Το πιθανότερο είναι ότι τα στελέχη στην επιχείρησή σας βρίσκονται στα πρόθυρα της εξουθένωσης. Τα μεσαία στελέχη νιώθουν την πίεση από τα πάνω να δρουν στρατηγικά ενώ ταυτόχρονα καθοδηγούν και αναπτύσσουν τις ομάδες τους. Συχνά χωρίς να λαμβάνουν την ίδια ενδυνάμωση από ανώτερα στελέχη. Χωρίς τους αναγκαίους πόρους, συχνά σηκώνουν τα μανίκια για να δουλέψουν μαζί με την ομάδα τους.
Η εργασιακή εξουθένωση είναι κάτι πολύ πιο βαθύ από το να νιώθει κανείς απλώς κουρασμένος ή αγχωμένος, συνεπώς η ανάρρωση από αυτήν δεν είναι γρήγορη υπόθεση. Θέλει χρόνο, πρόθεση και υποστήριξη για να επανακτηθεί ένα αίσθημα ισορροπίας, αλλά επίσης και ενεργητικότητας, αφιέρωσης και κινητοποίησης.
Σίγουρα, κάθε εμπειρία εξουθένωσης είναι διαφορετική, επομένως διαφορετικές προσεγγίσεις επιδρούν διαφορετικά. Δεν υπάρχει μια μεμονωμένη συνταγή. Η υιοθέτηση μιας πολυεπίπεδης προσέγγισης που περιλαμβάνει τις στρατηγικές που ακολουθούν θα βοηθήσει τα στελέχη σας στο ταξίδι της ανάρρωσης από την εξουθένωση.
Αναγνώριση
Αυτή η στρατηγική έχει δύο όψεις. Πρώτον, αναγνωρίζοντας και δείχνοντας ανησυχία που ένας άνθρωπος βιώνει εξουθένωση μπορεί να τον βοηθήσει να νιώσει ότι είναι ορατός, ότι τον κατανοούν και ότι τον νοιάζονται. Επίσης βάζει το πρόβλημα στο τραπέζι, ώστε να αντιμετωπιστεί.
Η δεύτερη όψη είναι να αναγνωριστούν οι συνεχείς προσπάθειες του στελέχους και η θετική συμβολή ή επίδρασή του στην επιχείρηση. Σε μια μελέτη περισσότερων από 12.000 υπαλλήλων, φάνηκε μια στενή σύνδεση ανάμεσα στην αναγνώριση των υπαλλήλων και την ευζωία τους, η οποία επίσης οδηγούσε σε καλύτερα εταιρικά αποτελέσματα. Επιπλέον, αυτή η αναγνώριση μπορεί να δείξει στο άτομο ότι κάνει τη διαφορά, ειδικά αν η συμβολή του δεν είναι τόσο ορατή σε αυτό το ίδιο. Αυτό μπορεί να βοηθήσει να μειωθούν τα αισθήματα μειωμένης αποτελεσματικότητας, να ελαττώσουν τον κυνισμό ή την αποστασιοποίηση από την εργασία και να της προσδώσουν μεγαλύτερο νόημα.
Όταν αφιερώνουμε χρόνο στην αναγνώριση της συμβολής των ανθρώπων, αυτό δεν έχει θετικές συνέπειες μόνο για τους ίδιους, αλλά και για μας. Η πράξη της παρατήρησης του τι πηγαίνει καλά, του χαιρετισμού της προόδου και του μοιράσματος της συμβολής της δουλειάς τους μας βοηθάει να παράξουμε νόημα, ελπίδα και μια αίσθηση του ανήκειν, τα οποία προάγουν την ευζωία. Αυτό μπορεί να είναι τόσο απλό όσο να διαθέσετε πέντε λεπτά για να γράψετε ένα ουσιαστικό ευχαριστήριο σημείωμα ή να κάνετε ένα γρήγορο κοπλιμέντο.
Επανασύνδεση
Η δημιουργία ευκαιριών για προσωπική σύνδεση (τόσο διά ζώσης όσο και ψηφιακά) ανάμεσα στα στελέχη ως ομάδα μπορεί να μειώσει το αίσθημα της απομόνωσης που είναι συνηθισμένο στην εξουθένωση, ειδικά για εκείνους που εργάζονται από απόσταση. Η δημιουργία μιας αίσθησης κοινότητας, όπου τα στελέχη μπορούν να μοιραστούν τις προκλήσεις (και τις επιτυχίες) τους με τους συναδέλφους τους, δεν διευκολύνει μόνο την υποστήριξη, αλλά και μειώνει το αίσθημα της απομόνωσης που μπορεί να συνοδεύει την εξουθένωση και δημιουργεί ένα αίσθημα ότι «το βιώνουμε μαζί».
Κατά τον ίδιο τρόπο, η προσωπική σύνδεση πέρα από τη δουλειά μπορεί να είναι πιο σημαντική για κάποιους. Το να σηκώσεις το τηλέφωνο και να δεις τι κάνει ένας συνάδελφος μπορεί να θυμίσει σε κάποιον ότι είσαι εκεί γι’ αυτόν. Η επανασύνδεση με έναν συνάδελφο με τον οποίο δεν έχεις μιλήσει για κάποιο διάστημα μπορεί να του δώσει ενέργεια και έμπνευση, ειδικά αν παλεύει με το άγχος ή την εξουθένωση.
Μια απλή πράξη καλοσύνης, όπως το να θυμηθείς τα γενέθλια ενός συναδέλφου, ή να του παραγγείλεις τον αγαπημένο του καφέ, κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν ότι ανήκουν. Όταν αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο και χώρο στις ανθρώπινες σχέσεις στη δουλειά, εντάσσουμε στην κανονικότητα τη συζήτηση για το πλήρες φάσμα των ανθρώπινων συναισθημάτων, ένα από τα πιο συνηθισμένα από τα οποία είναι η επαγγελματική εξουθένωση. Όταν εντάσσουμε στην κανονικότητα τη συζήτηση για την εξουθένωση, ή το άγχος ή τη μοναξιά, βοηθάμε τους ανθρώπους να νιώσουν λιγότερο μόνοι, πράγμα που μπορεί να τους βοηθήσει να νιώσουν πολύ καλύτερα.
Επανεκτίμηση, νέες προτεραιότητες και αναδιανομή της δουλειάς
Όταν τα στελέχη βιώνουν εξουθένωση, αυτό κατά πάσα πιθανότητα οφείλεται σε υπερβολικό, αδυσώπητο όγκο εργασίας και καθώς αναδύονται νέες προτεραιότητες, τα υπάρχοντα πρότζεκτ δεν τίθενται εκ νέου σε προτεραιότητα. Όλα γίνονται σημαντικά και μένουν στο προσκήνιο κάνοντας τον φόρτο εργασίας αβίωτο.
Ελέγξτε πάνω σε τι εργάζεται ο καθένας από τα στελέχη σας και σε τι καταναλώνει τον περισσότερο χρόνο του. Αναγνωρίστε τις τρεις κορυφαίες περιοχές που θα κάνουν τη μεγάλη διαφορά στην επίτευξη των στόχων του οργανισμού. Επικεντρώστε τις προσπάθειες των στελεχών σας σε αυτές και θέστε εκτός προτεραιότητας τα υπόλοιπα. Αποφασίστε τι μπορεί να περιμένει, ποιες προθεσμίες μπορούν να μετατεθούν ή τι μπορεί να ακυρωθεί εντελώς. Κατά τον ίδιο τρόπο επανεκτιμήστε το βαθμό λεπτομέρειας ή ποιότητας που χρειάζεται για κάποια προϊόντα εργασίας.
Στο πλαίσιο αυτής της επανεκτίμησης, αφιερώστε χρόνο για να καταλάβετε τον φόρτο εργασίας και την ικανότητα κάθε ανθρώπου και αναδιανείμετε τη δουλειά όπως χρειάζεται. Επιπλέον, κάντε το αυτό τακτική πρακτική ώστε να βοηθήσετε τα στελέχη σας να επανεκτιμούν και να διαχειρίζονται τις προτεραιότητες σε μόνιμη βάση.
Αν και δεν μπορείτε να δημιουργήσετε περισσότερες ώρες μέσα στη μέρα, μπορείτε να προσαρμόσετε τον τρόπο δουλειάς ώστε να συμβαδίζει με τους διαθέσιμους πόρους (ανθρώπους, χρόνο, και προϋπολογισμό) ή να ζητήσετε περισσότερους πόρους, όπως χρηματοδότηση για να προσλάβετε περισσότερους ανθρώπους ή να δουλέψετε με εξωτερικούς συνεργάτες για να μοιραστείτε το φόρτο εργασίας, έστω και προσωρινά για να διαχειριστείτε μια εντατική περίοδο.
Αναθεώρηση των συμφωνιών της ομάδας
Ενδυναμώστε τα στελέχη στην ομάδα σας να βοηθηθούν να λύσουν το πρόβλημα της εξουθένωσης αναθεωρώντας συμφωνίες σχετικά με το πως εργάζεστε όλοι μαζί. Ποια όρια μπορείτε εσείς και τα στελέχη στην ομάδα σας να συμφωνήσετε να τηρείτε; Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει πράγματα όπως το να μη στέλνετε email το βράδυ ή το Σαββατοκύριακο. Η αναζήτηση ενός καλύτερου τρόπου να προχωρήσετε μαζί με τη δημιουργία νέων κανόνων μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία μιας αίσθησης πρακτικότητας που συχνά λείπει σε περιπτώσεις εξουθένωσης.
Ως ομάδα μπορείτε να αποφασίσετε πράγματα όπως το πως θα λογοδοτεί ο καθένας για τις δεσμεύσεις του, πως θα δίνετε άδεια να υποχωρήσετε ή να πείτε όχι, και να καθιερώσετε συγκεκριμένες μέρες χωρίς συναντήσεις για να επικεντρωθείτε στη δουλειά. Η σύναψη τέτοιων συμφωνιών μπορεί να μειώσει τον χαμένο χρόνο, τη χαμένη ενέργεια, τη σύγχυση, καθώς και να δημιουργήσει ένα αίσθημα ενδυνάμωσης.
Τακτική παρακολούθηση
Επικοινωνήστε ένας προς έναν με τα στελέχη σας σε τακτική βάση, ιδιαίτερα με εκείνους που έχουν εκδηλώσει σημάδια εξουθένωσης. Δώστε το παρόν για να δείτε τι κάνουν και με ποιο τρόπο μπορείτε να τους υποστηρίξετε καλύτερα. Ρωτήστε τους που έχουν κολλήσει. Κάντε τους να νιώσουν ασφαλείς ώστε να μιλήσουν και να σας πουν πότε νιώθουν να κατακλύζονται, ώστε να μπορέσετε να συζητήσετε με ποιο τρόπο μπορείτε να διευκολύνετε τη δουλειά τους, βγάζοντας εμπόδια ή αφαιρώντας τους καθήκοντα.
Ξεκούραση και ανανέωση
Αν και δεν αρκεί για την ανάρρωση από την εξουθένωση, μια διακοπή από τη δουλειά για αποσυμπίεση είναι ένα αναγκαίο βήμα για να αποκατασταθούν τα επίπεδα ενέργειας και να ανανεωθούν τα στελέχη σας, τόσο διανοητικά όσο και σωματικά. Να θέσετε την προσδοκία ότι θα χρησιμοποιήσουν όλο το χρόνο της άδειάς τους, είναι εύκολο να αναβάλεις ή να ματαιώσεις τις διακοπές όταν έχεις πολλά να κάνεις. Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι ότι πάντα θα υπάρχουν περισσότερα να κάνεις, ώστε το να περιμένεις πότε θα νιώσεις ότι ξέμπλεξες με τη δουλειά μοιάζει σαν να τρέχεις μαραθώνιο χωρίς τέλος.
Επιπλέον, με το να κάνεις τις διακοπές υποχρεωτικές, μπορεί να βοηθήσεις να μειωθεί η λογική του «πολεμιστή» στην εταιρική κουλτούρα που μπορεί να είναι παράγοντας που συμβάλλει στην εξουθένωση. Αυτό μπορεί να γίνει με κλιμακωτό τρόπο μεταξύ των μελών της ομάδας για να αποφευχθεί η διακοπή της επιχείρησης, ενώ ορισμένοι οργανισμοί επιλέγουν να κλείσουν εντελώς κατά τη διάρκεια επιλεγμένων εβδομάδων του έτους.
Όποια προσέγγιση κι αν ακολουθήσετε, δώστε στους ανθρώπους σας την άδεια να αποσυνδεθούν εντελώς όσο θα λείπουν και γίνετε το παράδειγμα για την ομάδα σας. Η έρευνα δείχνει ότι η εργασία σε χρόνο άδειας, μειώνει τα εγγενή κίνητρα, που θα βρίσκονται ήδη χαμηλά αν ο άνθρωπος είναι εξουθενωμένος.
Η θεραπεία για την εξουθένωση δεν είναι μια στιγμιαία μεμονωμένη λύση, ούτε είναι μία συγκεκριμένη προσέγγιση που ταιριάζει σε όλους. Χρησιμοποιώντας τις στρατηγικές που προαναφέρθηκαν συνδυαστικά κατά την πάροδο του χρόνου, θα σας επιτρέψει όχι μόνο να υποστηρίξετε και να «επαναφορτίσετε» τα εξουθενωμένα στελέχη σας, αλλά θα αποτρέψει και την εξουθένωση άλλων.
No comment yet, add your voice below!