Οι ασφαλισμένες ζημιές από δευτερογενείς κινδύνους προερχόμενους από φυσικές καταστροφές φαίνεται πως κερδίζουν έδαφος και ξεπερνούν συνολικά τις ζημιές από τους πρωτογενείς κινδύνους, γεγονός που οδηγεί τις αντασφαλιστικές εταιρείες να απαιτούν υψηλότερα attachment points, σύμφωνα με την Gallagher Re.
μετάφραση: Χρήστος Γαβαλάς
Τα points αυτά είναι τα σημεία στα οποία αρχίζουν και ισχύουν τα επιπλέον όρια ασφάλισης ή αντασφάλισης. Για παράδειγμα, το retention μπορεί να είναι 250.000 ευρώ. Αυτό είναι το attachment point από το οποίο θα ισχύουν τα υπερβάλλοντα όρια αντασφάλισης. Για έναν επενδυτή για παράδειγμα δείχνουν το ποσοστό της συναλλαγής που θα απορροφήσει τις ζημιές πριν επηρεαστεί αρνητικά η πληρωμή.
«Το θέμα των πρωτογενών έναντι των δευτερογενών κινδύνων έχει λάβει αυξημένη σημασία τα τελευταία χρόνια, καθώς αυτοί οι λεγόμενοι δευτερεύοντες κίνδυνοι -που χαρακτηρίζονται από γεγονότα υψηλότερης συχνότητας/χαμηλού κόστους- έχουν δείξει επιταχυνόμενη αύξηση ζημιών και συχνά μαζεύουν υψηλότερα ετήσια σύνολα ζημιών», ανέφερε η Gallagher Re σε έκθεση με τίτλο «Gallagher Re Natural Catastrophe Report of 2022 – January 2023».
«Οι δευτερεύοντες κίνδυνοι ήταν και πάλι οι πιο ακριβοί σε οικονομική βάση και ξεπέρασαν αυτούς από την πλευρά των ασφαλισμένων ζημιών», σημειώνει η έκθεση.
Οι συνολικές οικονομικές απώλειες (που περιλαμβάνουν και ασφαλισμένες και μη) από φυσικές καταστροφές υπολογίστηκαν σε 360 δισεκατομμύρια δολάρια το 2022, εκ των οποίων 149 δισεκατομμύρια δολάρια (41%) προήλθαν από πρωτογενείς κινδύνους και 211 δισεκατομμύρια δολάρια (59%) από δευτερεύοντες κινδύνους.
Ταυτόχρονα, οι συνολικές ασφαλισμένες ζημίες το 2022 υπολογίστηκαν σε 140 δισεκατομμύρια δολάρια, εκ των οποίων τα 67 δισεκατομμύρια δολάρια (48%) προήλθαν από πρωτογενείς κινδύνους και τα 73 δισεκατομμύρια δολάρια (52%) από δευτερεύοντες κινδύνους, πάντα σύμφωνα με την έκθεση.
Οι δευτερεύοντες κίνδυνοι ορίζονται γενικά ως γεγονότα μικρότερου έως μεσαίου μεγέθους ή τα δευτερεύοντα αποτελέσματα που ακολουθούν χρονικά έναν πρωτεύοντα κίνδυνο. Οι δευτερεύουσες επιπτώσεις ενός πρωτεύοντος κινδύνου μπορεί να περιλαμβάνουν πλημμύρες που προκαλούνται από τυφώνα, καταιγίδες, χαλαζοπτώσεις, τσουνάμι και πυρκαγιά μετά από σεισμό. Άλλοι δευτερεύοντες κίνδυνοι θα μπορούσαν να είναι ανεξάρτητα γεγονότα, συχνά δεν έχουν μοντελοποιηθεί και παρακολουθούνται ελάχιστα από τον ασφαλιστικό κλάδο, ανέφερε Swiss Re Sigma, μια αξιόπιστη πηγή πληροφοριών αγοράς για στελέχη και ειδικούς στον κλάδο αντασφάλισης/ασφάλισης. που έχει περιγράψει αυτούς τους τύπους δευτερευόντων κινδύνων, εν μέρει, ως καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις, καταιγίδες, ξηρασία και πυρκαγιές.
Η εμπειρία από τις ζημιές των δευτερογενών κινδύνων οδήγησε το παραδοσιακό αντασφαλιστικό κεφάλαιο σε μεγάλο βαθμό να απομακρυνθεί «από την παροχή κάλυψης στα χαμηλότερα επίπεδα, σύμφωνα με την Gallagher. «Είναι πολύ απλούστερο να αυτοεξαιρεθεί κάποιος από κάλυψη δευτερευόντων κινδύνων, απαιτώντας υψηλότερα attachment points».
Σε άλλη έκθεση, η S&P Global Ratings επιβεβαίωσε επίσης ότι πολλοί αντασφαλιστές προτίμησαν να γράψουν μεσαία και ανώτερα επίπεδα κατά τις ανανεώσεις του Ιανουαρίου, «αυξάνοντας έτσι τα attachment points, για να περιορίσουν την έκθεσή τους σε συχνές απώλειες και να αντισταθμίσουν τον πληθωρισμό».
Οι αντασφαλιστικές «δείχνουν λιγότερη ή καθόλου πρόθεση να γράψουν καλύψεις σε χαμηλότερα επίπεδα…», σημείωσε η S&P, προσθέτοντας ότι τέτοιες διαρθρωτικές αλλαγές, που έλαβαν χώρα κατά τις ανανεώσεις του Ιανουαρίου, θα είναι μακροχρόνιες «γιατί θα είναι δύσκολο για τους αντασφαλιστές να γυρίσουν πίσω τώρα που έχουν νέα attachment points».
Οι εκτιμήσεις της Gallagher Re για τις οικονομικές και ασφαλισμένες ζημιές ήταν υψηλότερες από αυτές που αναφέρθηκαν στην πρόσφατη έκθεση της Aon για τις φυσικές καταστροφές. Η Aon κατέγραψε οικονομικές απώλειες από φυσικές καταστροφές το 2022 ύψους 313 δισεκατομμυρίων δολαρίων, με τίμημα ασφάλισης περίπου 132 δισεκατομμυρίων δολαρίων (σε σύγκριση με την εκτίμηση της Gallagher που έφτανε στα 360 δισεκατομμύρια δολάρια και τα 140 δισεκατομμύρια δολάρια, αντίστοιχα).
Τα στοιχεία της Aon αποδεικνύουν ότι υπάρχει ένα παγκόσμιο χάσμα προστασίας της τάξης του 58% – ή αλλιώς κάτι που απεικονίζει τη διαφορά μεταξύ των συνολικών οικονομικών απωλειών και του τι καλύπτεται από την ασφάλιση – ενώ η Gallagher Re εκτιμά ότι ποσοστό 61% των παγκόσμιων απωλειών από καταστροφές παρέμενε ανασφάλιστο.
Πηγή: Insurance Journal
No comment yet, add your voice below!