεί να προοδεύσει; Και αν τελικά τα ψηφιακά δίκτυα αποτελούν μία πολύ μεγάλη απειλή και στο τέλος θα μας αντικαταστήσουν όλους. 

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Πρώτα απ’ όλα ο κλάδος υγείας βλέπουμε ότι αναπτύσσεται στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Είναι κλάδος από τον οποίο ο πελάτης μπορεί να δει άμεσα ότι παίρνει κάτι πίσω. Πολλά από τα προγράμματα τα οποία υπάρχουν σήμερα είναι διαφορετικά με αυτά που υπήρχαν στο παρελθόν. Εμπεριέχουν το στοιχείο της πρόληψης, προσφέρουν υπηρεσίες που μπορεί να χρησιμοποιήσει άμεσα ο πελάτης. Δεύτερος τομέας που πιστεύω ότι θα αναπτυχθεί είναι ο συνταξιοδοτικός και ας πιστεύουν οι πολιτικοί μας, ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα στην Ελλάδα και βαίνει καλώς. Ζητήστε τους σας παρακαλώ μία μελέτη η οποία να αναδεικνύει και να αποδεικνύει αυτό το οποίο μας είπαν. Εννοείται ότι συντάξεις θα δίνονται. Αλλά τι συντάξεις; Ψίχουλα; Αυτό είναι ένα δεύτερο κομμάτι το οποίο θα πρέπει να δούμε και τρίτο κομμάτι είναι οι κατοικίες. Οι φυσικές καταστροφές δεν είναι μόνο ο σεισμός, είναι γενικότερα αυξημένες σε ένταση και έκταση.  Το βλέπουμε να συμβαίνει και στην Ευρώπη όπου τα κράτη προσπαθούν να καλύψουν τα καιρικά φαινόμενα μέσω προγραμμάτων. Για το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, να ξέρετε ότι ο διαμεσολαβητής δεν μπορεί να αντικατασταθεί. Για πάρα πολλούς λόγους. Πρώτον, η Ελλάδα διαφέρει από την Κεντρική και τη Βόρεια Ευρώπη. Στη Βόρεια Ευρώπη σχεδόν όλοι κάνουν τα πάντα από το σπίτι τους για τον απλούστατο λόγο ότι δεν βγαίνουν σχεδόν ποτέ έξω. Όμως σε εμάς εδώ υπάρχει μια σχέση μεταξύ του διαμεσολαβητή και του πελάτη που δεν πρόκειται να αντικατασταθεί τόσο εύκολα. Είναι πιο ανοιχτός ο Έλληνας σε σχέση με τους Ευρωπαίους. Επιπλέον, αυτές οι αγορές είναι ήδη ανεπτυγμένες. Εδώ δεν έχουν αναπτυχθεί. Αν περιμένουμε να αναπτυχθούν μέσω του Ίντερνετ ή διαφόρων άλλων καναλιών, δεν πρόκειται. Εσείς αυτή τη στιγμή είστε 12.000, το είπατε προηγουμένως, αν ο καθένας από σας μιλάει για τις ασφάλειες πολύ πιο συχνά θα δώσουμε μία διαφορετική τάση στην αγορά. Ο Διαμεσολαβητής έχω την αίσθηση και το πιστεύω ακράδαντα ότι έχει μέλλον και έχει μακρύ μέλλον αυτή τη στιγμή. Φυσικά όμως θα πρέπει να καταλάβει ότι κάτι πρέπει να αλλάξει. Να έρθει πολύ πιο κοντά στα digital εργαλεία, για να βελτιώσει θεαματικά την εξυπηρέτηση του πελάτη. Όχι μόνο σε επίπεδο χρόνου, τα εργαλεία αυτά θα τον βοηθήσουν να αναλύει ακόμα καλύτερα τις ανάγκες των πελατών. Αυτά τα δύο αν μπορέσει να αναπτύξει ο διαμεσολαβητής, δεν έχει κανένα πρόβλημα για το μέλλον του. Ίσα-ίσα θα πρωταγωνιστήσει. 

«Το 2030 θα αγοράζεις αυτοκίνητο και θα είναι ασφαλισμένο. Μπορεί και να χάσουμε το πεδίο»

ΕΡΩΤΗΣΗ: Η αγορά μας κατακλύζεται καθημερινά από προωθητικές ενέργειες που επιχειρούν να προσελκύσουν το καταναλωτικό κοινό, προτείνοντας προϊόντα με ποικίλους τρόπους για να τα κάνουν πιο ελκυστικά, παρέχοντας εκπτώσεις ασφαλίστρων, δώρα, ωφελήματα και υπηρεσίες. Σύμφωνα όμως με τη βούληση του νομοθέτη και σύμφωνα με τον Ν 4583, δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται αθέμιτες πρακτικές, ούτε να διαφημίζονται εκπτώσεις και παροχές που δεν ανταποκρίνονται στα ισχύοντα τιμολόγια ή διακρίνουν μεταξύ πελατών που έχουν τις ίδιες προϋποθέσεις ασφάλισης. Η περιπτωσιολογία είναι μεγάλη και αφορά διανομείς, πλατφόρμες, πολυκαταστήματα, εταιρείες τηλεφωνίας, ΚΤΕΟ κλπ. Θα θέλαμε την γνώμη σας. Όλα αυτά κινούνται μέσα στα όρια του νόμου; Και αν όχι τι μπορούμε να κάνουμε; Χαίρομαι που είναι ο επόπτης μας μαζί μας, τουλάχιστον εδώ. Γιατί η αλήθεια είναι ότι μέσα από την τράπεζα, από την ΔΕΙΑ, δεν έχουμε μπορέσει να αντιμετωπίσουμε αυτή την πρακτική που μας δημιουργεί πάρα πολλά προβλήματα. Δικαιολογημένα ίσως, γιατί η ΔΕΙΑ δεν μπορεί να παρέμβει, παρά μόνο αν υπάρξουν πολύ συγκεκριμένες καταγγελίες από καταναλωτές, όχι από εμάς.  Πως πιστεύετε ότι μπορούμε να συμβάλουμε όλοι με τον καλύτερο τρόπο ώστε να προβάλουμε το αγαθό της ασφάλισης και να ενημερώνουμε τον καταναλωτή με τρόπο έγκυρο, επαρκή και σαφή, για το προϊόν που πρέπει να επιλέξει;

ΚΑΝΤΩΡΟΣ: Καταρχάς νομίζω ότι κανείς δεν είναι σύμφωνος με αθέμιτες πρακτικές ανταγωνισμού στην αγορά. Τις παρατηρούμε όλοι και νομίζω ότι θα αυξηθούν κιόλας. Όχι μόνο στην ασφάλιση αυτοκινήτου, όπου συμβαίνουν τα μύρια όσα και εκεί παρατηρείται το 70% με 80%. Η αλήθεια είναι ότι η διανομή έχει ανοίξει πάρα πολύ. Πέρα από τις απευθείας πωλήσεις έχουμε πλατφόρμες, έχουμε σούπερ μάρκετ, έχουμε… Το έχουμε μόνο στην Ελλάδα; Όχι. Το έχουμε παντού. Γιατί έχει συμβεί αυτό το πράγμα; Γιατί η ασφάλιση του αυτοκίνητου είναι χαμηλής διαφοροποίησης.Αυτό που λέμε promoted. Προφανώς όταν είναι ένα προϊόν χαμηλής διαφοροποίησης, τέτοιου είδους μαζικής φύσεως τακτικές διανομής μπορούν να λειτουργήσουν με επιτυχία. Αν δούμε λίγο και το μέλλον, υπάρχουν μελέτες που λένε ότι το 2030 ένα ποσοστό 30%-40% της ασφάλισης αυτοκινήτου θα είναι embedded. Τι σημαίνει embedded; Θα την παίρνεις πακέτο με κάτι άλλο. Θα αγοράζεις ένα Tesla και θα είναι ασφαλισμένο. Θα πηγαίνεις στην εταιρεία Leasing να πάρεις το αυτοκίνητό σου και θα είναι ασφαλισμένο. Στην Ελλάδα στις γενικές ασφαλίσεις είμαστε 40 ασφαλιστικές εταιρείες. Δεν θα έχουμε όλες σύμβαση με την Tesla. Ούτε θα μπορούν οι διαμεσολαβητές να πουλάνε ασφάλιση σε όποιον πάρει το αυτοκίνητό του και του λέει η Tesla ότι είναι ασφαλισμένο για 4-5 χρόνια. Θέλω να πω ότι υπάρχει μία διαρκής διαφοροποίηση και μπορεί και να χάσουμε το πεδίο. Αυτό όμως δεν είναι δικαιολογία για τις κακές πρακτικές κάποιων και όπου συμβαίνουν ας τις βρούμε και ας τις βγάλουμε από την αγορά μας, δεν βοηθάνε κανέναν. Όμως έχουμε μεγαλύτερα και πιο σημαντικά προβλήματα. Εννοείται ότι δεν πρόκειται ποτέ να αντικατασταθεί ο ανθρώπινος παράγοντας από έναν υπολογιστή. Προφανώς όμως η δουλειά του διαμεσολαβούντα πρέπει να γίνεται με την βοήθεια της πλατφόρμας. Να αναφέρω ένα παράδειγμα. Αναφέρομαι στην εταιρεία μου, δεν το κάνω όμως για διαφήμιση. Ένα μεγάλο κομμάτι του δικτύου δραστηριοποιείται στην πλατφόρμα για τις πωλήσεις αυτοκινήτων. Περίπου το 80% των πωλήσεων γίνεται μέσα από την πλατφόρμα. Προσφέρει πιο γρήγορη εξυπηρέτηση, γίνονται λιγότερα λάθη, δίνονται καλύτερες τιμές και οι πελάτες είναι ευχαριστημένοι. Είναι όμως και οι συνεργάτες  ευχαριστημένοι, υπάρχουν συνεργάτες οι οποίοι έχουν εκατοντάδες, μερικοί έχουν και χιλιάδες πελάτες μέσα από την καλή χρήση της τεχνολογίας. Νομίζω το είπε και ο Πάνος, πρέπει να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τα εργαλεία γιατί οι πελάτες μας γίνονται ψηφιακοί. Άρα όταν προσπαθούμε να προσφέρουμε προϊόντα και υπηρεσίες σε πελάτες οι οποίοι έχουν μεγαλώσει σε ένα ψηφιακό περιβάλλον, πρέπει να χρησιμοποιούμε και εμείς τις ψηφιακές ευκολίες. Η αθέμιτη πρακτική, όποια και αν είναι, νομίζω οτην καταδικάζουμε όλοι και πρέπει να την βγάλουμε από την αγορά μας. Υπάρχουν κίνδυνοι στην αγορά. Υπάρχει κίνδυνος ένα μεγάλο κομμάτι ασφαλιστικής ύλης να περάσει σε χέρια τα οποία δεν μπορούμε εύκολα να τα ελέγξουμε. Δεν μπορούμε να κάνουμε και πάρα πολλά πράγματα. Γιατί ξέρουμε ότι μερικά πράγματα απλά συμβαίνουν. Απλώς είναι καλό να βλέπουμε τα πράγματα από κάποια χρονική απόσταση και να προσαρμοζόμαστε. Έχει θέση η διαμεσολάβηση; Τεράστια. Και το μόνο πράγμα το οποίο δεν πρόκειται ποτέ να υποκατασταθεί είναι η ανθρώπινη επαφή. Δεν νομίζω ότι κάποιος θέλει ένα ρομπότ να του εξηγεί τι πρόκειται να κάνει. Είναι εχθρός ή σύμμαχός η τεχνολογία, οι πλατφόρμες κλπ; Σύμμαχος είναι, αρκεί να ξέρουμε πώς και πότε να τις χρησιμοποιούμε.  

Δευτερολογία: Είναι τεράστιο το θέμα και φυσικά  πρέπει να το δούμε ανα περίπτωση, δεν είναι παντού και πάντα όλα αθέμιτα. Αυτό που έχουμε πάρει απόφαση για το άμεσο μέλλον είναι να επικεντρωθούμε σε πραγματικά αθέμιτες πρακτικές και να τις επικοινωνήσουμε στις εταιρείες, όπου υπάρχει θέμα, ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε μια συζήτηση επι συγκεκριμένου και όπου μπορούμε να το λύσουμε. 

«Όταν προσφέρει κάποιος δέχεται χτυπήματα στην πλάτη και βραβεία αλλά αν φύγει, ισχύει το «δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται».

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ένα θέμα το οποίο απασχολεί τους συνεργάτες μας και γενικότερα την ασφαλιστική διαμεσολάβηση είναι, να το πω με δυο λέξεις, μεταφορές χαρτοφυλακίων και απόδοση προμηθειών. Γινόμαστε αποδέκτες παραπόνων από μέλη μας για δυσλειτουργίες εταιρειών όταν μεταφέρονται συμβόλαια με υπεύθυνη δήλωση του πελάτη. Σε ορισμένες περιπτώσεις δεν μεταφέρονται ή δεν αποδίδονται προμήθειες, ούτε στον παλαιό αλλά ούτε και στον νέο συνεργάτη. Με την προϋπόθεση ότι, το συμβόλαιο του πελάτη παραμένει στην εταιρεία και ο συνεργάτης ή το πρακτορείο έχει απ ́ευθείας σύμβαση. Ποια είναι η γνώμη σας για τον ανωτέρω χειρισμό; Πώς θα γίνει να μην αναιρεθεί η ρητή εντολή του πελάτη και παράλληλα να αμείβεται ο αρχικός συνεργάτης για 3 χρόνια και μετά οι αμοιβές να αποδίδονται στον νέο συνεργάτη που έχει επιλέξει γραπτώς ο πελάτης;

ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Η ασφάλιση είναι ένα αγαθό το οποίο προσφέρουμε στην κοινωνία. Πριν από αυτό όμως θα πρέπει να έχουμε υπόψη ότι αυτοί που πρέπει να νιώθουν ασφαλείς πρώτα απ’ όλα, είναι οι ασφαλιστές. Είναι γελοίο και αντιφατικό να πουλάμε ασφάλεια στους άλλους και να βγαίνει η ψυχή μας αν στην εταιρεία που είμαστε, είμαστε ασφαλείς ή όχι. Εσείς το ξέρετε καλά, όταν προσφέρει κάποιος δέχεται χτυπήματα στην πλάτη και βραβεία και αν φύγει, ισχύει το «δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται». Τα ορφανά χαρτοφυλάκια όπως τα λέτε οι ίδιοι οι διαμεσολαβούντες. Εμείς λοιπόν έχουμε μία πολιτική. Το ασφαλιστήριο ανήκει σε αυτόν που το έφερε στην εταιρεία. Γιατί δεν θέλουμε να έχουμε εσωτερικό ανταγωνισμό, να παίρνει ο ένας τα ασφαλιστήρια των συναδέλφων του, των δίπλα. Υπάρχουν τόσοι ανασφάλιστοι που δεν έχει λόγο να το κάνει κανείς αυτό. Το αποθαρρύνουμε λοιπόν με συνεχή πολιτική υπενθύμισης, ότι δεν επιτρέπεται οι συνάδελφοι μεταξύ τους να έχουν αυτό που λέμε εμφύλιο αλληλοσπαραγμό. Η προμήθεια ανήκει σε αυτόν που έφερε το συμβόλαιο. Αν για κάποιο λόγο μας φέρει με υπογραφή του πελάτη θεωρημένη με το γνήσιο της υπογραφής, αίτηση μεταφοράς συμβολαίου, τότε δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά, του λέμε ναι, πάρ’ το χωρίς προμήθεια. Γιατί αν προσφύγει στην Τράπεζα της Ελλάδος θα έχουμε πρόβλημα. Δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, εκτός και αν συμφωνήσει ο ασφαλιστής από τον οποίο φεύγει το ασφαλιστήριο. Πάντως εμείς προστατεύουμε πλήρως και σαφώς τα χαρτοφυλάκια των συνεργατών μας. 

«Ο σύγχρονος ανταγωνισμός είναι τα περισσότερα κανάλια διανομής»

ΕΡΩΤΗΣΗ: Η έκρηξη της τεχνολογίας έχει εκπλήξει ακόμη και τους πιο υποψιασμένους. Τα τελευταία χρόνια εισήλθαν στη ζωή μας όροι όπως Machine Learning, Cloud Computing, Virtual Reality, Blockchain και η τελευταία μεγάλη συζήτηση αφορά συστήματα Artificial Intelligence, ικανά να αλλάξουν την επαγγελματική και όχι μόνο ζωή μας.Πώς πιστεύτε ότι θα επιδράσει αυτό στη διαμεσολάβηση ; Ειδικότερα στον κλάδο του αυτοκινήτου που αφορά αρκετούς συναδέλφους. Πώς πιστεύετε ότι θα είναι η αγορά μας 10 χρόνια μετά ; 

ΖΑΧΟΣ: Η ψηφιακή εποχή καταρχήν έχει έρθει για να μείνει. Δεν είναι αποτέλεσμα των τελευταίων δύο-τριών ετών της πανδημίας. Έχουν γίνει τεράστιες επενδύσεις στην ψηφιοποίηση παγκοσμίως, με αποτέλεσμα τα ακόμη περισσότερα κανάλια διανομής. Αυτός είναι ο σύγχρονος ανταγωνισμός. Ο επαγγελματίας διαμεσολαβητής δε πρέπει να στρουθοκαμηλίζει. Από εκεί και πέρα, προσωπικά όταν κάτι το γνωρίζω δεν με φοβίζει. Που σημαίνει, ότι όταν ξέρω ότι αυτός είναι ο ανταγωνισμός, θα πάρω τα μέτρα μου, θα προετοιμαστώ περισσότερο, θα προβάλλω με περισσότερο δυναμισμό τη δουλειά που κάνω και τα δικά μου πλεονεκτήματα. Είτε ανταγωνίζομαι το chatGPT, είτε ταbig data, είτε τις σύγχρονες ψηφιακές ασφαλίσεις, είτε κάτι άλλο. Όλα αυτά τα σύνολα που συνεχώς θα εξελίσσονται, δεν ανησυχούν τον επαγγελματία ή τον βγάζουν από το επάγγελμα. Απεναντίας, αν αυτές τις ανησυχίες τις μετατρέψουμε σε ευκαιρίες για την δουλειά μας, μπορεί να είμαστε πολλαπλά ωφελημένοι. Ο κλάδος αυτοκινήτων οκ, έχει δοκιμαστεί αρκετά και στη χώρα μας και από ό,τι φαίνεται θα συνεχίσει να δοκιμάζεται. Αν όμως γυρίσουμε το χρόνο πίσω 10 χρόνια περίπου, που δεν υπήρχαν στην αγορά online κανάλια αγορών, ούτε aggregators θα δούμε ότιτο πάλευε μεταξύ 3% και 5%. Η ασφαλιστική αγορά ήταν σχεδόν στάσιμη για πολλά χρόνια. Τώρα ναι μεν υπάρχουν όλα αυτά, αλλά οι επαγγελματίες δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. Έχουν πολύ περισσότερα πλεονεκτήματα έναντι όλων αυτών των εναλλακτικών ψηφιακών δικτύων. Αν κάνουμε μια σύγκριση με τις πιο ανεπτυγμένες χώρες, αν πάμε ακόμη πιο μακριά, από την άλλη μεριά του Ατλαντικού, στην Αμερική, που είναι η πιο ανεπτυγμένη αγορά, που είναι η χώρα όπου το κάθε τι καινούργιο εκεί βγαίνει, τι βλέπουμε; Ότι ο επαγγελματίας ασφαλιστής στις γενικές ασφαλίσεις συνεχίζει και έχει μερίδιο αγοράς άνω του 30%.  Μέσα από εκπαίδευση, πολύ εκπαίδευση, μέσα από καλύτερη οργάνωση πιο σύγχρονη, μέσα από προγραμματισμό καθημερινών δραστηριοτήτων που πρέπει να έχει και σίγουρα μέσα από προϋπολογισμό παραγωγής που πρέπει πάση θυσία να βρίσκει τρόπο να επιτυγχάνει, και με στόχους αναπτυξιακούς σε όλους τους κλάδους, τότε ο επαγγελματίας όχι μόνο δεν έχει να φοβηθεί τίποτα απ’ όλα αυτά που συζητάμε, θεωρώ ότι μπορεί να είναι πρωταγωνιστής και με μακράν καλύτερα αποτελέσματα.

«Το τελευταίο διάστημα πολλές εταιρείες πέρασαν στο e-learning και λόγω κόστους»

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μία φθίνουσα πορεία επιτυχόντων στις εξετάσεις της ΤτΕ για τις πιστοποιήσεις. Κατά την γνώμη σας σε ποιους παράγοντες οφείλεται αυτό; Σκέφτεστε ένα καλύτερο εκπαιδευτικό περιβάλλον προ εξετάσεων; Θεωρείτε ότι η επένδυση των εταιριών σε εκπαιδευτικά προγράμματα προετοιμασίας των υποψηφίων είναι επαρκής;

ΖΟΡΜΠΑΣ: Πιστεύω ότι είναι θέμα προετοιμασίας. Η προετοιμασία εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και γι’ αυτό πρέπει να εξετάσουμε ποιοι είναι οι λόγοι που δεν δουλεύει καλά. Ο ένας είναι πράγματι οι εταιρείες και το πώςστηρίζουν αυτή τη διαδικασία. Το τελευταίο διάστημα λόγω της πανδημίας αλλά και για λόγους εξοικονόμησης κόστους, πολλές πέρασαν στο e-learning. Είναι αυτό καλύτερος τρόπος ή είναι η προσωπική επαφή καλύτερη; Πρέπει να ξαναδούμε όταν έχουμε αποτυχίες, όλο το φάσμα των παραγόντων. Να δούμε την εξεταστέα ύλη αλλά και το χαρτοφυλάκιο αυτών που πάνε να εξεταστούν. Μήπως δεν επιλέγουμε σωστά ποιοι θα εξεταστούν; Καθολική, συγκεκριμένη και απόλυτη απάντηση δεν υπάρχει. Η ευθύνη για αυτό ανήκει και στις εταιρείες, και στη διαμεσολάβηση που θέλει να μεγαλώσει τα γραφεία της, και σε αυτούς που εξετάζονται φυσικά.  Θα ήθελα όμως να προσθέσω και εγώ για τον ασφαλιστή κάτι. Ότι όσο και να προχωρήσει η τεχνολογία, ό,τι και να κάνουμε, η ανθρώπινη επαφή δεν πρόκειται ποτέ να υποκατασταθεί από κανέναν Ερμή που είδαμε προχθές και από καμία ψηφιακή πλατφόρμα. Όπως είπε ο πρόεδρός μας στην αρχή, όλα αυτά είναι για να βοηθούν το έργο το δικό μας περισσότερο.

«Κανείς δεν ξυπνά ένα πρωί και πάει να αγοράσει ένα U/L»

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ένα από τα θέματα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός μας τους τελευταίους μήνες είναι η συζήτηση που εξελίσσεται σε Ευρωπαϊκό επίπεδο και αφορά το πλαίσιο διαμόρφωσης στρατηγικής για την προστασία του Ιδιώτη Επενδυτή (γνωστή και ως RIS). Ειδικότερα η πρόθεση να προωθηθεί ρύθμιση καθολικής κατάργησης προμηθειών για χρηματοοικονομικές υπηρεσίες συμπεριλαμβανομένων και των επενδυτικών προγραμμάτων βασιζόμενα σε ασφάλιση (IBIPS) σε ολόκληρο το Ευρωπαϊκό σύστημα.  Ποια είναι η δική σας θέση για την πιθανότητα αυτή; Πώς θα εξελιχθεί η αγορά μας στην περίπτωση που μια τέτοια οδηγία υιοθετηθεί; Θα σταματήσουν οι εταιρίες να διαθέτουν προγράμματα αποταμίευσης; 

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Επίκαιρη ερώτηση. Όπως τα λέτε είναι τα πράγματα και για αυτό έχουν γίνει πάρα πολλές προσπάθειες καταρχάς από την Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών ώστε να μην προχωρήσει κάτι τέτοιο. Η Γενική Διευθύντρια της Ένωσης, η κ. Παπασπυροπούλου έχει πάει στις Βρυξέλλες και έχει καταθέσει τις σκέψεις και τα επιχειρήματά μας στον επίτροπο, τον κ. Σχοινά. Νομίζω κάτι έχουμε κατορθώσει, αλλά θα πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι γιατί υπάρχειπάρα πολύ δρόμος μπροστά μας μέχρι να διασφαλίσουμε ότι δεν θα προχωρήσει όλο αυτό. Αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να υποσχεθούμε τίποτα, είναι άλλωστε σε διαδικασία διαβούλευσης. Βεβαίως δεν βοηθά την αγορά αυτή η πρόταση.  Κανείς δεν ξυπνά το πρωί και λέει ξαφνικά θέλω να αγοράσω ένα U/L. O διαμεσολαβητής ενημερώνει για τα πάντα.  Και δεν νομίζω ότι θα πάει να πουλήσει οποιοδήποτε προϊόν χωρίς να παίρνει καμία προμήθεια. Πιστεύω όμως ότι δεν πρέπει να είμαστε αρνητικοί. Έχουμε αρκετό δρόμο μπροστά μας. Θα πρέπει να περάσουμε τα σωστά μηνύματα, έτσι ώστε να έχουμε θα έλεγα μια δίκαιη λύση για όλους. Από την άλλη πλευρά πρέπει να παραδεχτούμε ότι πρέπει να υπάρχει μια δίκαιη αξία μεταξύ των χρημάτων που δίνει ο πελάτης, των προμηθειών που λαμβάνει ο διαμεσολαβητής γιατί προωθεί το προϊόν αλλά και της ασφαλιστικής εταιρείας όσον αφορά το κέρδος. Πρέπει να έχουμε ένα fair value και για τις δύο πλευρές.