Τσακλόγλου: “Ασφάλιση σημαίνει δεν βάζω όλα τ΄αυγά σε ένα καλάθι”

Ο Υφυπουργός επιχειρηματολογεί υπέρ της ιδιωτικής ασφάλισης…

Σημαντικές αναφορές στο θεσμό της ασφάλισης γενικότερα αλλά και στη σημασία της διασποράς του ασφαλιστικού κινδύνου και στα οφέλη του κεφαλαιοποιητικού συστήματος ειδικότερα, έκανε τη περασμένη εβδομάδα με αφορμή δημόσιες εμφανίσεις και παρεμβάσεις του ο υφυπουργός εργασίας Πάνος Τσακλόγλου. Με τα επιχειρήματά του ο υφυπουργός, στην ουσία εξέθεσε και τα οφέλη της ιδιωτικής ασφάλισης, χρησιμοποιώντας μάλιστα τις βασικές της έννοιες. Στην ουσία, επιχειρηματολόγησε έντονα υπέρ της αξίας της δημιουργίας κεφαλαίου για τον εργαζόμενο μέσω επένδυσης των εισφορών του, ακριβώς αυτό δηλαδή, που προσφέρει η ιδιωτική ασφαλιστιή αγορά!

“Ασφάλιση σημαίνει δεν βάζω όλα τ΄ αυγά σε ένα καλάθι” είπε. Στην πράξη, συνέχισε, αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να βασιζόμαστε μόνο στην εγγυημένη κρατική σύνταξη ή μόνο στην ανταποδοτική ή μόνο στην κεφαλαιοποιητική. Αντίθετα, πρέπει να δημιουργούμε ένα συνδυασμό των τριών. Αυτή είναι η ουσία της ασφάλισης και μόνο τότε ο άνθρωπος μπορεί να αισθάνεται ότι έχει προστατεύσει και εξασφαλίσει την σύνταξή του:

“Μιλάμε όλοι για κοινωνική ασφάλιση. Η δεύτερη λέξη αυτής της έννοιας είναι η λέξη “ασφάλιση”. Ποια είναι η βασική αρχή των ασφαλειών; Δεν βάζω όλα τα αυγά μου σε ένα καλάθι. Εμείς μέχρι πέρυσι στο σύστημα που είχαμε τα βάζαμε όλα σε ένα καλάθι. Δηλαδή η κοινωνική ασφάλιση ήταν μόνο “διανεμητική” και ευάλωτη έναντι στις δημογραφικές εξελίξεις. Εφόσον κάθε χρόνο είμαστε λιγότεροι, πώς όλο και λιγότεροι θα πληρώνουν τις συντάξεις όλο και περισσότερων; Με το καινούργιο σύστημα οι περίπου 15.000 νέοι που μπήκαν στη νέα επικουρική ασφάλιση πέρυσι, όταν θα βγουν σε σύνταξη θα έχουνε τρεις συντάξεις. Η πρώτη θα είναι η εθνική σύνταξη, αυτή με τον προϋπολογισμό. Έχει κίνδυνο, είναι δημοσιονομικός κίνδυνος. Η δεύτερη σύνταξη που θα έχουνε είναι η ανταποδοτική σύνταξη. Έχει κίνδυνο, είναι ο δημογραφικός κίνδυνος. Η τρίτη σύνταξη είναι η κεφαλαιοποιητική επικουρική σύνταξη. Έχει κίνδυνο, έχει τον κίνδυνο των αγορών. Επειδή όμως αυτοί οι τρεις κίνδυνοι δεν έχουν πάρα πολύ υψηλή συσχέτιση, ο κίνδυνος για ολόκληρο το σύστημα είναι χαμηλότερος και οι συντάξεις είναι τελικά, εξασφαλισμένες.

[box]Ο Δημογραφικός Κίνδυνος

Τα τελευταία 40 χρόνια στην Ελλάδα οι νέοι κάτω των 25 μειώθηκαν κατά 35%. Οι γεννήσεις  μειώθηκαν κατά 44%. Οι ηλικιωμένοι άνω των 65 σχεδόν διπλασιάστηκαν (+93%). Οι γεννήσεις στην Ελλάδα από 157.000 που ήταν το 1960, μειώθηκαν σε 148.000 το 1980, σε 103.000  το 2000 και σε 84.000 το 2019.

Στο μέλλον το πρόβλημα αναμένεται να επιδεινωθεί. Θα μειωθεί δραματικά το ποσοστό των εργαζόμενων ανά συνταξιούχο και διαρκώς αυξανόμενο βάρος θα μοιράζεται στους ώμους διαρκώς λιγότερων. Αποτέλεσμα αυτού θα είναι οι συντάξεις μέσω του διανεμητικού συστήματος να μην “βγαίνουν” και το κράτος να πρέπει να βάζει χέρι στον προϋπολογισμό περιορίζοντας άλλες κοινωνικές πολιτικές. [/box]

Οι επιστημονικές προβολές που υπήρχαν πριν από τη δεκαετία των Μνημονίων έδειχναν ότι χωρίς αλλαγές τα έσοδα του κράτους από τις ασφαλιστικές εισφορές θα έφταναν το 9,5% του ΑΕΠ ενώ οι δαπάνες του κράτους για τις συντάξεις θα ανέρχονταν σταδιακά στο 24,5% του ΑΕΠ. «Καμία χώρα δεν επιβιώνει με τέτοια σχέση εσόδων και δαπανών του ασφαλιστικού συστήματος. Οι άλλες χώρες που είχαν παρόμοια προβλήματα πήραν μέτρα πολύ νωρίτερα από εμάς. Εμείς τα πήραμε με βίαιο τρόπο σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα κατά την περίοδο των μνημονίων», είπε, αναφερόμενος στην κατάργηση της πρόωρης συνταξιοδότησης, την αύξηση του συνταξιοδοτικού ορίου και τη μείωση των ποσοστών αναπλήρωσης.

Με την πορεία του δημογραφικού ακόμη και στο καλύτερο σενάριο αύξησης της γονιμότητας και αν θέλουμε υψηλό βιοτικό επίπεδο της κοινωνίας θα πρέπει να ισχύσουν τα εξής, ανέφερε ο κ. Τσακλόγλου:

Πρώτον, τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα θα πρέπει να γίνουν “τρομακτικά ” παραγωγικά και να μείνουν στη χώρα. Αυτό όμως προϋποθέτει πόρους για εκπαίδευση, κατάρτιση, υποδομές, έρευνα για τεχνολογική ανάπτυξη. Μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα πρέπει να δοθεί ενθάρρυνση συμμετοχής στην αγορά εργασίας με έμφαση στις γυναίκες αλλά και στους συνταξιούχους.

Δεύτερον, όχι βαριά φορολογία στους εργαζόμενους, τμήμα της οποίας είναι και οι ασφαλιστικές εισφορές στο διανεμητικό σύστημα ασφάλισης. Μια από τις μεγάλες πληγές για την οικονομία μας γενικότερα είναι η ανασφάλιστη εργασία.

Τρίτον, θα πρέπει να σημειωθεί διασπορά (“διαφοροποίηση” το αποκάλεσε ο ίδιος) των κινδύνων του ασφαλιστικού συστήματος δυνατότητες τις οποίες δίνει το κεφαλαιοποιητικό σύστημα που βασίζεται μεν στις εισφορές των εργαζομένων, αλλά τις επενδύει δημιουργώντας νέο εισόδημα.

Όλες οι χώρες που διαπίστωσαν ότι το ανταποδοτικό σύστημα στις συντάξεις δεν έβγαινε, ενίσχυσαν τον κεφαλαιοποιητικό πυλώνα του συστήματός τους. Αυτό έκανε και η κυβέρνηση με τη δημιουργία του ΤΕΚΑ, δηλαδή του Ταμείου Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης, το οποίο μέσα στον πρώτο πυλώνα του συστήματος, δηλαδή στα πλαίσια της κοινωνικής ασφάλισης, δημιουργεί ένα κομμάτι το οποίο είναι κεφαλαιοποιητικής μορφής, δηλαδή κάνει αυτό που λέει η λέξη, δημιουργεί κεφάλαιο. Ένα σημαντικό κομμάτι από αυτό το κεφάλαιο που θα δημιουργηθεί από τις ασφαλιστικές αποταμιεύσεις των συμμετεχόντων στον ΤΕΚΑ θα επενδυθεί στην εγχώρια οικονομία.

Τι σημαίνει αυτό; Περισσότερες επενδύσεις, υψηλότερη παραγωγικότητα, υψηλότεροι μισθοί, μεγαλύτερη απασχόληση και αυτό με τη σειρά του τι λέει, υψηλότερες εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, υψηλότεροι έμμεσοι φόροι, υψηλότερη άμεσοι φόροι. Οι συντάξεις που αποδίδουν ώριμα κεφαλαιοποιητικά συστήματα σε άλλες χώρες, είναι πολύ καλύτερες απ’ αυτές που εξασφαλίζει το διανεμητικό σύστημα. Με το κεφαλαιοποιητικό σύστημα ουσιαστικά δημιουργείται ένας ατομικός κουμπαράς στον οποίο μπαίνει τμήμα της εισφοράς του εργαζόμενου, το οποίο “αυγατίζεται” με το καιρό. Αυτό δημιουργεί πάρα πολύ ισχυρά αντικίνητρα για ανασφάλιστη εργασία, τόνισε ο υφυπουργός – και εξίσου ισχυρά κίνητρα για ιδιωτική ασφάλιση, θα συμπληρώναμε εμείς…

ΧΜ